Dead Island 2 Review – Μια αναπάντεχη έκπληξη

Dead Island 2 Review – Μια αναπάντεχη έκπληξη

03 Μαΐου 2023 10:38
Ξεπερνώντας τις προσδοκίες

Όπως έχει δείξει η ιστορία, συνήθως τα παιχνίδια που μένουν σε development hell για τόσα χρόνια δεν έχουν και την καλύτερη κατάληξη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Duke Nukem Forever, το οποίο όλοι γνωρίζουμε τι μοίρα είχε. Θεωρητικά, η περίπτωση του Dead Island 2 είναι παρόμοια, αλλά στην πράξη, το τελικό αποτέλεσμα δεν έχει καμία απολύτως σχέση. Μετά χαράς διαπίστωσα πως ο zombie τίτλος είναι ποιοτικότατος και άκρως διασκεδαστικός. Προσωπικά τον συγκαταλέγω μέσα στις ευχάριστες gaming εκπλήξεις της χρονιάς μέχρι τώρα.

Σε περίπτωση που θέλετε ένα φρεσκάρισμα, το Dead Island 2 το γνωρίσαμε για πρώτη φορά το 2014, με ομάδα ανάπτυξης την Yager Development, αντί για την Techland ,που αρχικά θα ήταν στο τιμόνι της ανάπτυξης. Ένα χρόνο αργότερα, το στούντιο εγκατέλειψε το project. Το 2016 η Sumo Digital πήρε το τιμόνι της ανάπτυξης του διάσημου franchise, αλλά τελικά και αυτή έδωσε τη σκυτάλη λίγο αργότερα, όταν το παιχνίδι βρέθηκε στα χέρια της Dambuster Studios το 2019. Πρόκειται για τη βρετανική ομάδα ανάπτυξης που γνωρίσαμε μέσα από το Homefront: The Revolution και η οποία προηγουμένως ήταν γνωστή ως Free Radical Design και ως Crytek UK, έχοντας εργαστεί σε σειρές όπως τα Crysis και TimeSplitters.

Παρόλο, λοιπόν, που η ανάπτυξη πέρασε από χίλια κύματα και άλλαξε τόσα χέρια, το Dead Island 2 δεν (με έμφαση στο δεν) μοιάζει με ένα συνονθύλευμα μπερδεμένων και ασύνδετων ιδεών, αφού έχει τη δική του χαρακτηριστική υφή και δίνει την εντύπωση πως έχει φτιαχτεί με μεράκι.

Ήρθε, όμως, η ώρα να περάσω στο ψητό, ξεκινώντας με την ιστορία. Το Dead Island 2 διαδραματίζεται περίπου 10 χρόνια μετά τα γεγονότα των Dead Island και Dead Island: Riptide, και διαδραματίζεται στο Λος Άντζελες, το οποίο έχει τεθεί σε καραντίνα λόγω της ζόμπι επιδημίας που έχει ξεσπάσει. Το παιχνίδι ακολουθεί έξι επιζώντες που έχουν ανοσία (και ονομάζονται "Slayers"), οι οποίοι προσπαθούν να δραπετεύσουν από την πόλη με τη βοήθεια του Sam B, ενός χαρακτήρα από τα προηγούμενα παιχνίδια. Προσωπικά επέλεξα τον Jacob, έναν βρετανό που ακολούθησε το όνειρό του και ήρθε στις ΗΠΑ για να γίνει κασκαντέρ. Είναι ο χαρακτήρας που κοσμεί και το εξώφυλλο του παιχνιδιού, έχοντας πάντα ένα αστειάκι ή σχόλια για την κάθε περίπτωση. Παραδόξως, αυτό δεν είναι κακό!

Το παιχνίδι δεν προσπαθεί με το ζόρι να είναι cool, αλλά αντιθέτως καταφέρνει -τις περισσότερες- τουλάχιστον φορές- να βρει τη δύσκολη ισορροπία που απαιτείται για να κάνει πετυχημένα dark humor. Προσωπικά είμαι άτομο χωρίς μεγάλη ανοχή στο άστοχο χιούμορ στα παιχνίδια και στις ταινίες (παρόλο που για κάποιο λόγο γελάω με κρύα ανέκδοτα) και ίσως να με έχετε ακούσει στα Framerate podcasts μας να χαρακτηρίζω τέτοιες αποτυχημένες απόπειρες ως cringe. Ε, λοιπόν, στο Dead Island 2, παρόλο που εύκολα θα μπορούσε να πέσει στην παγίδα, ελάχιστες στιγμές ένιωσα έτσι και απεναντίας βρήκα πολλά εύστοχα κωμικά και σαρκαστικά στοιχεία. Για παράδειγμα υπάρχει ένα side quest με μια influencer που είναι στον κόσμο της και αντί να προστατευτεί, προσπαθεί να τραβήξει βίντεο με τα zombies για likes. Από την άλλη, στην κεντρική ιστορία θα συναντήσει και ένα «gym bro», ο οποίος έχασε τους φίλους του γιατί αντί να το ακούσουν προσπερνούσαν τα «leg days» και δεν είχαν δυνατά πόδια για να τρέξουν αρκετά γρήγορα όταν ξέσπασε ο ιός.

Φυσικά, μιας και το παιχνίδι λαμβάνει χώρα στο LA ή Hell-A, όπως το αποκαλεί, οι δημιουργοί δεν έχασαν την ευκαιρία να τρολλάρουν αλύπητα και τους ψωνισμένους ηθοποιούς και όλη την θεαθήναι κουλτούρα των αστέρων του Hollywood που νοιάζονται πάνω από όλα για την εικόνα τους. Βέβαια, παρά το πετυχημένο -σε γενικές γραμμές και για τα δικά μου γούστα- χιούμορ και αυτά τα σαρκαστικά στοιχεία, η ιστορία αυτή καθ’ αυτή δεν είναι κάτι συναρπαστικό και κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Υπάρχουν μερικές ανατροπές που βλέπεις να έρχονται από χιλιόμετρα, ενώ οι ουσιαστικές εξελίξεις είναι λίγες και πολύ σποραδικές, με αρκετό filler να μεσολαβεί. Συνολικά δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα, ούτε ότι ένιωσα κάποιο έντονο συναίσθημα με την αφήγηση, η οποία έχει αρκετές αδυναμίες. Είναι από τις περιπτώσεις που υπάρχει απλά για να εξυπηρετήσει τη δράση και αυτό στην προκειμένη περίπτωση μου αρκεί.

Γιατί; Γιατί η δράση του Dead Island 2 είναι απλά εξαιρετική. Από το πρώτο χτύπημα που έριξα σε zombie έπαθα πλάκα με το combat και ειδικότερα με το πόσο καλά έχουν πετύχει την αίσθηση οι developers. Όλα αρχίζουν με το πολύ εντυπωσιακό σύστημα διαμελισμών που έχει επιμεληθεί η Dambuster Studios. Κάθε όπλο έχει διαφορετική αίσθηση και επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο τα ζόμπι. Για παράδειγμα, ένα αιχμηρό αντικείμενο, όπως ένα σπαθί ή ένα μαχαίρι, μπορεί εύκολα να τους κόψει τα άκρα, πράγμα που σημαίνει ότι δε θα μπορούν να επιτεθούν ή ότι θα πέσουν στο έδαφος. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι κάθε μαχαιριά επηρεάζει την φυσική υπόσταση του zombie, κόβοντας τα ρούχα και τη σάρκα του ακριβώς εκεί που έγινε το χτύπημα. Υπήρχαν σκηνικά που είδα τους εχθρούς να ξεκοιλιάζονται και να πέφτουν από μέσα τους τα σάπια τους έντερα και πραγματικά δεν πίστευα στα μάτια μου. Από την άλλη, ένα διαφορετικό όπλο, όπως μια μεγάλη βαριοπούλα, τους λιώνει τα κρανιά και τους σπάει τα κόκαλά, σπρώχνοντάς τις ορδές προς τα πίσω.

Αυτό το σύστημα βρίσκεται στον πυρήνα του Dead Island 2 και κάνει τις μάχες τρομερά εθιστικές και ικανοποιητικές. Νομίζω πως δεν υπάρχει φορά που η αίσθηση του να σφάζεις ζόμπι να έχει αποδοθεί καλύτερα, στα αμέτρητα ζόμπι παιχνίδια που έχω παίξει. Παράλληλα, το σύστημα μάχης έχει και βάθος, με πολλές διαφορετικές κατηγορίες εχθρών που χρίζουν διαφορετικής αντιμετώπισης. Μάλιστα, μέχρι και κυριολεκτικά την τελευταία πίστα, το παιχνίδι εισάγει νέους εχθρούς, κρατώντας διαρκώς φρέσκες τις αναμετρήσεις. Έντονο είναι και το στοιχείο του ηλεκτρισμού και της φωτιάς στην εμπειρία του Dead Island 2, αφού χρησιμοποιούνται σε πολλούς γρίφους και όχι μόνο. Ο κόσμος είναι γεμάτος με τοξικά βαρέλα, εκρηκτικά και νερά που αν εκμεταλλευτείς σωστά μπορείς να κάνεις φονικούς συνδυασμούς. Το πρώτο παράδειγμα που θα δείτε παίζοντας, είναι το πέταγμα μιας μπαταρίας αυτοκινήτου σε μια πισίνα που έχει ως αποτέλεσμα τα ζόμπι να ψηθούν από τον ηλεκτρισμό.

Αυτά τα physics στοιχεία που υπακούν τους νόμους της φύσης του κανονικού κόσμου και ξεφεύγουν από την gaming λογική, έρχονται να προστεθούν στην πολύ ικανοποιητική αίσθηση του gameplay και τα εκτιμώ σε κάθε παιχνίδι. Να αναφέρω σε αυτό το σημείο πως το οπλοστάσιο δεν είναι τόσο ξέφρενο όσο αυτό του Dead Rising για παράδειγμα, αφού υπάρχουν συγκεκριμένοι τύποι όπλων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και πέφτουν ή ανακαλύπτονται ως loot με rarity, σε αντίθεση με τον τίτλο της Capcom που κάθε αντικείμενο χρησιμεύει ως όπλο. Παρόλα αυτά, το crafting/upgrade σύστημα, το οποίο είναι μεν κάπως φτωχό, έρχεται να δώσει περισσότερη ποικιλία. Κάθε όπλο μπορεί να αναβαθμιστεί για να αποκτήσει status effects (π.χ. Bleed, Ηλεκτρισμό, φωτιά, κ.α.) και έξτρα ιδιότητες/καλύτερα stats, ενώ προς το τέλος ξεκλειδώνονται και μερικά άκρως διασκεδαστικά και ξέφρενα upgrades, όπως για παράδειγμα εκρήξεις όταν επιτυγχάνονται συγκεκριμένα χτυπήματα (π.χ. διαμέλισε ένα ηλεκτρισμένο ζόμπι).

Δυστυχώς, τα μόνα μελανά σημεία στο combat είναι ότι υπάρχουν κάποια spikes δυσκολίας, ενώ το shooting δεν καταφέρνει να αγγίξει τα εξαιρετικά υψηλά επίπεδα του melee. Πέρα από τα shotguns, τα υπόλοιπα αυτόματα όπλα, τα rifles και τα πιστόλια, δεν είχαν την ίδια ικανοποιητική αίσθηση και έμοιαζαν κάπως κούφια. Μπορεί αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι το melee έχει γίνει τόσα καλά που δίπλα του η σύγκριση δεν είναι κολακευτική, αλλά και πάλι είναι κάτι που δεν περνά σίγουρα απαρατήρητο. Συνεχίζοντας, εκτιμώ την προσπάθεια των δημιουργών να μην ακολουθήσουν την πεπατημένη με το leveling σύστημα. Έτσι, αντί για skill tree, υπάρχει ένα ιδιαίτερο σύστημα με κάρτες που επιτρέπει να έχεις κάποιες συγκεκριμένες ικανότητες ενεργοποιημένες κάθε χρονική στιγμή, με τις πολύ καλές κάρτες να έχουν και αρνητικές συνέπειες, κάτι που καθιστά την σωστή ισορροπία απαραίτητη.

Σε αυτό το σημείο θέλω να μιλήσω για τον κόσμο του Dead Island 2 που είναι ένα από τα λαμπρά του σημεία. Η αποτύπωση του Los Angeles είναι πραγματικά άψογη και η επιλογή της ομάδας ανάπτυξης να μην φτιάξει κάποιο χαοτικό open world, αλλά μια σειρά από μικρότερους, πυκνούς semi-open world χάρτες που είναι γεμάτοι μυστικά και λεπτομέρεια είναι η καλύτερη που θα μπορούσε να πάρει. Μεταξύ άλλων, λοιπόν, πέρασα από το περίφημο Venice Beach, το οποίο έχετε δει σε αμέτρητες ταινίες, με το χαρακτηριστικό του εξωτερικό Muscle Beach γυμναστήριο. Συνεχίζοντας, η δράση περνάει από την περίφημη προβλήτα της Santa Monica, με την μεγάλη ρόδα, το τρενάκι του λούνα παρκ και το ενυδρείο, από το Hollywood Boulevard, τον πασίγνωστο δρόμο με τα αστέρια του Walk of Fame και το Dolby Theatre των Όσκαρ, από το Beverly Hills, τη γκλαμουράτη γειτονιά των ζάμπλουτων ηθοποιών, με βίλες που έχουν γεμίσει ζόμπι, αλλά παραμένουν το όνειρο των επιζώντων για προμήθειες σε τέτοιες περιπτώσεις, από ένα στούντιο γυρισμάτων ταινίας και από πολλά άλλα χαρακτηριστικά σημεία του Los Angeles.

Όλες οι πίστες ήταν σχεδόν τέλειες αναπαραστάσεις του πραγματικού κόσμου και παρόλο που δεν υπήρχαν τα γνήσια brands για προφανείς λόγους, ένιωσα λες και όντως εξερευνώ μια ρεαλιστική μεταποκαλυπτική εκδοχή τους. Η δουλειά που έχει γίνει σε αυτό το κομμάτι είναι πραγματικά εξαιρετική και ο κόσμος είναι τόσο γεμάτος με μυστικά, όπως lore, loot και easter eggs που η εξερεύνηση της κάθε σπιθαμής του αξίζει, χωρίς να κουράζει, όπως συμβαίνει με τα χαοτικά open world που ξεχνάνε που να σταματήσουν και να βάλουν όρια. Μάλιστα, τα σκηνικά που αντίκρισα στην οθόνη μου ήταν τόσο πολλά και διαφορετικά με μεταξύ τους που ειλικρινά δε βαρέθηκα λεπτό και πάντα ανυπομονούσα να δω τι με περιμένει παρακάτω. Το pacing του κεντρικού campaign από αυτή την άποψη είναι πολύ καλά μελετημένο.

Περνώντας στον τεχνικό τομέα, το Dead Island 2 έρχεται σε μια περίοδο με απανωτά χαστούκια από την AAA βιομηχανία. Την ώρα που τα Redfall και Star Wars Jedi Fallen Order κυκλοφόρησαν με τρομερά τεχνικά προβλήματα, η Dambuster Studios παρέδωσε μια άρτια και απροβλημάτιστη εμπειρία. Η έκδοση που δοκίμασα ήταν αυτή του Xbox Series X. Το παιχνίδι δεν έχει modes και αντιθέτως κάνει το αυτονόητο: Έχει και υψηλή ανάλυση, με καθαρή απεικόνιση και υψηλή απόδοση, με σταθερά 60FPS. Δεν σε βάζει στο δίλημμα να επιλέξεις και τα παραδίδει και τα δύο, όπως ακριβώς θα έπρεπε να γίνεται στις next-gen κονσόλες. Και όχι, αυτό δε σημαίνει πως τα γραφικά είναι φτωχά. Κάθε άλλο. Προσωπικά τα βρήκα εξαιρετικά.

Το όλο art direction εστιάζει αρκετά στο clean και αυτό αποδίδει τρομερά χάρη στην άψογη υλοποίηση του Physically Based Rendering. Κάθε επιφάνεια έχει τη δική της ξεχωριστή υφή και ειδικά στα πρώτα πλούσια σπίτια στο Beverly Hills ένιωσα λες και βλέπω tech demo μηχανής γραφικών. Τα μοντέλα των όπλων και των εχθρών είναι καλοφτιαγμένα και γεμάτα πολύγωνα, ενώ όλα τα περιβάλλοντα είναι φορτωμένα με λεπτομέρειες. Τα particle effects είναι επίσης πλούσια και φανταχτερά, γεμίζοντας με εντυπωσιακό τρόπο την οθόνη. Τα loading screens ελάχιστα και μικρά σε διάρκεια, ενώ συνάντησα ελάχιστα bugs. Πέρα από μερικά ψεγάδια, όπως το pop-up σε μερικά σημεία και κάποια ανεπαίσθητα framerate drops, το Dead Island 2 συγκαταλέγεται μέσα στα πιο καλοφτιαγμένα παιχνίδια που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό.

Στα του ήχου, πολύ καλή δουλειά έχει γίνει με τα εφέ για τα περισσότερα όπλα και τα αντικείμενα, τα οποία καταφέρνουν να ξεχωρίζουν και βοηθούν το combat και τη γενικότερη αίσθηση. Τα voice overs δε μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασαν, αλλά ούτε και ότι με απογοήτευσαν. Οι ηθοποιοί έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους, χωρίς να ξεφεύγουν προς κανένα από τα δύο άκρα. Γενικά το Dead Island 2 είναι ένα ήσυχο παιχνίδι που επιλέγει να παίξει μουσική σε λίγες στιγμές, μόνο όταν θέλει να κορυφώσει τη δράση. Έτσι, δε μπορώ να πω ότι μου έμεινε κάτι από το soundtrack του, πέρα από το απίστευτο θέμα του κεντρικού μενού που είναι κυριολεκτικά λόγος να αναβάλεις το πάτημα του Start Game για όσο γίνεται!

Κλείνοντας, η διάρκεια του παιχνιδιού κυμαίνεται στις 15 ώρες αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί μόνο με τις περίπου 20 κεντρικές αποστολές, ωστόσο υπάρχουν και πάνω 30 side quests, καθώς και αρκετά μυστικά στους χάρτες που μπορούν να ανεβάσουν αρκετά το κοντέρ.

Συνοψίζοντας : Το Dead Island 2 είναι μια από τις ευχάριστες gaming εκπλήξεις του 2023 για εμένα, παρόλο που θα περίμενε κανείς να βγει γεμάτο προβλήματα και με συγχυσμένη ταυτότητα, μετά τα δέκα χρόνια αναβολών. Το τελικό αποτέλεσμα δε μπορούσε να απέχει περισσότερο από αυτούς τους φόβους. Η εμπειρία είναι τεχνικά άψογη χωρίς προβλήματα, με πανέμορφα γραφικά και υψηλή, σταθερή απόδοση και το κυριότερο: άκρως, μα άκρως διασκεδαστική και ικανοποιητική. Ναι, δεν επανεφευρίσκει τον τροχό και κάνει πράγματα που έχουμε δει σε πολλά παιχνίδια του genre στο παρελθόν, με μια ιστορία που υπάρχει απλά για να υπάρχει. Ωστόσο, δε νομίζω ότι έχω αισθανθεί ποτέ καλύτερα σε παιχνίδι σφάζοντας ζόμπι, με το melee combat να έχει τρομερό αντίκτυπο και να σε εθίζει! Αν σας αρέσουν αυτά τα παιχνίδια και ψάχνετε κάτι ανάλαφρο, μην το πολυσκέφτεστε. Ετοιμάστε βαλίτσες για μια εκδρομή σε αυτή την τρομερά πετυχημένη μετα-αποκαλυπτική εκδοχή του LA!
Box Art
Tested on : Xbox Series X
Developer : Dambuster Studios
Publisher : Deep Silver
Available for : PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X|S, PC
Release date : 21-04-2023