Avatar: Frontiers of Pandora Preview – Πρώτη “βουτιά“ στην Πανδώρα της Ubisoft!

Πριν μερικές ημέρες είχα την ευκαιρία να συμμετέχω σε ένα αποκλειστικό εξ’ αποστάσεως preview event που διοργάνωσε η Ubisoft για το Avatar: Frontiers of Pandora. Στο πλαίσιό του μου δόθηκε η δυνατότητα να παίξω για περίπου δύο ώρες τον επερχόμενο και άκρως αναμενόμενο τίτλο, που είναι η μεγαλύτερη κυκλοφορία του γαλλικού κολοσσού για φέτος, μια και βασίζεται σε ένα από τα εμπορικότερα IPs όλων των εποχών.

Σε αυτές τις δύο ώρες ολοκλήρωσα τέσσερις κεντρικές αποστολές και είχα τη δυνατότητα να εξερευνήσω ένα μέρος του open world που έχει ετοιμάσει η έμπειρη Massive Entertainment, γνωστή από τα The Division παιχνίδια. Ειδικότερα, οι συγκεκριμένες αποστολές λάμβαναν χώρο στο Kinglor Forest, το οποίο αν και μεγάλο στη πράξη, έμοιαζε μικρό μπροστά συγκριτικά με το συνολικό μέγεθος του χάρτη του παιχνιδιού.

Το πρώτο σημείο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι η μεταφορά του κόσμου. Νομίζω πως η Ubisoft έχει ξεπεράσει τον εαυτό της με την Pandora, αφού η πολύχρωμη και έντονη παλέτα του κόσμου του James Cameron ήταν ιδανική για να δημιουργήσει η ομολογουμένως πολύ ικανή σε αυτό το κομμάτι εταιρία, τον τέλειο «πίνακα». Από τα πρώτα λεπτά κιόλας το setting με κέρδισε και με μάγεψε. Πανύψηλα δέντρα, βράχοι ψηλά στον ουρανό, ιδιαίτερη χλωρίδα και πανίδα και χρώμα παντού. Ο κόσμος του Avatar είναι πανέμορφος, πολύ ιδιαίτερος και πραγματικά ενδείκνυται για βιντεοπαιχνίδι.

Βέβαια, μετά τον αρχικό ενθουσιασμό η εξερεύνηση μου δημιούργησε και κάποιες ανησυχίες. Για παράδειγμα, το παιχνίδι ενσωματώνει έναν εκ πρώτης όψεως πανέξυπνο μηχανισμό για τα materials που μπορείς να βρεις στον κόσμο. Αντί να περνάς δίπλα από κάθε φυτό και απλά να πατάς ένα κουμπί, ξεκινά ένα mini game που εμπλέκει μάλιστα τα ειδικά χαρακτηριστικά του DualSense, για να βγάλεις με διαφορετικό τρόπο τον κάθε καρπό. Αυτός ο μηχανισμός δίνει βάθος σε μια πτυχή των open world παιχνιδιών που είχε αρχίσει να είναι βαρετή και τετριμμένη, αλλά μετά από κάποιες ώρες δεν αποκλείεται να καταντήσει κουραστικός.

Ένιωσα, λοιπόν, ότι παίζω ένα παιχνίδι που μεταφέρει άριστα το λατρεμένο σύμπαν και το οποίο σίγουρα θα εκτιμήσουν οι λάτρεις του, το οποίο βασίζεται ωστόσο στα open world καλούπια της Ubisoft. Υιοθετεί δηλαδή μια δομή που έχει δει σε παιχνίδια όπως τα Far Cry και τα Assassin’s Creed, θυμίζοντας αρκετά και τα Horizon του PlayStation, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τον καθένα.

Για όλα αυτά, καθώς και για αναλυτικότερες πληροφορίες σχετικά με τον τεχνικό τομέα, τις main και τις side αποστολές, την ιστορία και ό,τι ακόμη μπόρεσα να συμπεράνω από το preview μου, μπορείτε να δείτε το σχετικό απόσπασμα του πρόσφατου Framerate podcast των Unboxholics (στο έβδομο περίπου λεπτό), στο οποίο μαζί με τον Σάκη Καρπά και τον Γιώργο Πρίτσκα περιγράφω ακόμη πιο αναλυτικά την όλη εμπειρία.

Τέλος, εκ μέρος της ομάδα των Unboxholics, να ευχαριστήσω την Ubisoft για την πρόσκληση.