Πρέπει να το παραδεχτούμε όλοι όσοι κάθε χρόνο προσερχόμαστε στα ψηφιακά γήπεδα της ΕΑ πως το τέλειο ποδοσφαιράκι δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Οι λόγοι πολλοί και ίσως ο κυριότερος το μικρό νομισματοκοπείο που έχει στήσει η ΕΑ Sports εντός του FIFA και λέγεται Ultimate Team, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που της έχει αποφέρει κάτι δισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία χρόνια.
Όμως, η ομάδα ανάπτυξης εκεί στο Βανκούβερ σκαρφίζεται τρόπους για να φέρει «φρέσκιες» ιδέες και νέα χαρακτηριστικά που θα μας εντυπωσιάσουν κάθε σεζόν, αλλά ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: πείτε μου ένα FIFA που έμεινε ίδιο και απαράλλαχτο παικτικά από την αρχή μέχρι το τέλος της σεζόν.
Όλα μετά από λίγους μήνες μεταμορφώνονται είτε γιατί πράγματι η κοινότητα έχει δίκιο και χαρακτηριστικά αλλάζουν, είτε γιατί γκρινιάζει με τις gameplay επιλογές που έγιναν. Ακόμη και τώρα που θα σας πω για τις εντυπώσεις μου από το FIFA 22, αρκετοί από όσοι θα διαβάζετε αυτό το κείμενο, γνωρίζετε ότι άλλο FIFA θα έχουμε σε 4-5 μήνες το πολύ. Εκτός κι αν οι φετινές επιλογές της ομάδας ανάπτυξης αρέσουν τόσο πολύ.
Επίσης, ας μη γελιόμαστε μεταξύ μας, αυτό που κάνει κάθε χρόνο αίσθηση στο FIFA είναι ο ρυθμός του και φέτος χαμηλώνει την έντασή του και την εκρηκτικότητά του πολύ (σε σημείο που και εγώ δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ) ούτως ώστε να αναδείξει όλα τα καλούδια που έρχονται με την φημισμένη HyperMotion τεχνολογία -τουλάχιστον στις next-gen εκδόσεις του FIFA 22. Τι φέρνει λοιπόν αυτή η τεχνολογία; Σύμφωνα με την ΕΑ πρόκειται για μια εξελιγμένη body motion capturing τεχνολογία που έγινε σε περιβάλλον 11 εναντίον 11 και έτσι κάθε κίνηση των παικτών έχει καταγραφεί με την πλέον μεγαλύτερη πιστότητα. Σε συνδυασμό και με την machine learning τεχνολογία που ενσωματώνει, αυτό το σύστημα γεννάει τα animations του φετινού τίτλου ανάλογα με την περίσταση.
Και ναι, με ανακούφιση σας γράφω πως εκείνα τα παράξενα τζαρτζαρίσματα, τα κορμιά-χέλια και όλα τα παράξενα που κουβαλούσε η σειρά από την εποχή ενσωμάτωσης της Frostbite, αποτελούν πλέον παρελθόν. Η γενικότερη αίσθηση που αφήνει φέτος είναι πως πρόκειται για ένα πιο σφιχτό, συγκροτημένο και τακτικά προσκείμενο FIFA από τα σλάλομ και τα τίκι-τάκα των προηγούμενων ετών. Ακόμα και η μπάλα φαντάζει πιο βαριά φέτος και ναι προσωπικά βρήκα απολαυστικότατα τα physics της.
Για να μην φανώ υπερβολικός για κάποιον που απλά παίζει FIFA με την παρέα ή περιστασιακά, αυτές τις αλλαγές το μάτι του δε θα τις αντιληφθεί -ειδικά εάν παίζει σε γρηγορότερο pace. Δεν το λέω απαραίτητα ως αρνητικό, αλλά περισσότερο στο ότι είναι συγκεκριμένες οι οφθαλμοφανείς αλλαγές για κάποιον που δεν έχει…προπονηθεί εντατικά το μάτι του στα FIFA ή δεν έχει ξοδέψει καμία 100αριά τουλάχιστον ώρες στο περσινό next-gen παιχνίδι. Οριακά είναι niche αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι και πανέμορφο το τελικό αποτέλεσμα. Εσύ που το λιώνεις κάθε χρόνο θα καταλάβεις τι εννοώ μόλις το πιάσεις στα χέρια σου.
Είναι όμως τόσος ρεαλισμός καλός ή κάπου χάνεται η ψηφιακή μπάλα και ακολούθως και η διασκέδαση; Είμαι σίγουρος πως αρκετοί θα δυσανασχετίσουν με το φετινό learning curve του και πράγματι είναι πιο δύσκολο το φετινό FIFA και σε αυτό οφείλεται η ουσιαστικά βελτιωμένη ΑΙ, τόσο στους αμυντικούς όσο και στους τερματοφύλακες. Ειδικά αυτοί φέτος μπορούν επάξια να λέγονται τερμοτοφύλακες και έτσι θα έπρεπε να λειτουργούν εδώ και χρόνια. Τόσο τα τρεξίματα που κάνουν -είδα σε σημεία να κάνουν σπαστά τρεξίματα με αλλαγή κατεύθυνσης και έπαθα πλάκα- όσο και οι αποκρούσεις και οι δεύτερες πάνω στην ένταση των τερματοφυλάκων, κάνουν τη λέξη γκολ ακόμη πιο γλυκιά. Ένιωσα πως φέτος δεν έχω χαζούς συμπαίκτες και αυτό κάτι λέει από μόνο του.
Για να νικήσεις φέτος πρέπει να αποδομείς άμυνες, να κοιτάς ακόμη πιο προσεκτικά τις κινήσεις και να μελετάς. Αν πας με τρεχαλητό σαν κατσίκι σέντερ φορ σε Α’ ερασιτεχνικό θα σε κόψουν. Εκτός κι αν έχεις κανέναν Mbappe και σπαμμάρεις τα κόλπα με δεξί μοχλό, εκεί το συζητάμε.
Μπορεί το "spec sheet" του FIFA 22 να μοιάζει με ένα μαρκετίστικο φεστιβάλ φανταχτερά βαφτισμένων χαρακτηριστικών, ωστόσο τη διαφορά στο γρασίδι τη νιώθεις. Ειδικά και στο Dualsense χειριστήριο του PS5 (η έκδοση που το δοκίμασα) όπου μέσα από τις σκανδάλες νιώθεις την κούραση του παίκτη, το τράνταγμα του δοκαριού ή την ένταση ενός σκληρού τάκλιν. Θα παραμείνει όμως η vanilla γεύση του FIFA 22 και για το υπόλοιπο της χρονιάς; Τα ξαναλέμε σε μερικούς μήνες.
Στα των modes και ειδικά στο Career έγιναν μεγάλα άλματα στο FIFA 22. Είναι, όμως, αρκετά μεγάλα; Για πρώτη φορά μπορείτε να δημιουργήσετε τη δική σας ομάδα, αλλά τα εργαλεία που δίνονται για να τη φτιάξεις από το μηδέν δε θα έλεγα πως ανταποκρίνονται στα στάνταρ. Ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς πως η Konami, όταν υπήρχε το Pro Evolution Soccer δηλαδή, είχε πάρει διδακτορικό σε αυτούς τομείς.
Αυτό που μου άρεσε στο career και μέχρι στιγμής δε βαριέμαι (που συνήθως αυτά τα modes τα βαριέμαι, είμαι των online περισσότερο) είναι το progression που υπάρχει όταν δημιουργείς το δικό σου παίκτη. Φυσικά μετέφερα αυτόν που είχα από τις προηγούμενες χρονιές και φέτος σου δίνει objectives σε κάθε αγώνα που πρέπει να ολοκληρώσεις, εάν θες να χτίσεις καλύτερη σχέση με τον προπονητή σου, κάτι που θα σε φέρει πιο κοντά στο να γίνεις βασικός. Επίσης έχει και ένα χαρακτηριστικό τζόγου (λες και το FUT δεν αρκούσε), όπου ποντάρεις σε ένα objective για να διπλασιάσεις τους πόντους και τα XP που θα λάβεις.
Εκεί που με χάνει το FIFA είναι η κατεύθυνση που έχει πάρει το Volta Football, το οποίο ξεκίνησε σαν τον μεσσία-διάδοχο του θρυλικού FIFA Street. Φέτος απέχει ακόμη περισσότερο από το πρόσωπο που το γνωρίσαμε και είναι πιο κοντά σε επίπεδα NBA Jam. Μπορώ να καταλάβω την πιο χαλαρή arcade προσέγγισή του, όμως εμένα δε με άγγιξε.
Ακόμη ένας τομέας που πραγματικά πλέον καταντάει εκνευριστικός είναι το θέμα των licenses, που φέτος άγγιξε ακόμη περισσότερο το FIFA 22. Δε νοείται να λείπουν από παιχνίδι που έχει το όνομα της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας μεγάλοι σύλλογοι όπως η Juventus και η Lazio και να θυμίζουν το Pro που πάντοτε ήταν ο περίγελος στο κομμάτι αυτό. Αν μη τι άλλο ειδικά όταν ζητάει €80 θα έπρεπε να είναι πληρέστατο σε ό,τι αφορά τις άδειες.
Τώρα, για να κλείσω με τον οπτικό τομέα αυτό που μένει είναι πως κάνει άλματα σε σχέση με πέρυσι και είναι αναμενόμενο. Ίσως να μην είναι τόσο ριζοσπαστικά μεγάλα, αλλά η διαφορά είναι εμφανέστατη και κυρίως θα το περιγράψω ως μια αναχώρηση από τα flat γραφικά της περσινής έκδοσης (έχοντας παίξει και την PS5 έκδοση του FIFA 21). Ειδικά ο φωτισμός των γηπέδων αποτυπώνεται και αντανακλάται τόσο ρεαλιστικά στο χώρο που πράγματι είναι σα να κοιτάς ποδοσφαιρική μετάδοση. Κι αν αυτό το έχω πει και παλιότερα -πιθανότατα στις πρώτες εκδόσεις της γενιάς του PS4- είναι γιατί πλέον φτάνει ακόμη πιο κοντά στον φωτορεαλισμό.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.