Madame Web Review: Τίποτα δε λειτουργεί σωστά στη νέα ταινία του Spider-Verse

Στον ιστό της αποτυχίας...
16 Φεβρουαρίου 2024 10:58
Madame Web Review: Τίποτα δε λειτουργεί σωστά στη νέα ταινία του Spider-Verse

Με πρόθεσή τους να κάνουν την πρώτη τους ταινία με female superhero από το σύμπαν της Marvel, οι ιθύνοντες της Sony συνέλαβαν την ιδέα του “Madame Web” το 2019. Η αδυναμία να βρεθεί κατάλληλη A-lister ηθοποιός που θα ενσάρκωνε τον ομώνυμο ρόλο, κράτησε το project στο λεγόμενο development hell για τρία χρόνια, μέχρι που τον Ιανουάριο του 2022 η Dakota Johnson υπέγραψε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία.

Η Cassandra Web, που βασίστηκε στο γηραιό μέντιουμ που προσφέρει τη βοήθειά του στον Spider-Man, σύμφωνα με το αυθεντικό comic, εδώ παραλλάχθηκε σε νεαρή τραυματιοφορέα που κάποια στιγμή αποκτά την υπερδύναμη να προβλέπει το μέλλον.

Έτσι, μπαίνει στη ζωή τριών κοριτσιών που για την ώρα αγνοούν πως πρόκειται να γίνουν οι επόμενες Spider-Woman και πως έχουν μπει στο στόχαστρο ενός αδίστακτου villain που μοιράζεται τις ίδιες υπερδυνάμεις με τον Spider-Man αλλά όχι και τις αγαθές προθέσεις του. 

Αν και ο αρχικός στόχος με αυτήν τη ταινία ήταν να επεκταθεί το σύμπαν του Spider-Man της Sony, το αποκαρδιωτικό αποτέλεσμα ανάγκασε τους παραγωγούς να αφαιρέσουν τις άμεσες αναφορές στον Spider-Man και να επαναλανσάρουν την ταινία ως ένα standalone origin story που δεν είναι καν ταινία superhero, αλλά ένα suspense thriller. 

Προσωπικά, αν με ρωτάτε, δεν θα μπορούσα να πω ότι είναι ούτε αυτό. Αν κάποιος με το πιστόλι στον κρόταφο με ανάγκαζε να κατατάξω σε ένα είδος το “Madame Web”, θα έλεγα πως είναι ένα action comedy, χωρίς action και χωρίς comedy. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι πρόκειται για μια ταλαιπωρημένη ταινία, που δεν βρίσκει ποτέ την ταυτότητά της και εν τέλει ουδέποτε δικαιολογεί την ύπαρξή της.

Τίποτα δε βγάζει νόημα σε αυτήν, οι διάλογοί της δεν προωθούν καμία δράση ενώ, και η ίδια η δράση δεν προωθεί καμία δράση. Το σενάριο είναι γραμμένο από τέσσερις διαφορετικούς σεναριογράφους (Matt Sazama, Burk Sharpless, Claire Parker και της σκηνοθέτη S.J. Clarkson), κάτι που δυστυχώς διαφαίνεται και στο τελικό αποτέλεσμα που μοιάζει με corkboard που πάνω του έχουν καρφιτσωθεί ατάκτως άσχετες μεταξύ τους ιδέες. 

Την κατάσταση δε διασώζει ούτε η σκηνοθεσία της S.J. Clarkson που στήνει ομολογουμένως τις χειρότερες σκηνές action που έχουμε δει σε ταινία της Sony. Θα μπορούσαμε να περιμένουμε ίσως να βρούμε τη διασωστική αρετή της ταινίας στις ερμηνείες της.

Τόσο η Dakota Johnson, όσο και η Sydney Sweeney (που εδώ υποδύεται τη διάδοχο της Madame Web, Julia Carpenter) έχουν αποδείξει ότι είναι δύο ηθοποιοί που μπορούν να είναι το λιγότερο επαρκείς αν τους δοθεί το κατάλληλο υλικό. Εδώ ωστόσο, η πρώτη μοιάζει απλώς να βαριέται και η δεύτερη να παλεύει μάταια με την ένδεια του ρόλου της.

Τα ίδια ακριβώς προβλήματα, δηλαδή έλλειψη ενός στοιχειώδους arc, αντιμετωπίζουν και οι αρκετά συμπαθείς Celeste O’Connor και Isabela Merced που συμπληρώνουν το πρωταγωνιστικό κουαρτέτο, αλλά και ο Tahar Rahim στο αναιμικό ρόλο του ανταγωνιστή τους, Ezekiel. Φυσικά, ούτε τα αχρείαστα cameo του Adam Scott και της Emma Roberts, που υποδύονται τον θείο και τη μητέρα του μέλλοντα Spider-Μan, προσφέρουν κάτι πέρα από ένα κλείσιμο του ματιού στους σκληροπυρινικούς φανς του Spider-Verse. 

Κι αν ελπίζετε ότι έχουμε να κάνουμε με μια περίπτωση τόσο κακής ταινίας που καταντά καλή, σας προειδοποιώ ότι δεν μιλάμε για αυτή την περίπτωση. Η “Madame Web” καταφέρνει το ακατόρθωτο να είναι και βαρετή μέσα στη εξόφθαλμη αποτυχία της κι έτσι να μη λειτουργεί ούτε καν ως παρωδία του είδους. Ενδεχομένως, στο μέλλον, να αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς για τις ταινίες υπερηρώων - ως το απόλυτο ναδίρ τους - και από αυτή την άποψη ίσως να υπάρχει ένας λόγος να το δεις αν επιμένεις. Αν όμως θες να περάσεις ένα ευχάριστο δίωρο, αδιαμφισβήτητα υπάρχουν αμέτρητες καλύτερες επιλογές.