Lies of P: Τα ψέματα τελειώνουν εδώ! - Review

Είμαι λάτρης των Soulslike παιχνιδιών. Το έχω αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν. Προσωπικά, είναι από τα πιο αγαπημένα μου genres τα τελευταία χρόνια, αφού μετράω πάρα πολλές ώρες σε όλα τα παιχνίδια της FromSoftware, αλλά και σε διάφορους άλλους τίτλους που έχουν φέρει άλλα στούντιο. Όταν είδα την ανακοίνωση του Lies of P δεν ήξερα πως να νιώσω αρχικά, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, με την Neowiz Games να κυκλοφορεί νέα trailers για αυτό, ψηνόμουν ακόμη περισσότερο. Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, η Neowiz Games είναι ομάδα ανάπτυξης και publisher από την Ν. Κορέα και το Lies of P είναι ο πρώτος της μεγάλος τίτλος, κάτι που σημαίνει ότι όχι μόνο δεν είχε εμπειρία σε αυτό το genre, αλλά δεν είχε παραδώσει σχεδόν ποτέ κάτι "μεγάλο". Η Neowiz Games εδρεύει στην Σεούλ και φέρνει παιχνίδια άλλων εταιριών στην χώρα, ενώ έχει βγάλει και άλλους μικρού βεληνεκούς τίτλους, ενώ στην ανάπτυξη του Lies of P βοήθησε και το Round8 Studio.

Οπότε, γι’ αυτό και μόνο το λόγο ήμουν αρκετά σκεπτικός με το Lies of P, καθώς μου έμοιαζε πολύ με το Bloodborne και νόμιζα ότι θα ήταν μια απλή αντιγραφή με μία ιστορία του Πινόκιο. Ωστόσο, είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι έπεσα τελείως έξω (ευτυχώς), μιας και μιλάμε για έναν μεγάλο τίτλο που έχει τη δική του ταυτότητα και ας δανείζεται πολλά χαρακτηριστικά από το Bloodborne και τα "Souls" παιχνίδια της FromSoftware. Το Lies of P κυκλοφόρησε στα τέλη του Σεπτεμβρίου για τα PlayStation, Xbox (και Xbox Game Pass) και PC και είναι ένα action RPG παιχνίδι που ευχαριστήθηκα από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς ωστόσο να κάνει κάτι καινούργιο.

Το Lies of P είναι εμπνευσμένο από το γνωστό παραμύθι "The Adventures of Pinocchio" του θρυλικού Carlo Collodi και θέλει να σας διηγηθεί την ιστορία του Πινόκιο, μιας μαριονέτας που διαφέρει από όλες τις άλλες. Το παιχνίδι εξηγεί ότι όλες οι μαριονέτες φτιάχτηκαν από τον Geppetto στην πόλη Krat χάρις σε μία επαναστατική πηγή ενέργειας που ονομάζεται Ergo -τα οποία Ergo είναι ουσιαστικά τα souls-ψυχές του παιχνιδιού. Οι μαριονέτες αρχικά δεν αποτελούσαν απειλή για τους ανθρώπους, αλλά μετά από κάποια γεγονότα, που έμαθα μέσα από σημειώσεις που υπάρχουν σε όλο το χάρτη, αλλά και από NPCs, επιτίθενται στο ανθρώπινο είδος και έτσι ξεκινάει ένας μεγάλος πόλεμος.

Στην αρχή του παιχνιδιού, ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Pinocchio ξυπνάει μέσα σε ένα τρένο ολομόναχος στην νεκρή πλέον πόλη Krat και βλέπει ότι όχι μόνο δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος ζωντανός, αλλά ότι ολόκληρη η πόλη έχει γεμίσει από μαριονέτες που δεν είναι... στα καλά τους. Ο πρώτος και κεντρικός σκοπός του είναι να βρει τον Geppetto που είναι κάπου χαμένος στο Krat χαμένος και έτσι ξεκινάει ένα μακάβριο ταξίδι.

Μπορώ να πω ότι το lore και η ιστορία του Lies of P μου άρεσε αρκετά όμως μέχρι εκεί. Μην περιμένετε τις τρελές ανατροπές ή το τόσο βαθύ lore που βλέπουμε στα Souls τα παιχνίδια. Βέβαια, δεν σημαίνει ότι απογοητεύει. Για να μάθετε καλύτερα την ιστορία του, πρέπει σίγουρα να ρίξετε μια ματιά στα points of interest που θα βρείτε κατά τη διάρκεια του του παιχνιδιού ή με το να μιλάτε με τους NPCs. Από την άλλη, δεν μπορώ να πω ότι μου έμειναν στο μυαλό οι χαρακτήρες που συναντούσα, πέρα από δύο-τρεις συγκεκριμένους που ήταν αξιομνημόνευτοι.

Μιας και μιλάμε για ένα παιχνίδι που βασίζεται στο παραμύθι του Πινόκιο, δε θα μπορούσαν να λείπουν εδώ τα… ψέματα. Ναι, ο τίτλος έχει ένα σύστημα ψεμάτων που ανοίγει όταν κάποιο εκάστοτε NPC ρωτάει κάτι συγκεκριμένο τον πρωταγωνιστή. Όχι, μην περιμένετε να μεγαλώνει η μύτη του όπως στο παραμύθι, αλλά ανάλογα την απάντηση (αλήθεια ή ψέμα) που θα δώσετε, θα συμβούν διάφορα, που καλό θα ήταν να ανακαλύψετε μόνοι σας και να δώσετε βάση.

Αξιομνημόνευτη είναι και η ατμόσφαιρά του και όλα τα μέρη που έχει να προσφέρει αυτό το παιχνίδι μέσα σε 30-35 ώρες που διαρκεί. Πραγματικά, το παιχνίδι μύριζε "χειμώνα" από την αρχή μέχρι το τέλος, με την πόλη Krat να είναι πανέμορφη, με βροχές και αστραπές να την κατακλύζουν οπτικά τις περισσότερες φορές. Τα τοπία, τα μέρη και γενικά όλα τα επίπεδα και το design του Lies of P έχουν αποτυπωθεί πλούσια και  μεγάλη λεπτομέρεια και προσφέρουν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα στην οθόνη, που πιστεύω ότι δε θα απογοητεύσει ακόμη και τους πιο απαιτητικούς.

Αλλά μην περιμένετε πίστες επιπέδου Bloodborne. Να πω κάπου εδώ, ότι η ομάδα ανάπτυξης έχει φτιάξει αρκετά καλά όλα τα επίπεδα μεταξύ τους, και ειδικά την Krat, και υπάρχουν και εδώ τα κλασσικά shortcuts για να μη χάνεστε και για να γεμίζετε τα potions (αν δεν τα πω flasks θα σκάσω) στα Stargazer, τα οποία λειτουργούν όπως τα Bonfires στα Souls. Από τα Stargazer θα μπορείτε να κάνετε teleport από πίστα σε πίστα, να έχετε πρόσβαση στο μπαούλο σας κλπ.

Το μεγάλο χαρτί του παιχνιδιού είναι φυσικά το gameplay του και μιας και μιλάμε για ένα αμιγώς Soulslike παιχνίδι, ξέρετε πάνω-κάτω τι να περιμένετε όσον αφορά τη δυσκολία. Ναι, το Lies of P είναι αρκετά δύσκολο, αλλά κάνει αρκετές φορές πολλά spikes στην δυσκολία του. Επομένως, δεν είναι τόσο μελετημένο όσο τα Soulslike και η AI των εχθρών θα μπορούσε να είναι και καλύτερη. Για παράδειγμα, μπορεί να βρείτε έναν δυνατό εχθρό που θα σας βασανίσει μέχρι να τον σκοτώσετε, αλλά το boss εκείνης της πίστας, το οποίο από τη φύση του πρέπει να είναι ένας πιο δύσκολος εχθρός, να είναι σχεδόν πανεύκολο και να πεθαίνει... first-try! Και αυτό το φαινόμενο το συνάντησα πάρα πολλές φορές μέσα στο παιχνίδι. Φυσικά, όμως, υπάρχουν και πολλά bosses που θέλουν αρκετή μελέτη για να τα σκοτώσετε και σίγουρα θα πεθάνετε πολλές φορές μέχρι να βρείτε τρόπο να "σπάσετε" τις άμυνές τους.

Ο εξοπλισμός στο Lies of P παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και θα βρείτε πάρα πολλά και διαφορετικά όπλα, amulets και rings, τα οποία μπορείτε να αναβαθμίσετε στο κεντρικό Hub του παιχνιδιού που είναι το ξενοδοχείο της Krat. Μέσα σε αυτό το ξενοδοχείο υπάρχουν μαζεμένα όλα τα κεντρικά NPCs του παιχνιδιού, όπου το καθένα έχει και το δικό του ρόλο και τη δική του ιστορία. Αυτά τα NPCs είναι και vendors, όπου το καθένα κάνει και κάτι διαφορετικό. Το ένα μπορεί να σας αναβαθμίζει ή να σας κάνει craft όπλα, το άλλο να σας αναβαθμίζει το μηχανικό χέρι κλπ. Και μιας που είπα μηχανικό χέρι, να σας πω ότι στο Lies of P δεν υπάρχουν μαγείες.

Δεν μπορείτε να επιλέξετε να είστε μάγοι δηλαδή. Το παιχνίδι δίνει τρεις επιλογές στην αρχή και θα πρέπει να διαλέξετε ποιο είναι το στιλ που σας ταιριάζει. Ωστόσο, όλα γίνονται από το μηχανικό χέρι που είπα παραπάνω. Πρόκειται για μηχανικά χέρια που αλλάζουν μετά από ένα σημείο του παιχνιδιού, όπου το καθένα είναι ξεχωριστό και έχει διαφορετική ιδιότητα. Για παράδειγμα, το πρώτο μηχανικό χέρι του χαρακτήρα πετάει ένα σκοινί και φέρνει κοντά του τους εχθρούς, ενώ ένα άλλο μπορεί να πετάει φωτιά. Ουσιαστικά είναι δευτερεύον όπλο με ειδικές ικανότητες που είναι πάρα πολύ σημαντικό μέσα στη μάχη και πιστέψτε με θα σας βγάλει πολλές φορές από μία δύσκολη κατάσταση.

Να πω σε αυτό το σημείο, ότι στο Lies of P δεν υπάρχει ούτε gear με πανοπλίες με την έννοια των Souls. Δεν υπάρχουν στολές ξεχωριστές για να ντύσετε τον χαρακτήρα σας και να ανεβάσουν τα stats σας. Αντίθετα, η ομάδα ανάπτυξης επέλεξε να ενσωματώσει απλές φορεσιές που αλλάζουν μόνο την εμφάνιση του χαρακτήρα και μπορείτε να τις βρείτε σαν ολόκληρα set.

Το gameplay του παιχνιδιού είναι άκρως διασκεδαστικό, στιβαρό και απολαυστικό και βασίζεται στα “ξερά” attacks και στην άμυνα, η οποία σπάει αν δεχθεί ο χαρακτήρας πολλά hits, καθώς και στο parry. Το parry λειτουργεί περίπου όπως και στο Sekiro: Shadows Die Twice, όπου με το πάτημα ενός πλήκτρου την κατάλληλη στιγμή, ο εχθρός μπορεί να μείνει ακίνητος και να είναι ανοιχτός για ένα τελειωτικό χτύπημα από τον Πινόκιο. Αυτό είναι άκρως εθιστικό και πολλές φορές έπιανα τον εαυτό μου να προσπαθώ να κάνω parry για να βγάλω μια μάχη ίσα ίσα για να δω αυτό το finish move. Να αναφέρω ότι το κάθε όπλο έχει το δικό του διαφορετικό finish move. Επίσης, το καλό της υπόθεσης είναι ότι το Lies of P βγάζει συνέχεια διάφορα tutorials, που εξηγούν ακριβώς πως λειτουργούν οι gameplay μηχανισμοί, οπότε πιστεύω ότι δε θα σας δυσκολέψει και τόσο για να μάθετε να κάνετε parry σωστά.

Θέλω επίσης να αναφέρω ότι θα συναντήσετε πολλούς και διαφορετικούς εχθρούς με ιδιαίτερο σχεδιασμό, αλλά και μια μεγάλη ποικιλία από bosses (και κρυφά bosses που μπορεί και να χάσετε αν δεν ψάχνετε καλά στις περιοχές). Επίσης, υπάρχει και ένα ειδικό σύστημα talent tree, όπου από εκεί μπορείτε να αναβαθμίσετε τα potions-flasks (ναι θα τα λέω flask), αλλά και τον ίδιο τον Πινόκιο.

Ένα από τα πράγματα που με ξένισε επίσης είναι η απουσία του co-op. Ένα από τα πιο λατρεμένα μου χαρακτηριστικά στα Souls ήταν που έπαιζα ολόκληρο το παιχνίδι παρέα με τους φίλους μου. Δυστυχώς, εδώ, η ομάδα ανάπτυξης επέλεξε να μην προσθέσει αυτή τη λειτουργία. Ωστόσο, αν σε κάποιο boss fight δυσκολεύεστε, υπάρχει μια επιλογή να καλέσετε ένα NPC ονόματι Specter που βοηθάει σε κάθε boss, κάνοντάς το παράλληλα δυσκολότερο. 

Το Lies of P έχει πολύ όμορφα γραφικά στο σύνολό του, χωρίς ωστόσο να είναι “next-gen”, μιας και το παιχνίδι είναι διαθέσιμο και στις κονσόλες προηγούμενης γενιάς. Εγώ είχα τη δυνατότητα να παίξω την έκδοση του PC σε Ultra Settings στα 165 FPS και ήταν πραγματικά πανέμορφο και τόσο άμεσο στην ανταπόκρισή του. Κανένα παράπονο δεν είχα ούτε από τις μουσικές, οι οποίες έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν σωστά, ενώ ξεχώρισα και μερικά κομμάτια που έμπαιναν κατά τη διάρκεια των boss fights. Να αναφέρω επίσης ότι ολόκληρο το UI και τα μενού γενικότερα του παιχνιδιού, θα σας φανούν αρκετά γνώριμα αν έχετε ασχοληθεί έστω και μία φορά στη ζωή σας με τα παιχνίδια της FromSoftware, ενώ και ο χειρισμός είναι επίσης καλός και στιβαρός και φέρνει επίσης σε αυτά τα παιχνίδια.