Emma. Review - Η ηρωίδα της Jane Austen στην πιο cool εκδοχή της

Το αισθηματικό δράμα εποχής Emma. μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την ιστορία του διάσημου μυθιστορήματος της Jane Austen, εκδοθέν το 1815, με την ταλαντούχα ηθοποιό Anya Taylor-Joy (Peaky Blinders, Split) να πρωταγωνιστεί εν προκειμένω ως η ομώνυμη ηρωίδα του βιβλίου που αγαπήθηκε από γενιές και γενιές αναγνωστών.

Με την κινηματογραφική διασκευή του παραπάνω ρομαντικού κλασικού μυθιστορήματος, η Autumn de Wilde παίρνει το βάπτισμα του πυρός ως δημιουργός, έχοντας εργαστεί προηγουμένως ως φωτογράφος, σκηνοθέτης διαφημίσεων και μουσικών video clip, συνεργαζόμενη μεταξύ άλλων με τους Rilo Kiley, Beck και Death Cab for Cutie. Η βραβευμένη με Man Booker Prize, Eleanor Catton επεξεργάστηκε το σενάριο.

Σημείο αναφοράς της ταινίας είναι η ‘Emma Woodhouse’ (Taylor-Joy), μία πρόσχαρη, ελκυστική, και εύστροφη δεσποινίδα από εύπορη οικογένεια που της αρέσει να είναι πάντα στο επίκεντρο της προσοχής συγκεντρώνοντας κάθε φορά τα βλέμματα όλων πάνω της. Την κοπέλα αυτή δεν τολμά να την συναγωνιστεί καμία άλλη σε χάρη και πνεύμα. Ωστόσο, παρά το ότι έχει καλή προαίρεση όσον αφορά τις πρωτοβουλίες που παίρνει για χάρη άλλων, αυτό μάλλον δεν εξελίσσεται πάντα όπως το έχει κατά νου. Παρά την ευγενική της πρόθεση να προβαίνει αυθόρμητα σε ανιδιοτελείς ενέργειες, συχνά εκ των πραγμάτων δεν διευκολύνει ιδιαίτερα όσους θέλει να βοηθήσει, αφού υπεισέρχεται κάπως άκομψα σε πιο προσωπικής φύσεως υποθέσεις άλλων. Άθελα της δηλαδή αναλαμβάνει την ιδιότητα της προξενήτρας καλλιεργώντας με την μεσολάβησή της το έδαφος για να έρθουν ορισμένοι άνθρωποι πιο κοντά. Συνεπώς, ξεκινά ένα περιπετειώδες ταξίδι εμπειριών ακολουθώντας τον δικό της δρόμο προς την ωριμότητα όπου καλείται να ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό της και παρά τις όποιες δυσκολίες να νιώσει πώς είναι να ερωτεύεται κανείς αληθινά.

Το cast συμπληρώνουν επίσης οι: Johnny Flynn, Bill Nighy, Mia Goth, Miranda Hart, Josh O’Connor, Callum Turner, Rupert Graves, Gemma Whelan, Amber Anderson, Tanya Reynolds, και ο Connor Swindells.

Η Autumn de Wilde μας διηγείται μία τρυφερή και ξεχωριστή ιστορία ενηλικίωσης, με την πολυαγαπημένη ηρωίδα της Jane Austen να ζωντανεύει στο πρόσωπο της Anya Taylor-Joy. Στο έργο αποδίδεται με θαυμαστή πιστότητα το ύφος, η αύρα μίας αλλοτινής περιόδου ενώ παράλληλα σκιαγραφείται επιτυχημένα το πορτρέτο μίας πολύ χαρακτηριστικής φιγούρας που προήλθε από την πένα της καταξιωμένης Αγγλίδας συγγραφέως.

Βλέπουμε λοιπόν, την ‘Emma’ να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από την χαρισματική πρωταγωνίστρια του The Witch η οποία αποδεικνύει περίτρανα ότι μπορεί να υποστηρίξει ερμηνευτικά από πιο απαιτητικούς μέχρι και πιο ανάλαφρους ρόλους, μεταμορφώνοντας με άνεση την ίδια σε όποια περσόνα αναλάβει να υποδυθεί. Η άκαυτη, γεμάτη φρεσκάδα και ενθουσιασμό κοπέλα που ενσαρκώνει εδώ αρχικά δεν γίνεται και πολύ συμπαθής. Όπως η μυθιστοριογράφος έτσι και η σκηνοθέτιδα θέλησε με απολαυστικά σαρκαστική διάθεση να μας συστήσει μία νεαρά με αυτοπεποίθηση υπέρ του δέοντος, η οποία επιμένει να δίνει ιδιαίτερη έμφαση στους τύπους και δεν δέχεται εύκολα την αρνητική κριτική, ενώ στη συνέχεια μέσα από διάφορα περιστατικά αρχίζει να αναθεωρεί κάπως την μέχρι τότε νοοτροπία και στάση της, αναλογιζόμενη λίγο πιο προσεκτικά ό,τι αφορά την αυτοεικόνα και τον μικρόκοσμό της. Οι καταστάσεις παρεξηγήσεων που βιώνει την οδηγούν σταδιακά να αντιληφθεί την επιπόλαιη, ματαιόδοξη και εν μέρει απόλυτη θεώρησή της πάνω σε κάποια θέματα αφού τα συνοικέσια που προωθεί δεν έχουν την έκβαση που σχεδίαζε εξαρχής και πέρα από μία γεμάτη ανέσεις ζωή χρειάζονται πολλά περισσότερα για να ευδοκιμήσει μία ουσιαστική σχέση.

Σιγά σιγά συμφιλιώνεται με τις ανασφάλειες και τις αδυναμίες της που έκρυβε επιμελώς από τρίτους υψώνοντας τείχη μέσα από μία σνομπ συμπεριφορά. Γίνεται πιο ειλικρινής με εκείνη και με άλλους απέναντί της. Διαπιστώνει ότι δεν μπορεί να παίρνει ελαφράς τας καρδίας τα συναισθήματα όσων την περιβάλλουν, ούτε να απωθεί συνεχώς όσα πλημμυρίζουν την ίδια. Στο φιλμ ανιχνεύεται μία λεπτή ειρωνεία στις διάφορες παρανοήσεις που γίνονται, με μία χαριτωμένα σπιρτόζικη και κεφάτη χροιά να διατρέχει τον βασικό του άξονα.

Το κοινωνικοπολιτικό περικείμενο, οι νόρμες και οι συνήθειες του καιρού εκείνου αποτυπώνονται πολύ παραστατικά, όπως άλλωστε και οι οικονομικές ανισότητες που ενίοτε πλαισιώνονται με έναν πιο συγκινησιακά φορτισμένο τόνο. Μεταξύ άλλων, πίσω από τον καθωσπρεπισμό και τα εντυπωσιακά ενδύματα, συγκρατημένα και δειλά ξεπροβάλλει η όποια απόπειρα εξωτερίκευσης συναισθημάτων κάτι που τονίζεται  μέσα από μία σατιρική ματιά. Η άνευ επίκρισης αφέλεια και η ροπή κάποιων δευτερευόντων προσώπων σε γκάφες δείχνει την απουσία κάθε υπόνοιας διδακτισμού.

Η μουσική επένδυση των Isobel Waller-Bridge και David Schweitzer, η φωτογραφία του Christopher Blauvelt συμβάλλουν ταιριαστά στην υποβλητικότητα του όλου σκηνικού.

Το Emma. είναι ένα διασκεδαστικό, ατμοσφαιρικό project που αποπνέει κάτι από την νιότη μίας δυναμικής δεσποινίδας από το μακρινό παρελθόν η οποία αναζητά απαντήσεις για την ζωή και την αγάπη παρόλο που ό,τι έψαχνε ήταν ανέκαθεν εκεί μπροστά της.

Ευχαριστούμε το Odeon Πλατεία, στο οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε και εσείς το Emma.

Βρείτε την ταινία στο IMDB