Ας παραδεχτούμε πως οι παραγωγές μεγάλων βιντεοπαιχνιδιών εκτός Αμερικής και Ιαπωνίας, είναι αισθητά περιορισμένες και αυτό είναι ένα σημείο της βιομηχανίας, που κατά την άποψή μου, χρίζει αντιμετώπισης.
Σε αντίθεση με το σινεμά που, ειδικά τελευταία, αναδύονται πολλές περισσότερες ταινίες από χώρες που δεν ανήκουν στις παραδοσιακά παραγωγικές περιοχές πάνω σε αυτόν τον τομέα, το gaming χρειάζεται περισσότερο «ξενόγλωσσο» περιεχόμενο. Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά αυτές είναι που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Στο παρελθόν, έχω δείξει το ενθουσιασμό μου με concepts και τίτλους που έρχονται από ευρωπαϊκά στούντιο ή από development ομάδες που ανήκουν σε χώρες του «πρώην ανατολικού μπλοκ» όπως αρέσκομαι να τις αναφέρω.
Αν μη τι άλλο, λατρεύω τον τρόπο με τον οποίο αποτυπώνουν τις ιστορίες, καθώς όλα αυτά τα μέρη έχουν ένα πολύ πλούσιο και ενδιαφέρον παρελθόν και μια κουλτούρα κατ’ εμέ, ελκυστική. Παραγωγές της Ουκρανίας, όπως τα S.T.A.L.K.E.R. ή τα Metro, καθώς και τίτλοι όπως τα The Witcher ή Cyberpunk 2077 των Πολωνών έχουν γράψει (και συνεχίζουν να γράφουν) τη δική τους ιστορία στα βιβλία του gaming και μακάρι να μετρούσαμε περισσότερα τέτοια παραδείγματα.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, λοιπόν, έρχεται να εισχωρήσει το Atomic Heart, ένα παιχνίδι που αναπτύσσεται από την ρωσική Mundfish, η οποία αν και εδρεύει στην Κύπρο, διατηρεί γραφεία και στη Μόσχα. Δυστυχώς, από την ημέρα που έχει ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο τίτλος και οι developers του, έχουν μπει στο "μάτι του κυκλώνα" και έχουν φορτωθεί ορισμένες κατηγορίες, ενώ έχουν πιεστεί από το κοινό να πάρουν σαφή θέση απέναντι στον πόλεμο. Όπως και να ‘χει, υπάρχει μια ανακατωσούρα γύρω από το παιχνίδι, που μέχρι και η ουκρανική κυβέρνηση ζήτησε αφαιρεθεί από τα καταστήματα και απ’ ό,τι φαίνεται η υπόθεση έχει μέλλον, οπότε ας περιμένουμε τις εξελίξεις.
Στο βίντεο που ακολουθεί μπαίνω σε αναλυτικές λεπτομέρειες σχετικά με το παιχνίδι και περιγράφω την εμπειρία μου μαζί του τις 25 ώρες που διήρκησε η ενασχόλησή μου. Συνολικά, βρήκα τον εαυτό μου να του αρέσει σε γενικές γραμμές αυτό που έπαιξε, αλλά ταυτόχρονα αναγνωρίζω πολλά αδύναμα σημεία, όπως την πλοκή, τους «ό,τι να ‘ναι» διαλόγους, την απαράδεκτη δομή του open-world κομματιού κ.α. Από την άλλη, ο τίτλος έχει ένα πολύ ενδιαφέρον και αλλόκοτο setting, στιβαρούς και πλούσιους μηχανισμούς μάχης και φανταστικό οπτικοακουστικό τομέα που βάζει τα γυαλιά στα περισσότερα παιχνίδια του σήμερα.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.