Υπάρχουν 6 πυρηνικά όπλα τα οποία έχουν χαθεί για πάντα

Από το 1950, έχουν υπάρξει 32 ατυχήματα με πυρηνικά όπλα. Ονομάζονται “Σπασμένα Βέλη” και ορίζονται ως ένα απροσδόκητο συμβάν το οποίο περιλαμβάνει πυρηνικά όπλα τα οποία χάθηκαν, κλάπηκαν ή εκτοξεύτηκαν κατά λάθος. Μέχρι σήμερα, έξι από αυτά τα πυρηνικά όπλα δεν έχουν ανακτηθεί και θεωρούνται χαμένα.

Το να έχεις τόσα πολλά ατυχήματα και να μην πυροδοτηθεί κάποιο από αυτά κατά λάθος, δεν είναι απλά τύχη. Είναι επίσης και σωστή μηχανική. Αλλά είμαστε και εξαιρετικά τυχεροί. – Stephen Schwartz, συγγραφέας

Το Φεβρουάριο του 1958 δύο αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη συγκρούστηκαν πάνω από το νησί Tybee της πολιτείας Georgia στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ. To ένα B-47 μετάφερε μία θερμοπυρηνική κεφαλή Mark15. Ο πιλότος κατάλαβε πως δεν μπορεί να προσγειώσει το χτυπημένο B-47 στον υπό κατασκευή αεροδιάδρομο με το βάρος της βόμβας και αποφάσισε να ρίξει τη βόμβα στον ωκεανό από ύψος 2 χιλιομέτρων. Πάνω από 100 δύτες του Πολεμικού Ναυτικού έψαχναν για τη βόμβα για πάνω από δύο μήνες, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τον Απρίλιο του 1958 ο στρατός αποφάσισε πως η βόμβα θεωρείται χαμένη.

Έκτοτε, περιοδικές μετρήσεις υψηλής ακτινοβολίας εντοπίζονται από τους δορυφόρους των ΗΠΑ και η κυβέρνηση θεωρεί πως η βόμβα κρύβεται 4-17 μέτρα κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού. Ωστόσο αρκετοί ειδικοί θεωρούν πως είναι πλέον καλύτερο να αφήσουμε τη βόμβα θαμμένη.

Το 2001, το Κογκρέσο διαπίστωσε πως μία νέα έρευνα θα κόστιζε $5 εκατομμύρια και πως θα είχε πολύ χαμηλές πιθανότητες εντοπισμού της βόμβας. Κατέληξε στο συμπέρασμα πως μία έκρηξη έχει πολύ μικρές πιθανότητες και πως το μεγαλύτερο ρίσκο περιβαλλοντικής καταστροφής είναι ρύπανση από βαριά μέταλλα καθώς η βόμβα διαβρώνεται. Μία επιχείρηση όμως ανάκτησης είχε μεγαλύτερες πιθανότητες έκρηξης και έτσι αποφάσισε να την αφήσει εκεί που βρίσκεται.

Πρωτοβουλίες πολιτών για τον εντοπισμό της βόμβας έφεραν τη δυσθυμία των ενόπλων δυνάμεων.

Περιοδικές ανακοινώσεις πολιτών πως εντοπίστηκε η βόμβα προκαλεί κινητοποίηση κυβερνητικού προσωπικού, απασχολώντας τους από άλλες πιο επείγουσες ευθύνες εθνικής ασφάλειας και δημόσιας υγείας. – Υπουργείο Άμυνας