The Crow: Το τραγικό δυστύχημα που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το κόμικ

Στις 30 Οκτωβρίου, μια μέρα πριν το Χάλοουιν, στο Ντιτρόιτ των Ηνωμένων Πολιτειών, έφηβοι και ενήλικες της περιοχής γιορτάζουν την Νύχτα του Διαβόλου. Οι βανδαλισμοί, οι μικροκλοπές, οι εμπρησμοί και η εγκληματική συμπεριφορά, την συγκεκριμένη νύχτα είναι κάτι σαν παράδοση σε ορισμένες πόλεις της χώρας. Ο Eric Draven μαζί με την αρραβωνιαστικιά του, Shelly Webster, δέχονται επίθεση από μια ομάδα κακοποιών στο loft τους.

Τους χτυπούν άγρια, τους ακινητοποιούν και στην συνέχεια, μπροστά στα μάτια του ανήμπορου Eric, βιάζουν την αγαπημένη του Shelly, λίγο πριν τον πυροβολήσουν και τον πετάξουν από το παράθυρο του διαμερίσματός τους. Ένα χρόνο αργότερα, τους τάφους της Shelly και του Eric επισκέπτεται η Sarah, μια νεαρή κοπελίτσα που το ζευγάρι συνήθιζε να φροντίζει και να προσέχει.  Εκεί, η γλυκομίλητη Sarah, αφήνει μερικά λουλούδια. Λίγο αργότερα, αφού εκείνη έχει φύγει, ένα κοράκι προσγειώνεται πάνω στην ταφόπλακα του Eric. Με το ράμφος του χτυπάει μερικές φορές την πλάκα. Εκείνος, ανασταίνεται, και έχει πλέον μια αποστολή, να αποδώσει δικαιοσύνη για ό,τι συνέβη στην λατρεμένη του Shelly την μοιραία νύχτα του Οκτώβρη.

Η παραπάνω περιγραφή ανήκει στην ταινία του Alex Proyas, The Crow, το οποίο είναι βασισμένο στο ομότιτλο κόμικ του James O'Barr. Είναι αλήθεια ότι η ταινία του Proyas, έγινε ευρέως γνωστή για τον θάνατο του πρωταγωνιστή, Brandon Lee, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Η τραγική και άδικη απώλεια του Lee, προσδίδει μία σχεδόν υπερφυσική διάσταση στην ταινία, ενισχύοντας αυτή την κάπως απόκοσμη αλλά και μελαγχολική ατμόσφαιρα που επικρατεί από το πρώτο πλάνο μέχρι και το τελευταίο. Ωστόσο, αν κοιτάξουμε την ιστορία πίσω από την ταινία, και πιο συγκεκριμένα πίσω από την αρχική της πηγή, δηλαδή το κόμικ, θα δούμε ότι το The Crow, ήταν πάντα απόλυτα συνδεμένο με τον θάνατο.

Η ζωή του James O'Barr, ήταν ζόρικη από την αρχή. Γεννήθηκε σε τροχόσπιτο κάπου μεταξύ Χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς. Η μητέρα του ήταν τόσο μεθυσμένη όταν τον γέννησε που δεν μπορούσε να θυμηθεί την ημερομηνία, οπότε, οι γιατροί αποφάσισαν να βάλουν στο πιστοποιητικό γέννησης την 1η του Γενάρη. Στην συνέχεια, μεγάλωσε στο ορφανοτροφείο αλλά και σε ανάδοχες οικογένειες. Όπως είχε πει ο ίδιος, οι άνθρωποι από τις οικογένειες αυτές δεν θα έπρεπε να τους επιτρέπεται να έχουν κατοικίδια, πόσο μάλλον παιδιά. Ο μηχανισμός άμυνάς του ήταν να μένει σιωπηλός και να αποφεύγει την αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους.

Αυτή η εσωστρέφεια και ο μοναχικός τρόπος ζωής βέβαια τον οδήγησε να βρει άλλους τρόπους διαφυγής. Ο δικός του τρόπος έκφρασης λοιπόν ήταν μέσα από το χαρτί και την ζωγραφική. Αυτοδίδακτος, μελετούσε τους πίνακες του Μικελάντζελο για να δώσει μια πιο λεπτομερέστατη απεικόνιση στα σώματα των χαρακτήρων του. Στα 16 του γνωρίζει την Beverley, έναν άγγελο όπως ο ίδιος την περιγράφει σε συνέντευξη του στο behind the scenes μέρος του DVD, The Crow.

Ήταν η εποχή που όλα έμοιαζαν να αλλάζουν προς το καλύτερο. Ήταν μαζί για 3 χρόνια, αρραβωνιάστηκαν και είχαν αποφασίσει να παντρευτούν το συντομότερο. Δυστυχώς, λίγους μήνες πριν τον γάμο τους, η Beverley, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα όταν ένας μεθυσμένος οδηγός έπεσε πάνω της.

Η ξαφνική και άδικη απώλειά της έκανε τον O'Barr να βυθιστεί μέσα στο σκοτάδι, την θλίψη και την απέραντη οργή. Κάθε σκίτσο από εκείνη την τραγική στιγμή και έπειτα, ήταν γεμάτο θυμό και μίσος. Στην προσπάθειά του να διαχειριστεί το πένθος του αλλά και να τιμήσει την μνήμη της χαμένης του αγάπης, ξεκίνησε να δημιουργεί τον δικό του μύθο. Το Κόρακι. Ενός υπερφυσικού ζώου που έχει την δυνατότητα να ανασταίνει ανθρώπους που χάθηκαν άδικα ώστε να αποδώσουν δικαιοσύνη για τα άτομα που αγάπησαν πραγματικά. Ο ήρωάς του, ο Eric, επιστρέφει από τον κόσμο των νέκρων για να τιμωρήσει τους ανθρώπους που του στέρησαν την μοναδική του αγάπη, το κορίτσι του, την Shelly.

Ωστόσο, εκτός από την προσωπική τραγωδία του δημιουργού του κόμικ. Πηγή έμπνευσης αποτέλεσε ακόμα ένα δυσάρεστο γεγονός. Η δολοφονία ενός νεαρού ζευγαριού στο Ντιτρόιτ για ένα δαχτυλίδι αρραβώνων αξίας 20 δολαρίων.

Το The Crow, είναι απόλυτα συνδεδεμένο, σχεδόν με έναν καταραμένο τρόπο, με τον θάνατο. Μετά και τον αδικοχαμένο Brandon Lee, ο O'Barr έχει δηλώσει ότι μετάνιωσε που το έγραψε. Τελικά, αυτό που πραγματικά έχει μείνει πίσω είναι η ιστορία του Eric και της Shelly. H απόλυτη ιστορία αγάπης και αφοσίωσης αλλά και… δικαιοσύνης. Όχι εκδίκησης. Δικαιοσύνης. Και, όπως μας λέει η γλυκιά Sarah στο φινάλε της ταινίας «Αν κάποιος “κλέψει” τους ανθρώπους που αγαπάμε, αυτοί ζουν για πάντα αν δεν πάψουμε ποτέ να τους αγαπάμε. Κτίρια καίγονται, άνθρωποί πεθαίνουν αλλά η πραγματική αγάπη είναι παντοτινή».