XCOM 2 Review

XCOM 2 Review

15 Φεβρουαρίου 2016 22:40
Good luck, Commander... you'll need it

Έτος 2035: Η Γη έχει αλλάξει πρόσωπο. Είκοσι χρόνια μετά την τελευταία μας εμπειρία στο πρώτο XCOM της Firaxis, το σπίτι της ανθρωπότητας έχει γονατίσει μπροστά στην υπεράριθμη δύναμη των εξωγήινων και υπάρχει μια τύπου δικτατορία υπό την οργάνωση των ADVENT. Η οργάνωση αυτή έχει δουλέψει πολύ για να γεμίσει τα μυαλά των απλών ανθρώπων πολιτών με ψευδαισθήσεις για ένα λαμπρό μέλλον, με ασφάλεια και τάξη, ενώ υπογείως κάνουν πειράματα δημιουργώντας υβρίδια μεταξύ ανθρώπων και aliens. H XCOM πλέον είναι κατακερματισμένη, με κάποια από τα μέλη να έχουν παραδοθεί στους ADVENT, ωστόσο άλλοι να μένουν κρυμμένοι σε αντιστασιακές ομάδες προσπαθώντας να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της Resistance παγκοσμίως. Εδώ λαμβάνουμε δράση εμείς, ως Commander του αεροσκάφους Avenger, να ενώσουμε ξανά κάθε “θραύσμα” που μπορούμε να μαζέψουμε από κάθε άκρη της γης, διότι στην παρούσα φάση υστερούμε αριθμητικά σε σημαντικό βαθμό έναντι των εξωγήινων δυνάμεων.

Όπως είναι φυσικό, η αποστολή αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη και οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος μας. Οι ADVENT προχωρούν τις επιχειρήσεις τους σε πραγματικό χρόνο όπως εμείς, προκαλώντας επικίνδυνα κρούσματα σε όλο τον πλανήτη στα οποία καλείται το Avenger και η ομάδα μας να επέμβουν άμεσα αν δε θέλουν να υποστούν τις ανάλογες επιπτώσεις. Παράλληλα σημειώνουν πρόοδο σε ένα μυστικό project επονομαζόμενο “Avatar”, γεγονός που μας πιέζει χρονικά να κάνουμε συγκεκριμένες αποστολές για να σαμποτάρουμε τις εγκαταστάσεις των εχθρικών δυνάμεων και να πάρουμε προβάδισμα. Γενικά, όλο το παιχνίδι είναι ένα κυνηγητό, επομένως θέλει τρομερή οργάνωση στις προτεραιότητές σου και ποτέ δεν έχεις ιδιαίτερη άνεση χρόνου για να κάνεις όλα τα research που θες σε νέες τεχνολογίες, να περιμένεις για τον καλύτερό σου στρατιώτη να αναρρώσει μετά την εξουθενωτική μάχη ή να πας σε μια άλλη τυχαία αποστολή που σου “γυάλισαν” τα rewards της. Αυτός ο τομέας είναι ένας από τους πολλούς του XCOM 2 που βρήκα πολύ βελτιωμένο από τον προκάτοχό του, αν αναλογιστεί κανείς πως άσχετα από το αγχωτικό του πράγματος, με τη σωστή τάξη των δραστηριοτήτων μπορεί κανείς να επιτύχει σε όλες τις σημαντικές αποστολές, ενώ στον προηγούμενο τίτλο ήταν σχεδόν υποχρεωτικό να “χάσεις τη μπάλα” στην αρχή του campaign, θυσιάζοντας τη συμμαχία με μερικές χώρες.

Το σημαντικότερο στοιχείο του τίτλου, οι turn-based μάχες εδάφους, έχει υποστεί σημαντικές βελτιώσεις σε πολλές πτυχές του. Αρχικά το customization των στρατιωτών εμφανισιακά αλλά και παικτικά έχει μεγάλη ποικιλία και οι πέντε κλάσεις αν και πρόκειται για επανασχεδιασμό των παλιών, είναι άκρως ενδιαφέρουσες με πολλές προσθήκες, ενώ δύσκολα ξεχωρίζει μία “αγαπημένη”, διότι συμπληρώνουν άψογα η μία την άλλη. Ο Ranger παίρνει το ρόλο του παλιού Assault, εξοπλισμένος με shotgun και ένα “up close and personal” attitude με μία σημαντική αλλαγή η οποία δεν είναι άλλη από το παράδοξο, αρχικά, σπαθί του.

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται στην αρχή ένα τέτοιο melee όπλο, καταφέρνει να δέσει άψογα με τον τρόπο που μάχεται ο Ranger και σύντομα γίνεται ένα παντοδύναμο όπλο όπου με τη σωστή επιλογή των abilities από τον παίκτη μπορεί να μετατραπεί σε μια φονική μηχανή ξεκληρίζοντας μία ολόκληρη ομάδα Aliens σχεδόν μόνος του. Ο Grenadier, αντικαθιστώντας την Assault Class, φέρει βαρύ πυροβολικό και ειδικεύεται σε εκρήξεις και διαμελισμό των αμπαρομένων εχθρών μέσα σε απαράβατα armors και καλλυμένους πίσω από εμπόδια.

Οι Specialists, ως η παλιά Support Class, φέρουν σημαντικές προσθήκες και διαφορετική προσέγγιση στο πεδίο μάχης. Έχουν ένα πιστό σύντροφο, το ιπτάμενο Drone “GREMLIN”, όπου αναλόγως τις επιλογές των abilities, μπορεί να γιατρέψει ολόκληρο το squad με τρομερή ευελιξία, εφόσον ο ίδιος ο Specialist δε χρειάζεται να αλλάξει θέση, βοηθώντας έτσι σημαντικά στην επιβίωση των συμμάχων του, είτε να συμβάλλει στην επίθεση, κάνοντας αποτελεσματικές επιθέσεις σε μηχανικούς εχθρούς ή ακόμα και να τους χειραγωγήσει με τις hacking δυνατότητές του.

Επόμενο έχουμε τον Sharpshooter, παλαιότερα γνωστό ως Sniper class, με πολύ εξελιγμένα skills και κυριότερη αλλαγή όλων να είναι η σημαντική χρήση του περίστροφου σε συνδιασμό με το sniper. Τέλος, τη θέση του Psionic, παίρνει ο Psi Operative, ο οποίος χρειάζεται ειδικό training και σε αντίθεση με το level up των υπόλοιπων στρατιωτών μέσα από το πεδίο της μάχης, ανεβαίνει levels και μαθαίνει νέα skills μέσω ειδικού facility μέσα στο αεροσκάφος μας. Απίστευτα ενδιαφέρουσα κλάση, με πολλά mind-bending abilities και δυνατότητες που γυρίζουν σημαντικά τη ζυγαριά των encounters προς το μέρος του.

Όλα αυτά, συνοδεύονται από ξεχωριστά addons πάνω σε όπλα, μεγάλη γκάμα εφευρέσεων και εξοπλισμών, εμφυτεύματα στους στρατιώτες και πολλές άλλες επιλογές διαθέσιμες για πειραματισμό. Ακόμα μεγαλύτερη ποικιλία υπάρχει και στα εχθρικά units, κρατώντας μερικά από τα παλιά, προσθέτοντας όμως και πολλά νέα, με παντοδύναμα abilities που δημιουργούν πονοκέφαλο στον παίκτη και απαιτούν νέες τακτικές για την εξόντωσή τους. Για να μην επεκταθώ άλλο με προσθήκες και αλλαγές σε αυτό τον τομέα, θα αναφέρω γενικώς πως το παιχνίδι είναι πολύ βελτιωμένο σε όλους τους τομείς, ενώ παράλληλα μένει εύχρηστο και οικείο σε όσους έχουν ασχοληθεί με τον προηγούμενο τίτλο της Firaxis.

Υπάρχει όμως ένα μελανό σημείο όπου εξακολουθεί να υπάρχει από τον προκάτοχο του XCOM 2 και αυτό δεν είναι άλλο από την αδικαιολόγητη αστοχία ή ευστοχία των δύο αντίπαλων παρατάξεων, παρόλα τα ποσοστά που αναγράφονται πριν την επίθεση. Περίμενα πως δεν θα δω ξανά στρατιώτες να αστοχούν με 90% hit chance ή εξωγήινους να καταφέρνουν να με πετύχουν μέσα από τοίχους και βράχους, αλλά δυστυχώς το χαρακτηριστικό αυτό κάνει τρανταχτή την παρουσία του και είναι ακόμα χειρότερο. Ως αποτέλεσμα δε μπορούσα να νιώσω ποτέ ασφαλής με το cover σύστημα, ειδικά στο πρώτο μισό του παιχνιδιού, όπου τα στατιστικά των στρατιωτών δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.

Αν εξαιρέσουμε το “ατυχές” αυτό γεγονός, η Α.Ι. έχει δουλευτεί πολύ καλά και βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα πρόκλησης ακόμα και σε normal mode, ενώ δεν αφήνει καθόλου περιθώρια για λάθη και τιμωρεί βάναυσα. Αυτή τη φορά, όμως, βρισκόμαστε στην επίθεση αντί για την άμυνα και η προσέγγιση της μάχης σε ένα μεγάλο αριθμό αποστολών είναι διαφορετική. Συνήθως, ξεκινάει όλο το squad σε stealth και οι εχθροί είναι ανυποψίαστοι. Έτσι, έχουμε τη δυνατότητα να στήσουμε ενέδρες και αν όλα υπολογιστούν σωστά και έχουμε τον απαραίτητο αριθμό στρατιωτών σε overwatch (ετοιμότητα για πυρά στον πρώτο εχθρό που θα εμφανιστεί), μπορεί να εξολοθρευθεί μια ολόκληρη ομάδα περιπολίας σε ένα γύρο και να κερδίσουμε πολύτιμο χρόνο.

Ο χρόνος σε αυτό το παιχνίδι είναι από τους χειρότερους εχθρούς, γιατί πέρα από το όλο “κυνηγητό” που προανέφερα, μερικά από τα είδη αποστολών μετρούν αντίστροφα τους γύρους που παίζεις. Αν το νούμερο φτάσει στο μηδέν, η αποστολή αυτόματα αποτυγχάνει και οι συνέπειες δεν είναι καλές. Στο XCOM 2 θεωρώ σχεδόν αδύνατο να μην κάνεις load σε προηγούμενα saves, είτε γιατί σου φέρθηκε άδικα η A.I., ή από δικό σου λάθος που σου στοίχισε όλη την ομάδα, είτε γιατί απλά δε θες να κάνεις πάλι από την αρχή το training του κάθε ψαρωμένου στρατιώτη που μόλις προσέλαβες.

Ας το παραδεχτούμε, η επαναφορά συγκεκριμένων χρονικών στιγμών σε αυτό τον τίτλο είναι μέρος του παιχνιδιού, αλλιώς θα χάσεις πολύ κόσμο και θα βρεθείς σε αδιέξοδο ουκ ολίγες φορές με αποτέλεσμα να χρειάζεται επανεκκίνηση όλου του campaign, που απαιτεί περίπου 30 ώρες για να ολοκληρωθεί. Προσωπικά, αφού αποδέχτηκα τη μοίρα μου, ξόδευα ακόμα και δύο και τρεις ώρες για να ολοκληρώσω μια αποστολή χωρίς να χάσω τα πάντα ή να δραπετεύσω αφήνοντας ανεκπλήρωτο ένα στόχο.

Ακόμα όμως κι όταν την έβγαζα “καθαρή”, οι στρατιώτες πολλές φορές αποκτούσαν penalty όπως σοβαρό τραυματισμό απαιτώντας πολλές μέρες ανάρρωσης, είτε ψυχολογικό penalty, όπου σε αυτή την περίπτωση ο εκάστοτε soldier πρέπει να συμμετάσχει σε νέες αποστολές και να παραμείνει υγιής ώστε να επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα. Και αν αναλογιστεί κανείς πως όλα αυτά γίνονται με βαθμολογία αποστολής “Excellent”, καταλαβαίνει για πόσο βάναυσο σύστημα μιλάμε. Αυτή όμως είναι η μαγεία του XCOM 2, καθώς όσο προκλητικό γίνεται, τόσο περισσότερο σε «πριζώνει» να υιοθετήσεις καλύτερη στρατηγική και να προσπαθείς ξανά και ξανά για το καλύτερο αποτέλεσμα, που ποτέ δε φτάνει στην τελειότητα.

Ο οπτικός τομέας του παιχνιδιού αποδίδει ένα πανέμορφο setting με πολλές  λεπτομέρειες, αμέτρητα διαφορετικά αντικείμενα και ένα σημαντικό αριθμό τοποθεσιών. Χάρις στους random generated χάρτες, χαρίζει μία μεγάλη γκάμα εμπόλεμων σκηνικών όπου ο παίκτης δε βαριέται εύκολα και δίνει ένα καλό replay value στον τίτλο της Firaxis. Ο ήχος βρίσκεται σε ικανοποιητικά επίπεδα, η μουσική έχει ένα μιλιταριστικό ύφος που κολλάει εύκολα στο μυαλό και τα voice overs συνάδουν με την κατάσταση που επικρατεί στο πεδίο μάχης. Δυστυχώς όμως, μέχρι στιγμής υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στο optimisation του παιχνιδιού, με πολλά frame drops ακόμα και σε ένα ισχυρό σύστημα.

Ταλανίζεται, επίσης, από πολλά bugs και glitches, όπως κολλημένα animations, sound loops, χαλασμένη κάμερα κλπ, τα οποία ελπίζω να διορθωθούν σύντομα γιατί χαλάνε την εμπειρία σε σημαντικό βαθμό. Τέλος, κάπου εκεί κρυμμένο, υπάρχει και το multiplayer, για το οποίο δε φημίζεται το XCOM 2 και είναι φανερό πως δε δουλεύτηκε σε αυτό τον τομέα αρκετά. Προς το παρόν το online κομμάτι του είναι σχεδόν unplayable και χρειάζεται μεγάλη υπομονή, οπότε καλό είναι να μείνετε μακριά του.

Συνοψίζοντας : Το XCOM 2 είναι ένα από τα σημαντικότερα  και λιγοστά turn-based tactical παιχνίδια της εποχής μας και φέρει μια νέα πνοή στον ήδη εντυπωσιακό προκάτοχό του. Παρέχει υπέρογκη ποικιλία σε αποστολές και εξοπλισμό, ενώ ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό από άποψη κλάσεων και εχθρικών units. Είναι ένα δύσκολο παιχνίδι, τιμωρεί και ανταμείβει αναλόγως, αλλά η τιμωρία δεν είναι πάντα δίκαιη. Όταν η A.I. αγνοεί τους κανόνες μπορεί να φέρει μεγάλη απογοήτευση μετά από μια “τέλεια” εκτελεσμένη στρατηγική από τη μεριά του παίκτη, ο οποίος αναγκάζεται να χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό το save/ loading feature του παιχνιδιού. Υπάρχουν αρκετές τεχνικές αστοχίες, όπου ένας μεγάλος αριθμός εξ αυτών μπορούν να διορθωθούν μελλοντικά, όμως ως δια μαγείας, το XCOM 2 είναι τόσο εθιστικό που σε κάνει να προσπερνάς κάθε εμπόδιο και να χάνεσαι στον κόσμο του. Για τους λάτρεις των παιχνιδιών στρατηγικής είναι ένας τίτλος που δεν πρέπει να χάσετε, ωστόσο ίσως χρειαστεί λίγη υπομονή για τα επόμενα patches ώστε να παίξετε το πόνημα της Fireaxis όπως του αρμόζει.
Box Art
Tested on : PC
Developer : Firaxis Games
Publisher : 2K Games
Available for : PC
Release date : 2016-02-05
Tags: