Γονείς σε απόγνωση...

Μια νέα μέρα ξημερώνει στον κόσμο. Μια μέρα όπου οι άνθρωποι θα πηγαίνουν στις δουλειές τους με ασφάλεια, όπου τα παιδιά στο σχολείο θα μάθουν τις αξίες της κοινωνίας μας και θα τα κάνουν καλύτερους και χρήσιμους ανθρώπους. Όπου η διδασκαλία της θρησκείας θα τα κάνει να ξεχωρίζουν το καλό απ’ το κακό και να συντρίβουν το ανίερο. Όπου ο θεσμός της οικογένειας θα προστατευθεί και θα θριαμβεύσει γύρω από ένα Κυριακάτικο τραπέζι με γιουβέτσι. Και για όλα αυτά υπεύθυνοι θα είναι αυτοί –οι ήρωες αν θέλετε- που τόλμησαν να ρίξουν γροθιά στο μαχαίρι και να αναδείξουν τους κινδύνους που κρύβει η ενασχόληση με τα video games και το internet! Γιατί για όλες τις τραγωδίες αυτού του κόσμου δεν φέρουν ευθύνη οι άνθρωποι, αλλά το μέσο. Δεν φταίνε οι γονείς οι οποίοι πρόσφεραν τα πάντα στο παιδί τους, αλλά ποτέ δεν έκατσαν να το ακούσουν και να συζητήσουν μαζί του για την προβληματική του συμπεριφορά. Δεν φταίνε οι εκκλησίες ανά την υφήλιο οι οποίες πίσω από την μάσκα της δήθεν αγάπης προτρέπει τον κόσμο να δολοφονεί στο όνομα του θεού και να ποδοπατεί το διαφορετικό. Δεν φταίει το ερειπωμένο σύστημα παιδείας που τα παιδιά αδυνατούν να κοινωνικοποιηθούν και μένουν αμόρφωτα. Δεν φταίνε τα σάπια ΜΜΕ που για του δικούς τους σκοπούς πίσω από καλοντυμένους «δημοσιογράφους» κατακρεουργούν μυαλά και συνειδήσεις για τόσες γενιές. Όχι τίποτα απ’ όλα αυτά δε φέρει ευθύνη. Οι άνθρωποι προτιμούν - όπως η στρουθοκάμηλος - να χώνουν το κεφάλι τους στο χώμα όταν πρόκειται να δώσουν δύσκολες απαντήσεις, πιστεύοντας έτσι πως θα κάνουν το κακό να εξαφανιστεί και να αποποιηθούν της εύθηνης δείχνοντας αλλού. Εύκολες απαντήσεις δηλαδή όταν θέλουν να αποφύγουν μεγαλύτερες και πολύπλοκες συζητήσεις που αντί να αναδείξουν την ουσία του προβλήματος το φορτώνουν σε αποδιοπομπαίους τράγους, διαιωνίζοντας απλά το πρόβλημα.  

Κάθε φορά που ένα πραγματικό τραγικό γεγονός συμβαίνει στον κόσμο, τα video games δεν αργούν να κατηγορηθούν ως υπαίτια. Έχουμε δει να κατηγορούν σχεδόν τα πάντα, από το Grand Theft Auto μέχρι το Super Mario κι’ όσο γελοίες κι’ αν μας φαίνονται εμάς αυτές οι κατηγόριες, υπάρχει ένα τεράστιο ποσοστό ανθρώπων εκεί έξω που όχι απλά τους πιστεύει αλλά προκειμένου να προφυλάξουν τα παιδιά τους από αυτή τη «μάστιγα», δημιουργούν blogs και βγαίνουν στις τηλεοράσεις παρασύροντας ακόμα πιο πολλούς ανίδεους, επιστρατεύοντας μάλιστα ψυχολόγους και διάφορους επιστήμονες από άλλους κλάδους, αποπροσανατολίζοντας ακόμα περισσότερο τον κόσμο από το πραγματικό πρόβλημα. Τα video games έχουμε δει ότι χρησιμοποιήθηκαν μάλιστα ακόμα και από εγκληματίες (μιας και το παλιό «μπήκε ο σατανάς μέσα μου» δεν πιάνει πλέον) όπως η περίπτωση του δεκαεννιάχρονου Ταϊλανδού Polwat Chinno ο οποίος το 2008 κατέλαβε ένα ταξί και σκότωσε τον οδηγό του, μόνο και μόνο για να δει όπως είπε ο ίδιος στην αστυνομία, αν είναι τόσο εύκολο στην πραγματική ζωή όσο στο GTA 4. Το παιχνίδι αμέσως κατέβηκε από τα ράφια των καταστημάτων της χώρας και αφορίστηκε από τα ΜΜΕ και τους ανήσυχους γονείς, αναγνωρίζοντάς το ως υπαίτιο της εγκληματικής αυτής συμπεριφοράς, τονίζοντας παράλληλα για ακόμα μια φορά, πόσο επικίνδυνα είναι τα βιντεοπαιχνίδια και το πόσο διαφθείρουν τις ψυχές των νέων, δίνοντας έτσι τροφή σε εκπομπές, σε δελτία ειδήσεων και σε θρησκευτικές οργανώσεις ανά τον κόσμο να παραληρούν, συνδέοντάς τα όχι μόνο με εγκληματικές ενέργειες αλλά με συμπεριφορές και lifestyles. Πάμε λοιπόν να δούμε τις πιο γελοίες κατηγορίες που έχουν προσάψει όλοι αυτοί οι «ειδικοί» στα βιντεοπαιχνίδια και να γελάσουμε ομαδικά (για να μη κλάψουμε).

Σατανισμός

Μετά τη Rock, τη Metal, τα κόμιξ και το South Park ήρθε και η σειρά των video games –όχι που θα γλίτωναν- να συνδεθούν με τον υποχθόνιο προσηλυτισμό των νέων στη λατρεία του σατανά!  Σύμφωνα με κάποιες θεωρίες στο internet αν κάποιος παίζει παιχνίδια στα οποία έρχεται αντιμέτωπος με ορδές δαιμόνων όπως στο Devil May Cry τότε είναι πολύ πιθανό να ασπαστεί τον σατανά, καθώς παιχνίδια όπως αυτό στρώνουν το χαλί για τον ερχομό του Αντίχριστου, διαστρεβλώνουν το μήνυμα της βίβλου και κάνουν πλύση εγκεφάλου στα αλαφροΐσκιωτα μυαλά ώστε να μυηθούν στο σατανισμό, ακόμα και να…δαιμονιστούν! Δεν έχει καμία σημασία ότι τη θρησκεία ουσιαστικά την ανακαλύπτει κάποιος (ή όχι) μεγαλώνοντας, όντας θέμα εντελώς προσωπικό. Σύμφωνα με αυτούς, αν παίζεις τέτοια παιχνίδια, είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα καταλήξεις να φοράς ανάποδες πεντάλφες και θα κάνεις κράτηση για το χάραγμα του 666! Όποτε αν κοιμάσαι με φωτογραφία του Κατσούλα και του Δημητροκάλη κάτω απ’ το μαξιλάρι σου, σου βγει ξαφνικά καμιά επιθυμία να σφάξεις κόκορα (όχι για να τον κάνεις κρασάτο), ή αρχίσεις να εκτοξεύεις πράσινο εμετό σαν τη Linda Blair, θα ξέρεις που να ρίξεις το φταίξιμο!

Χαμηλή αυτοπεποίθηση

Αν έχεις σταθεί ποτέ μπροστά στον καθρέπτη θαυμάζοντας το σώμα σου, φτύνοντάς τον για να μην αυτοματιαστείς, τότε απλά είσαι ψωνάρα! Αν όμως η αυτοπεποίθηση για την εμφάνισή σου έχει πέσει στα πατώματα και κοιτάς με δυσπιστία το τρίτο δίπιτο με γεμιστό μπιφτέκι που παρήγγειλες, ρίχνοντας παράλληλα μπινελίκια στον μισητό δευτεροξάδερφο που τρώει τον άμπακο και δεν παίρνει γραμμάριο, τότε σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Κάνσας υπαίτιοι δεν είναι η κοινωνική πίεση που δέχεται το άτομο από την προβολή στα media ηλίθιων και πλαστικών προτύπων, δεν είναι τα ψυχικά τραύματα από τον ρατσισμό και το bullying που ενδέχεται να έχει υποστεί κάποιος για την εμφάνισή του στο σχολείο, ακόμα και μέσα στην ίδια του την οικογένεια, ούτε η ψυχική ασθένεια που λέγεται βουλιμία ή ανορεξία και μπορεί να βιώνει κάποιος. Καλά κατάλαβες! Φταίει ότι παίζεις βιντεοπαιχνίδια που έχουν χαρακτήρες με λαξεμένα κορμιά! Σύμφωνα με τη μελέτη σε νέους που έπαιζαν παιχνίδια με νταβραντισμένους χαρακτήρες για 15 λεπτά, παρατήρησαν ότι οι άντρες και οι γυναίκες gamers ανέπτυξαν αρνητικά συναισθήματα για το σώμα τους. Ξέρω μετά από αυτό, ακόμα κι’ αν το μόνο Χριστουγεννιάτικο δώρο που ονειρεύεσαι είναι ο ντολμαδοπαρασκευαστής, δεν θα δεις ποτέ ξανά με ίδιο μάτι τους κοιλιακούς του Kratos ή το στήθος της Lara Croft (το οποίο μεταξύ μας με άλλο τρόπο το έβλεπες έτσι κι’ αλλιώς, αλλά λέμε τώρα…). Καλό θα ήταν βέβαια αν νιώθεις έτσι, να σβήσεις κάποια στιγμή απ’ τον τηλεφωνικό σου κατάλογο  το «Σουβλάκι του Μπάρμπα Δήμου» που σ’ έχουν μάθει με το μικρό σου όνομα και κάνουν party όποτε παραγγέλνεις!

Πρόβλημα στο λόγο και την ομιλία

Όταν μια Βρετανική έρευνα που έχει να κάνει με την υγεία και την ανάπτυξη αποκάλυψε πως ένας σημαντικός αριθμός παιδιών αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην έκφραση και την ομιλία, τα βιντεοπαιχνίδια (μαζί με άλλους παράγοντες όπως η τηλεόραση) δεν άργησαν να κατηγορηθούν ξανά ως υπεύθυνα. Αυτό οδήγησε σε μια συζήτηση για πιθανά μέτρα τοποθέτησης εξειδικευμένων υπαλλήλων σε σχολεία για να μελετήσουν παιδιά που έπαιζαν  video games. Η έρευνα τελικά –αφού πρώτα προκάλεσε πανικό κάνοντας τους γονείς να κλειδώνουν τις κονσόλες στις ντουλάπες- κατέληξε ότι οι μεγαλύτεροι υπεύθυνοι γι’ αυτή την κατάσταση των παιδιών, ήταν οι ίδιοι οι γονείς και η έλλειψη επικοινωνίας με τα παιδιά τους, καθώς εκτός από τους προφανείς λόγους οι οποίοι είχαν ως αντίκτυπο τα παιδιά να δυσκολεύονται να κοινωνικοποιηθούν, η έλλειψη της επικοινωνίας και της αλληλεπίδρασης μέσα στην οικογένεια ήταν ο νούμερο ένα παράγοντας του προβλήματος. Βέβαια όλη αυτή η διαδικασία της έρευνας και ο πανικός, θα είχε αποφευχθεί αν είχαν παρακολουθήσει μερικούς αγώνες των παιδιών τους στο Call of Duty ή στο Halo, καθώς εκεί και ευφράδεια λόγου υπάρχει αλλά και όμορφες κουβέντες γίνονται που αφορούν την οικογένεια, τα σπίτια, την καταγωγή…Ποιο πρόβλημα; Δεν καταλαβαίνω! Εσείς;

Κουμμουνισμός

Αν νομίζατε ότι τα video games θα ξέφευγαν από το στόχαστρο των πολιτικών συνωμοσιολάγνων απατάστε οικτρά! Σύμφωνα με μια θεωρία συνομωσίας που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, παρουσιάζει τον Mario ως κουμουνιστή και τα παιχνίδια που πρωταγωνιστεί ως δούρειο ίππο που οδηγούν τα παιδιά στον κουμμουνισμό! Η λογική πίσω από αυτό είναι ότι ο Mario έχει εμμονή να φοράει κόκκινα ρούχα (όπως κόκκινη είναι και η κομουνιστική σημαία) και γενικά να υιοθετεί την εμφάνιση διάσημων κουμουνιστών της ιστορίας, όπως το μουστάκι και ο μπερές. Πάμε τώρα ένα ομαδικό facepalm…ή μάλλον όχι ακόμα έχει κι’ άλλο! Σύμφωνα με κάποιους, τα video games είναι εργαλεία προπαγάνδας που χρησιμοποιούνται από μοχθηρούς κομουνιστές για να προωθήσουν τα σχέδιά τους! Ένας έντρομος Αμερικανός πατέρας γράφοντας σε ένα «πατριωτικό» blog, υπέδειξε το ModNation Racers ως ένα παιχνίδι που προμοτάρει τον κουμμουνισμό στα παιδιά, αφού στις επιλογές διακόσμησης του αυτοκινήτου αντί για εθνικές σημαίες, φιγουράρει το σφυροδρέπανο, γράφοντας ότι η μικρή του κόρη σοκαρίστηκε πιο πολύ απ’ τον ίδιο! Οπότε τώρα ξέρεις…αν εκεί που κάθεσαι σου’ ρθει ξαφνικά να χτυπήσεις tattoo με σφυροδρέπανο, προτιμάς τη σύντροφό σου αξύριστη, βλέπεις by default όλα τα γκομενάκια αριστερά, φοράς κόκκινα μποξεράκια κι έχεις βάλει τη Παπαρήγα wallpaper, φταίει ότι μικρός έπαιξες Super Mario!

Ομοφυλοφιλία

Έχουμε δει πολλές φορές ανήσυχους γονείς να κατηγορούν με την πρώτη ευκαιρία τα βιντεοπαιχνίδια για την πτώση της κοινωνίας. Υπάρχουν όμως αρκετοί εκεί έξω που έχουν τερματίσει το κοντέρ της ηλιθιότητας πιστεύοντας ότι ο κόσμος θα τους πάρει στα σοβαρά. Σύμφωνα λοιπόν με ένα άρθρο (το οποίο ύστερα από θύελλα αντιδράσεων διαγράφηκε) που αναρτήθηκε από μια μητέρα στο Mom Logic (μια δημοφιλή Αμερικάνικη ιστοσελίδα που έχει να κάνει με την ανατροφή των παιδιών), με τίτλο «Τα video games θα κάνουν το παιδί σας gay» αφορίζει τα βιντεοπαιχνίδια που περιέχουν ομοφυλοφιλικές επιλογές, όπως το Mass Effect και το Grand Theft Auto, τα οποία -σύμφωνα με τα λεγόμενά της- αδιαμφισβήτητα επηρεάζουν τα αθώα μυαλά των παιδιών, σπρώχνοντάς τα να υιοθετήσουν το ομοφυλοφιλικό lifestyle. Κι’ αν αυτό σας φαίνετε υπερβολικό, δέστε τις ζώνες σας για το επόμενο! Μια άλλη μητέρα το πήγε ακόμα παραπέρα όταν στο άρθρο της που αναρτήθηκε σε ένα site που έχει να κάνει με συμβουλές προς την μοντέρνα γυναίκα, ρίχνει στην πυρά όλα τα video games ανεξαιρέτως, λέγοντας ότι φτιάχνονται από ομοφυλόφιλους που έχουν σκοπό να μπλέξουν στα δίχτυα της ομοφυλοφιλίας τα παιδιά τους. Η λογική της είναι ότι στα sports games οι αθλητές φορούν εφαρμοστά ρούχα, ότι η κάμερα κάνει επίτηδες κοντινά πλάνα στα οπίσθιά τους και ότι είναι υπερβολικά μυώδεις! Τα δε RPG είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα -ειδικά τα Ιαπωνικά- γιατί οι χαρακτήρες ντύνονται αμφιλεγόμενα και έχουν θηλυπρεπή χαρακτηριστικά μπερδεύοντας το παιδί για το αν ο χαρακτήρας τους είναι αρσενικός ή θηλυκός.

Τα πιο επικίνδυνα απ’ όλα όμως είναι τα MMO γιατί εκτός όλων των άλλων παίζονται online όπου εκεί κρύβονται παιδόφιλοι που δρουν ανεξέλεγκτα παρασύροντας τα παιδιά τους να κάνουν cyber sex! Γράφει επίσης ότι όχι μόνο δεν πρέπει να αγοράζουν video games στα παιδιά τους αλλά ακόμα κι αν το παιδί τους ζητήσει να παίξει τέτοια παιχνίδια θα πρέπει να ανησυχήσουν ότι έχει τάσεις να γίνει gay! Σίγουρα δεν τους περνάει από το μυαλό ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι απλώς μια επιλογή ή ότι η γενετική μπορεί σε μεγάλο βαθμό να προσδιορίσει την σεξουαλικότητα του ατόμου. Ούτε ότι τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να οδηγήσουν ένα έφηβο που αισθάνεται ομοφυλόφιλος στην κατάθλιψη, στον κοινωνικό αποκλεισμό ακόμα και στην αυτοκτονία λες κι’ αυτά τα παιδιά που χρειάζονται σ’ αυτή τη φάση την μέγιστη υποστήριξη από τους γονείς τους (γιατί κανένας άλλος δεν θα το κάνει) είναι ενός κατώτερου θεού. Οπότε λοιπόν ξέρεις…αν ξαφνικά θελήσεις να ντυθείς σα τον Φλωρινιώτη, σου έχει γίνει συνήθειο να σου πέφτει το σαπούνι (ακόμα κι’ όταν δεν είναι κανένας κοντά), σου’ ρχεται να σηκωθείς να χορέψεις με το YMCA και ζητάς επίμονα απ’ τους Καρπάδες να σου δείξουν ρώγα, θα είναι γιατί στο Inquisition έπιασες τον Iron Bull απ’ τα…κέρατα!