Ένας πυρηνικός αντιδραστήρας στη Σελήνη

Η NASA έχει θέσει την παραγωγή ενέργειας ως κορυφαία προτεραιότητα για τα σχέδια του προγράμματος Artemis και έτσι ανέπτυξε το Fission Surface Power Project. Μέσω αυτού, πρόσφερε $5 εκατομμύρια σε τρεις εμπορικούς συνεταίρους, για να αναπτύξουν έναν πυρηνικό αντιδραστήρα για τη Σελήνη.

Τώρα έληξε η πρώτη φάση του προγράμματος και οι εταιρίες καλούνται να παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα για παραγωγή ενέργειας, μετατροπή της σε ηλεκτρισμό, διαχείριση και διανομή ενέργειας και ψύξη. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα σύστημα πυρηνικού αντιδραστήρα ο οποίος θα μπορεί να τροφοδοτεί με ενέργεια τις σεληνιακές βάσεις για μία δεκαετία, με το μικρότερο δυνατό κόστος.

Μία επίδειξη μίας πυρηνικής πηγής ενέργειας στη Σελήνη πρέπει να αποδείξει πως είναι ασφαλής, καθαρή και αξιόπιστη επιλογή. Η νύχτα της Σελήνης έχει πολλές προκλήσεις από τεχνική σκοπιά, οπότε το να έχουμε μία πηγή ενέργειας όπως η πυρηνική η οποία δεν εξαρτάται από τον Ήλιο, θα μας επιτρέψει τη μακροπρόθεσμη εξερεύνηση της Σελήνης.

Οι πιο ενδιαφέρουσες περιοχές για εξερεύνηση στη Σελήνη είναι κρατήρες οι οποίοι περιέχουν πάγο και βρίσκονται σχεδόν μονίμως στη σκιά, κάτι που κάνει τα ηλιακά πάνελ ακατάλληλα. Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες μπορούν να λειτουργούν διαρκώς, ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας που διαρκεί 14 μέρες στη Σελήνη.

Υπάρχουν κάποιες τεχνικές προδιαγραφές που πρέπει να πληρούν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες στη Σελήνη. Πρέπει να λειτουργούν για μία δεκαετία χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση, για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος έκθεσης των αστροναυτών σε ραδιενέργεια. Πρέπει να είναι μικρότεροι από έξι κυβικούς τόνους για να μπορούν να μεταφερθούν στη Σελήνη και πρέπει να παράγουν τουλάχιστον 40kW ενέργειας η οποία θα τροφοδοτεί τις σεληνιακές βάσεις και τα επιστημονικά πειράματα. Στη Γη, 40kW είναι αρκετή ενέργεια για 33 σπίτια. Η NASA δεν έθεσε πολλούς περιορισμούς σε αυτά που ζητάει, επειδή θέλει οι εταιρίες να σκεφτούν ανορθόδοξα και να καινοτομήσουν.

Τώρα ξεκινά η δεύτερη φάση η οποία θα διαρκέσει μέχρι το 2025 και έπειτα η NASA αναμένει ένα σύστημα το οποίο θα μπορέσει να μεταφέρει τον πυρηνικό αντιδραστήρα στην επιφάνεια της Σελήνης μέχρι το 2030. Αν όλα πάνε καλά, η NASA θα ανασχεδιάσει τους πυρηνικούς αντιδραστήρες για χρήση στον Άρη.