Synchronic Review - Τα όρια του χωροχρόνου σπάνε σ’ έναν νέο ψυχεδελικό εφιάλτη

Οι Justin Benson και Aaron Moorhead σκηνοθετούν το sci-fi θρίλερ Synchronic δοκιμάζοντας την ανθρώπινη λογική και την φαντασία με πρωταγωνιστές τους Anthony Mackie (Captain America films, Altered Carbon) και Jamie Dornan (Endings, Beginnings ,The Fall). Το cast συμπληρώνουν επίσης οι: Ally Ioannides, Katie Aselton, Bill Oberst Jr., Natasha Tina Liu, Martin Bats Bradford, Adam J. Yeend και η Devyn A. Tyler.

Η πλοκή εκτυλίσσεται στη Νέα Ορλεάνη, εστιάζοντας σε δύο διασώστες-τραυματιοφορείς και πολύ καλούς φίλους, τον εργένη ‘Steve’ και τον ‘Dennis’ ο οποίος πριν λίγο καιρό απέκτησε και δεύτερο παιδί με την σύντροφό του. Έπειτα από μία νυχτερινή βάρδια, οι δυο άνδρες θα συναντήσουν μία σειρά από ανατριχιαστικά και ανεξήγητα ατυχήματα μερικά από τα οποία έχουν καταλήξει μοιραία ενώ σε άλλες περιπτώσεις αγνοούνται άνθρωποι. O ‘Steve’ αποφασίζει να αναζητήσει τα αίτια των μακάβριων αυτών συμβάντων διαπιστώνοντας ότι συνδέονται με ένα νέο, μυστηριώδες συνθετικό ναρκωτικό, το “Synchronic”. Όταν μάλιστα, εξαφανίζεται η ‘Brianna’, η μεγαλύτερη κόρη του ‘Dennis’, ο κολλητός του βάζει σκοπό να την βρει και να την φέρει πίσω, ακόμη και αν χρειαστεί να μπει σε μία πιο ρευστή και επικίνδυνη εκδοχή της πραγματικότητας όπου το χωροχρονικό συνεχές είναι πλέον εξωφρενικά εύκολο να παραβιαστεί.

Το εν λόγω φιλμ αφορμάται από μία αρκετά ενδιαφέρουσα ιδέα με υπερβατικά και φουτουριστικά στοιχεία η οποία υποτίθεται ότι επιτρέπει τα άλματα στον χρόνο μέσω μίας καινούργιας ουσίας στην αγορά των οπιοειδών. Η ψυχεδελική επίδραση του συγκεκριμένου σκευάσματος ανοίγει την πόρτα στο άγνωστο και το μυστηριώδες, μεταφέροντας το άτομο σε άλλη εποχή χωρίς το ίδιο να δύναται να ελέγξει το πού θα βρεθεί, ενώ διευρύνονται δραματικά τα όρια της αισθητηριακής του αντίληψης. Κάτι τέτοιο βέβαια ενέχει και τεράστιο ρίσκο που ίσως αποβεί ακόμη και ακαριαία θανάσιμο για τον χρήστη. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα χάπι τύπου bath salts το οποίο μπορεί να βγάλει στην επιφάνεια τις πιο πρωτόγονες ορμές του ατόμου οδηγώντας το σε ανεκδιήγητα βίαιη συμπεριφορά, ακόμη και σε κανιβαλιστικές τάσεις.

Η ταινία προσπαθεί να τηρήσει μία σεβαστή απόσταση από επιδεικτικά βαρύγδουπες επιστημολογικές εξηγήσεις καθώς φτιάχνει σιγά σιγά το δικό της “κοσμικό” αίνιγμα-τριπάρισμα, με το σασπένς να χτίζεται βαθμιαία και να διχάζεσαι ως προς το τί είναι αλήθεια και τί παράνοια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι υφίστανται σκηνές-έκπληξη που όντως θα πιάσουν τον δέκτη εξαπίνης, αλλά ορισμένες άλλες θα είναι πιο εύκολο να τις διαβλέψει κανείς, ώστε η ανατροπή να παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις σε μερικά σημεία. Επιπλέον, υπάρχουν φάσεις που θα μπορούσαν να είναι πιο σύντομες καθώς δίνουν την εντύπωση ότι έχουν μεγαλύτερη διάρκεια απ’ όσο θα έπρεπε, ενώ άλλοτε ο θεατής ανιχνεύει και κάποια νοηματικά κενά που ενδέχεται να τον μπερδέψουν κάπως.

Οι πρωταγωνιστές του project ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στον ρόλο τους, και ειδικά ο χαρακτήρας που ενσαρκώνει ο Anthony Mackie γίνεται σχεδόν από την πρώτη στιγμή συμπαθής στο κοινό προσεγγίζοντας πολύ φυσικά την ερμηνεία του εδώ.

Μεταξύ άλλων, εν προκειμένω υπογραμμίζεται: η αξία της αληθινής φιλίας, οι διακυμάνσεις ως προς την δυναμική των διαπροσωπικών σχέσεων, οι αθέατες πτυχές της ύπαρξης του καθενός και η δυσκολία να ομολογηθούν, ο φόβος μπροστά στο ανοίκειο αλλά και στο αιώνιο αναπόφευκτο, η εγγενής περιέργεια του ατόμου να ανακαλύπτει πράγματα και ειδικά όσα αγγίζουν το πώς δημιουργήθηκαν όλα, αλλά και η κρυφή επιθυμία του να δραπετεύσει σε μία άλλη διάσταση.

Το φινάλε του Synchronic επισφραγίζεται με έναν μάλλον αναμενόμενο τρόπο, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι απογοητεύει. Εντούτοις, ο βασικός προβληματισμός παραμένει: αν υπήρχε χάπι που να εξασφαλίζει το ταξίδι στον χρόνο, θα ήσουν πρόθυμος να το δοκιμάσεις;

Βρείτε την ταινία στο IMDB