Fasting: Πώς μας προστατεύει από επικίνδυνες φλεγμονές;

Το ανοσοποιητικό μας προσφέρει προστασία του σώματός μας από εισβολείς, ενεργοποιώντας κύτταρα τα οποία καταπολεμούν τη μόλυνση. Εμείς το αντιλαμβανόμαστε αυτό ως φλεγμονή. Ορισμένοι παράγοντες όμως μπορεί να καταστήσουν τη φλεγμονή ανεξέλεγκτη, προκαλώντας περαιτέρω ζημιά.

Η διατροφή υψηλών θερμίδων που έχουμε υιοθετήσει στη Δύση, είναι γνωστό πως αυξάνει το ρίσκο φλεγμονικού συνδρόμου που προκαλεί ένα εύρος προβλημάτων υγείας. Προηγούμενες έρευνες, έδειξαν πως το fasting ή αλλιώς διαλειμματική δίαιτα, βοηθάει στην προστασία από τις φλεγμονές και έτσι μία ομάδα ερευνητών του University of Cambridge αποφάσισε να ανακαλύψει το λόγο που συμβαίνει αυτό.

Μελετώντας δείγματα αίματος από 21 εθελοντές οι οποίοι έτρωγαν γεύμα 500 θερμίδων, απείχαν από πρόσληψη τροφής για 24 ώρες και έπειτα έτρωγαν ακόμα ένα γεύμα 500 θερμίδων, κατάφεραν να εντοπίσουν μία αύξηση ενός συστατικού που ονομάζεται αραχιδονικό οξύ.

Το αραχιδονικό οξύ είναι ένα λιπαρό το οποίο μέχρι τώρα θεωρούσαμε πως αύξανε αντί να μειώνει τα επίπεδα φλεγμονής. Οι επιστήμονες, πραγματοποιώντας εργαστηριακά πειράματα, διαπίστωσαν πως το αραχιδονικό οξύ, μείωνε τελικά τη δραστηριότητα ενός συμπλέγματος πρωτεϊνών με την ονομασία “φλεγμονοσώματα NLRP3”.

Όπως υποδεικνύει η ονομασία, τα NLRP3 είναι μηχανισμοί που προκαλούν φλεγμονή, ως συναγερμός που λέει στο ανοσοποιητικό να αναλάβει δράση, συνήθως υπερβολικά επιθετικά και για παρατεταμένο διάστημα. Με το fasting, η φλεγμονή διατηρείται σε φυσιολογικά επίπεδα.

Αυτό που έγινε ξεκάθαρο τα τελευταία χρόνια, είναι πως το NLRP3 είναι πολύ σημαντικό για ένα εύρος σημαντικών ασθενειών, όπως η παχυσαρκία και η αρτηριοσκλήρωση, αλλά και σε ασθένειες όπως Alzheimer και Parkinson. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να πούμε αν το fasting προστατεύει από Alzheimer ή Parkinson καθώς τα ευρήματα για το αραχιδονικό οξύ είναι πρόσφατα. Αλλά η έρευνά μας προστίθεται σε έναν αυξανόμενο αριθμό επιστημονικής βιβλιογραφίας που δείχνει τα οφέλη του περιορισμού των θερμίδων για την υγεία.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Cell Reports.