The Holdovers Review - Η γλυκόπικρη ιστορία τριών βασανισμένων ψυχών

Ο Alexander Payne είναι γνωστός για τις βαθιά ανθρώπινες ιστορίες που τόσο του αρέσει να αφηγείται. Ταινίες όπως τα About Schmidt, Sideways, The Descendants και Nebraska, είναι κατά βάση ταινίες σεναρίου που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στις ιδιορρυθμίες και στις πολυπλοκότητες των βασικών του χαρακτήρων, στις διαμάχες τους, στις ιδιαιτερότητες των μεταξύ τους σχέσεων, στα ελαττώματα και τις αδυναμίες τους. Με ένα χαρακτηριστικό μείγμα μαύρου χιούμορ, δράματος και σάτιρας, οι ταινίες του έχουν κερδίσει την αναγνώριση των κριτικών και μία βάση πιστών θαυμαστών ανά την υφήλιο. Το φαινομενικά συνηθισμένο και κάποιες στιγμές κυνικό πλαίσιο στο οποίο επιλέγει να τοποθετεί τους πρωταγωνιστές τους, σταδιακά αποκαλύπτει τα στρώματα των συναισθημάτων που υπάρχουν κάτω από την επιφάνεια.

Στη νέα του ταινία, The Holdovers, μας εξιστορεί τον απίθανο δεσμό μεταξύ τριών μοναχικών και βασανισμένων ψυχών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στον ίδιο χώρο κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Κάπου στην δεκαετία του ’70, ο στρυφνός και αυστηρός καθηγητής αρχαίας ιστορίας της ακαδημίας Barton των Ηνωμένων Πολιτείων, Paul Hunham, αναγκάζεται να επιτηρεί τον νεαρό φοιτητή Angus Tully, ο οποίος παρά τη θέληση του, πρέπει να περάσει την περίοδο των εορτών στην ακαδημία. Πίσω μαζί τους μένει και η Mary Lamb, η αρχιμαγείρισσα της υψηλού κύρους σχολής, που θρηνεί όμως τον πρόσφατο χαμό του γιού της στον πόλεμο του Βιετνάμ. 

Η ταινία, πέρα από το γεγονός ότι διαδραματίζεται την δεκαετία του 1970, μοιάζει σαν να έχει γυριστεί εκείνη την εποχή. Αποτίει φόρο τιμής σε ταινίες της συγκεκριμένης περιόδου που η δράση οδηγείται μέσα από τους χαρακτήρες της, με έντονα νοσταλγική διάθεση και με τραγούδια από τους The Temptations, The Allman Brothers Band και  Labi Siffre, λειτουργεί περισσότερο σαν μία χρονοκάψουλα που σε ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, σε μία εποχή που μπορεί να μην έχεις ζήσει αλλά θα ήθελες πολύ να βιώσεις. Είναι τόσο προσεκτικά σκηνοθετημένη, που από τα πρώτα κιόλας λεπτά, αισθάνεσαι ότι σε καλωσορίζει στο σύμπαν της.

Πέρα από τα τραγούδια της, η μουσική του Mark Orton, ασκεί πάνω σου ακόμη πιο έντονη επιρροή, κάποιες στιγμές με τις πιο παιχνιδιάρικες μελωδίες όπως στο It’s Christmas, ενώ άλλες στιγμές, το μελαγχολικό του πιάνο μέσα από τα κομμάτια όπως το Nursing Home, ή το ελπιδοφόρο Drive to Boston, χειραγωγούν τα συναισθήματα σου, στήνοντας τόσο τον τόνο όσο και την δραματικότητα της σκηνής. Ο Payne, σκηνοθετεί με ιδιαίτερη τρυφερότητα το εξαιρετικό σενάριο του David Hemingson, ο οποίος σκαρώνει μία έντονα συγκινησιακή ιστορία, χωρίς να καταφεύγει σε κλισέ και μελοδραματισμούς. Κρατάει άριστη ισορροπία μεταξύ χιούμορ και δράματος, προσεγγίζοντας θέματα όπως η μοναξιά, η φιλία, η απώλεια, η εμπιστοσύνη, με έναν λεπτό και διακριτικό τρόπο.

Οι ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών είναι απολαυστικότατες, ειδικά αυτή του Giamatti, ο οποίος δίνει μία υπέροχη παράσταση ως τον γκρινιάρη και γεμάτο παράπονο δάσκαλο, που σταδιακά παρουσιάζει το πόσο ευάλωτος είναι συναισθηματικά. Η αποκάλυψη της ταινίας είναι σίγουρα ο πιτσιρικάς Dominic Sessa, στον ρόλο του κακομαθημένου, αλλά κυρίως πληγωμένου μαθητή του κύριου Hunham. Του πηγαίνει συνεχώς κόντρα, αμφισβητώντας την κοσμοθεωρία του, αλλά και τον τρόπο επιτήρησης του. Ενώ, η πάντα ευγενική αλλά μελαγχολική Mary, βρίσκεται ανάμεσα τους για να προσφέρει μία ισορροπία στην μεταξύ τους σχέση, αποτρέποντας τα χειρότερα. Η χημεία των τριών είναι αυθεντικότατη προσθέτοντας περισσότερο ρεαλισμό, αλλά και συναίσθημα στην ιστορία.

Εν κατακλείδι, το The Holdovers, είναι μια ταινία που θα σας κάνει να γελάσετε, να συγκινηθείτε, αλλά και να σας βάλει σε σκέψεις. Μία καθαρόαιμη feel-good ιστορία, ένα σπάνιο κινηματογραφικό στολίδι που μας θυμίζει τη δύναμη του σινεμά να αφηγείται ιστορίες που είναι ταυτόχρονα ψυχαγωγικές, απλοϊκές, χωρίς τις μεγάλες ανατροπές και εκπλήξεις, αλλά όπως αναφέραμε και στην αρχή, βαθιά ανθρώπινες. Επίσης, αισθάνομαι ότι πολλοί από εσάς εκεί έξω, θα την εντάξετε στην ετήσια λίστα σας με τις αγαπημένες σας χριστουγεννιάτικες ταινίες. Εγώ την έχω προσθέσει ήδη.