Dune: 5+1 facts από το έπος του Denis Villeneuve

Η κινηματογραφική μεταφορά του «Dune» από τον Denis Villeneuve, ανήκει σίγουρα ανάμεσα στα περσινά highlights για το κινηματογραφόφιλο κοινό. Σε σενάριο του ίδιου και των Eric Roth (Forrest Gump, Munich, The Curious Case of Benjamin Button), και Jon Spaihts (Prometheus, Doctor Strange), μας έδειξαν τον κατάλληλο τρόπο για να κάνει κάποιος blockbuster τον 21^ο αιώνα. Μακριά από την συνηθισμένη φόρμα αφήγησης, και με μία καλλιτεχνική ελευθερία που σπάνια δίνεται από τα μεγάλα στούντιο παραγωγής σε δημιουργούς, ο Villeneuve με τους υπόλοιπους συνεργάτες του, προσπάθησαν να μας προτείνουν κάτι διαφορετικό, να μας ξεβολέψουν λίγο από αυτά που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε σε τέτοιου μεγέθους ταινίες, προσθέτοντας το δικό τους καλλιτεχνικό στίγμα στην δημιουργία τους. Αν και δίχασαν κοινό και κριτικούς κάποιες επιλογές του, το έργο του συνολικότερα θα κριθεί από τον χρόνο.

Για πάμε όμως παρέα να μάθουμε μερικά ενδιαφέροντα facts από την ταινία-υπερθέαμα του Γαλλοκαναδού σκηνοθέτη.

O Hans Zimmer αρνήθηκε να συνεργαστεί με τον Christopher Nolan στο Tenet

Είναι γνωστό ότι ο Hans Zimmer είναι μεγάλος θαυμαστής του μυθιστορήματος «Dune», η αγάπη για το σύμπαν που δημιούργησε ο Frank Herbert είναι τόσο μεγάλη που εξαιτίας της, αρνήθηκε την πρόταση του συχνού του συνεργάτη, Christopher Nolan, να αναλάβει τη μουσική για το «Tenet». Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, ο Denis Villeneuve απέρριψε την πρόταση να σκηνοθετήσει την τελευταία ταινία James Bond, «No Time to Die».

Δημιουργήθηκαν γιγάντιες πλατφόρμες για τα εφέ με τα Sandworms 

Ο υπεύθυνος των οπτικών εφέ, Paul Lambert, γνωστός για τη δουλειά του στο «Blade Runner 2049» και «First Man», τοποθέτησε γιγάντιες ξύλινες πλατφόρμες στη μέση της ερήμου και από πάνω τους έριξε τόνους άμμου, φτιάχνοντας έτσι μία τεράστια σε έκταση αμμώδης εξέδρα καλυμμένη από άμμο. Με αυτό τον τρόπο, στις σκηνές που περνούσαν από κάτω τους τα γιγάντια σκουλήκια, η πλατφόρμα έτρεμε και με τις δονήσεις δημιουργούσε την αίσθηση ότι οι ήρωες “βυθίζονται” μέσα στην άμμο.

Η μεταφορά του Dune στη μεγάλη οθόνη ήταν όνειρο ζωής για τον Denis Villeneuve

Από την ηλικία των 12 ετών, όταν ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τo βιβλίο του Frank Herbert, «Dune», έγινε όνειρο ζωής να μπορέσει κάποια στιγμή να το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη. Ο Denis Villeneuve, αποφάσισε πριν αναλάβει την σκηνοθεσία του «Dune», να κάνει το «Arrival» και στη συνέχεια το «Blade Runner 2049», ώστε να αποκτήσει επαρκή εμπειρία (και αυτοπεποίθηση) στο απαιτητικό είδος της επιστημονικής φαντασίας.

Το στυλ μάχης του House Atreides είναι βασισμένο στις Φιλιππινέζικες Πολεμικές Τέχνες

Ο πεπειραμένος δάσκαλος πολεμικών τεχνών Roger Yuan, προσάρμοσε το στυλ μάχης του House Atreides στις Φιλιππινέζικες πολεμικές τέχνες, ενώ για να καταφέρει να κάνει το στυλ των Harkonnen να φαίνεται πιο βάρβαρο στις μάχες, βασίστηκε στον τρόπο που πολεμούσαν οι αρχαίοι Μογγόλοι. Στη συγκεκριμένη κινηματογραφική μεταφορά, σύμφωνα με τον Yuan, οι Sardaukar, είναι εμπνευσμένοι από τους σαμουράι της φεουδαρχικής Ιαπωνίας και από την ελίτ φρουρά του Νορβηγού βασιλιά Harald Fairhair.

Ο γλωσσολόγος David J. Peterson, βοήθησε στη δημιουργία της γλώσσας Fremen για την ταινία.

Ο ειδικός στη γλωσσολογία, David J. Peterson, βοήθησε στη δημιουργία της γλώσσας των Fremen για την ταινία. Είναι πιο γνωστός για τη συμβολή του στη δημιουργία των γλωσσών των Dothraki και Valyrian, στη τηλεοπτική σειρά του HBO, «Game of Thrones».

Οι πειραματισμοί στον ήχο για τη δημιουργία του πρωτότυπου score από τον Hans Zimmer

Η μουσική στο «Dune» είναι αναπόσπαστο κομμάτι από την αφήγηση, συμμετέχει ενεργά ως δευτεραγωνιστής και μας αποκαλύπτει μυστικά και πτυχές που δεν μπορούν να εκφραστούν με τον διάλογο. Πέρα από αυτό όμως, δημιουργεί και το κλίμα που επικρατεί κατά τη διάρκεια της ταινίας, αυτό το μυσταγωγικό, βαθιά εσωτερικό αίσθημα. Για να τα πετύχει όλα αυτά ο Zimmer, κατέληξε να εφεύρει πειραματικά μουσικά όργανα και δική του γλώσσα για τα χορωδιακά κομμάτια, ώστε να φτιάξει ήχους και μελωδίες που παραπέμπουν σε κάτι απόκοσμο και μυστικιστικό.