Essence Preview

Ζωή μετά το θάνατο, μετενσάρκωση, πνεύμα, ψύχη, παράλληλα σύμπαντα, χαμένοι κόσμοι, λάθος και σωστό, χαμένες και κερδισμένες ευκαιρίες, είναι μόνο κάποια από τα πολλά ερωτήματα που απασχολούν ένα ανθρώπινο μυαλό γενεές και γενεές.  Αυτό είναι που προσπαθεί να σου περάσει το Essence, ένας τίτλος που δεν έχει σκοπό να σε ρίξει στο πεδίο της μάχης, αντιμέτωπος με ορδές από ανθρωπόμορφους αντιπάλους, αλλά να σε βάλει να προβληματιστείς με το, «τι μέλλει γενέσθαι» σε ένα κόσμο που ξεπερνά τα όρια του δικού μας και ξεκινά από τα όρια που χρήζουν κάτι ως φανταστικό, όσον αφορά το δικό μας μυαλό και μάτια τουλάχιστον.

Το Essence πρόκειται για ένα Adventure Walking Simulator που μεταφέρει τον παίκτη σε έναν κατεστραμμένο και μοναχικό κόσμο ξεχασμένο από το χρόνο. Ο χαρακτήρας μας δεν έχει όνομά, ούτε μνήμη και σκοπός μας είναι να φτάσουμε στον τερματισμό του τίτλου, σε κάτι από λιγότερο από δύο ώρες, ώστε να έρθουμε αντιμέτωποι με την αλήθεια. Μία αλήθεια που διαφέρει από παίκτη σε παίκτη, καθώς ο κάθε ένας μας μπορεί να ερμηνεύσει το Essence με διαφορετικό τρόπο. Κάτι σαν ένα σουρεαλιστικό πίνακα. Ξέρουμε ότι πάνω στον καμβά, απεικονίζεται κάτι «μεγάλο», κάτι το οποίο αν ο ίδιος ο καλλιτέχνης δε μας δώσει έστω και ένα μικρό στοιχείο, θα ψάχνουμε ανεπιτυχώς τη σωστή απόδοση του έργου.

Διάσπαρτα στα τρία μεγάλα επίπεδα του τίτλου, υπάρχουν χαρακτήρες μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, οι οποίοι θα προσπαθήσουν, αποτυχημένα θα έλεγα, να μας περάσουν κάποια στοιχεία για τον κόσμο του παιχνιδιού και κυρίως για το ποιος, η τι, πραγματικά είσαι. Αναφερόμενοι στο χαρακτήρα ως το μοναδικό ζωντανό πλάσμα που εμφανίζετε στο περιβάλλον τους εδώ και αρκετό καιρό, θα προσπαθήσουν να σας χαρακτηρίσουν ως πεφωτισμένο ον, που για να βρει το σκοπό του, θα πρέπει να συλλέξει πληροφορίες που προέρχονται μέσα από ανθρώπινα αγάλματα στα οποία μας παρασέρνει μία αιωρούμενη φωτεινή σφαίρα.

Τι είναι αυτός ο κόσμος όμως που βρίσκεται; Είναι μήπως ένα ταξίδι μετά το θάνατο ή ένα ταξίδι πριν αναγεννηθούμε ως ένα νέο ον, ανθρώπινο ή μη;  Τι είναι αυτά τα αγάλματα τα οποία βρίσκουμε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας μέσα στον πανέμορφο κόσμο του παιχνιδιού; Είναι άραγε άλλοι συνταξιδιώτες  οι οποίοι έχασαν το δρόμο τους πριν από εμάς και αυτές οι αιωρούμενες σφαίρες γιατί είναι εκεί, μήπως είναι οι ψυχές των χαμένων κουρσάρων, που εμφανιστήκαν εδώ πριν από εμάς;

Πραγματικά, είναι αξιοσημείωτο  το πόσα συναισθήματα μπορεί και δημιουργεί ο τίτλος από τα πρώτα κιόλας λεπτά και δυστυχώς αυτό είναι το αγκάθι του τίτλου. Περιπλανώμενος στον πανέμορφο κόσμο του παιχνιδιού κάτω από την εκπληκτικά, ατμοσφαιρική μουσική, προσπαθούσα να πίσω τον εαυτό μου ότι όλο το ταξίδι που έκανα είχε κάποιο νόημα. Δε γνωρίζω, εάν έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο τίτλος βρίσκεται ακόμα σε Early Access στάδιο, αλλά για την ώρα το lore δεν είναι «εντός» παιχνιδιού.  Όσα στοιχεία και αν κατάφερα να βρω σχετικά και τον κόσμο και το χαρακτήρα μου, δεν ήταν αρκετά για να με κάνουν να έρθω σε κάποιο συμπέρασμα.

Τίποτα, όμως, δεν είναι αυτό που φαίνεται καθώς όπως είπα και παραπάνω, το Essence θα δώσει στον κάθε ένα από μία διαφορετική ερμηνεία για το δίωρο ταξίδι στον κόσμο του. Δυστυχώς η πολύ κακή αφήγηση του τίτλου, αφήνει τον παίκτη στον αέρα, και τον κάνει να κουραστεί από τα πρώτα τριάντα λεπτά. Θα υπάρξουν στιγμές που θα πιάσετε τον εαυτό σας να “spam-αρει” το sprint μόνο και μόνο για να δείτε που θα καταλήξει αυτό το μακρόσυρτο βάδισμα, ενώ παράλληλα θα παλεύεται με τον εσωτερικό σας κόσμο, για το πόσο σωστό είναι αυτός ο τρόπος για να προσεγγίσεις έναν τίτλο που σε έχει κουράσει πριν καν αρχίσει.

Η OneVision Games, ως δημιουργοί φαίνεται ότι έχουν να μας πουν πολλά μέσα από τα πρώτα λεπτά που όμως καταλήγουν με έναν σουρεαλιστικό τίτλο, που σκοπό έχει να σε ταξιδέψει σε έναν κόσμο πέρα από το δικό μας, όπου οι αισθήσεις μας σαν άνθρωποι δεν έχουν θέση εκεί. Ξέρεις ότι έχουν να σου πουν πολλά και αν δεν έχουν, μέσα από τον πανέμορφο κόσμο που έχουν δημιουργήσει, σχεδόν το απαιτείς. Απαιτείς μια απάντηση που ποτέ δεν έρχεται με τον τρόπο που περιμένεις, παρά μόνο με μερικές αφαιρετικές σκέψεις…