Μερικά μωρά γεννιούνται με ουρά

Γνωρίζατε πως σε κάποιες πολύ σπάνιες περιπτώσεις, μερικά μωρά γεννιούνται με ουρά που μπορεί να φτάσει τα 18 εκατοστά; Μέχρι σήμερα, έχουν καταγραφεί 40 τέτοια περιστατικά παγκοσμίως και εφόσον η ουρά αποτελείται μόνο από μαλακό ιστό και δεν περιέχει οστά, αφαιρέθηκαν με χειρουργική επέμβαση.

Αν νομίζατε πως πρόκειται για κάποιο εξελικτικό υπόλειμμα από κάποιον παλιό πρόγονο, κάνετε λάθος. Η θεωρία αυτή έχει καταρριφθεί και η πραγματικότητα για αυτά τα παιδιά είναι πιο σκοτεινή καθώς χρειάζονται άμεση ιατρική βοήθεια.

Οι ουρές των μωρών αυτών δε μοιάζουν με οποιαδήποτε άλλη ουρά που υπάρχει στη φύση. Δεν περιέχουν οστά, χόνδρους και δε συνδέονται με τη σπονδυλική στήλη, ενώ δεν έχουν κάποια λειτουργία. Αυτό δε σημαίνει όμως πως είναι όσο ακίνδυνες πίστευαν οι επιστήμονες παλαιότερα.

Όλα ξεκίνησαν από τον Δαρβίνο, ο οποίος θεωρούσε πως αυτές οι ουρές είναι εξελικτικά “ατυχήματα” ή απομεινάρια από ένα πρωτεύον θηλαστικό που ήταν ο πρόγονός μας. Τη δεκαετία του ’80 οι επιστήμονες έλεγξαν τη θεωρία. Ανακαλύφθηκε λοιπόν πως οι ανθρώπινες ουρές αποτελούν μία ατελή δημιουργία της σπονδυλικής στήλης και μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του εμβρύου, ενώ προέρχεται από ένα συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.

Στην πέμπτη εβδομάδα ανάπτυξής του, το έμβρυο αναπτύσσει μία δομή που μοιάζει με ουρά, ένα είδος πρώιμης σπονδυλική στήλης. Μέχρι την όγδοη εβδομάδα η ουρά απορροφάται ξανά μέσα στο σώμα του εμβρύου. Αν παραμείνει μέχρι τη γέννησή του, μπορεί να σημαίνει την παρουσία ενός μεγαλύτερου εκ γενετής ελαττώματος.

Μωρά που γεννιούνται με ουρά, τείνουν να έχουν σοβαρά νευρολογικά προβλήματα και αυτό σημαίνει πως πρέπει να λαμβάνουν μεγαλύτερη ιατρική φροντίδα από ένα απλό χειρουργείο αφαίρεσης της ουράς. Οι περιπτώσεις αυτές όμως είναι τόσο σπάνιες, που μία ενδελεχής έρευνα στο φαινόμενο αυτό είναι αδύνατη.