Indiana Jones and the Dial of Destiny Review – Η επιστροφή του αγαπημένου αρχαιολόγου έχει καλές και κακές στιγμές

Ο Indiana Jones, ο ατρόμητος αρχαιολόγος, έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στη ποπ κουλτούρα. Με το εμβληματικό του καπέλο, το δερμάτινο μπουφάν και το μαστίγιό του, έχει αιχμαλωτίσει τις καρδιές και τη φαντασία του κοινού σε ολόκληρο τον κόσμο.

Οι περιπέτειές του μας έχουν μεταφέρει σε μακρινές, φανταστικές χώρες, από τις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής μέχρι τις ερήμους της Αιγύπτου, έχει έρθει αντιμέτωπος με αμέτρητους εχθρούς. Το ταλέντο του Harrison Ford, σε συνδυασμό με το όραμα των επίσης ταλαντούχων George Lucas και Steven Spielberg, έχουν μετατρέψει πλέον τον Indiana ως ένα διαχρονικό σύμβολο περιπέτειας, με το πνεύμα ανεξάντλητο για δράση και εξερεύνηση.

Ο χαρισματικός αρχαιολόγος έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1981, με το Raiders of the Lost Ark, σε σκηνοθεσία Steven Spielberg. Η δημιουργία του απέτινε φόρο τιμής στις περιπέτειες ταινιών των δεκαετιών του 1930 και του 1940. Όπως ήταν λογικό, η ιστορία του επεκτάθηκε με δυο ακόμη ταινίες, το 1984 με το Temple of Doom και το 1989 με το Last Crusade.

Στη συνέχεια, το 2008, επιστρέφει με το Kingdom of the Crystal Skull, φτάνοντας έτσι στο σήμερα και στην 5η προσθήκη με το Indiana Jones and the Dial of Destiny, σε σκηνοθεσία του James Mangold και σενάριο του ίδιου μαζί με τους Jez Butterworth, John-Henry Butterworth και David Koepp. Επίσης, για τελευταία φορά στο franchise, ο θρυλικός John Williams επιστρέφει για να συνθέσει τη μουσική. Η ταινία είναι η συνέχεια του Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull.

Η ταινία διαδραματίζεται το 1969, δυο περίπου δεκαετίες μετά την τελευταία περιπέτεια του Indy. Πλέον, έχει παραιτηθεί από το Hunter College. Όταν τον επισκέπτεται απροειδοποίητα η βαφτιστήρα του, Helena, η κόρη ενός παλιού φίλου του Jones, τον πείθει να λύσουν ένα ακόμη μυστήριο, παρασέρνοντάς τον για άλλη μια φορά σε μια κούρσα ενάντια στο χρόνο και έναν αδίστακτο εχθρό.

Στην ταινία πρωταγωνιστούν μεταξύ άλλων οι: Harrison Ford, Phoebe Waller-Bridge, Mads Mikkelsen, Antonio Banderas και Toby Jones.

Για τους λάτρεις του Indiana Jones και του franchise του, η συγκεκριμένη ταινία αποτελεί ένα must-see, καθώς όχι μόνο συνεχίζει την κληρονομία ενός από τους πιο αγαπημένους ήρωες του σινεμά, αλλά σε αρκετά σημεία, παρά τις όποιες αδυναμίες της, λειτουργεί ως υπενθύμιση του γιατί ο συγκεκριμένος ήρωας είχε κλέψει τις καρδιές του κοινού την δεκαετία του 1980.

Πράγματι, η αρχική σεκάνς της, είναι μία αγνή, αυθεντική στιγμή ταινίας Indiana Jones, βγαλμένη από τα παλιά. Η ένταση, η χορογραφία, τα stunts, οι δυναμικές αλλά και τα όσα διακυβεύονται, συνθέτουν μία δυνατή έναρξη, όπως θα άρμοζε δηλαδή στον συγκεκριμένο χαρακτήρα.  

Το επίπεδο παραγωγής βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο, τα ειδικά αλλά και πρακτικά εφέ, τονίζουν την δουλειά που έχει γίνει στην παραμικρή λεπτομέρεια, προσδίδοντας μία αυθεντική πινελιά η οποία θυμίζει τις προηγούμενες ταινίες του franchise, με αποτέλεσμα να μεταφέρουν τους θεατές με επιτυχία στις εξωτικές τοποθεσίες της ιστορίας. Πέρα από την αρχική σεκάνς, οι υπόλοιπες σκηνές δράσης, λειτουργούν κι αυτές σε ένα τίμιο επίπεδο, χωρίς φυσικά να μπορούν να ξεπεράσουν την σκηνή έναρξης, δυστυχώς.

Όσο αφορά τον Harrison Ford, καταφέρνει να μας παρουσιάσει μία ακόμη εξαιρετική παράσταση του Jones, χωρίς όμως να κρύβει την κούραση αλλά και τα χρόνια που κουβαλάει στην πλάτη του ο χαρισματικός αρχαιολόγος. Δίπλα του, η Waller-Bridge, προσπαθεί κι αυτή με τη σειρά της να φέρει στην οθόνη, γοητεία, χιούμορ αλλά και μία αυθάδεια στην ερμηνεία της.

Το ίδιο ισχύει και για τον κακό της ιστορίας ο οποίος με τις πράξεις του αυξάνει συνεχώς την ένταση, λειτουργώντας ως το κατάλληλο αντίπαλο δέος του Jones. Ωστόσο, η ταινία παρουσιάζει σημαντικές αδυναμίες.

Αυτές εντοπίζονται στον ρυθμό, ο οποίος μοιάζει να μην έχει την κατάλληλη ισορροπία, με ορισμένες σκηνές να αισθάνεσαι ότι τραβάνε περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Το ίδιο συμβαίνει και στην πλοκή όπου εκεί μερικά της σημεία ίσως να τα βρείτε προβλέψιμα. Θεματικά, η ταινία εξερευνά την κληρονομιά του Indy, αλλά και έννοιες όπως ο χρόνος, το πεπρωμένο και την οικογένεια. Κάποιες φορές πετυχαίνει τους σκοπούς της, ενώ άλλες στιγμές αδυνατεί να το κάνει με επιτυχία.

Συνολικά, το Indiana Jones and the Dial of Destiny είναι ένα νοσταλγικό ταξίδι που αποτίει φόρο τιμής στις προηγούμενες ταινίες αλλά και στον εμβληματικό χαρακτήρα του Indiana Jones.

Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία του θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί με την αρχική τριλογία, όμως μετά το 4ο και αρκετά διάφορο Kingdom of the Crystal Skull, η 5η προσθήκη, πέρα από τις αδυναμίες της, μάλλον λειτουργεί ως το κατάλληλο φινάλε για έναν από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες του σινεμά.