Ανακαλύφθηκαν εκατοντάδες μυστηριώδεις λάκκοι στο Stonehenge (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Παρόλο που το Stonehenge ερευνάται εδώ και αιώνες από τους αρχαιολόγους, συνεχίζουμε ακόμα και σήμερα να μαθαίνουμε άγνωστες πτυχές αυτού του προϊστορικού μνημείου ηλικίας 5.000 ετών. Μία αρχαιολογική “βιοψία” του περιβάλλοντα χώρου, αποκάλυψε ένα τεράστιο δίκτυο λάκκων που περιβάλλουν την πέτρινη κατασκευή. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ηλεκτρομαγνητική επαγωγή για να σκανάρουν το υπέδαφος και βρήκαν εκατοντάδες μεγάλους λάκκους με διάμετρο άνω των 2.4 μέτρων, οι οποίοι θεωρούν πως έγιναν από ανθρώπινα χέρια χιλιάδες χρόνια πριν.

Συνδυάζοντας νέες τεχνικές γεωφυσικής έρευνας και επιλεκτικές ανασκαφές, η ομάδα ανακάλυψε τα αρχαιότερα δείγματα ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή του Stonehenge. Η ανακάλυψη του μεγαλύτερου λάκκου (4 μέτρα διάμετρο και 2 μέτρα βάθος) της πρότερης Μεσολιθικής εποχής στη βορειοδυτική Ευρώπη, δείχνει πως αυτό είναι ένα ιδιαίτερο μέρος για τις κοινότητες κυνηγών-συλλεκτών, χιλιάδες χρόνια πριν οι πρώτες πέτρες τοποθετηθούν.  

Συνολικά εντοπίστηκαν 415 μεγάλοι λάκκοι σε μία περιοχή 2.5 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν ανασκαφές σε 9 από αυτούς τους λάκκους και οι 6 βρέθηκε πως προήλθαν από ανθρώπινη δραστηριότητα, οι δύο από φυσικά φαινόμενα και ο ένας ήταν πρόσφατο μέρος αποθήκευσης αγροτικών σοδειών.

Οι λάκκοι δημιουργήθηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, από το 8.000 π.Χ. μέχρι το 1.300 π.Χ. και βρίσκονται συγκεντρωμένοι ανατολικά και δυτικά από το Stonehenge.

Αυτό που βλέπουμε δεν είναι απλά μία στιγμή του παρελθόντος. Τα δεδομένα δείχνουν πως μιλάμε για ένα χρονικό πλαίσιο 7.000 ετών από τον αρχαιότερο έως το νεότερο λάκκο που κάναμε ανασκαφές.

Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για αυτήν την ανακάλυψη δείχνει τις προοπτικές της για χρήση σε αρχαιολογικά σημεία ενδιαφέροντος σε όλο τον πλανήτη, παρέχοντας ένα νέο τρόπο εξερεύνησης του αρχαίου παρελθόντος μας. Μπορεί να αλλάξει δραστικά την κατανόησή μας για τις αρχαιολογικές τοποθεσίες, ακόμα κι αν έχουν εξερευνηθεί εντατικά όπως στην περίπτωση του Stonehenge.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Science Direct.