Στο Space Jam: A New Legacy ένας LeBron James δεν φέρνει την άνοιξη

Όταν η μοίρα σε καταδικάζει από την αρχή
23 Ιουλίου 2021 11:50
Στο Space Jam: A New Legacy ένας LeBron James δεν φέρνει την άνοιξη

Όταν το Space Jam του Joe Pytka έκανε πρεμιέρα στις αμερικανικές αίθουσες τον Νοέμβριο του 1996, είχε καταφέρει να ταράξει τα νερά της εποχής για πολλούς και διάφορους λόγους. Η είδηση της συμμετοχής ενός από τους καλύτερους (αν όχι ο καλύτερος) παίκτες που πάτησαν ποτέ το πόδι τους στο παρκέ, Michael Jordan, στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είχε προκαλέσει παγκόσμιο ενθουσιασμό τόσο στους μικρούς όσο και στους ενήλικες. Οι αίθουσες είχαν γεμίσει από κόσμο έχοντας βάλει συνολικά στα ταμεία της κοντά στα 250 εκατομμύρια δολάρια. Καθόλου άσχημο ποσό για μία ταινία που φτιάχτηκε με περίπου 80 εκατομμύρια τελικό budget.

Σχεδόν 25 χρόνια αργότερα, το κινηματογραφικό στούντιο Warner Bros. Pictures, αποφασίζει να κυκλοφορήσει ένα standalone sequel της προηγούμενης ταινίας με πρωταγωνιστή τον διάσημο καλαθοσφαιριστή, Lebron James.

Σκηνοθέτης αυτής της προσπάθειας είναι ο Malcolm D. Lee, και το σενάριο επιμελήθηκε μία μεγάλη ομάδα σεναριογράφων, ενώ το υπόλοιπο καστ το συμπληρώνουν οι: Don Cheadle, Khris Davis, Sonequa Martin-Green, και Cedric Joe στους live-action χαρακτήρες και οι: Jeff Bergman, Eric Bauza, και Zendaya στις φωνές των αξιαγάπητων καρτούν. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Λος Άντζελες στις 12 Ιουλίου 2021, και κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 16 Ιουλίου ταυτόχρονα σε θέατρα και μέσω του HBO Max για ένα μήνα μετά τη θεατρική του κυκλοφορία.

Παγιδευμένος μαζί με τον γιό του στον ψηφιακό χωροχρόνο που κατασκεύασε ο αδίστακτος και μοχθηρός, Al-G Rhythm, η ταινία ακολουθεί τον Τζέιμς, και μας δείχνει τον τρόπο που συνεργάζεται με τους Looney Tunes, ώστε να καταφέρει να κερδίσει έναν κρίσιμο αγώνα, σίγουρα τον πιο κρίσιμο της ζωής του, για να σώσει τον γιο του από την επικίνδυνη τεχνητή νοημοσύνη που θέλει να εξουσιάσει τους πάντες και τα πάντα.  

Η πλοκή, στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλή όσο την περιγράψαμε παραπάνω. Για λόγους που δεν γίνονται ποτέ κατανοητοί, όσο περνάνε τα λεπτά στην ταινία, τόσο περισσότερο περιπλέκονται τα γεγονότα, χωρίς βέβαια να δίνονται ποτέ οι κατάλληλες απαντήσεις. Το σενάριο παρουσιάζει μεγάλες αδυναμίες σε αρκετά σημεία, όμως, εκεί που θα παρατηρήσετε τη μεγαλύτερη αστοχία είναι στην κεντρική ιδέα. Μοιάζει ανέμπνευστη και προβλέψιμη, ενώ δείχνει να στηρίζεται περισσότερο στα βαριά ονόματα των Lebron James και Bugs Bunny, αλλά και γενικότερα στη κινηματογραφική κληρονομιά που μας έχει αφήσει το θρυλικό κινηματογραφικό στούντιο των αδελφών Warner όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του.  

Οι αναφορές σε ταινίες όπως Mad Max, The Matrix, Harry Potter, Casablanca, Game of Thrones χρησιμοποιούνται σε εξουθενωτικό βαθμό, χάνοντας έτσι τον ενθουσιασμό που συνήθως δημιουργείται στον θεατή όταν βλέπει γνώριμες τοποθεσίες και χαρακτήρες από διαφορετικές ταινίες και σειρές.

Επιπλέον, σε αρκετές σκηνές, οι συγκεκριμένες αναφορές, επειδή όπως είπαμε βρίσκονται σχεδόν παντού, ίσως σας αποσπάσουν την προσοχή από την κεντρική δράση. Αυτό είναι και το δεύτερο ζήτημα της ταινίας. Το σκηνοθετικό κομμάτι και ο τρόπος που θέλει να μας παρουσιάσει κάποια ατού της, είναι το ίδιο αδύναμα με το σενάριο, και όταν αυτά τα δύο δεν λειτουργούν, τότε είναι πολύ δύσκολο να λειτουργήσει οτιδήποτε άλλο.  

Αυτό που όντως λειτουργεί, όμως, είναι το animation. Αρκετά τίμιο στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, μας εισάγει σε διασκεδαστικούς και εντυπωσιακούς κόσμους γεμάτο ζωντανά και όμορφα χρώματα. Η παρουσία του Lebron James προκαλεί ενδιαφέρον, μόνο όμως επειδή… είναι ο Lebron James.

Χωρίς να φταίει ο ίδιος φυσικά, δεν υπάρχει καμία απολύτως προσπάθεια ανάπτυξη του χαρακτήρα του, σε μία ταινία μάλιστα χρονικής διάρκειας περίπου δυο ωρών. Η μοίρα του τελικού αποτελέσματος νομίζω θα συμφωνήσετε ότι ήταν καταδικασμένη από την αρχή, ιδιαίτερα αν σκεφτείτε πότε ήταν το τελευταίο πραγματικά καλό sequel ταινίας που είδατε.