Crash Team Racing: Nitro-Fueled Review - Από τα 90’s με αγάπη

Σίγουρα ελάχιστοι είναι αυτοί εκεί έξω που δεν γνωρίζουν τον Crash Bandicoot. Το μεγαλύτερο αναγνωρίσιμο είδωλο των 90’s παρέα με τον Sonic και τον Mario, αγαπήθηκε όσο λίγοι video game χαρακτήρες. Η Naughty Dog που κάποιοι νεότεροι ίσως την γνώρισαν από το Uncharted και The Last of Us, έδειξε από πολύ νωρίς πως όχι μόνο έχει το άγγιγμα του Μίδα, (αφού ότι αγγίζει μετατρέπεται σε χρυσάφι), αλλά παράλληλα είναι ένα στούντιο που του αρέσει η πρόκληση.

Σε μια εποχή που τα Kart Racing παιχνίδια είχαν ήδη αρχίσει να δείχνουν σημάδια κορεσμού, ειδικά όταν η αγορά είχε κατακλυστεί με «wanna be» Super Mario Kart τίτλους όπως, Mega Man Battle & Chase, Chocobo Racing, Bomberman Fantasy Race κ.α. η Naughty Dog θέλησε κι εκείνη να δοκιμάσει τις δυνατότητές της στο είδος.

Έτσι, μετά το Crash Bandicoot 2: Cortex Strikes Back κι ενώ το Crash Bandicoot: Warped βρισκόταν υπό ανάπτυξη, το στούντιο χρησιμοποιώντας τη μηχανή του τελευταίου παρουσίασε στα γραφεία της Sony το Crash Team Racing. Η τελευταία χωρίς ιδιαίτερη σκέψη έδωσε το πράσινο φως στην ανάπτυξη, φτάνοντας μέσα σε οχτώ μήνες το θεόρατο για την εποχή ποσό των 2.4 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η Naughty Dog μελέτησε και δανείστηκε αρκετά στοιχεία από τον πρωτοπόρο του είδους, δηλαδή το Super Mario Kart του ’92 και το Mario Kart 64 του ’96, προσθέτοντας ωστόσο τις δικές της πινελιές όπως τα power slides και την μετατροπή των όπλων σε power weapons που έκαναν το παιχνίδι της όχι μόνο να κοιτάζει στα ίσια τον ανταγωνισμό, αλλά και να ξεφύγει γρήγορα από την σκιά του «ακόμα ένας Mario Kart κλώνος».

Σαφώς και ήταν κλώνος, όπως κλώνοι θεωρούνταν και όλα τα first person shooters μετά το Doom. Το θέμα είναι πως πολλοί προσπάθησαν να κλέψουν ένα κομμάτι από την πίτα της επιτυχίας των kart racing, όμως κανένας δεν το πέτυχε στο βαθμό που το πέτυχε το Crash Team Racing. Επίσης κανένα sequel του CTR (προφανώς γιατί έφυγε από τα χέρια της Naught Dog) δεν κατάφερε να κάνει την επιτυχία του πρώτου. Όταν τα δικαιώματα των Crash παιχνιδιών πέρασαν στην Activision, η εταιρία προσπάθησε με νύχια και με δόντια, μέσω διάφορων εξαγορασμένων στούντιο να εκμεταλλευτεί το βαρύ όνομα του Crash, γεμίζοντας την αγορά με μέτριους και πολλές φορές κάτω του μετρίου τίτλους. Στη περίπτωση του CTR τα επόμενα cart racing παιχνίδια ήταν το Crash Nitro Kart το 2003 και το Crash Tag Team Racing το 2005. Παρόλο που έφεραν κάποιες αξιόλογες πινελιές όπως τις πελώριες nitro boost πίστες και τις επιεπλέον πίστες και modes στα battle, ποτέ δεν κατάφεραν να αγγίξουν την ποιότητα του CTR της Naughty Dog.

Ο παράγοντας της νοσταλγίας είναι αρκετά ισχυρός και σε αυτή τη γενιά βλέπουμε ότι το έχουν καταλάβει για τα καλά οι εταιρίες. Ωστόσο, ποιος θα μπορούσε να πει όχι σε λατρεμένους τίτλους με τους οποίους έχει μεγαλώσει και έγραψαν ιστορία; Άσχετα αν κάποιοι το θεωρούν εκμετάλλευση, τίτλοι όπως το Shadow of the Colossus, Resident Evil 2, Spyro the Dragon, η αρχική τριλογία Crash Bandicoot, το Master Chief Collection και τα επερχόμενα Medievil και Final Fantasy VII είναι αναμφίβολα εξαιρετικές περιπτώσεις που στους παλιούς φέρνουν χαμόγελα (και δάκρυα) ευτυχίας και στους νεότερους δίνουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν θρύλους της βιομηχανίας. Ειδικά δε όταν ανταποκρίνονται τόσο καλά εικαστικά στη σύγχρονη εποχή. 20 χρόνια αργότερα (ναι τόσα πέρασαν) και μετά την αναπάντεχη επιτυχία του Crash Bandicoot N. Sane Trilogy η Activision ύστερα από τόνους επιστολών από fans, επαναφέρει το CTR ως Crash Team Racing: Nitro-Fueled μέσω της Beenox. Πρόκειται για ένα καναδικό στούντιο, το οποίο ανήκει στη εκδότρια και ειδικεύεται στα ports. Το παιχνίδι μεταφέρει ουσιαστικά τον πρώτο τίτλο της Naughty Dog στη νέα εποχή, εμπλουτίζοντάς τον με όλα τα αξιόλογα καλά στοιχεία των sequels. Καταφέρνει όμως να σταθεί το ίδιο καλά με το N. Sane Trilogy;

Αν και δεν θα περίμενε κανείς ένα τέτοιο παιχνίδι να έχει story, το Nitro-Fueled έχει και μάλιστα υποστηρίζει εξαιρετικά το Adventure Mode του τίτλου. Ένας εξωγήινος εν ονόματι Nitros Oxide φτάνει με το διαστημόπλοιό του στη Γη, έχοντας ως σκοπό να μετατρέψει τον πλανήτη σε…γκαράζ. Ωστόσο, δίνει την ευκαιρία στους Γήινους να αμυνθούν προσκαλώντας τους καλύτερους οδηγούς σε έναν αγώνα δρόμου. Αν κάποιος καταφέρει και τον νικήσει τότε ο πλανήτης θα παραμείνει σε αυτούς. Έτσι ο Crash, η Coco, ο Neo Cortex, o Tiny Tiger και όλοι οι θεοπάλαβοι χαρακτήρες της σειράς σταματούν να μάχονται ο ένας τον άλλον και κάτω από την κοινή νέα απειλή ενώνουν τις δυνάμεις τους ώστε να αποδείξουν μεταξύ τους ποιος είναι ο καλύτερος οδηγός που θα τον αντιμετωπίσει.

Πριν καλά-καλά πατήσω το start, το Nitro-Fueled με γύρισε μονομιάς στο 1999! Το εισαγωγικό βίντεο, η μουσική, η αρχική οθόνη με τα CTR γράμματα να εμφανίζονται διαδοχικά και ο Crash με το χαζό του χαμόγελο να περιμένει κρατώντας το κύπελλο να πατήσω το κουμπί στην οθόνη, μου έφεραν νοσταλγικά vibes και πολλά χαμόγελα. Παρόλο που πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε αισθάνθηκα αυτό που λένε σαν το σπίτι μου. Η Beenox φρόντισε και μετέφερε αυτούσιο τον αρχικό τίτλο και δεν μιλάω μόνο ως προς το σοκαριστικά αναβαθμισμένο οπτικό τομέα, αλλά και ως προς την ατόφια αίσθηση πίσω απ’ το τιμόνι. Η μεταφορά της αίσθησης είναι τόσο πειστική και τόσο «by the book» που είναι σαν να ξανακαβαλάτε ποδήλατο. Το παιχνίδι έρχεται με τρία modes, το Adventure mode, το Local Arcade και το Online.

Το Adventure Mode είναι το κλασικό single player campaign, όπως το είχαμε συναντήσει τότε στο CTR. Ο παίκτης επιλέγει έναν χαρακτήρα και μέσω αυτού μετακινείται υπό την καθοδήγηση και τις συμβουλές του Aku Aku ή του Uka Uka (ανάλογα ποιον έχει επιλέξει) στους πέντε hub κόσμους. Ο κάθε κόσμος όπως και οι πίστες που περιέχει, ξεκλειδώνουν διαδοχικά φέροντας εις πέρας αποστολές. Οι αποστολές ποικίλουν και έχουν να κάνουν με διάφορες δραστηριότητες. Από το να κατακτήσουμε «απλά» την πρώτη θέση κερδίζοντας το τρόπαιο της πίστας, να συλλέξουμε σε μια αρένα κρυστάλλους με αντίπαλο τον χρόνο, να κερδίσουμε τα CTR Challenges στα οποία θα πρέπει μέσα στις πίστες να βρούμε τα κρυμμένα CTR γράμματα κατακτώντας ταυτόχρονα την πρώτη θέση και τέλος στα Relic Races, στα οποία πρέπει να φτάσουμε τον απαιτούμενο χρόνο σπάζοντας τα κουτιά που τον ελαττώνουν. Και δεν είναι μόνο αυτά, εκτός ότι κάποιες πίστες αποκαλύπτονται μόνο εφόσον ανακτήσουμε έναν συγκεκριμένο αριθμό από τρόπαια, relics, CTR μάρκες, κρυστάλλους και καλά κρυμμένα διαμαντάκια, στο τέλος του κάθε κόσμου θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε -σε έναν απαιτητικό αγώνα- το boss του, το οποίο μας δίνει το κλειδί του επόμενου hub.

Ωστόσο, το Adventure Mode έρχεται με μια ομολογουμένως καλοδεχούμενη αλλαγή. Εκτός από τα νέα cinematic cutscenes που έχουν προστεθεί, πλέον σε αντίθεση με τον original τίτλο που από την αρχή μέχρι το τέλος πορευόμασταν σε όλη την ιστορία αυστηρά με τον χαρακτήρα που είχαμε επιλέξει, τώρα μέσω της νέας «Nitro-Fueled» επιλογής, μπορούμε να αλλάξουμε όποια στιγμή θέλουμε σε οποιονδήποτε άλλον χαρακτήρα επιθυμούμε. Επίσης μας δίνεται η δυνατότητα μέσω μια ευρείας γκάμας επιλογών να διαφοροποιήσουμε εικαστικά τόσο τον χαρακτήρα μας όσο και το kart. Όσοι βέβαια επιθυμούν, η Beenox τους δίνει την «Classic» επιλογή ώστε να βιώσουν την κλασική αυθεντική εμπειρία. Προσωπικά με χαροποίησε αυτή η εξέλιξη και με βοήθησε αρκετά αλλάζοντας χαρακτήρες, αφού μπορούσα και εκμεταλλευόμουν τα διαφορετικά οδηγικά skills τους.

Όσο αφορά τις customization επιλογές, η ποικιλία είναι πραγματικά τεράστια και απλώνεται σε μια ευρεία εικαστική γκάμα για όλα τα γούστα. Από το να αλλάξουμε την εμφάνιση του χαρακτήρα μας και τα αξεσουάρ του, μέχρι το σχήμα, το χρώμα, τα αυτοκόλλητα, ακόμα και τις ρόδες του kart. Όλα αυτά τα καλούδια ξεκλειδώνονται είτε ενώ παίζουμε, είτε αγοράζοντάς τα μέσω Wumpa Coins που συλλέγουμε στο τέλος του κάθε αγώνα. Για το λόγο αυτό το ψηφιακό κατάστημα Pit Shop είναι η νέα προσθήκη που συναντάμε. Η λίστα του καταστήματος ανανεώνεται καθημερινά και περιλαμβάνει extra χαρακτήρες και εμφανίσεις για τους ίδιους και τα kart τους. Κάποια skins μάλιστα τα βρίσκουμε μόνο στο Pit Stop. Ωστόσο όλες οι αγορές (τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή) γίνονται μόνο μέσω του in game νομίσματος και όχι με αληθινά χρήματα. Κανείς δεν ξέρει βέβαια πως θα κινηθεί η Activision στο μέλλον. Όπως και να’ χει όμως όταν κάποιος ασχοληθεί με το παιχνίδι δεν θα μείνει χωρίς Wumpa Coins, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.  

Το Local Arcade είναι το mode εκείνο που μπορεί κάποιος να παίξει μόνος του ενάντια στην Α.Ι. ή με τρεις ακόμα φίλους του σε split-screen τοπικά, όπως ακριβώς και στον αρχικό τίτλο. Εδώ όμως εκτός από τους κλασικούς αγώνες και τα τουρνουά κυπέλλων, υπάρχουν και τα Battles, μαζί με όλα τα extra modes και τις επιπλέον πίστες που προέρχεται από το sequel του 2003 Crash Nitro Kart. Τα Battles ουσιαστικά είναι διάφορα challenges σε αρένες κατά τα οποία οι παίκτες ατομικά ή ομαδικά λαμβάνουν μέρος σε δραστηριότητες του τύπου capture the flag ή αλά Twisted Metal μάχες με σκοπό να επιζήσει ο καλύτερος ή η καλύτερη ομάδα. Τα Battles ήταν ένα από τα πιο διασκεδαστικά στοιχεία του CTR και Nitro Kart και πιστεύω θα βρουν αρκετή ανταπόκριση στην νέα Battle Royal φρενίτιδα της εποχής, καθώς η διασκέδαση που προσφέρουν χτυπά κόκκινο.

Φυσικά όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά θα ήταν λειψά εν έτη 2019 αν το παιχνίδι δεν υποστήριζε online. Το Crash Team Racing: Nitro-Fueled υποστηρίζει κανονικά λοιπόν online και επιτρέπει να παίξετε μόνοι σας ή ομαδικά παρέα με φίλους, εναντίων άλλων online παικτών. Στη διάθεσή μας εκτός από τους κλασικούς αγώνες συμπεριλαμβάνονται και τα Battles με τα ίδια challenges όπως στο Local Arcade. Το μόνο μου παράπονο είναι πως περίμενα να επιτρέπει περισσότερα από οχτώ μόνο άτομα. Θεωρώ πως η συμμετοχή περισσότερων παικτών θα εκτόξευε ακόμα περισσότερο τη διασκέδαση. Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί πως δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα σύνδεσης και πως τα lobbies γέμιζαν σχεδόν αστραπιαία με κόσμο.

Ως προς το gameplay, τα πράγματα έχουν μεταφερθεί κι εδώ αυτούσια. Αν κάποιος πίστευε πως τα power ups που μαζεύει κατά τον αγώνα σπάζοντας κουτιά αρκούν για να κερδίσει, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Το Nitro-Fueled είναι κατά κανόνα περισσότερο skill based παιχνίδι παρά τύχης. Ο μηχανισμός του Power sliding (ή με απλά λόγια drifting), μεταφέρθηκε αυτούσιος από την Beenox. Απαιτεί καλό timing κι ως αποτέλεσμα προσφέρει μέχρι και τριπλό power boost. Μαζί με το Power Jumping, το οποίο με τον σωστό συγχρονισμό δίνει επίσης power boost, είναι χωρίς αμφιβολία οι βασικότεροι παράγοντες για τη νίκη, τόσο στο hard του campaign όσο και στο online. Ειδικά στο online που είναι λες και έχουν πάρει όλοι μεταπτυχιακό, θα ζορίσει αρκετά τους άπειρους παίκτες. Είναι δύσκολο να επιτευχθεί, απαιτεί αρκετή εξάσκηση και ίσως προκαλέσει μέχρι και κάποιο εκνευρισμό. Με τη σωστή ωστόσο χρήση και εξάσκηση, οι παίκτες θα δουν έμπρακτα τεράστια πρόοδο στην απόδοσή τους.

Στις 18 πίστες που είχε το original Crash Team Racing προστέθηκαν επιπλέον οι 13 του Crash Nitro Kart, ανεβάζοντας έτσι τον αριθμό στις 31 συνολικά. Ωστόσο, οι επιπλέον 13 αυτές πίστες δεν εμφανίζονται στο Adventure Mode μιας και Beenox ήθελε να κρατήσει ατόφια την εμπειρία. Αντιθέτως τις συναντάμε σε όλα τα υπόλοιπα modes. Σίγουρα θα είναι καλοδεχούμενες για αρκετό κόσμο που δεν είχε ασχοληθεί με τα sequels. Κατά τ’ άλλα τα πράγματα είναι όπως τα θυμόσαστε. Κουτιά που περιέχουν wumpa fruits, τα οποία αν συγκεντρώσουμε δεκάδα μας κάνουν γρηγορότερους, άλλα κουτιά που περιέχουν random όπλα όπως βόμβες, ρουκέτες και ασπίδες που γίνονται ακόμα πιο ισχυρά με την ίδια wumpa fruits δεκάδα και μας βοηθούν να βγάλουμε από τη μέση τους αντιπάλους ή να τους καθυστερήσουμε κ.ο.κ. Απειλή στον παιχνίδι δεν αποτελούν μόνο οι αντίπαλοι αλλά και ίδιες οι πίστες. Σε κάθε σημείο τους καραδοκούν περιβαλλοντολογικοί κίνδυνοι όπως φωτιές, καρφιά, λάκκοι με λάσπες, αιωρούμενα τσεκούρια, τεράστιοι βράχοι και ανθρωποφάγα φυτά που σκοπό έχουν να μας στερήσουν τη νίκη. Ωστόσο, αν μάθουμε καλά τις πίστες και τα κρυφά μονοπάτια που κόβουν δρόμο, μπορούμε όλα αυτά να τα εκμεταλλευτούμε προς όφελός μας.

Στον οπτικό τομέα έχει γίνει απίθανη δουλειά. Το studio όχι απλά έχει επανασχεδιάσει με απόλυτη πιστότητα τις πίστες, αλλά τις έχει εμπλουτίσει με περισσότερη λεπτομέρεια και νέες παραστάσεις που τρέχουν στο background. Τεχνικά η 4K upscaled ανάλυση και το ικανοποιητικό HDR που δεν απαιτεί καμία παρέμβαση από τον χρήστη, αποδίδουν δίχως κανένα ψεγάδι ένα φαντασμαγορικό και πανέμορφο αποτέλεσμα, εφάμιλλο του N. Sane Trilogy. Υπέροχη δουλειά έχει γίνει και στο animation, με τον κάθε χαρακτήρα όχι μόνο να παίρνει διαφορετικές εκφράσεις ενώ τρέχει, αλλά ακόμα και τα ρούχα τους, τα μαλλιά ή τα αυτιά τους έχουν τη δική τους φυσική κίνηση στον αέρα. Τι ίδιο ακριβώς ισχύει και στον τομέα του ήχου. Το στούντιο δεν πείραξε σχεδόν τίποτα, η μουσική έχει ελαφρώς διασκευαστεί, αλλά είναι τόσο ανεπαίσθητη η διαφορά που μόνο οι σκληροπυρηνικοί θα το καταλάβουν. Αν βέβαια κάποιος θέλει το original soundtrack, το studio του δίνει αυτή την επιλογή χωρίς (κυρία Capcom) extra κόστος.