WandaVision: Είδαμε την πρεμιέρα και ήταν ένα τριπάκι στη νέα εποχή του MCU

Από την πρώτη φορά που είδα πλάνα του WandaVision αντιλήφθηκα ότι η Marvel Studios θέλει να πειραματιστεί σε μεγάλο βαθμό και το ότι το πρώτο βήμα του Phase 4 θα ξετυλίγονταν μέσα από μια ιστορική αναδρομή κωμικών σειρών της αμερικάνικης τηλεόρασης έκανε τη συνταγή ακόμα πιο παράξενη. Πώς γίνεται να κολλήσουν όλα αυτά αναρωτήθηκα, όπως φαντάζομαι αναρωτιέστε κι εσείς. Λοιπόν, έχοντας δει την πρεμιέρα του σόου που υπογράφει η Jac Schaefer, μπορώ να σας πω μερικά πράγματα με σιγουριά. Ένα από αυτά είναι πως σου γαργαλάει την περιέργεια ως προς το τι μπορεί να συμβαίνει, χωρίς να αποκλιμακώνει το σασπένς και τις όποιες εκπλήξεις επιφυλάσσει στο τέλος.

Πρέπει να αναφέρω πως το WandaVision είναι για τους μυημένους της Marvel που προφανώς έχουν ακολουθήσει ολόκληρο το ταξίδι του MCU από την αρχή μέχρι και το “Avengers: Endgame”, ούτως ώστε να εκτιμήσει αυτό που πάει να κάνει η Marvel εδώ. Και θα σας πω πως είναι πολύ τολμηρό για μια ασταμάτητη μηχανή παραγωγής θεάματος και εισπράξεων όπως η Disney.

Η Wanda Maximoff της Elizabeth Olsen και ο Vision του Paul Bettany, τον οποίο είδαμε τελευταία φορά να πεθαίνει στο “Infinity War”, πρωταγωνιστούν στο πρώτο live-action σόου της Marvel για το Disney Plus, το οποίο μπορεί φαινομενικά να φαίνεται χαριτωμένο και μια… σαχλή sitcom κωμωδίας, αλλά κρύβει κάτι πολύ ζοφερό από πίσω. Αυτή τη φλούδα που κρύβει από κάτω, μάλλον ένα ευφάνταστο διαμάντι στο σύμπαν του MCU, έξυσαν τα πρώτα επεισόδια πολύ ελαφρά. Η δράση εκτυλίσσεται μέσα από παρωδίες παλιών κωμικών σειρών των 50s και 60s, όπως το Dick Van Dyke Show (1^ο επεισόδιο), Bewitched και “I Love Lucy” (2^ο επεισόδιο). Έχοντας μια επαφή με το Bewitched έστω -μια φορά και ένα καιρό το πρόβαλλε το Μακεδονία TV-, μπορώ να πω πως συλλαμβάνει με φοβερό τρόπο το ύφος εκείνο, αφού γυρίστηκε κιόλας μπροστά σε ζωντανό κοινό, ασπρόμαυρα και με ένα θολό αναλογικά εφέ να δένει τη φωτογραφία.

Το εντυπωσιακό είναι πως το σενάριο εκμεταλλεύεται τη βιτρίνα της φαρσοκωμωδίας, για να προωθήσει το ότι κάτι πηγαίνει πολύ στραβά πίσω από αυτό το «θεατράκι» του παραλόγου που ζουν οι Wanda και Vision. Οι δυο τους μάλιστα δείχνουν να θέλουν να παίξουν και αυτοί τους ρόλους τους σα να μη συμβαίνει τίποτα και ακολουθούν τα ευτράπελα που τους συμβαίνουν σα να ζουν σε ένα δικό τους παραμυθένιο κόσμο.

Ένα ψήγμα από την παραξενιά και την θεατρικότητα που συναντάει κανείς σε έργα του David Lynch την ένιωσα και δε σας κρύβω πως ήταν από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία του σόου. Ο τρόπος που αφήνει τα στοιχεία και «σπάνε» τη ροή των επεισοδίων αφήνει και πολύ δυνατά cliffhangers, τα οποία δεν αμφιβάλλω ότι θα οδηγήσουν σε πολλές ανατροπές.

Μέχρι και διαφημιστικά της εποχής παραλλαγμένα με αναφορές στο ευρύτερο σύμπαν της Marvel θα βρείτε και κρύβουν μυστικά για την ψυχοσύνθεση της Wanda και του τι συμβαίνει. Είναι όλα στο μυαλό της; Βρίσκονται σε μια άλλη διάσταση; Σαν θεατή εμένα πάντως αυτό το vibe του «τι διάολο συμβαίνει και τα βλέπουμε έτσι», γεμάτο με αλληγορίες, με ιντριγκάρει.

Κλείνοντας, κάτι ακόμη που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως εδώ η Marvel Studios μπαίνει σε μια νέα εποχή και πατάει πόδι αποφασιστικά μεν, αλλά με διάθεση να πειραματιστεί ακραία για ένα κοινό, το οποίο εύκολα μπορεί να παρεξηγήσει τέτοιες προθέσεις. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε όσο θα προχωράνε τα επεισόδια και τα tributes σε κωμικές σειρές που σημάδεψαν επόμενες δεκαετίες, πώς θα ξεδιπλωθεί αυτό το πέπλο μυστηρίου που περιβάλλει την πρώτη πράξη του Phase 4. Και φυσικά με ποιον τρόπο θα συνδεθεί το αφηγηματικό του τόξο με αυτό του Doctor Strange in the Multiverse of Madness.

Βρείτε τη σειρά στο IMDB