Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στη Σελήνη είναι πολύ πιο πρόσφατη από αυτό που πιστεύαμε

Τρία μικροσκοπικά γυάλινα σφαιρίδια που συνέλλεξε η κινεζική αποστολή Chang’e-5 από τη Σελήνη και επέστρεψε στη Γη, αποκαλύπτουν πως το ξέφρενο παρελθόν του φυσικού μας δορυφόρου δεν ήταν τελικά τόσο πίσω στο χρόνο.

Έως τώρα ξέραμε πως η Σελήνη ήταν εξαιρετικά ενεργή ηφαιστειακά μεταξύ 4.4 και 2 δισεκατομμυρίων ετών πριν. Μετά από αυτήν την περίοδο, θεωρούσαμε πως η Σελήνη είχε ψυχθεί αρκετά για να σταματήσει αυτή η δραστηριότητα. Ωστόσο αυτά τα κάποτε λιωμένα συστατικά αποτελούν απόδειξη πως τα ηφαίστεια στη Σελήνη υπήρχαν μέχρι και 120 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Τα ραδιοϊσότοπα αυτών των τριών γυάλινων σφαιριδίων, αποκαλύπτουν πως υπήρχε ηφαιστειακή δραστηριότητα στη Σελήνη πριν 120 εκατομμύρια χρόνια. Υπάρχει ένα κενό 1.9 δισεκατομμυρίων ετών μεταξύ των εκρήξεων που καταγράφηκαν στην τοποθεσία προσελήνωσης του Chang’e-5. Αυτό υποννοεί πως μικρά ουράνια σώματα όπως η Σελήνη, μπορούν να διατηρήσουν αρκετή θερμότητα για να συνεχίσουν την εσωτερική τους δραστηριότητα μέχρι τα τελευταία στάδια.

Οι ερευνητές μελέτησαν περίπου 3 γραμμάρια σεληνιακής σκόνης που επέστρεψαν στη Γη από την αποστολή Chang’e-5. Σε αυτήν βρήκαν 3.000 γυάλινα σφαιρίδια. Τα περισσότερα ήταν από συγκρούσεις μετεωριτών, ωστόσο τρία από αυτά προέρχονταν από ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Το πώς η Σελήνη κατάφερε να διατηρήσει την ηφαιστειακή δραστηριότητα όταν έχει ψυχθεί τόσο πολύ παραμένει μυστήριο. Μία εξήγηση μπορεί να κρύβεται στη χημική σύσταση των σφαιριδίων, η οποία μπορεί να είναι η πηγή της ραδιογενούς θέρμανσης, της θέρμανσης δηλαδή που προέρχεται από τη ραδιενεργή διάσπαση. Περίπου η μισή εσωτερική θερμότητα της Γης προέρχεται από αυτή τη διάσπαση. Θεωρητικά, θα μπορούσε και στη Σελήνη να παράγει θύλακες τοπικής ηφαιστειακής δραστηριότητας.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Science.