John Wick: Chapter 3 - Parabellum Review | Απαράμιλλη και στιλάτη δράση από τον Keanu Reeves

Ο Wick, στο τρίτο μέρος, επιστρέφει πιο πληγωμένος και αβοήθητος από ποτέ. Βρίσκεται αντιμέτωπος με τις συνέπειες που προκάλεσε ο ίδιος στον εαυτό του, δημιουργώντας ένα αιματηρό ντόμινο εξελίξεων. Οι πράξεις του αψηφούν απαράβατους νόμους και άγραφους κανόνες του υπόκοσμου, με αποτέλεσμα να γίνεται στόχος για τους πιο αδίστακτους και σκληρούς εκτελεστές του κόσμου. Επικηρύσσεται για 14 εκατομμύρια δολάρια, αλλά με το ποσό να αυξάνεται συνεχώς όσο δεν υπάρχει κάποιος να τον σταματήσει. Πλέον ο John δεν μπορεί να εμπιστευθεί κανέναν, καθώς σε κάθε σκοτεινή γωνία τον περιμένει ένας επαγγελματίας δολοφόνος που διψάει για να κερδίσει την μεγάλη αυτή αμοιβή.

Το δημιουργικό δίδυμο Derek Kolstad και Chad Stahelski σε σενάριο και σκηνοθεσία αντίστοιχα επιστρέφει, μαζί με τους Ian McShane, Laurence Fishburne και Lance Reddick στο καστ, το οποίο εμπλουτίζεται με τους Halle Berry (Monster's Ball, Gothika), Mark Dacascos (Brotherhood of the Wolf), Jason Mantzoukas (The Disaster Artist, The Dictator), Yayan Ruhian (The Raid) και Anjelica Huston (The Addams Family).

Η ιστορία του John ξεκινάει ακριβώς από εκεί που μας άφησε η προηγούμενη ταινία. Το John Wick: Chapter 2 (2017) τελικά λειτούργησε άψογα ως μια αφηγηματική «γέφυρα» μεταξύ της πρώτης ταινίας του John Wick (2014) και του John Wick: Chapter 3 – Parabellum (2019), προσδίδοντας μία ευρύτερη ματιά στον άγριο κόσμο στον οποίο αλληλεπιδρά ο ήρωάς μας. Ο τρόπος, λοιπόν, που πλαισίωσε αυτή την ψυχρή κοινωνία γύρω του, γεμάτη από επαγγελματίες δολοφόνους, έδωσε την δυνατότητα στο τρίτο μέρος της σειράς ταινιών του John Wick να επιστρέψει στην ατόφια και την απόλυτα καθαρόαιμη κινηματογραφική ψυχαγωγία που λατρέψαμε όλοι οι φαν των ταινιών δράσης, με την επιστροφή του Keanu Reeves στο συγκεκριμένο είδος, το 2014.

Το σενάριο του Derek Kolstad για το τρίτο κεφάλαιο του επιτυχημένου franchise αποφεύγει και πάλι με μεγάλη επιτυχία την σοβαροφάνεια που συνήθως βλέπουμε σε ανάλογες ταινίες τέτοιου τύπου και μας δίνει έναν απλό και λιτό τρόπο γραφής. Ο βασικός του πυρήνας είναι η μάχη για την επιβίωση σε ένα αφιλόξενο και εχθρικό περιβάλλον ενός τραγικού ήρωα. Αυτός είναι και ο λόγος που η ιστορία εστιάζει περισσότερο στην προσπάθεια του πρωταγωνιστή να βρει την ιδανική λύση, ώστε να λυτρωθεί από τον αυτοκαταστροφικό του εαυτό, πάντα όμως με την κατάλληλη δόση αυτοσαρκασμού και ελαφρότητας που διακρίνεται στο κλίμα των περιπετειών του John Wick.

Από την άλλη πλευρά, έχουμε την συνέχεια των φρέσκων ιδεών του Chad Stahelski στην καρέκλα του σκηνοθέτη που μας χαρίζει για ακόμη μια φορά σκηνές απόλυτης δράσης αλλά και αρμονίας μεταξύ κάμερας και ηθοποιών μπροστά από τον φακό. Ο τρόπος που χειρίζεται και στήνει τα πλάνα του μας δίνει την ευκαιρία να απολαύσουμε τις μαγευτικές χορογραφίες μάχης ανάμεσα στους κασκαντέρ και τον Keanu Reeves, σε συνδυασμό με τους υπνωτικούς χειρισμούς των χρωμάτων, που δημιουργούν ένα ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα από το οποίο πραγματικά δυσκολεύεσαι να τραβήξεις το βλέμμα σου από πάνω του.

Πέρα όμως από τις πρωτοποριακές ιδέες, τα υπέροχα στυλιζαρισμένα πλάνα, τις εξαιρετικά βίαιες σκηνές, την υπερβολική αιματοχυσία και την ακατάπαυστη δράση, η ψυχή αυτού του επιτυχημένου franchise είναι η ερμηνεία του αναγεννημένου Keanu Reeves στον κινηματογραφικό χαρακτήρα του John Wick. Όχι μόνο για την σωματική αφοσίωση που έχει δείξει στον ρόλο του, έχοντας συμμετοχή σε όλες τις σκηνές μάχης, αλλά και για τον τρόπο που καταφέρνει μέσα από μια ερμηνευτική απλότητα να πείσει και να επικοινωνήσει με τον θεατή πως παρακολουθεί έναν αδάμαστο και οργισμένο άνθρωπο, ο οποίος έχει χάσει τα πάντα.

Βρείτε την ταινία στο IMDB