Δεκαπέντε προτάσεις indie παιχνιδιών για να περάσετε τις γιορτές

Ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα με τις γιορτές; Ότι όλοι νομίζουμε ότι θα έρθουν και θα έχουμε χρόνο. Και πάντα έρχονται. Και ποτέ δεν έχουμε το χρόνο που φανταζόμασταν. Λίγο οι δουλειές, λίγο τα τραπέζια, λίγο ο χρόνος που πρέπει να μείνουμε σε στάση αστερία για να χωνέψουμε όσα φάγαμε. Κι εκεί που έχεις τσιμπήσει τον AAA τίτλο και έχεις ήδη κάνει εικόνα τον εαυτό σου αραχτό με ζεστή σοκολάτα και μελομακάρονα να τον λιώνει, καταφέρνεις να παίξεις το πολύ ένα γεμάτο 4ωράκι. Ή έχεις από πριν αποδεχτεί την απουσία ικανότητας για την συστηματική οργάνωση του χρόνου σου και αποφασίζεις να ασχοληθείς με ένα μικρό indie διαμαντάκι για το οποίο έχεις ακούσει τα καλύτερα.

Βρείτε όλα τα αφιερώματα για την ανασκόπηση του 2018 πατώντας εδώ.

Και επειδή η αυτοσυνειδησία καλό είναι να αναγνωρίζεται και να ενθαρρύνεται, κάθισα παρέα με τον Λεωνίδα Στραβάκο και τον Θοδωρή Μακρή και φτιάξαμε μια μικρή λίστα με indie παιχνίδια που όχι μόνο είναι αγαπημένα και ποιοτικά, αλλά θεωρούμε ότι βολεύουν  και θα ήταν μια καλή gaming επιλογή για τις γιορτές λόγω της διάρκειας τους, κατά κύριο λόγο. Προφανώς, δεν χωράνε όλα όσα θα θέλαμε να βάλουμε και αγαπάμε, σε αυτή τη λίστα. Προφανώς, έχουμε παραλείψει κάποια δικά σας αγαπημένα. Και, προφανώς, δεν είναι όλα για όλους. Είναι όμως όλα εκπληκτικά παιχνίδια, και μια indie πρόταση που κάνουμε εμείς για τις γιορτές.

---

Firewatch

Σενάριο που μπορεί και να μην εκπληρώνει όσα χτίζει αλλά σε κρατάει σε εγρήγορση καθ’ όλη την διάρκεια προς το φινάλε. Εκπληκτική σχεδόν ποιητική παλέτα χρωμάτων και χρήση των lighting effects. Μάλλον η πιο ουσιαστική και με αντίκτυπο αλληλεπίδραση με npc που έχουμε δει σε videogame. Το Firewatch δεν είναι μόνο ο βασιλιάς των walking sims αλλά και ένας μικρός ψυχαναλυτής – το πόρισμα του οποίου αποτελεί κερασάκι στην τούρτα της κατάθλιψης των εορτών.

Διαβάστε το review εδώ.

---

Hollow Knight

Το γλυκό παιδί των Metroidvania και των Souls παιχνιδιών. Η δυσκολία του ξεφεύγει, το ίδιο και η ποιότητα του σε κάθε τομέα ξεχωριστά. Καταπληκτικά και λεπτομερή animation, υπέροχη μουσική, όμορφο gameplay, πολλά να ανακαλύψει κανείς,  και  σίγουρα μια επιλογή που έχει ήδη ξετρελάνει τους λάτρεις του είδους και όχι μόνο.

---

Inside

Με το Limbo η Playdead ουσιαστικά καθιέρωσε το σκοτεινού ύφους puzzle adventure παρακλάδι, κάτι που αποδεικνύεται από την πληθώρα τίτλων που εμπνεύστηκαν (και θα εμπνευστούν) από αυτό. Στο Inside απλά τελειοποίησε την συνταγή δείχνοντας σε όλους ποιος είναι ο αρχηγός. Τεχνικά άψογο, συνέχισε την μανιέρα της αόριστης και με πολλές και ελεύθερες ερμηνείες εξιστόρησης καταλήγοντας σε μία τρίτη πράξη που έκαψε μυαλά! Ένα τρίωρο αριστούργημα που έκανε τον πνευματικό παππού του, το Braid, περήφανο.

Δείτε το review εδώ.

---

What Remains of Edith Finch

Ποτέ άλλοτε η αίσθηση της νοσηρότητας που αφορά μια ιστορία θανάτου δεν ήταν τόσο λυτρωτική όσο στο What Remains of Edith Finch. Το παιχνίδι καταπιάνεται με ένα σκοτεινό πεπρωμένο το οποίο συνδέει τα μέλη μιας οικογένειας με μια αναπόφευκτη κατάρα. Σημασία εδώ δεν έχει το πώς πέθαναν, αλλά το πώς έζησαν και τι έκαναν με το διαθέσιμο χρόνο που η ζωή τους έδωσε. Παρά τη μακάβρια αυτή θεματολογία το Edith Finch αφορά μια πολυεπίπεδη και πανέμορφη συγκινητική ιστορία η οποία εξυμνεί την ίδια τη ζωή. Η Giant Sparrow καταφέρνει να μας βάλει στο μάτι μιας καταιγίδας συναισθημάτων όπου μέσα από τη σκληρότητα, τη ωριμότητα και το σεβασμό στις προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών του, μας εξιστορεί με εξαιρετική ευαισθησία και ανθρωπιά το νόημα του να ζεις, να αποδέχεσαι και να αφήνεις πίσω σου.

Διαβάστε το review εδώ.

---

Gris

Μια εξαιρετική και νέα επιλογή. Ένα πανέμορφο platformer που όσο το κοιτάς τόσο σε μαγνητίζει στον κόσμο του. Ένας πίνακας ζωγραφικής που δίνει την αίσθηση ότι φτιάχτηκε για εσένα. Μικρό σε διάρκεια και χωρίς κουραστικούς διαλόγους. Αριστουργηματικό εικαστικό και μουσική, σε μια εμπειρία που προσπαθεί να γίνει δική σου. Για αυτό, και ξεχωρίζει από κάθε τί παρόμοιο. Μείνετε συντονισμένοι τις επόμενες ημέρες για το review.

---

Transistor

Η Supergiant Games είναι, επισήμως πια, η αγαπημένη μου εταιρία. Το Bastion, το Transistor και το Pyre είναι όλα εξαιρετικές δουλειές και αποδείξεις ότι η ομάδα αυτή, έχει μεράκι και όρεξη να δημιουργεί μοναδικές εμπειρίες. Το Transistor το ξεχώρισα τόσο, που ακόμα και σήμερα χρησιμοποιώ art της Red (κεντρική χαρακτήρας στο παιχνίδι) ως avatar, όπου μπορώ, και για ήχο κλήσης έχω ακόμη το χαρακτηριστικό κομμάτι της εισαγωγής  Old Friends, που απέκτησε με τον καιρό ξεχωριστή σημασία για εμένα. Τι να πρωτοπώ ; Το cyberpunk σκηνικό του ; Η υπέροχη πλοκή του ; Οι εξαιρετικοί μηχανισμοί του ; Όλα μαζί ;  Ή μήπως ότι ξεκινάει με έναν νεκρό άνδρα κι ένα ξεσκισμένο φόρεμα στο πάτωμα και το πρώτο πράγμα που ακούς είναι “You’re still in one piece ; That’s all that matters” ;  Αφήνω την απάντηση επάνω σας.

---

Valiant Hearts: The Great War

Το Valiant Hearts καταπιάνεται με τις ιστορίες απλών ανθρώπων κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου και το πως οι ζωές τους επηρεάζονται μέσα στη βία και την παράνοια του πολέμου. Αφορά ιστορίες που κάποτε ειπώθηκαν ή έμειναν ξεχασμένες σε κάποιο γράμμα κλειδωμένο στα συρτάρια. Ιστορίες που συγκινούν και εξυμνούν τον τρόπο με τον οποίο η ελπίδα, η αγάπη και η τόλμη καταρρίπτουν σύνορα και μεταμορφώνουν ανθρώπους σε ήρωες, αψηφώντας πρέπει και διαταγές. Σε μια βιομηχανία όπου ο πόλεμος έχει γίνει ένα κοινό και τετριμμένο θέμα, το Valiant Hearts καταφέρνει να πει και να μας κάνει να νιώσουμε πολλά περισσότερα από αρκετά άλλα αμιγώς πολεμικά παιχνίδια.

Διαβάστε το review εδώ.

---

Little Nightmares

Το Little Nightmares είναι από τα μικρά, ξεχωριστά διαμάντια που σε ταξιδεύει σε ένα ακατανόητο λαβύρινθο. Δίνει ζωή στους παιδικούς εφιάλτες, παίζοντας παράλληλα με τις φωτεινές και σκοτεινές πλευρές ενός αρρωστημένου μυαλού. Με την φαντασία ως πυξίδα σε κατευθύνει σε σκοτεινά και τρομακτικά μονοπάτια του εαυτού σου ώστε να φιλοσοφήσεις και να σκεφτείς γεγονότα που σου διαφεύγουν καθημερινά.

Διαβάστε το review εδώ.

---

Hyper Light Drifter

Θυμηθείτε τα παιδικά σας χρόνια όταν ακόμα και ο ελεύθερος χρόνος του σαββατοκύριακου δεν ένιωθε αρκετός για κάποια παιχνίδια και περιμένατε την περίοδο των γιορτών ώστε να τους αφοσιωθείτε, ανέμελοι από σχολικές και λοιπές υποχρεώσεις. Το Hyper Light Drifter είναι σπουδαίο γιατί δημιουργεί εκείνη την αίσθηση ανάγκης για προσήλωση και εξερεύνηση όπως κατάφερνε παλιότερα το A Link To The Past, με τη διαφορά πως κουβαλάει μαζί του την μαυρίλα της ενηλικίωσης, παραμένει όμως “γιορτινό” με το να προκαλεί ολοκληρωτική απορρόφηση στον πιξελιασμένο κόσμο του όπως σε εκείνες τις πιο αθώες εποχές. Επίσης είναι ένα μικρό διαμάντι, σημείο αναφοράς για τα action rpg.

Διαβάστε το review εδώ.

---

Journey

Το Journey δεν είναι απλά ένα παιχνίδι, είναι ένα ταξίδι αειθαλές στο χρόνο που μέσα από την απλότητά του γέμισε την ψυχή μας με τόσο έντονα συναισθήματα που δύσκολα μπορούν να εκφραστούν με λέξεις. Αντικατοπτρίζει το ταξίδι της ζωής υπενθυμίζοντάς μας πως ανεξάρτητα τα βιώματα, τα άτομα που έρχονται ή φεύγουν απ’ τη ζωή μας, τις κακουχίες και την αναζήτηση για μια θέση σε αυτόν τον ερημικό κόσμο, η ελπίδα θα λάμπει πάντα σαν φάρος στη κορυφή του δύσκολου ίσως και τρομακτικού βουνό που ορθώνεται μπροστά μας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι το σκαρφαλώσουμε και να βρούμε τη δική μας αποθέωση.

Διαβάστε το review εδώ.

---

Hotline Miami

Άρρωστο. Βίαιο. Δύσκολο. Το Hotline Miami είναι πάνω από όλα ένα εθιστικό παιχνίδι στρατηγικής (αν και δεν του φαίνεται), με φοβερό soundtrack που ανέδειξε μία ολόκληρη σκηνή.  Εκτός από ένα από τα καλύτερα βιντεοπαιχνίδια εκεί έξω, ανήκει σε μία μικρή ομάδα low profile indies (όπως ήταν και το Papers Please) που κατέστησαν προφανές από νωρίς πως η ουσία του gaming πολλές φορές βρίσκεται μακριά από ΑΑΑ φανφάρες. Παίξτε το.

---

Brothers: A Tale of Two Sons

Το Brothers: A Tale of Two Sons είναι μια ιστορία μυθοπλασίας. Αντανακλά σε ένα συνεργατικό co-op, τα προσωπικά βιώματα από τις ιστορίες τραγικότητας του δημιουργού Josef Fares (ο οποίος μας χάρισε τον περασμένο Μάρτιο το A Way Out), που προέκυψαν κι έγινε μάρτυρας κατά τη διάρκεια του μακρινού προσφυγικού ταξιδιού του ίδιου και της οικογένειάς του. Πρόκειται για μια συγκινητική ιστορία αγάπης, αναζήτησης και απώλειας. Μια ώριμη και σκληρή συνάμα ιστορία, που θα κάνει πολλά «σκουπιδάκια» να μπουν στα μάτια σας και θα σας ωθήσει να αναθεωρήσετε έννοιες καθημερινές που όλοι μας θεωρούμε δεδομένες.

---

Child of Light

Έχετε βρεθεί ποτέ μέσα σε ένα παραμύθι από αυτά που μας διάβαζαν σε μικρή ηλικία και χαζεύαμε τις εικόνες ; Πανέμορφο και γλυκό, ευαίσθητο, με όσους γρίφους πρέπει, στα σημεία που πρέπει, όπως πρέπει, και με ορισμένα προσεγμένα Rpg στοιχεία. Και πάλι, αριστουργηματικό soundtrack και εμπειρία που θα σας κάνει να νιώσετε παιδιά.

---

Gorogoa

Ένα αριστοτεχνικά σχεδιασμένο ντόμινο συνεχόμενων γρίφων από τον Jason Roberts με υπέροχα γραφικά δημιουργημένα στο χέρι από τον ίδιο. Αν δεν γνωρίζεται αυτό το μικρό στολίδι κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας (μέρες που είναι) και αποκτήστε το χωρίς να ελέγξετε παρουσιάσεις, βίντεο και τα συναφή ώστε να βιώσετε την έκπληξη της εμπειρίας του κατά το δυνατόν πιο ανόθευτη. Ενδείκνυται και για να παιχτεί με παρέα αφού η παρουσίαση του και οι σπαζοκεφαλιές του αρκούν για να ελκύσουν ακόμα και τους μη gamers.

---

Undertale

Δεν υπάρχει gamer που να μην έχω παροτρύνει να παίξει το Undertale. Είναι ο ορισμός του indie παιχνιδιού, φτιαγμένο από ένα άτομο και αριστουργηματικό σε κάθε τομέα. Όλα υπάρχουν για κάποιο λόγο και όλα συμβολίζουν κάτι. Ξέρω ότι δεν αγαπάτε εύκολα τα «πιξελωτά» παιχνίδια, όσο καλά ξέρω και ότι μετά από αρκετά χρόνια ενασχόλησης με βιντεοπαιχνίδια, το Undertale είναι στα κορυφαία 5-6 από όλα όσα έχω παίξει. Καλοφτιαγμένο σενάριο, πανέξυπνο, γεμάτο δράση, με υπέροχο και λίγο μαύρο χιούμορ, λεπτά αισθήματα και χαρακτήρες τόσο ιδιαίτερους που κατάφεραν να ξεχωρίσουν κλέβοντας την καρδιά μου. Δώστε του μια ευκαιρία, τερματίστε το, και δεν θα χάσετε, το υπόσχομαι.

---

Φυσικά, οι δικές σας αντίστοιχες indie προτάσεις στα σχόλια είναι ευπρόσδεκτες, όχι μόνο επειδή  θα συμπληρώσουν την δική μας δεκαπεντάδα, αλλά  επειδή θα προσφέρουν παραπάνω επιλογές σε κάποιον που θελήσει να επιλέξει από εδώ το παιχνίδι με το οποίο θα περάσει τις γιορτές.