Ταινίες που δεν έχανες με τίποτα Κυριακή μεσημέρι | Pt. 1

Το καλοκαιράκι επιτέλους έφτασε! Και δύσκολα μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι αυτήν η εποχή έχει κάτι αλλιώτικο, πιο ανάλαφρο και ανέμελο. Κάτι συνυφασμένο και με την ξεγνοιασιά των παιδικών μας χρόνων! Και για να το κάνω πιο ξεκάθαρο, θυμάσαι πιο παλιά τα μεσημέρια της Κυριακής, όταν ακόμη ήμασταν μικροί; Που μετά το φαγητό ανυπομονούσαμε να καθίσουμε στον καναπέ για να δούμε την ταινία που έπαιζε εκείνη την ώρα;

Για τότε λέω που έκανες συμφωνία με τους δικούς σου να παρακολουθήσεις ήσυχα ήσυχα αυτό που ήθελες και ύστερα να βάλεις μπρος για το διάβασμα… Ασχέτως που μπορεί να έκανες και κάποιες φορές θόρυβο ή ίσως πάλι να τρέναρες λιγάκι το θέμα της μελέτης! Όπως και να ‘χει, οφείλεις να παραδεχτείς και εσύ με το χέρι στην καρδιά ότι τα μεσημέρια εκείνα σου έμειναν όπως άλλωστε και ορισμένα φιλμ με τα οποία τα έχεις συνδέσει και κάπου κάπου τα αναπολείς με λαχτάρα, με ένα μειδίαμα στα χείλη. Αν έχει χτυπήσει κιόλας μέσα σου το καμπανάκι της νοσταλγίας, πώς θα σου φαινόταν να σε βοηθήσω και εγώ λιγάκι να τα φρεσκάρεις στη μνήμη σου; Από μεριάς μου δηλώνω πανέτοιμη να κάνουμε μαζί αυτό το απίθανο ταξίδι! Δώσε λοιπόν, το έναυσμα και φύγαμε!

Matilda (1996)

Και να που γυρίζουμε πολλά χρόνια πίσω, σε μία από τις πιο σπουδαίες ιστορίες της 7^ης Τέχνης για μικρούς και μεγάλους που αποκλείεται να μην έχεις δει έστω μία φορά στην ζωή σου, και ειδικά Κυριακή μεσημέρι! Ένα από τα πιο ωραία μυθιστορήματα του καταξιωμένου συγγραφέα Roald Dahl ζωντάνεψε το 1996 μέσα από τον κινηματογραφικό φακό του πολυαγαπημένου σκηνοθέτη και ηθοποιού Danny DeVito. Ο δημιουργός αυτός ερμηνεύει κεντρικό ρόλο εδώ μαζί με την τότε μικρούλα Mara Wilson που μας συστήνεται ως ένα παιδί-θαύμα, η αξιαγάπητη και εκπληκτικά εύστροφη ‘Matilda’. Μα τί να πρωτοπεί κανείς για αυτό το σπάνιο και καλόκαρδο πλάσμα;! Ένα ιδιαίτερα χαρισματικό, ευγενικό και γεμάτο όρεξη να μάθει άτομο, η πιο cool, χαριτωμένη, νεαρή βιβλιοφάγος του κόσμου, ή όπως θα λέγαμε μία κινητή εγκυκλοπαίδεια γνώσεων που ρουφάει σαν σφουγγάρι τις αράδες όποιου αναγνώσματος πέσει στα χέρια της.

Με μία κορδέλα στερεωμένη στα μαλλιά της, βλέπεις μία μικροκαμωμένη πιτσιρίκα να κουβαλάει στοίβες βιβλία στο κόκκινο καροτσάκι που σέρνει πίσω της, πηγαινοερχόμενη στην δανειστική βιβλιοθήκη της γειτονιάς της. Και ενώ θα υπέθετες ότι η αγωγή της οφείλεται στους γονείς της, μόνο αυτό δεν ισχύει! Η μάλλον ιδιόρρυθμη οικογένειά της, πιο πολύ επικριτική στέκεται απέναντί της παρά ζεστή και υποστηρικτική. Κεφαλή της είναι ο ‘Harry Wormwood’ (DeVito), ένας ισχυρογνώμων, αγενής, πονηρός και φιλοχρήματος πατέρας που σκαρώνει διάφορες απατεωνιές για να βγάλει όσα περισσότερα μπορεί από την επιχείρηση πωλήσεων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που έχει. Ακολουθεί η ‘Zinnia’ (Rhea Perlman), η μητέρα της που μοιάζει να είναι εθισμένη στον τζόγο, αλλά και μονίμως απορροφημένη από την συνήθειά της να αναλώνεται σε μποτέ, κομμώσεις και κάθε λογής κούρες ομορφιάς.

Και τέλος ο ‘Michael’ (Brian Levinson), ο μεγαλύτερος αδερφός της ηρωίδας, ένα αγόρι νωθρό και μονοκόμματο που απολαμβάνει να την πειράζει, και να κάθεται με τις ώρες μπροστά στην μικρή οθόνη. Μήπως είναι και ο μόνος;! Οι δικοί του με εξαίρεση φυσικά, την αδερφή του που προτιμά να διαβάζει, έχουν αναγάγει την ώρα του δείπνου σε ένα ιδιότυπο εθιμοτυπικό αποχαύνωσης το οποίο τηρούν ευλαβικά πιστά κάθε νύχτα. Τρώνε δηλαδή ένα προμαγειρεμένο γεύμα σε πτυσσόμενα τραπεζάκια που στήνουν στο σαλόνι αντίκρυ από την τηλεόραση η οποία παίζει στην διαπασών εύπεπτες βραδινές εκπομπές και σόου. Έτσι, η ‘Matilda’ έχει εμπεδώσει προ πολλού ότι υπάρχει τεράστια απόκλιση ανάμεσα σε αυτό που η ίδια εκλαμβάνει ως ψυχαγωγία και σ’ εκείνο που εννοούν οι οικείοι της. Επομένως, αντιδρά στην νοοτροπία που επιδιώκουν να της πλασάρουν ως σωστή.

Όταν όμως ανακαλύπτει ότι διαθέτει την ικανότητα της τηλεκίνησης, δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια! Ξεκινά να την αξιοποιεί κατά πώς πρέπει όποτε ο πατέρας της επιχειρεί να της επιβάλλει τις κοσμοθεωρίες του και τις στενόμυαλες αντιλήψεις του, συνήθως κατσαδιάζοντάς την που δεν πάει με τα νερά του! Μάλιστα, πάνω σε κάποιον τσακωμό τους άθελά του της δίνει μία ανέλπιστα φαεινή ιδέα! Η φράση του «Όταν ένας άνθρωπος είναι κακός, τότε πρέπει να του δίνεται ένα μάθημα!» θα την προτρέψει να το εφαρμόσει τόσο ως προς τον ίδιο όσο και σε άλλους που πιστεύουν ότι μπορούν να φέρονται άσχημα αδιαφορώντας για τον αντίκτυπο των πράξεών τους!

Ανάμεσα σε αυτούς συγκαταλέγεται και η διευθύντρια του δημοτικού της, εν ονόματι ‘Agatha Trunchbull’ (Pam Ferris). Φαντάσου μία σωματώδη με σχεδόν αρρενωπή κορμοστασιά γυναίκα, με έναν αυστηρό κότσο σινιόν, υπερβολικά οξύθυμη, δύστροπη, καταπιεστική και τόσο αδυσώπητη που δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω! Η ‘Matilda’ παρόλαυτα δεν θα δειλιάσει να τα βάλει  με αυτόν τον «κέρβερο». Αφορμή θα αποτελέσει ένα ατυχές περιστατικό με τον ‘Bruce Bogtrotter’ (Jimmy Karz). Ο γεματούλης αυτός συμμαθητής της με την ιδιαίτερη αδυναμία στις λιχουδιές, κάποτε τόλμησε να γευτεί κρυφά ένα λαχταριστό κομμάτι σοκολατένιου κέικ που προοριζόταν για την ‘Trunchbull’.

Ο φόβος και ο τρόμος, λοιπόν, του ‘Crunchem Hall’ για να πάρει αργά και βασανιστικά το αίμα της πίσω, αναγκάζει το δύσμοιρο αγόρι παρουσία όλου του σχολείου να φάει μία ολόκληρη πιατέλα με το παραπάνω γλυκό, απειλώντας τον να τον κλείσει στο αυτοσχέδιο μπουντρούμι του γραφείου της ή και χειρότερα αν δεν τα καταφέρει! Βέβαια, δεν λογάριαζε ότι η ‘Matilda’ θα τον παρακινούσε να φέρει εις πέρας αυτήν την δοκιμασία και να συμπαρασύρει και τις άλλες τάξεις να τον ενθαρρύνουν! Το σχέδιο της ‘Trunchbull’ γύρισε μπούμερανγκ στην ίδια και εκείνη άστραψε και βρόντηξε! Εντούτοις, αυτό ήταν μόνον η αρχή για όσα επρόκειτο να αλλάξουν στο εξής.

Η μικρούλα μας ήταν αποφασισμένη να σταματήσει την τυραννία της αυταρχικής αυτής προσωπικότητας! Το κορίτσι ανέλαβε δράση παρά τις συμβουλές της συμπαθέστατης και υποδειγματικής εκπαιδευτικού ‘Jennifer Honey’ (Embeth Davidtz), μία μητρική φιγούρα που ανέκαθεν έψαχνε η ‘Matilda’. Και όντως η ‘Agatha’ βρήκε τον δάσκαλό της! Ο παραδειγματισμός της ξεκίνησε από ένα ποτήρι νερό με μία σαύρα να κολυμπάει μέσα του, δύο μυστηριώδεις, επεισοδιακές επισκέψεις στην έπαυλη της ‘Trunchbull’, φτάνοντας μέχρι τον τρελό στροβιλισμό της πάνω σε μία υδρόγειο σφαίρα και τρέποντάς την εις την άτακτον φυγήν!

Jumanji (1995)

Άκου! Άκου προσεκτικά! Ένας μπάσος ήχος από τύμπανα αντηχεί τριγύρω! Σκέψου πολύ καλά πριν καταπιαστείς με τούτο ‘δω το παιχνίδι! Μπορεί να βρεθείς από εκεί που δεν το περιμένεις μέσα στην άγρια φύση ή πάλι να κοπιάσει εκείνη απρόσμενα για μια επίσκεψη! Τουλάχιστον να εύχεσαι να έχεις την τύχη με το μέρος σου όταν είναι η σειρά σου, για να μην χρειαστεί να περάσουν κάμποσα έτη μέχρι να ξαναπαίξεις! Το 1995, ο Joe Johnston με το Jumanji χάραξε ένα νέο μονοπάτι στο είδος των περιπετειών, δίνοντας πνοή στο ομότιτλο βιβλίο του Chris Van Allsburg αφού κατόρθωσε να το μεταστοιχειώσει σε έναν συναρπαστικό μύθο φαντασίας και δράσης, με τον αξέχαστο και ασυναγώνιστο Robin Williams να ηγείται του cast. Ο εν λόγω κορυφαίος και πρόωρα χαμένος εκπρόσωπος της υποκριτικής μεταμορφώνεται στον ‘Alan Parrish’.

Πλάσε την εικόνα ενός αρχικά γενειοφόρου, μακρυμάλλη, ατημέλητου  και σε σύγχυση άνδρα ο οποίος επιστρέφει από την ζούγκλα μετά από είκοσι έξι ολόκληρα χρόνια εξορίας που του έλαχε εξαιτίας από αυτό το επιτραπέζιο. Ήταν ακόμη αγόρι όταν ο ίδιος και η παιδική του φίλη, ‘Sarah Whittle’ (Bonnie Hunt), θέλησαν να το περιεργαστούν και να παίξουν. Επανερχόμενος στο σήμερα, χάρη στην έκβαση της παρτίδας που άρχισαν τα αδέρφια ‘Judy’ (Kirsten Dunst) και ‘Peter Shepherd’ (Bradley Pierce), ο ‘Alan’ βάσει των κανόνων που ισχύουν πρέπει να συνεχίσει από εκείνο το σημείο που το πιόνι του κινήθηκε για τελευταία φορά, από τον γύρο δηλαδή που αυτός εξαφανίστηκε εντελώς ανεξήγητα από την κατοικία του.

Η ευρύχωρη και πολυτελής του έπαυλη πλέον ανήκει στην ‘Nora’ (Bebe Neuwirth), την θεία των μικρών νεοαφιχθέντων ενοίκων οι οποίοι δυστυχώς θρηνούν την πρόσφατη απώλεια των γονιών τους σε δυστύχημα. Εντούτοις, είναι ανάγκη ο ίδιος και οι  καινούργιοι του φίλοι να ενεργήσουν συντονισμένα και να μεταπείσουν την αγοραφοβική, ενήλικη πια ‘Sarah’ να τους ακολουθήσει σε αυτό το εγχείρημα που σαν σκέψη και μόνο την τρομοκρατεί!

Η γυναίκα παρότι εξακολουθεί να παλεύει με το ψυχικό τραύμα του παρελθόντος της, συναινεί απρόθυμα και όλα παίρνουν αναπάντεχα απρόβλεπτη τροπή. Ο ‘Alan’ εξάλλου τους έχει προειδοποιήσει από νωρίς: «Έχω δει πράγματα που μόνο στους εφιάλτες σας έχετε αντικρίσει! Πράγματα που ούτε καν φαντάζεστε! Που σε στοιχειώνουν την νύχτα! Όταν κάτι ουρλιάζει… Και το ακούς να τρώει και προσεύχεσαι στον Θεό να μην είσαι εσύ το επιδόρπιο! Φοβισμένος;! Ούτε που ξέρετε πώς είναι να είσαι έτσι! Δεν θα μπορούσατε να αντέξετε ούτε 5’ χωρίς εμένα!». Έχοντας αυτά τα λόγια κατά νου, καθένας από τους παίκτες πρέπει κάθε φορά που πετάει τα ζάρια να λύνει και  τον ανάλογο γρίφο που σχηματίζεται στην στρόγγυλη, σκουρόχρωμη, κρυστάλλινη επιφάνεια η οποία κοσμεί το κέντρο του παιχνιδιού.

Κανείς δεν διανοείται τι θα συμβεί όποτε φτάνει η σειρά του και το ρίσκο είναι αρκετά μεγάλο για να κάνει την καρδιά σου να σφυροκοπά! Προκειμένου να βγουν σώοι και αβλαβείς θα πρέπει να αγωνιστούν σκληρά ενάντια στον χρόνο και σε όσα τους επιφυλάσσει η μοίρα, με μοναδική ελπίδα για την σωτηρία τους να τερματίσει κάποιος πρώτος! Και η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει σταδιακά από τον έλεγχό τους. Ήδη έχουν ξαμοληθεί στην περιοχή ένα σμήνος τεράστιων κουνουπιών, μαϊμούδες,  αλλά και ένα πεινασμένο λιοντάρι που για να γλιτώσουν από τα δόντια του, το έχουν κλειδώσει σε μία κρεβατοκάμαρα, με τα θανάσιμα κοφτερά του νύχια να γδέρνουν κάθε τόσο την ξύλινη πόρτα της.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ταχέως αναπτυσσόμενα σαρκοβόρα φυτά τώρα ζώνουν το αρχοντικό, και  ο ‘Alan’ με την ζαριά του απελευθερώνει  έναν παλιό του γνώριμο από την ζούγκλα, τον αδίστακτο κυνηγό ‘Van Pelt’ (Jonathan Hyde) που τους βάζει στο μάτι και κηρύσσει μία φρενήρη καταδίωξη εναντίον τους. Έπειτα ένα κοπάδι από ρινόκερους, ελέφαντες, καμηλοπαρδάλεις, κροκόδειλους και ζέβρες ξεχύνεται στους δρόμους, ενώ ένας πελεκάνος κλέβει το επιτραπέζιο! Ο ‘Peter’ το ανακτά αλλά μία ζαβολιά του θα μετατρέψει την όψη του σε πιθηκάκι, και θα του φυτρώσει μια μακριά ουρά!

Παντού επικρατεί πανδαιμόνιο: μαϊμούδες που πυροβολούν με καραμπίνα, κλέβουν περιπολικά, οδηγούν μοτοσικλέτες, λεηλατούν μαγαζιά  και ένα ορμητικό σαν χείμαρρος πλήθος ζώων κατακλύζει τις συνοικίες της πόλης. Στο μεταξύ, ο ‘Alan’ χωρίζεται από τους ‘Sarah’, ‘Judy’ και ‘Peter’. Οι τρεις τους κυνηγούν τον ‘Van Pelt’ που προσωρινά καταφέρνει να αποσπάσει το παιχνίδι. Ευτυχώς, το παίρνουν πίσω παγιδεύοντας τον αντίπαλό τους σε ένα πολυκατάστημα.  Μόλις ανταμώνουν ξανά με τον ‘Alan’ γυρίζουν στην έπαυλη η οποία στέκει σχεδόν ετοιμόρροπη από την επιδρομή των άγριων ζώων που πέρασαν από το εσωτερικό της.

Ρίχνουν ο ένας μετά τον άλλον τα ζάρια, μέχρι που ο ‘Alan’ πετυχαίνει τον αριθμό που τον αναδεικνύει ως νικητή! Αμέσως οι ζημιές δείχνουν να αποκαθίστανται και τα πάντα επιστρέφουν στην άλλοτε κανονικότητά τους σαν να μην έλαβε χώρα το παραμικρό! Κάπου στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, σε μία μακρινή ακτή της Γαλλίας, ακούγονται πάλι τυμπανοκρουσίες με το Jumanji να είναι μισοθαμμένο στην άμμο μιας παραλίας. Κάποιοι αφουγκράζονται και πλησιάζουν…

Ντένις ο Τρομερός - Dennis the Menace (1993)

Οπωσδήποτε θα ‘χετε υπόψη σας κάμποσες περιπτώσεις από άτακτα, αεικίνητα ζιζάνια! Μάλιστα, ανατρέχοντας στο παρελθόν δεν αποκλείεται να κατατάσσετε και τον εαυτό σας ανάμεσα σε αυτές. Σίγουρα πάντως δεν έχει ξεφύγει από το ραντάρ σας ο «Dennis ο Τρομερός»! Ένα αγόρι όνομα και πράμα! Και ποιός δεν έχει δει το ομώνυμο φιλμ του Nick Castle όπου ο πεντάχρονος αυτός μπελάς έχει την τιμητική του;! Ο ‘Dennis Mitchell’ ζωντανεύοντας μέσω του Mason Gamble δεν γίνεται να μην αναφερθεί ως ένα από τα ανωτέρω παραδείγματα, πόσο μάλλον ως πρωτοστάτης! Ο πιτσιρίκος αυτός ακολουθούμενος από τον πιστό του σκύλο,‘Ruff’, συχνά εξορμά σε διάφορες περιπέτειες μαζί με την παρέα του, τον ‘Joey’ (Kellen Hathaway) και την ‘Margaret Wade’ (Amy Sakasitz), καταφεύγοντας πότε πότε και στο αρχηγείο-οχυρό τους, ένα δεντρόσπιτο που έχουν φτιάξει μέσα στο δάσος.

Και κάπου εδώ στην εξίσωση μπαίνει και ένας συνταξιούχος γείτονας, ο κύριος ‘George Wilson’ (Walter Matthau) που δεν τον λες και τόσο εύκολο ή προσιτό άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Κάπως ιδιότροπος, αρκετά στριφνός και σπάνια χαμογελαστός εν αντιθέσει με την καλοσυνάτη και πρόσχαρη σύζυγό του, την ‘Martha’ (Joan Plowright). Το γηραιό ζευγάρι προσπαθεί να απολαύσει μία ήρεμη καθημερινότητα χωρίς απρόοπτα και σκοτούρες στο κεφάλι του, αλλά ο ‘Dennis’ συνεχώς με κάτι τους ανατρέπει τα πλάνα, και ειδικότερα αυτά του ‘Wilson’.

Υποβάλλει την υπομονή του σε αλλεπάλληλα crash test τα οποία όταν πια είναι πολύ αργά συνοδεύονται από την φράση «Λυπάμαι, κύριε Wilson!». Δεν είναι ότι το κάνει επίτηδες, απλά να μωρέ η κατεργαριά και η αδεξιότητα είναι κάτι σαν δεύτερη φύση του! Ο ζωηρός αυτός μικρούλης είναι αρκετά εξοικειωμένος με τις ζημιές και διψάει πάντα για νέες απίστευτες εμπειρίες και ευτράπελα! Μεγαλώνει στο Evanston, του Illinois, με τους γονείς του, ‘Henry’ (Robert Stanton) και ‘Alice’ (Lea Thompson), να γνωρίζουν τι σίφουνας είναι ο κανακάρης τους  και να ψάχνουν κάθε τόσο για καινούργια babysitter αφού όσες τον έχουν αναλάβει απηυδισμένες το βάζουν στα πόδια!

Κάποτε έκτακτες επαγγελματικές υποχρεώσεις τους αναγκάζουν να απευθυνθούν στους ‘Wilson’ για να έχουν προσωρινά υπό την επίβλεψή τους τον ‘Dennis’ μιας και θα πρέπει να λείψουν για ένα βραχυπρόθεσμο διάστημα. Η ‘Martha’ προθυμοποιείται να τους διευκολύνει με όλη της την ψυχή, κάτι που μόνο καλοδεχούμενο δεν είναι από τον σύντροφό της ο οποίος είναι παθών! Πώς να προσπεράσει τόσες αναστατώσεις που υπέμεινε από το ατίθασο αυτό παιδί, συνώνυμο με τον βασιλιά της σκανταλιάς! Ξεχνιέται μια ωραία πρωία που μπήκε κρυφά στο υπνοδωμάτιο του ‘George’ ενώ εκείνος κοιμόταν μακάριος στο κρεβάτι του; Ο διαβολάκος βλέποντας ακουμπισμένο στο κομοδίνο ένα κουτί με φάρμακα υπέθεσε ότι ο ηλικιωμένος φίλος του είχε αρρωστήσει.

Ξαφνικά λοιπόν, από εκεί που ο ανυποψίαστος άνδρας ήταν στο έβδομο όνειρο βρέθηκε να πνίγεται από μία ασπιρίνη που εκτοξεύτηκε με ορμή στο στόμα του από την σφεντόνα του ‘Dennis’! Ή μήπως να παραλείψουμε πώς καταστράφηκε ένα μεσημεριανό barbecue όταν ανάμεσα στις νοστιμότατες μπριζόλες του ‘George’ κατέληξε να ψήνεται και μία απαίσια μάζα μπογιάς με ξύλινα ροκανίδια;! Την άλλη μέρα, ο ‘Dennis’ πηγαίνει και πάλι από τους ‘Wilson’ να τους ζητήσει συγγνώμη μα οι φασαρίες τον έλκουν σαν μαγνήτης! Και πάνω που θα άφηνε μία κάρτα με απολογητικό μήνυμα προς τον γείτονά του, ανακαλύπτει στο μπάνιο την μασέλα του. Σε ανύποπτο χρόνο, τα δύο μπροστινά της δόντια χάνονται στον νεροχύτη! Άρα, τί πιο φυσικό να γεμίσει το κενό με δύο τσίχλες;!

Το ζήτημα είναι ότι το “μερεμέτι” αυτό γίνεται αντιληπτό μόλις ακριβώς ο κύριος ‘George’ ποζάροντας στον φωτογράφο της τοπικής εφημερίδας του χαρίζει το πιο αστραφτερό του χαμόγελο! Εκτός αυτού, το ίδιο βράδυ χάρη στον ‘Dennis’, ο ‘Wilson’ διαπιστώνει ότι παραμένει αρκετά ευλύγιστος ακόμη και για σπαγκάτο, συν του ότι μπορεί να αντέξει τις γαργάρες με καθαριστικό τουαλέτας και το τσούξιμο στα ρουθούνια όταν στο σπρέι μύτης το υγρό έχει αντικατασταθεί με στοματικό διάλυμα!

Την επομένη, εν όψει της καλοκαιρινής δεξίωσης που παραθέτει σπίτι του για την σπάνια ορχιδέα του που ανθίζει για ελάχιστα δευτερόλεπτα μόνο κάθε σαράντα χρόνια και συγκεκριμένα εκείνη την νύχτα, έχει συμβουλέψει εκ των προτέρων τον μικρό ταραξία να μην του χαλάσει την πιο σημαντική αυτή στιγμή της ζωής του! Βέβαια, ο ‘Dennis’ του στερεί αυτήν την χαρά όταν στρέφει όλα τα βλέμματα των καλεσμένων πάνω του φωνάζοντας ότι ένας κλέφτης άδειασε το χρηματοκιβώτιο του οικοδεσπότη τους.

Ο κύριος ‘Wilson’ αγανακτισμένος ξεριζώνει το μαραμένο πια λουλούδι, και μιλάει στο αγόρι με λόγια σκληρά. Εκείνο στενοχωρημένο και με δάκρυα στα μάτια το σκάει με το ποδηλατάκι του. Κάνει πετάλι και κάπου ανάμεσα σε πυκνές φυλλωσιές ξεπηδά τυχαία κόβοντάς του την φόρα και ο διαρρήκτης, ‘Sam ο Σουγιάς’ (Christopher Lloyd) που το τελευταίο διάστημα τριγυρνάει στην συνοικία τους κλέβοντας χρήματα και κοσμήματα.

Ο διαβόητος κακοποιός του ανακοινώνει ότι θα τον χρησιμοποιήσει ως όμηρο του. Ωστόσο, δεν ξέρει με ποιόν τα έχει βάλει! Ο ‘Dennis’ θα του δείξει πώς να δένει με σχοινί χειροπόδαρα έναν αιχμάλωτο, ακινητοποιώντας τον για τα καλά! Θα του ταΐσει με το ζόρι μία χύτρα καυτή φασολάδα για να βρει τα κλειδιά από τις χειροπέδες που έχουν χαθεί μέσα στην κατσαρόλα. Άθελά του θα του βάλει φωτιά δύο φορές και θα τον χτυπήσει κατά λάθος μερικές ακόμη, μέχρι που ο κακόμοιρος ο δράστης θα λιποθυμήσει από τον πόνο! 

Το ξημέρωμα όλοι συμπεριλαμβανομένου και του κύριου ‘Wilson’ που μετάνιωσε για το ξέσπασμά του, υποδέχονται τον μέχρι πρότινος αγνοούμενο ‘Dennis’ με ανοιχτές αγκάλες, σαν τοπικό ήρωα αφού παραδίδει στις αρχές τον αποκαμωμένο και εμφανώς ταλαιπωρημένο εγκληματία που εκλιπαρεί τους αστυνομικούς να τον πάρουν γρήγορα μακριά! Και αν νομίζετε ότι το πανηγύρι τελειώνει εδώ, ξανασκεφτείτε το! Ο ‘Dennis’ είναι τόσο εξπέρ στο στοιχείο του απρόβλεπτου όσο το να πετάει με περισσή άνεση φλεγόμενα ζαχαρωτά και να πατάει το κουμπί του φωτοτυπικού ενώ οι σελίδες που τυπώνονται απεικονίζουν το τελείως φρικαρισμένο πρόσωπο κάποιου άλλου!

Jurassic Park (1993)

Και αν όντως η απάντηση για την αναβίωση της Ιουρασικής περιόδου ήταν κλεισμένη ανά τους αιώνες  σε μία χρυσαφένια πέτρα από κεχριμπάρι; Άραγε θα τολμούσε η ανθρωπότητα να φανταστεί να πλανώνται μέσα στον κόσμο μας πελώρια τέρατα-σαύρες; Ο μετρ των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, Steven Spielberg ήδη από το 1993 με το φαντασμαγορικό κινηματογραφικό θέαμα του Jurassic Park έθεσε τα θεμέλια για την αναγέννηση των δυσθεώρητων αυτών πλασμάτων στο πανί της μεγάλης οθόνης, παραδίδοντας και ένα ακόμη sequel, το The Lost World: Jurassic Park (1997).

Είκοσι έξι έτη μετά την αρχή της επιστροφής των δεινοσαύρων στο Hollywood, η ιστορία αυτή παραμένει μία ξεχωριστή βόλτα ψυχαγωγίας και μία νοσταλγική απόδραση σε ένα σύμπαν με τεράστιους σαρκοφάγους και φυτοφάγους «γίγαντες» σε πλήρη εγρήγορση και αναβρασμό. Στα χνάρια του διάσημου franchise κινήθηκαν και άλλοι σκηνοθέτες όπως ο Joe Johnston με το Jurassic Park III το 2001, και πιο πρόσφατα ο Colin Trevorrow το 2015, και ο J. A. Bayona (The Orphanage,The Impossible) με το Jurassic World: Fallen Kingdom το 2018. Όμως κανένα από τα πιο πρόσφατα project δεν δύναται να ξεπεράσει σε υποβλητικότητα την βραβευμένη με τρία Όσκαρ, πρωτότυπη μυθοπλασία που εξακολουθεί έως σήμερα να βρυχάται δυνατά με την φωνή ενός άγριου πανίσχυρου δεινόσαυρου!

 

Η πολυδάπανη και πρωτοποριακή αυτή για την εποχή της υπερπαραγωγή της Universal  Pictures πάντα θα κρατάει νοερά ανοιχτές τις πύλες του συγκεκριμένου πάρκου. Τον πυρήνα του δημοφιλούς blockbuster που κατέγραψε ρεκόρ παγκόσμιων εισπράξεων στα $914 εκ., συνέχει η βασική σύλληψη που διατρέχει και το αντίστοιχο λογοτεχνικό έργο του Michael Crichton το οποίο εκδόθηκε το 1990. Τα τεκταινόμενά του εκτυλίσσονται στην ‘Νήσο Nublar’, σε μία ακτή του Ειρηνικού, κοντά στην Κόστα Ρίκα. Εκεί ένας μεγιστάνας, ο ‘John Hammond’ (Richard Attenborough) με την δική του εταιρεία βιογενετικής, την ‘InGen’ μαζί με άλλους επενδυτές, κατασκευάζουν ένα τουριστικό θέρετρο κλωνοποιημένων δεινοσαύρων.

Όταν ένας Βελοσιράπτορας σκοτώνει τον εκπαιδευτή του, οι χρηματοδότες του πάρκου αναθέτουν σε έναν νομικό σύμβουλο, τον ‘Donald Gennaro’  (Martin Ferrero) να φέρει επιστήμονες για να διερευνήσουν το γεγονός, να επιθεωρήσουν το μέρος και τα ζώα, και να εγγυηθούν για τις προδιαγραφές ασφάλειας των εγκαταστάσεων. Το εξειδικευμένο προσωπικό που ανταποκρίνεται στο κάλεσμά του είναι ο μαθηματικός και θεωρητικός του χάους, ‘Ian Malcolm’ (Jeff Goldblum), ο παλαιοντολόγος  ‘Alan Grant’ (Sam Neill) και η βοτανολόγος ‘Ellie Sattler’ (Laura Dern). Κατά την έλευσή τους παρακολουθούν έκπληκτοι Βραχιόσαυρους και ένα κοπάδι από Παρασαυρόλοφους. Ακολούθως, ενημερώνονται για τις διαδικασίες επαναφοράς των εξαφανισμένων αυτών ειδών, γενετικό υλικό των οποίων βρέθηκε άθικτο σε κουνούπια διατηρούμενα για εκατοντάδες  χρόνια μέσα σε έναν λίθο από ήλεκτρο.

Όπως τους πληροφορούν, σε συνδυασμό με το DNA δυτικού αφρικανικού βατράχου και με προηγμένες μεθόδους μπόρεσαν να ανασυνθέσουν το γονιδίωμα του εκάστοτε δεινόσαυρου. Για να αποτρέψουν την αναπαραγωγή των όντων αυτών, καθόρισαν εξαρχής το φύλο τους ώστε να είναι θηλυκό. Στα εργαστήρια, οι νεοαφιχθέντες βλέπουν από κοντά την εκκόλαψη ενός μωρού Βελοσιράπτορα με τον ‘Malcolm’ προβληματισμένο και αρκετά σκεπτικό να αμφισβητεί το ελεγχόμενο περιβάλλον της όλης απόπειρας, η αποτυχία της οποίας είναι αναπόδραστη εφόσον όπως δηλώνει: «Η ζωή βρίσκει πάντα τρόπο να εξελιχθεί». Τους εφιστά την προσοχή όσον αφορά το πώς χειρίζονται την γενετική μηχανική τονίζοντας τις δυσάρεστες συνέπειες που ενδέχεται να προκύψουν αν κάτι πάει στραβά. Και η ανησυχία του δεν θα αργήσει να βγει αληθινή!

Στο μεταξύ, τα εγγόνια του ‘Hammond’, ο ‘Tim’ (Joseph Mazzello) και η ‘Lex’ (Ariana Richards), προστίθενται και αυτά στην συντροφιά τους για μία περιήγηση στο πάρκο ενώ ο παππούς τους εποπτεύει την αποστολή από το κέντρο ελέγχου. Καθ’ οδόν όλως παραδόξως τους αποκαλύπτεται μονάχα ένας άρρωστος Τρικεράτωψ τον οποίο εξετάζει η ‘Sattler’ μαζί με έναν κτηνίατρο. Γκρίζα σύννεφα  που πυκνώνουν στον ορίζοντα σιγά σιγά σκεπάζουν και την  ‘Νήσο Nublar’. Μία τροπική καταιγίδα ετοιμάζεται να ξεσπάσει από λεπτό σε λεπτό. Η πλειονότητα των εργαζομένων σπεύδουν προς την ενδοχώρα και οι επισκέπτες επιβιβάζονται και πάλι στα ηλεκτροκίνητα οχήματά τους όμως αυτά στη μέση της διαδρομής παύουν λειτουργούν όπως και οι ηλεκτροφόροι φράχτες όλης της έκτασης.

Υπαίτιος αυτού είναι ο προγραμματιστής των υπολογιστών του πάρκου, ‘Dennis Nedry’ (Wayne Knight) που έχει εξαγοραστεί από τον ‘Dodgson’(Cameron Thor), εταιρικό κατάσκοπο ενός πλούσιου ανταγωνιστή. Με την παροδική διακοπή ρεύματος που προκάλεσε απενεργοποιώντας το σύστημα ασφαλείας, αποκτά πρόσβαση στις αποθήκες όπου φυλάσσονται τα γονιμοποιημένα έμβρυα δεινοσαύρων και κλέβει κάποια τοποθετώντας τα σ’ ένα άδειο δοχείο αφρού ξυρίσματος για να μην κινήσει υποψίες. Σουρουπώνει και η καταρρακτώδης βροχή συνεχίζεται αδιάκοπα. Το ασφαλές εξωτικό  σαφάρι των ηρώων έλαβε τέλος προ πολλού. Και πλέον κάθε τι που τους περιβάλλει φαντάζει πιο επικίνδυνο από ποτέ! Οι Τυραννόσαυροι ρεξ απελευθερώνονται και περιδιαβαίνουν ανενόχλητοι στην περιοχή, με έναν σύντομα να τους αιφνιδιάζει.

Επιτίθεται στο αυτοκίνητο όπου βρίσκονται ολομόναχα πια τα εγγόνια του ‘Hammond’ αφού ο ‘Gennaro’ στην θέα του τρομακτικού αυτού θηρίου τα εγκαταλείπει και τρέχει να σωθεί για να καταλήξει τελικά λίγο αργότερα ως λεία του. Ο Τυραννόσαυρος βγάζει έναν εκκωφαντικό βρυχηθμό και αναποδογυρίζει το αμάξι ενώ κραυγές απελπισίας και φόβου αντηχούν από το εσωτερικό του. Από την άλλη μεριά του δρόμου οι ‘Grant’και ‘Malcolm’ δημιουργούν  έναν αντιπερισπασμό με φωτοβολίδες για να τον κάνουν να στραφεί αλλού. Μετά βίας καταφέρνουν να γλιτώσουν. Καθώς ο ‘Nedry’ μεταφέρει προς την αποβάθρα το ευαίσθητο φορτίο που κουβαλάει, λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών χάνει την ορατότητα, το τζιπ του εκτρέπεται από την πορεία του και για κακή του τύχη τον ζυγώνει ένας πεινασμένος Διλοφόσαυρος.

Όταν τα μέλη του γκρουπ ξανασυναντιούνται, μία ανακάλυψη-σοκ τους περιμένει στην ζούγκλα… Εντοπίζουν σπασμένα κελύφη από αυγά  που έχουν εκκολαφθεί! Οι δεινόσαυροι δηλαδή μπορούν εν τέλει να αναπαραχθούν. Ανέπτυξαν την δυνατότητα αυτήν χάρη στο DNA του συγκεκριμένου αμφιβίου που έχουν, το οποίο τους επιτρέπει όταν πλειοψηφούν τα θηλυκά, ένα από αυτά να αλλάζει φύλο για να διασφαλίζεται η διαιώνισή τους. Η ομάδα δίχως να μπορεί να αποκρυπτογραφήσει τον κώδικα συστήματος του ‘Nedry’, παλεύουν να ξεφύγουν από τους ράπτορες που τους περικυκλώνουν έχοντας ήδη κατασπαράξει ανήμπορους υπαλλήλους.

Περνώντας σχεδόν κάτω από την μύτη ενός δεύτερου Τυραννόσαυρου που κυνηγούσε Γαλίμιμους, και ξεγλιστρώντας μακριά  από άλλους Βελοσιράπτορες, κατευθύνονται στο δωμάτιο ελέγχου όπου η ‘Lex’ επανασυντονίζει το δίκτυο επικοινωνίας για να καλέσουν τον ‘Hammond’. Ράπτορες τους κόβουν ξανά κάθε δίοδο. Μα ως εκ θαύματος απροσδόκητα ξεπροβάλλει ένας ακόμη Τυραννόσαυρος και καταβροχθίζει τους μικρούς αυτούς προϊστορικούς θηρευτές. Οι ‘Hammond’ και ‘Malcolm’ εμφανίζονται πάνω στην ώρα! Οι επιζήσαντες ανεβαίνουν σ’ ένα ελικόπτερο και πετούν πέρα από το νησί, αγναντεύοντας το καθρέφτισμα του ήλιου στην θάλασσα.

Indiana Jones (1981, 1984, 1989)

Βάζω στοίχημα ότι κιόλας σιγοτραγουδάς την μελωδία σήμα-κατατεθέν του soundtrack που επιμελήθηκε ο John Williams! Κανένα πρόβλημα! Και εγώ άλλωστε σε σιγοντάρω από μέσα μου! Είναι βλέπεις πολύ χαρακτηριστική η μουσική που ηχεί αυτόματα ενδόμυχα σου όταν αναφέρονται στον περίφημο Indiana Jones ή Indy! Ο πιο ξακουστός και πολυμήχανος αρχαιολόγος-εξερευνητής στα χρονικά του σινεμά, άσσος στο σημάδι ως πιστολέρο, φημίζεται για την έφεσή του στο να λύνει μυστήρια με αμύθητης αξίας, θρυλικά αντικείμενα, αλλά και για το θάρρος του να ρίχνεται χωρίς δεύτερη σκέψη στον κίνδυνο ιδίως όταν δεν μπαίνουν στη μέση δηλητηριώδη φίδια!

Αν και έπρεπε να γυριστεί η τρίτη ταινία για να πληροφορηθούμε τελικά από πού πηγάζει η αποστροφή του για τα ερπετά, παρόλαυτα η αναμονή άξιζε τον κόπο! Παράλληλα μάθαμε και τον λόγο που συνετέλεσε στο να μην αποχωρίζεται ποτέ το γνωστό καπέλο Fedora, και το μαστίγιό του εν ώρα μάχης. Ο ανεπανάληπτος αυτός χαρακτήρας πήρε σάρκα και οστά μέσα από την φυσιογνωμία και την αξιοζήλευτη ερμηνεία του ταλαντούχου Harrison Ford (Star Wars, Blade Runner, Patriot Games), με τον Steven Spielberg να κάθεται στην καρέκλα της σκηνοθεσίας. Ένα από τα ατού του ‘Indiana’ είναι ότι κανείς δεν παραβγαίνει μαζί του στον αυτοσχεδιασμό.

Τον εξυπηρετεί πολύ κυρίως όταν τον στριμώχνουν οι συγκυρίες, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ήδη από το Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark (1981) με την ατάκα «Δεν ξέρω, κάτι θα σκαρφιστώ στην πορεία!» μόλις ο συνεργάτης του, ‘Sallah’ (John Rhys-Davies) τον ρωτάει πώς θα χειριστεί τους Ναζί που αναζητούν την Κιβωτό της Διαθήκης. Εδώ αν θέλουμε να εστιάσουμε στις πιο αξιοσημείωτες φάσεις δεν γίνεται να μην θυμηθούμε την σκηνή όπου ένας μαυροντυμένος τύπος, εξαιρετικά επιδέξιος με το σπαθί, εκτελεί με σβελτάδα κάποια πολύ παράτολμα κόλπα προκαλώντας τον ‘Indy’ να πολεμήσουν.

Ενώ λοιπόν, προσδοκάς να σκαρφαλώσει η ένταση στα ύψη με μία μονομαχία μέχρι τελικής πτώσεως, ο ‘Indiana’ τον πυροβολεί εξ΄ επαφής και συνεχίζει ακάθεκτος τον δρόμο του! Προς τον επίλογο του φιλμ, οι Ναζί έχουν αποσπάσει την ολόχρυση Κιβωτό ώστε με την μαγική της δύναμη να ισχυροποιήσουν τις ορδές τους και να κατακτήσουν την υφήλιο. Προσωπικά, δεν ξεχνάω την σεκάνς όπου όταν ανοίγεται το καπάκι ο ‘Indiana’ συμβουλεύει την αγαπημένη του, ‘Marion’ (Karen Allen) να αντισταθεί σθεναρά στον πειρασμό να κοιτάξει. Τότε απελευθερώνονται άγγελοι θανάτου και εξολοθρεύουν όλο το στράτευμα, με αστραπές να σχίζουν τον ουρανό και φωτιά να κατακαίει τον άπληστο συρφετό.

Από την άλλη, υπάρχουν σημεία-διαμαντάκια και στο Indiana Jones and the Temple of Doom (1984), όπου ο ‘Indy’ επισκέπτεται την Βόρεια Ινδία έπειτα από θερμή παράκληση του επαρχιακού οικισμού Mayapore να βοηθήσει στην ανεύρεση των Sankara, πολύτιμων λίθων με υπερφυσικές ιδιότητες, και να εξιχνιάσει το ποιος έχει απαγάγει τα παιδιά του χωριού. Ωστόσο, θα θελήσει να τον σαμποτάρει ο σαμάνος ‘Mola Ram’ (Amrish Puri) μίας σκοτεινής μυστικιστικής ελίτ που επιδίδονται σε δουλεία ανηλίκων, εξασκούν μαύρη μαγεία και ασχολούνται με αποκρυφιστικές τελετές που περιλαμβάνουν φρικτά βασανιστήρια και ανθρωποθυσίες προς τιμήν της θεάς Κάλι.

Εν προκειμένω, δεν μπορώ να αγνοήσω το χιουμοριστικό σκηνικό με την λιποθυμία της φιλενάδας του ‘Indiana’, της ‘Willie Scott’ (Kate Capshaw), όταν τους σερβίρουν έναν όχι και τόσο νορμάλ μεζέ στο παλάτι του Μαχαραγιά! Επιπλέον, στην παρούσα αφήγηση, η αγωνία εντείνεται με την καταδίωξή τους και του αγοριού ‘Short Round’ στις στοές των ορυχείων μέσα σε ένα στενό βαγόνι, με ένα κύμα νερού να έρχεται κατά πάνω τους και τους άνδρες της αίρεσης να τους κυνηγούν χωρίς έλεος. Το σασπένς κορυφώνεται όμως όταν ο ‘Indiana’ πιεσμένος από ένα τρομερό αδιέξοδο, αποφασίζει να κόψει τα σχοινιά της κρεμαστής γέφυρας που διασχίζουν επειδή και τις δύο άκρες της τις φράζουν οι διώκτες τους.

Οι τρεις ταξιδιώτες γραπώνονται καλά από την μία μεριά ενώ οι εχθροί τους πέφτουν στο ποτάμι όπου τους περιμένουν τα σαγόνια των κροκόδειλων! Στο Indiana Jones and the Last Crusade (1989), επιτέλους πραγματοποιούνται οι συστάσεις και με τον προκάτοχο του ‘Indy’, τον καθηγητή μεσαιωνικών σπουδών ‘Henry Jones’ τον οποίο υποδύεται ο σταρ των ταινιών James Bond, Sir Sean Connery. Οι δυο τους αναγκάζονται να επαναδιαπραγματευθούν την μεταξύ τους σχέση όταν τα μονοπάτια τους διασταυρώνονται ξανά μετά από πολύ καιρό. Αφορμή αποτελεί η αρπαγή του γηραιού ‘Jones’ και του ημερολογίου του από στελέχη του Άξονα που τον κρατούν αιχμάλωτο για να τους ομολογήσει νέα στοιχεία για το Άγιο Δισκοπότηρο, έναν θέμα που κατέχει καλύτερα από τον οποιονδήποτε.

Βέβαια, με το που ανταμώσουν πάλι πατέρας με γιο δεν αργούν να αναζωπυρωθούν οι σπίθες της άσβεστης κόντρας που ανέκαθεν υπήρχε ανάμεσά τους! Και πάνω σε μια λογομαχία, ο ‘Indy’ γίνεται έξω φρενών όταν ακούει τον γονέα του να τον αποκαλεί ‘Junior’, μία προσφώνηση που απεχθάνεται όσο τίποτε άλλο! Έξαλλος, γαζώνει με ένα αυτόματο όπλο τους Ναζί που πάνε να τους εμποδίσουν στην απόδραση και σε επιτακτικό τόνο αντιγυρίζει στον ξαφνιασμένο ‘Henry’: «Μην με λες μικρό!». Γνωρίζοντας την τοποθεσία όπου είναι κρυμμένο το ιερό κειμήλιο πρέπει να ανακτήσουν το ημερολόγιο του ‘Henry’ το οποίο θα τους διαφωτίσει για τις παγίδες που περνάει όποιος διεκδικεί το Δισκοπότηρο. Χωρίς χρονοτριβές μεταβαίνουν στο Βερολίνο.

Σε μία καύση βιβλίων από το φασιστικό καθεστώς, ο ‘Indy’ μεταμφιεσμένος σε αξιωματικό των Ες Ες ανακτά το σημειωματάριο το οποίο μάλιστα θα υπογράψει ιδιοχείρως ο Χίτλερ, με τον ‘Indiana’ να μην πιστεύει στην ανέλπιστη τύχη του που παρά τρίχα δεν τον πήραν είδηση!  Θα επιβιβαστούν ακόμη και σε zeppelin και αλίμονο σε όποιον δεν έχει εισιτήριο! Φτάνουν στην Ιορδανία. Αλλά οι Ναζί έχουν κερδίσει χρονικό προβάδισμα απέναντί τους ακόμη και αν η Αδελφότητα, ένα παλιό τάγμα υπερασπιστών που προστατεύει το Άγιο Δισκοπότηρο καταφέρνει να τους προξενήσει καίριο πλήγμα στήνοντάς τους ενέδρα. Οι καταπατητές προλαβαίνουν να εισέλθουν πρώτοι στον Ναό του Δισκοπότηρου, στην αρχαία πόλη της Πέτρας.

Εντούτοις, όποιον προστάζουν από τα υποχείριά τους να περάσει τα στάδια των δοκιμασιών, αποτυγχάνει. Κανείς δεν έχει δεύτερη ευκαιρία. Το τίμημα που πληρώνει κάποιος είναι τόσο βαρύ που προϋποθέτει την ίδια του την ζωή! Ο ‘Indiana’ επιβιώνει αποκωδικοποιώντας σωστά το αίνιγμα που βαθμιαία ξεδιαλύνει, και του φανερώνεται ο τελευταίος Ιππότης, και αθάνατος φύλακας του Δισκοπότηρου.

Διαλέγοντας ορθά το ποιο θα μπορούσε να είναι το κύπελλο του Ιησού, δίνει στον σοβαρά τραυματισμένο ‘Henry’ να πιει από αυτό για να ιαθούν οι πληγές του. Η ‘Elsa’ μία από τους αντιπάλους τους αψηφά την προειδοποίηση του Ιππότη ότι το σκεύος αυτό πρέπει να μείνει εκεί εσαεί, και σκοτώνεται πέφτοντας σε ένα χάσμα καθώς το μέρος σείεται και καταρρέει. Ο ‘Indy’ και οι  συνταξιδιώτες του ιππεύουν τα άλογά τους, και εξερχόμενοι από το Φαράγγι Σικ καλπάζουν με θέα ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα.

Και τώρα που έβγαλες από τα “ντουλαπάκια” του μυαλού σου τις πολύχρωμες αυτές αναμνήσεις που διατηρούν την φρεσκάδα και την γλύκα τους ανέπαφη, ελπίζω να ένιωσες και εσύ να μαλακώνει η ψυχή σου από νοσταλγία! Και αν σου άρεσε αυτήν η βόλτα μας, πού να δεις και την συνέχεια!