Tom Clancy's Rainbow Six Siege - Preview

Οφθαλμαπάτη ή μία πραγματική πολιορκία;
06 Οκτωβρίου 2015 04:30
Tom Clancy's Rainbow Six Siege - Preview

Δεν υπάρχει ποτέ δεύτερη ευκαιρία για μία πρώτη καλή εντύπωση, είτε αυτό αφορά γνωριμία με έναν άλλο άνθρωπο, είτε στην προκειμένη περίπτωση να παίξεις για πρώτη φορά ένα παιχνίδι. Το Tom Clancy’s Rainbow Six Siege ανακοινώθηκε επίσημα στην E3 2014 αλλά επί της ουσίας πρόκειται για τον αντικαταστάτη του Rainbow Six: Patriots που είχε παρουσιαστεί στα VGA Awards του 2011. Πολλοί είχαν αναρωτηθεί αν η Ubisoft θα συνέχιζε να περιέχει το όνομα Tom Clancy’s στους τίτλους της σειράς Rainbow Six μετά τον θάνατο του ομώνυμου συγγραφέα αλλά κάτι τέτοιο διαψεύτηκε άμεσα και όπως όλα δείχνουν, το όνομα Tom Clancy’s θα φιγουράρει για καιρό στις οθόνες μας.

Καταρχάς, θα ήθελα να ξεκινήσω με ένα στοιχείο για το παιχνίδι που δε γνωρίζουν πολλοί. Το Tom Clancy’s Rainbow Six: Siege δεν περιέχει single-player campaign και είναι το πρώτο παιχνίδι της σειράς από το οποίο θα λείπει ένα τέτοιο χαρακτηριστικό. Αυτό φυσικά σημαίνει πως δεν χωράνε δικαιολογίες από την Ubisoft για την συνολική ποιότητα του τελικού προϊόντος, δεδομένου πως το εργατικό δυναμικό της γαλλικής εταιρίας ήταν αφοσιωμένο σε ένα τομέα, αυτόν του multiplayer. Η έλλειψη single-player campaign είναι μία τακτική που έχουν υιοθετήσει πρόσφατα οι εταιρίες και έχουμε δει να εφαρμόζεται σε τίτλους όπως το Evolve και το Titanfall, ενώ συνεχίζεται με παιχνίδια όπως το Star Wars: Battlefront.

Τα τεχνικά προβλήματα σε μία beta και ειδικά όταν αυτή διεξάγεται από την Ubisoft έχει αποδειχθεί πως είναι αναπόφευκτα. Την πρώτη ημέρα που έγινε η έναρξη της beta ήταν σχεδόν αδύνατο να συνδεθώ στους servers, ενώ όποτε το κατάφερνα αυτό και προσπαθούσα να βρω ένα ματς, το παιχνίδι κόλλαγε και με επέστρεφε στο αρχικό μενού. Παρόλα αυτά, μετά από αρκετές ώρες και ειδικότερα τη δεύτερη ημέρα, τα πράγματα έστρωσαν και μπόρεσα να ασχοληθώ σοβαρά με το νέο εγχείρημα της Ubisoft. Αυτό που μου άφησε μία ιδιαίτερα πικρή γεύση ήταν η κίνηση τρεξίματος των χαρακτήρων. Εκτός του ότι η κίνηση είναι περισσότερο αργή από όσο θα έπρεπε, οπτικά μπορεί να πει κανείς πως νομίζεις ότι οι χαρακτήρες τρέχουν επάνω σε ένα διάδρομο και όχι επάνω στο έδαφος κανονικά.

Η αίσθηση των όπλων δε μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε αλλά αυτό δεν είναι αρκετά δυνατό επιχείρημα δεδομένου πως έχω συνηθίσει στο gameplay άλλων shooters όπως το Call of Duty και το Battlefield. Ίσως να μου φάνηκε παράξενο εμένα και το gunplay να είναι όντως διασκεδαστικό ή το γεγονός πως ή ανταλλαγή πυρών εδώ οδηγεί σε ένα πολύ πιο γρήγορο θάνατο καθώς μιλάμε για επιχειρήσεις μίας αντιτρομοκρατικής μονάδας σε κλειστό χώρο, να με εκανε να βιώσω ένα "αφιλόξενο" παιχνίδι. Όπως είναι άμεσα κατανοητό από τη φύση του παιχνιδιού, η οποία το κατατάσσει στα tactical shooters, η στρατηγική και ή έξυπνη τοποθέτηση στο χάρτη είναι ο καταλυτικός παράγοντας που οδηγεί στη νίκη ενώ οι γρήγορες και απερίσκεπτες πράξεις θα σας κάνουν να βλέπετε μία Game Over οθόνη πολύ συχνά.

Τα matches στο Rainbow Six: Siege έγιναν αρκετά βαρετά από τις πρώτες ώρες και αυτό κυρίως γιατί όλα τα 5v5 multiplayer matches λάμβαναν χώρα σε ένα συγκεκριμένο χάρτη μέσα σε μία τεράστια βίλλα, ο οποίος είναι γνωστός από το demo της E3 2015. Το αρκετά μεγάλο μέγεθος του σπιτιού που εξελίσσεται η δράση με έκανε να νιώσω πως έχω πολλές διαφορετικές ευκαιρίες να κατακτήσω το objective, αν και σχεδόν πάντα έβρισκα μπροστά μου ένα φράγμα σε κάθε πόρτα, το οποίο είχαν τοποθετήσει οι αντίπαλοι. Αυτά τα φράγματα στις πόρτες μαζί με καλώδια που τοποθετούνται στο πάτωμα και καθυστερούν τους αντιπάλους είναι τεχνικές που μπορούσα να εκμεταλλευτώ ως αμυνόμενος, ενώ η καταστροφή των τοίχων για τη δημιουργία νέων μονοπατιών και ή είσοδος από την ταράτσα με σχοινί ήταν κάποιοι από τους τρόπους που χρησιμοποίησα για την εισβολή στο σπίτι ως επιτιθέμενος. Πιστεύω πως αν η Ubisoft έχει δώσει σοβαρη έμφαση στο σχεδιασμό των χαρτών θα καταφέρει να αποφύγει αυτό το πρόβλημα.

Το ψηφιακό συνάλλαγμα που χρησιμοποιεί το παιχνίδι για να ξεκλειδώσει κάποιος νέο εξοπλισμό ή έναν καινούργιο operator ονομάζεται Renown. Η απόκτηση πόντων Renown πραγματοποιείται μέσα από διάφορες ενέργειες στο παιχνίδι, ειδικότερα αν ο παίκτης κερδίζει τους αγώνες. Ευτυχώς, η beta είχε διαθέσιμες όλες τις αντιτρομοκρατικές μονάδες που θα βρίσκονται και στη τελική έκδοση του παιχνιδιού, οι οποίες είναι οι παρακάτω: SAS, FBI Swat, GIGN, Spetsnaz και GSG 9. Μέσα από τη καρτέλα Operators στο μενού του παιχνιδιού, είχα τη δυνατότητα να ξεκλειδώσω νέους operators, με τον καθένα να έχει τη δική του ειδικότητα και πολλές φορές τον δικο του ξεχωριστό εξοπλισμό, ο οποίος σπάνια αλλάζεται, με τα όπλα και τα gadgets να έχουν μόνο δύο διαφορετικές επιλογές για κάθε operator. Οι Operators χωρίζονται σε Attackers και Defenders και ανά τρεις γύρους στο mode, οι ρόλοι αλλάζουν για τους δέκα παίκτες του αγώνα.

Το Tom Clancy’s Rainbow Six: Siege κάνει χρήση της Anvil Next 2.0 μηχανής γραφικών, η οποία έχει τροποποιηθεί αρκετά για το tactical shooter της Ubisoft διότι είναι ένα από τα ελάχιστα παιχνίδια της γαλλικής εταιρίας που εκμεταλλεύονται ένα τόσο εξελιγμένο σύστημα καταστροφής σαν το Real Blast, το οποίο αποδείχθηκε αρκετά καλοφτιαγμένο στην πράξη. Σε ότι αφορά στην οπτική απεικόνιση του, θα αναφέρω πως έπαιξα την έκδοση του Xbox One και δεν μπορώ να πω ότι έμεινα ικανοποιημένος. Έχοντας δει παρόμοιους τίτλους να τρέχουν στην Anvil Next 2.0 όπως το Assassin's Creed: Unity, το Tom Clancy's Rainbow Six: Siege προσπάθησε αρκετά για να με εντυπωσιάσει αλλά δεν τα κατάφερε. Εκεί που μπορώ να δώσω εύσημα στην Ubisoft Montreal είναι στο audio design, το οποίο σε ένα ηχοσύστημα 5.1 μπορεί πραγματικά να σας μαγέψει.

Συνολικά, πιστεύω πως το Tom Clancy's Rainbow Six: Siege έχει προοπτικές να πετύχει αν εξασφαλίσει μία ποιοτική εμπειρία σε ότι αφορά στη σύνδεση των παικτών με τους servers του παιχνιδιού, μία σοβαρή ποικιλία στο σχεδιασμό των χαρτών και να έχει όσο το δυνατόν λιγότερα bugs. Αν δεν τηρήσει σίγουρα αυτά τα τρία στοιχεία και δε διορθώσει κάποια από τα πράγματα που ανέφερα παραπάνω, τότε θα είναι σίγουρα ένας τίτλος που απλά θα ξεχαστεί μετά από μερικές εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του την 1η Δεκεμβρίου και η ομάδα Rainbow Six θα είναι απλά μία οφθαλμαπάτη στα μάτια των παικτών, την οποία θα αγναντεύουν από μακριά, όπως ακριβώς κάνουμε με το ουράνιο τόξο.