Το Malignant του James Wan είναι ένα φεστιβάλ αίματος και βίας | Review

Επιστροφή στις ρίζες του για σκηνοθέτη των "Conjuring" και "Saw"
07 Σεπτεμβρίου 2021 11:05
Το Malignant του James Wan είναι ένα φεστιβάλ αίματος και βίας | Review

Η καινούργια ταινία τρόμου του φημισμένου στον χώρο James Wan, με τίτλο "Malignant" έχει γραφτεί από την Akela Cooper, και είναι βασισμένη στην ιστορία των Wan, Ingrid Bisu και της Cooper. Η υπόθεση της ταινίας είναι αρκετά απλή αλλά ταυτόχρονα γεμάτη αινίγματα και γρίφους. Όταν η νεαρή Madison διαπιστώνει ότι τα φρικιαστικά οράματα που βλέπει με δράστη έναν ανελέητο δολοφόνο έχουν συμβεί στην πραγματικότητα, αποφασίζει να μοιραστεί την ιστορία της στην αδερφή της και μαζί πηγαίνουν να ενημερώσουν την αστυνομία η οποία δεν τους παίρνει ποτέ στα σοβαρά. Ο μυστηριώδης αυτός δολοφόνος φαίνεται να βρίσκεται συνεχώς ένα βήμα πιο μπροστά από τους υπόλοιπους.

Πρωταγωνιστούν οι: Annabelle Wallis, Mckenna Grace, Maddie Hasson, George Young, Michole Briana White, Jacqueline McKenzie, Jake Abel και Ingrid Bisu.

Ο δημιουργός των πασίγνωστων και επιτυχημένων franchises των Saw, Insidious και The Conjuring, επιστρέφει στο σινεμά που του έφτιαξε την καριέρα, αυτό του τρόμου δηλαδή, και παραδίδει ένα τολμηρό εγχείρημα, λιγάκι διαφορετικό από αυτά που μας έχει συνηθίσει. Το αποτέλεσμα, κυρίως στο οπτικό κομμάτι είναι ότι πιο άρτιο έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής στην καριέρα του. Κάθε κάδρο του θα μπορούσε άνετα να στολίζει τους διαδρόμους Μουσείων τέχνης. Ο ατμοσφαιρικός φωτισμός σε συνδυασμό με το έντονο κόκκινο κάνει την διαφορά και σίγουρα θυμίζει στιγμές κινηματογραφικής μαγείας από το μακρινό παρελθόν από σκηνοθέτες όπως ο Dario Argento, Mario Bava, Silvio Amadio και Lucio Fulci.

Η επιρροή που είχαν πάνω του οι μεγάλοι δάσκαλοι της σχολής του ιταλικού τρόμου, Giallo, φαίνεται σε κάθε πλάνο, από το αισθητικό μέχρι την φόρμα αφήγησης που χρησιμοποιεί, μπορείς να δεις ξεκάθαρα από που διάλεξε να αντλήσει ιδέες για να τις εφαρμόσει στο Malignant, με το αποτέλεσμα να είναι κάτι παραπάνω από πετυχημένο. Η οθόνη δηλαδή σου μαγνητίζει πραγματικά τα μάτια. Δεν στέκεται όμως μόνο στα στιλιστικά οπτικά εφέ και στην τεχνική κινηματογραφία, αυτά τα χρησιμοποιεί ως βάσεις για να χτίσει πάνω τους μία ιδιαίτερη μυστηριακή ατμόσφαιρα, βγαλμένη από την δεκαετία του ’70 με αρκετές δόσεις αίματος και βίας.

Οι χαρακτήρες που κινούνται μέσα σε αυτό το περιβάλλον, όπως θα ήταν φυσικό, κουβαλάνε πάνω τους όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουμε συναντήσει στο ιδιαίτερο αυτό ιταλικό είδος τρόμου. Ο μυστηριώδης, αδίστακτος δολοφόνος, η νεαρή συνεσταλμένη πρωταγωνίστρια και οι ντετέκτιβ που προσπαθούν να διαχειριστούν μία φρικιαστική κατάσταση που τους ξεπερνάει.

Όλοι μαζί γίνονται πιόνια στα χέρια του έμπειρου σκηνοθέτη, που γνωρίζει πολύ καλά τον επιτυχημένο τρόπο να παίζει με τις προσδοκίες του κοινού, και όπως έχει ξανακάνει στο παρελθόν, να τις ανατρέπει. Η Annabelle Wallis των Peaky Blinders, κάνει εξαιρετική δουλειά στον ρόλο της νεαρής γυναίκας.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν αρκετά προβλήματα και αδυναμίες στην ταινία που δύσκολα μπορείς να παραβλέψεις, όσο καλή διάθεση κι αν έχεις. Το σενάριο στο Hollywood, περνάει κρίση εδώ και αρκετά χρόνια σε όλα τα είδη. Αυτό είναι άλλωστε γνωστό.

Ο λόγος που ο Wan δίνει τόσο μεγάλη βάση στο οπτικό κομμάτι, ίσως να είναι η απόδειξη ότι δεν είχε στα χέρια του ένα καλό σενάριο να δουλέψει. Δυστυχώς για τους horror fans, δεν δείχνει και να τον απασχολεί πολύ αυτό. Υπάρχουν οι κλισέ στιγμές, όπως υπάρχουν και τα γνωστά αδιάφορα jump-scares που πραγματικά, πέρα από το στιγμιαίο ξάφνιασμα, δεν προσθέτουν τίποτα απολύτως στην ατμόσφαιρα, μάλλον αφαιρούν.

Εν κατακλείδι, αυτό που ήθελε ο James Wan να πετύχει στο Malignant, να δώσει δηλαδή στο κοινό ένα αποτέλεσμα γεμάτο φρεσκάδα με καινοτόμες και ανατρεπτικές ιδέες για το είδος, μάλλον δεν το πέτυχε. Όταν έχεις ένα τόσο αδύναμο σενάριο τότε αναπόφευκτα όλα καταρρέουν μαζί του. Όσο και αν σας μαγέψει η εικόνα αλλά και η αρρωστημένη ατμόσφαιρα που έχει χτίσει, η ιστορία που μας αφηγείται έχει ειπωθεί στο παρελθόν με πολύ καλύτερο τρόπο.