Outer Range: Η νέα σειρά της Amazon είναι ένα Lynchικό νεογουέστερν μυστήριο - Review

Το Outer Range είναι μια σειρά που εμφανίστηκε στον χάρτη πριν από μερικές εβδομάδες στην υπηρεσία του Amazon Prime Video σαν ένα φρέσκο σόου μυστηρίου όπου πρωταγωνιστεί ο Josh Brolin, γνωστός για τους ρόλους του ως Thanos στις ταινίες της Marvel, αλλά και στο "No Country For Old Men” και στο πρόσφατο οσκαρικό "Dune”. Ποιος θα μου το έλεγε ότι μια σειρά μυστηρίου θα μπορούσε να πάρει τα βασικά στοιχεία μια "Lynchικής" συνταγής, να τα εκμοντερνίσει χωρίς να χάσουν την υφή τους και να παραδώσει μια απολαυστική σειρά 8 επεισοδίων που θα το έλεγα με μια απλή περιγραφή σαν το "Twin Peaks με καουμπόηδες" ή "όταν ο Lynch συνάντησε κάπου τον Taylor Sheridan στο Γουαόμινγκ".

Πολλές σειρές ανά τα χρόνια θέλησαν να μιμηθούν το Twin peaks, άλλες το πέτυχαν και άλλες απέτυχαν παταγωδώς διότι είναι μια πολύ δύσκολη μαγιά για να ζυμώσει κάποιος σεναριογράφος, αλλά και για έναν σκηνοθέτη να την μεταφράσει στην οθόνη. Θέλει υπομονή από τον θεατή, αλλά παράλληλα να του γαργαλάς την περιέργεια, το στοιχείο του αγνώστου και την ανακάλυψης, αυτό το ένστικτο που βόσκει βαθιά χαραγμένο στο DNA του ανθρώπου.

Θέλει να του ξετυλίγεις το μυστήριο αλλά και παράλληλα να μη του το δίνεις όλο στο πιάτο και αυτό ακριβώς κάνει το Outer Range. Διατηρεί την ακεραιότητά του ακόμη κι όταν νομίζεις ότι στα δίνει στο πιάτο. Είναι μια οφθαλμαπάτη του δημιουργού να σου λέει ότι "τα ξέρεις όλα" και να στην παίρνει στην επόμενη στροφή λέγοντας "νομίζεις!". Προσωπικά καταλαβαίνω μέσα μου ότι μια τέτοια σειρά με αγγίζει όταν νοιάζομαι αρκετά για να κάνω θεωρίες για τη συνέχειά της και το Outer Range το πέτυχε. Και σας λέω πως είχα καιρό να το νιώσω αυτό το συναίσθημα με σειρά, πόσο μάλλον να περιμένω το επόμενο επεισόδιο. Ευτυχώς που η Amazon δεν το έδωσε σαν "bingewatch” σειρά και το ότι διένειμε δύο-δύο τα επεισόδια, βοήθησε στο χτίσιμο της εμπειρίας.

Ο Josh Brolin υποδύεται τον Royal Abbot έναν ιδιοκτήτη ράντσου και υπόδειγμα οικογενειάρχη στην τοπική κοινότητα, ο οποίος ένα βράδυ ανακαλύπτει ότι υπάρχει μια… μαύρη τρύπα στην άκρη της έκτασής του. Ποιος δε θα τρόμαζε στη θέα και δε θα ένιωθε ρίγος κοιτώντας κάτι τέτοιο; Κι όμως όχι για τον Royal, ο οποίος φαίνεται να ρίχνει ένα πτώμα στο κατάμαυρο κενό αυτό, σηματοδοτώντας το "σημείο μηδέν" της ιστορίας. Βλέπετε ότι οι παράλληλες γραμμές με την αρχή του Twin Peaks και το πτώμα της Laura Palmer ήδη χτίζονται. Όχι όμως και τόσο που να είναι εξόφθαλμες ή κακή αντιγραφή, παρά ένα τίμιο “tribute” κάποιες φορές στον "μπαμπά" του μετρ του αλλόκοτου και του παράξενου. Το "αλλόκοτο" στοιχείο του περιβάλλεται από οιωνούς, οράματα, ιστορίες και θρύλους ιθαγενών -ειδικά αυτό στοιχείο αποτελεί έναν ισχυρό διαφοροποιητή για το ύφος του. Κάπου στην ιστορία κρύβεται και μια βεντέτα με τους Tillersons, την πλούσια οικογένεια της περιοχής που για κάποιο λόγο θέλει τη γη του Royal και το ίδιο θέλει μια ξανθιά χίπισσα (η Imogen Poots που δίνει ρέστα εδώ) που εμφανίζεται από το πουθενά στο κατώφλι του ράντσου.

Πως μια μαύρη τρύπα και ένας φόνος μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω στις ζωές δύο οικογενειών και μιας πόλης, πώς το ζουν, πως τα μυστικά τους διαβρώνουν και τους διαχωρίζουν και άλλοτε πότε οι ακραίες καταστάσεις τους ωθούν στο να βρουν τον εαυτό τους, ξεβολεμένοι από την καθημερινότητα. Όλα αυτά είναι στοιχεία που επίσης φαίνονται μέσα στη σειρά και δεν χαλάνε καθόλου το ρυθμό. Όσο αλλόκοτη είναι άλλο τόσο τραβάει το σχοινί της παραξενιάς το Outer Range, με off-beat σκηνές ξερού χιούμορ, μουσικών παρεμβάσεων με εκείνα τα cool μοντάζ και γενικότερα πράγματα που φαινομενικά σπάνε το ρυθμό και το ύφος με την “WTF” αντίδραση. Το ίδιο έκανε και ο Lynch με τον Frost στο Twin Peaks με αλλοπρόσαλλες και ευτράπελες καταστάσεις -άλλη μια ομοιότητά του. Και για να μην παρεξηγηθούμε: το ότι δανείζεται στοιχεία δε σημαίνει ότι το αγγίζει σε μεγαλείο, προς θεού. Ο "μπαμπάς" παραμένει "μπαμπάς" όλων. Να που όμως το Outer Range εμφανίζεται σαν ένα ελκυστικό ξαδερφάκι από το πουθενά, με όρεξη και υπομονή να κάνει το δικό του, όπως θέλει αγνοώντας τις προσδοκίες του mainstream κοινού -για το οποίο είναι παραδόξως ικανό να ελκύσει παρά την κάπως slow-burn προσέγγιση στο ρυθμό.

Στην εξίσωση μπαίνει και το cast που πέραν του Brolin, μπορεί να μην έχει τεράστια ονόματα -άντε ίσως και του Tom Pelphrey (Ozark, Mank) στο ρόλο του Perry, αλλά όλοι τους σηκώνουν επάξια τους ρόλους τους ψηλά και κρατάνε το επίπεδο των ερμηνειών σε ένα πάρα πολύ καλό επίπεδο. Περιληπτικά παίζουν επίσης οι: Lili Taylor, Tamara Podemski, Shaun Spios, Lewis Pullman, Will Patton, Olive Abercrombie, Isabel Arraiza. Μέσα στην άγρια ομορφιά και το μυστήριό του, βάλτε και μια φοβερή φωτογραφία με έντονο τον φυσικό φωτισμό αλά Nomadland που κάνει το Qyoming έναν χαρακτήρα από μόνο του, το επίσης εξαιρετικό μοντάζ, αλλά και εκείνη την υποβόσκουσα "τζαζίλα" αλά Badalamenti σε ορισμένα σημεία στη μουσική και την αυθεντική "αμερικανίλα" που έχουν τα μουσικά θέματα που την ντύνουν, συνθέτουν ένα αποτέλεσμα που αξίζει να επενδύσετε το χρόνο σας σε αυτό.

Μια απίστευτα ευχάριστη έκπληξη, λοιπόν, το Outer Range που μέσα σε 8 επεισόδια κατάφερε να φέρει στην τηλεόραση του 2022 μια αρκετά παλιά συνταγή και δύσκολη στην παρακολούθησή της, με μοντέρνο, φρέσκο και υπνωτιστικό τρόπο. Φέρτε τη συνέχεια χθες και μη ξεχνάτε: "τα βουβάλια δεν είναι αυτό που φαίνονται" (aka The Owls are not what they seem).