Abigail Review - Αίμα και πιρουέτες έχει η νέα ταινία των σκηνοθετών του Scream!

Η δραστήρια τριάδα των σκηνοθετών Tyler Gillett και Matt Bettinelli-Olpin και του παραγωγού Chad Villella, aka Radio Silence, πρωτοεμφανίστηκε πριν δώδεκα χρόνια στο σινεμά με την ανθολογία τρόμου V/H/S και από τότε κατέληξε να γίνει household name στον κινηματογράφο του τρόμου.

Η κορυφαία δουλειά τους, το “Ready or Not”, έπεισε την Spyglass να τους εμπιστευτεί τα νεοαποκτηθέντα δικαιώματα του franchise του “Scream” που αγόρασε από την Miramax και μετά από τη σαρωτική επιτυχία των δύο τελευταίων κεφαλαίων που υπέγραψαν οι Bettinelli - Olpin, οι κωμωδίες τρόμου έγιναν το brand τους. Παρόλο που όπως ξέρουμε, το σκηνοθετικό δίδυμο αποσύρθηκε νωρίς από το “Scream 7”, για να παραδώσει τελικά τη σκυτάλη στον Kevin Williamson, συνεχίζει να δραστηριοποιείται στο είδος που τους ανέδειξε. Στο “Abigail” φέρνουν μαζί τους και την Melissa Barrera, την πρωταγωνίστρια των “Scream” (2022) και “Scream VI”, που όπως φαίνεται εξελίχθηκε σε μόνιμη συνεργάτη τους.

Η εν λόγω ταινία αποτελεί ελεύθερη διασκευή του “Dracula’s Daughter”, που μας έδωσε το 1936 η Universal στη σειρά των Classic Monsters της. Σύμφωνα με την υπόθεση, μια ομάδα κακοποιών που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, αναλαμβάνουν να απαγάγουν την κόρη ενός μεγιστάνα, προκειμένου να διεκδικήσουν ένα αμύθητο ποσό ως λύτρα.

Αυτό που δε ξέρουν οι άτυχοι κακοποιοί είναι πως το θύμα τους, η φαινομενικά δωδεκάχρονη Abigail, δε διαθέτει μόνο ταλέντο στο μπαλέτο, αλλά και στην κατανάλωση ανθρώπινου αίματος, την οποία εξασκεί εδώ και χρόνια, καθώς πρόκειται για αιωνόβιο βρικόλακα. Οι θύτες ξαφνικά θα μετατραπούν σε θύματα, σε ένα αιματηρό παιχνίδι γάτας και ποντικών υπό τους ήχους του Tchaikovsky, καθώς η νεαρή Abigail αρέσκεται να κυνηγάει τη λεία της εξασκούμενη παράλληλα και σε πιρουέτες. 

Η ιδέα μιας μπαλαρίνας - βρικόλακα στάθηκε αρκούντως ξεκαρδιστική, για να δώσει ένα απολαυστικό τρέιλερ που θαρρείς και βγήκε από το σύμπαν του “Funny or Die”. Θα ήταν όμως αρκετή για να στηρίξει μια ολόκληρη ταινία; Αυτό ήταν το ερώτημα με το οποίο μπήκα μέσα στην αίθουσα. Δυστυχώς βγαίνοντας, η απάντηση που είχα αποκομίσει δεν ήταν θετική.

Το “Abigail”, είναι ένα φιλμ που στηρίζει τη δύναμή του στην ανατροπή του, η οποία όμως, λίγο-πολύ, είναι ήδη σποιλαρισμένη από το premise του. Εφόσον η πρωταγωνίστριά του αποκαλύψει τους κυνόδοντές της και φορέσει τις πουέντ της, όλα όσα θα ακολουθήσουν είναι κάπως προβλεπόμενα.

Το μακάβριο χιούμορ με το οποίο μπολιάζουν οι Radio Silence το σινεμά τους δεν απουσιάζει, ωστόσο εδώ το μαχαίρι τους μοιάζει να μη βρίσκει κόκαλο. Παραδείγματος χάριν στην περίπτωση του “Ready or Not”, υπήρχε κι ένα subtext που έδινε την ευκαιρία στους δημιουργούς να ασκήσουν ευθύβολα σχόλια και αιχμηρή σάτιρα πάνω στην πάλη των τάξεων. Αντίστοιχα, το σενάριο του “Scream” (2022) προσέφερε μια πλατφόρμα για να διερευνηθεί το θέμα της τοξικής σινεφιλίας.

Η “Abigail” όμως, πάσχει ξεκάθαρα από την έλλειψη ενός αντίστοιχου νοηματικού υπόβαθρου. Έτσι, το μόνο που μένει στους σεναριογράφους είναι να κάνουν χαβαλέ με τα κλισέ του βαμπιρικού μύθου, χωρίς ωστόσο να κάνουν και κάποια προσπάθεια να τα αποδομήσουν.

Αν ξεπεράσεις αυτό, καθώς και το άτσαλο exposition που πλήττει το σενάριο και δεχτείς την ταινία ως mindless fun, μπορεί να περάσεις καλά. Παρότι δεν υπάρχει ούτε ένα αξιομνημόνευτο gag, η δράση κυλάει αβίαστα κι η ώρα περνάει γρήγορα. Οι λάτρεις του horror επίσης, ενδέχεται να αποζημιωθούν με το άφθονο gore που προσφέρει η ταινία, αν παραβλέψουν τον παρωδιακό τόνο. 

Παράλληλα, οι ερμηνείες από το συμπαθές cast που φαίνεται να το διασκεδάζει, μεταδίδουν το κέφι τους και στον θεατή, παρόλο που οι χαρακτήρες που υποδύονται δεν είναι ακριβώς τρισδιάστατοι. Ειδικά η Melissa Barrera και η Kathryn Newton (“Freaky”), με το πηγαίο τους likeability αναβαθμίζουν το υλικό που τους δίνεται και κατοχυρώνουν τη θέση τους στο πάνθεον των scream queens αυτής της δεκαετίας. Να σημειώσουμε ότι στην ταινία εμφανίζεται επίσης, για τελευταία φορά, ο αδικοχαμένος Angus Cloud του Euphoria, σε ένα ρόλο μικρό αλλά αρκετό για να εκθέσει το potential που διέθετε ο νεαρός ανερχόμενος σταρ.