Divinity: Original Sin II - Preview

Το διαμάντι, των old-school RPGs, επιστρέφει...
11 Οκτωβρίου 2016 09:42
Divinity: Original Sin II - Preview

Υπάρχουν ελάχιστοι gamers εκεί έξω που αγαπάνε τα old school RPGs και έχουν παίξει το Divinity Original Sin χωρίς να το αγαπήσουν. Στη βάση του, το πόνημα της βέλγικης Larian Studios αποτελεί ένα εκπληκτικό προϊόν, με πλούσιο και ουσιαστικό gameplay, ένα λεπτομερές turn based σύστημα μάχης και πολύ όμορφo οπτικοακουστικό τομέα. Στο παρελθόν, είχα αναφερθεί σε αυτό σαν απαραίτητο κομμάτι της συλλογής κάθε gamer, πεποίθηση που όπως όλα δείχνουν έρχεται να ενισχύσει το sequel της σειράς. Το νέο Divinity, χρηματοδοτήθηκε επιτυχώς με το ποσό των 500.000 ευρώ μέσα σε μόλις 12 ώρες από την έναρξη της καμπάνιας του στο Kickstarter, κάτι που από μόνο του δείχνει το πόσο έχουν αγαπήσει και αν θέλετε πόσο έχουν ανάγκη οι gamers να ασχοληθούν με έναν τίτλο σαν το Divinity, που πέρα από κοφτερά γραφικά και ωραία μουσική, προσφέρει μεγάλο βάθος, δέσιμο με το χαρακτήρα, character development και ωραίο storyline.

Το Divinity Original Sin II βρίσκεται ακόμα σε early access, παρόλα αυτά στο σύνολό του είναι αρκετά καλοφτιαγμένο που προσωπικά εγώ κόντεψα να το ξεχάσω. Και δεν το ξέχασα γιατί ορισμένα περίεργα bugs με αδικαιολόγητα teleports χαρακτήρων, κλειδώματα αποστολών που διορθώνονταν με ένα restart ή παγώματα κατά τους διαλόγους φρόντιζαν να μου θυμίζουν ότι το παιχνίδι έχει ακόμα ορισμένα έστω και μικρά, τεχνικά προβλήματα που πρέπει να λυθούν. Ωστόσο, ένα ασφαλές συμπέρασμα που μπορώ να βγάλω από την δεκαπεντάωρη ενασχόλησή μου μαζί του, είναι ότι κάνει σχεδόν τα πάντα καλύτερα από τον προκάτοχό του και όσα δεν κάνει καλύτερα, υλοποιούνται λίγο διαφορετικά χωρίς όμως να χαλάει ούτε στο ελάχιστο η τόσο πετυχημένη συνταγή του πρώτου παιχνιδιού. Για παράδειγμα τα γραφικά του και οι ήχοι κινούνται στα ίδια, πολύ υψηλά στάνταρ που έθεσε η Enhanced Edition του προκατόχου του οπότε δεν έχει νόημα να σταθούμε περαιτέρω σε αυτά.

Το πρώτο Divinity Original Sin, είχε μία ιδιαίτερη φιλοσοφία καθώς έδινε απόλυτη ελευθερία στον παίκτη, να ακολουθήσει οποιοδήποτε μονοπάτι από quest επιθυμεί προκειμένου να φτιάξει μόνος του την ιστορία στην οποία είναι αυτός και η ομάδα του πρωταγωνιστές. Ανεξαρτήτως λοιπόν από το πόσο μεγάλη ήταν η απόκλιση από το κεντρικό storyline, το παιχνίδι κάποια στιγμή θα έφτανε στο τερματισμό του. Ο κόσμος του παιχνιδιού, αποτελούσε ένα τεράστιο playground στα χέρια του παίκτη, οπότε ήταν πολύ δύσκολο να μαντέψω τι μπορεί να κάνει καλύτερα η Larian Studios σε ένα ήδη τόσο πετυχημένο μοντέλο. Στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς λοιπόν, η εταιρία θέλει να μας μεταφέρει τις προκλήσεις και τις διαμάχες που δημιουργούνται μέσα στα κλειστά σύνορα μιας ομάδας ηρώων και όχι τόσο τους κινδύνους που αντιμετωπίζει αυτή σαν ολότητα μέσα στον αχανή κόσμο. Οι φυλές ανάμεσα στις οποίες μπορείτε να επιλέξετε όταν δημιουργείτε καινούργιο χαρακτήρα είναι προς το παρών τέσσερις, human, dwarf, lizard και wood elf αλλά στο μέλλον θα προστεθούν πολλές περισσότερες.

Επιπλέον διαλέγετε το backstory του χαρακτήρα, δηλαδή τη ζωή του μέχρι αυτό το σημείο και την καταγωγή του. Ο συνδυασμός φυλής και καταγωγής, είναι καθοριστικός για τον τρόπο που οι NPCs θα αντιμετωπίζουν τον ήρωα, σε λειτουργικό μάλιστα επίπεδο που βοηθάει την εξέλιξη του παιχνιδιού. Για παράδειγμα, στη δική μου ομάδα είχα ένα νάνο, οι οποίοι στον κόσμο του Divinity είναι πρόσφυγες και συχνά δεν γίνονται αποδεκτοί από τις υπόλοιπες φυλές. Καθώς επισκέφτηκα μία πόλη, οι φρουροί με ενημέρωσαν ότι ο νάνος δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει τα τείχη. Είχα την επιλογή να τον αφήσω πίσω και να συνεχίσω τις αποστολές χωρίς αυτόν ή να μην περάσω καθόλου, ξεκλειδώνοντας έτσι μία ειδική αποστολή ώστε να βρω μυστικό πέρασμα για το κάστρο. Αν τον άφηνα πίσω είναι πολύ πιθανό ο ίδιος να λογομαχούσε με τους φρουρούς και εν τέλει να τον έβρισκα σκοτωμένο ή φυλακισμένο σε κάποιο μπουντρούμι από όπου και θα μπορούσα να τον σώσω αν ήθελα.

Το παιχνίδι επενδύει πολύ στις σχέσεις μεταξύ των ηρώων της ομάδας, πολύ περισσότερο από το πρώτο. Το πρώτο ξέραμε ότι είναι ένας co-op τίτλος όπου οι παίκτες συνεργάζονται προκειμένου να προχωρήσουν μαζί. Πλέον, πέρα από το κομμάτι της συνεργασίας των παικτών, προστίθεται και ο μηχανισμός της ανταγωνιστικότητας μεταξύ τους, όπου κάθε ένας μπορεί να επιδιώκει να επιτύχει και δικούς του σκοπούς. Τα πισώπλατα μαχαιρώματα, τα ψέματα, οι δολοφονίες συμμάχων και οι ψεύτικες καταθέσεις που οδηγούν στη σύλληψη ενός φίλου σας θεωρούνται δεδομένες. Τα πάντα επιτρέπονται, εφόσον οι στόχοι της ομάδας είναι ενάντια στο δικό σας όφελος. Αυτή είναι η βασική ιδέα του παιχνιδιού και έχει πολύ πλάκα όταν γίνεται με παρέα. Ίσως να χάσετε το μέτρημα στο πόσες φορές θα χρειαστεί να εγκαταλείψετε το quest που κάνετε, για να γλιτώσετε από μία αγέλη κροκόδειλων που σας επιτίθεται, γιατί ο φίλος σας με τον lizard άνοιξε τα κλουβιά τους που είχατε επάνω στο καράβι της ομάδας. Ίσως αυτό το σκηνικό να γίνει λίγο πιο τραγικό, αν καταφέρετε να επιβιώσετε από τους κροκόδειλους και ανακαλύψετε ότι όλη η ομάδα συμμάχησε εναντίον σας ώστε να σας κρατήσει απασχολημένο και να σας κλέψει το καράβι όση ώρα πολεμάτε, οπότε πλέον είστε μόνος σε μία αχανή ζούγκλα.

Μην ανησυχείτε όμως γιατί το παιχνίδι θέτει κάποια όρια στο που μπορούν να πάνε οι αλήτες που σας πρόδωσαν, δεν εξαφανίζονται από τον κόσμο με κανένα μαγικό τρόπο. Αργά ή γρήγορα, ενδεχομένως να τους ξανασυναντήσετε και τότε θα έχετε την ευκαιρία να τους εκδικηθείτε. Μην εκπλαγείτε όμως αν όταν τους ρωτήσετε το λόγο για τον οποίο σας πρόδωσαν, σας πουν ότι θύμωσαν που δεν τους είχατε κεράσει το ποτό το προηγούμενο βράδυ, ενώ σας είχαν πει ότι έχουν λίγα χρήματα πάνω τους. Προσωπικά εμένα η ομάδα μου με πρόδωσε με διαφορετικό τρόπο και σχεδόν σκοτώθηκα, γιατί ανακάλυψαν την απατεωνιά που είχα κάνει λίγες μέρες πιο πριν. Είχα κλέψει από ένα NPC ένα πανάκριβο μενταγιόν και με το μηχανισμό του reverse pickpocketing (να αφήνεις αντικείμενα στο inventory κάποιου αντί να κλέβεις), είχα σκοπό να καταδώσω τον assassin της ομάδας μου στους φρουρούς της πόλης ώστε να πάρω τα λύτρα που μου πρόσφερε η παλιά του guild από την οποία το έσκασε, και ήθελαν να τους τον παραδώσω ζωντανό.

Οι δολοπλοκίες και τα ψέματα σε αυτό το παιχνίδι δεν σταματούν ποτέ καθώς έκανα το λάθος να το εκμυστηρευτώ στο αγαπημένο μέλος της ομάδας μου που είχα σώσει από σίγουρη αυτοκτονία κατά την αρχή του παιχνιδιού, αλλά για δικούς του λόγους θεώρησε σωστό να με προδώσει στον assassin κι έτσι βρέθηκα γυμνός και άοπλος στους δρόμους. O μηχανισμός του reverse pickpocketing φυσικά δεν είναι καινούργιος, τον έχουμε δει από τα πρώτα παιχνίδια της σειράς Fallout και προσωπικά είμαι πολύ ικανοποιημένος που η Larian τον ενσωμάτωσε στο Divinity. Πέρα από το γεγονός ότι κουμπώνει πολύ ωραία με την όλη φύση του παιχνιδιού και μπορείτε να φτιάξετε αρκετά αστείες σκηνές, δείχνει και το σεβασμό της ίδιας της εταιρίας στα mechanics των cRPGs, που φαίνεται ότι οι σημερινοί τίτλοι των πολλών εκατομμυρίων δολαρίων πολλές φορές ξεχνάνε.

Σκηνές σαν την παραπάνω μπορούν να προσφέρουν άφθονες ώρες γέλιου στην παρέα, καθώς είναι πολλά αυτά που συμβαίνουν στο παρασκήνιο, χωρίς να τα καταλαβαίνουν οι παίκτες, οι οποίοι φυσικά έρχονται αντιμέτωποι στο τέλος με όλες τις εκπλήξεις που τους ετοιμάζει το παιχνίδι και χτίζονται με κάθε επιλογή τους. Αυτό το σταδιακό χτίσιμο στις σχέσεις μεταξύ των ηρώων, σε αντίθεση με τον προηγούμενο τίτλο, δίνει στον παίκτη την αίσθηση ότι το party του είναι ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται σιγά σιγά και αλλάζει συνεχώς, καθώς επηρεάζεται από την αλληλεπίδρασή του τόσο με τον κόσμο των NPCs, όπου όπως ανέφερα και στην αρχή παραμένει ένα τεράστιο playground, όσο και από την αλληλεπίδρασή του με τα μέλη της ομάδας του.

Στη βάση αυτής της φιλοσοφίας, το Original Sin II προσθέτει πολλούς ακόμα ενδιαφέροντες μηχανισμούς όπως το νέο εκπληκτικό σύστημα crafting, όπου μπορείτε να αναμείξετε σχεδόν τα πάντα και να προκύψει κάτι καινούργιο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μέσα ή έξω από τη μάχη. Πλέον, πέρα από αντικείμενα μπορείτε να συνδυάσετε και μεμονωμένες abilities για να δημιουργήσετε καινούργιες όπως η Stealth Spider που δημιουργείται αν ενώσετε τις abilities stealth και spider summoning. Πολύ ενδιαφέροντα σενάρια δημιουργούνται αν για παράδειγμα κάνετε craft ένα δηλητήριο που μοιάζει με healing potion και στη συνέχεια το τοποθετήσετε στο inventory ενός φίλου σας. Μπορείτε να ξεκινήσετε να ψάχνετε για νέο σύμμαχο.

Σημαντικά έχει αλλάξει και το turn-based σύστημα μάχης του παιχνιδιού όπου πλέον ξεκινάμε με λιγότερα action points (4 αντί για 6) και δεν χρησιμοποιούμε αυτά τα points με τον ίδιο τρόπο για την κίνηση και την ενεργοποίηση των skills μας. Η απόσταση στην οποία μπορούμε να κινηθούμε καθορίζεται από το speed του χαρακτήρα μας και κοστίζει 1 action point, ενώ τα skills ενεργοποιούνται με 1 ή 2 action points. Μία δεύτερη προσθήκη είναι οι source abilities, πολύ ισχυρές δυνάμεις που ενεργοποιούνται χρησιμοποιώντας source points. Τα sources points δεν είναι εύκολο να βρεθούν και συνήθως τα παίρνουμε από bloodstones απορροφώντας τη ψυχή ενός νεκρού παίκτη ή NPC. Με αυτό τον τρόπο όμως ανεβαίνει το bad karma μας, το οποίο αν δεν το ελέγχουμε μπορεί να έχει τραγικές συνέπειες στην αλληλεπίδραση με άλλους NPCs στην πορεία του παιχνιδιού. Πέρα από το γεγονός ότι ενσωματώνει στο combat ένα από τα στατιστικά του χαρακτήρα μας (το οποίο μπορεί να έχουμε δουλέψει πολύ ώστε να το μεγαλώσουμε) η μάχη φαίνεται να έχει γίνει πιο ισορροπημένη, πιο ευέλικτη και χρειάζεται τακτική προσέγγιση ώστε να πάει όσο καλύτερα γίνεται.

Στο Original Sin II, οι νεκροί NPCs είναι πολύ πιο χρήσιμοι από απλή πηγή source points. Τα elf έχουν πρόσβαση σε ένα talent που λέγεται corpse eater και κάνει ό,τι μακάβριο λίγο ή πολύ όλοι σκεφτήκατε. Τρώνε κομμάτια από ένα πεθαμένο NPC και μπορούν να δουν τις αναμνήσεις του. Με αυτό τον τρόπο μπορείτε να πάρετε χρήσιμες πληροφορίες για περιοχές, συγκεκριμένα πρόσωπα ή ακόμα και το πώς θα προχωρήσετε με κάποιο quest. Πληροφορίες τις οποίες ο συγκεκριμένος NPC αρνούνταν να σας δώσει όσο ήταν ζωντανός. Όπως είπαμε, σε αυτό το παιχνίδι όλα είναι θέμα επιλογών και μία λάθος επιλογή μπορεί να σημαίνει θάνατο. Ακόμα όμως κι αν δεν είστε ή δεν έχετε στην ομάδα σας κάποιο elf, κάθε NPC που πεθαίνει αφήνει πίσω του ένα ghost με το οποίο μπορείτε να επικοινωνήσετε για να σας δώσει πληροφορίες που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για δικός σας όφελος, ή για το καλό της ομάδας. Η επιλογή είναι και πάλι δική σας.

Μετά το Divinity Original Sin, αλλά και την Enhanced Edition αυτού, η Larian Studios ετοιμάζεται να δώσει στην αγορά ένα ακόμα αριστούργημα στην κατηγορία των cRPGs, που άξια σηκώνει ολομόναχη στις πλάτες της τα τελευταία χρόνια, με εξαίρεση το επίσης εκπληκτικό Pillars of Eternity και την κυκλοφορία του Tides of Numenera, το διάδοχο του θρυλικού Planescape Torment. Νομίζω καταντάω γραφικός όταν σε κάθε review λέω πως το Original Sin είναι ένα από καλύτερα παιχνίδια που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια, αλλά πιστέψτε με το κάνω γιατί θέλω αυτό το διαμάντι να φτάσει στα χέρια όσο περισσότερων gamers γίνεται, αν γίνεται. Στα του Original Sin II, όμως θα πρότεινα όσοι μπορείτε να περιμένετε και δεν βιάζεστε να το αποκτήσετε, να κάνετε λίγη ακόμα υπομονή, μέχρις ότου διορθωθούν όσα τεχνικά θέματα του έμειναν για να εξασφαλίσετε την καλύτερη δυνατή εμπειρία σας.