Ανακαλύφθηκαν 20.000 αρχαία ηφαίστεια στο βυθό των ωκεανών

Οι ωκεανοί της Γης παραμένουν μυστηριώδεις, με μόλις το 1/4 του πυθμένα να έχει χαρτογραφηθεί μέχρι σήμερα. Αυτό αφήνει σημαντικά κενά στη γνώση μας για το υποβρύχιο βασίλειο, δημιουργώντας κινδύνους τους οποίους δε βλέπουμε, όπως για παράδειγμα μία έκρηξη υποθαλάσσιου ηφαιστείου το οποίο δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα.

Ερευνητές του Scripps Institution of Oceanography της Καλιφόρνια, χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα για να ανακαλύψουν περίπου 20.000 νέα ηφαίστεια που παρέμεναν κρυφά στον πυθμένα των ωκεανών.

Είναι τρομακτικό αν το σκεφτείς. Ειδικά αν δεις πόσο μεγάλα είναι μερικά και πως δεν τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Μερικά από τα ηφαίστεια υψώνονται από 3 έως και 10 χιλιόμετρα από τον πυθμένα. Είναι μεν εύκολο να εντοπιστούν από κάποιο σόναρ σκάφους, αλλά μόνο αν το σκάφος περάσει από πάνω του. Ηφαίστεια μικρότερα των 2 χιλιομέτρων είναι ακόμα πιο δύσκολο να εντοπιστούν και έτσι την τελευταία δεκαετία οι ερευνητές έχουν στραφεί στα δορυφορικά δεδομένα για να τα εντοπίσουν.

Οι επιστήμονες εντόπισαν για την ακρίβεια 19.325 νέα υποθαλάσσια ηφαίστεια, φέρνοντας το συνολικό αριθμό τους που γνωρίζουμε σήμερα στα 43.454! Τα περισσότερα είναι κάτω των 2 χιλιομέτρων και μόνο χάρη σε πρόσφατες εξελίξεις στη δορυφορική τεχνολογία έγινε δυνατός ο εντοπισμός τους.

Το μικρότερο ηφαίστειο που εντοπίστηκε είχε ύψος 421 μέτρων. Τα περισσότερα ήταν ψηλότερα από 700 μέτρα και αρκετά ξεπερνούσαν τα 2.500 μέτρα από τον πυθμένα του ωκεανού.

Εξαιτίας των επιπτώσεων που έχουν τα ηφαίστεια στον ωκεανό και τα οικοσυστήματα, είναι πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά για μελέτη, χαρτογράφηση και κατηγοριοποίηση. Η μελέτη μας σίγουρα βοήθησε στην πρόοδο του καταλόγου των ηφαιστείων παγκοσμίως, αλλά βελτιώσεις στην ανάλυση των δεδομένων μπορούν να μας βοηθήσουν να βρούμε περισσότερα.

Οι ερευνητές θεωρούν πως υπάρχουν χιλιάδες ακόμα κρυμμένα ηφαίστεια στον ωκεανό. Νέες αποστολές οργανώνονται ήδη προς την εύρεσή τους, αλλά ο εντοπισμός ακόμα μικρότερων ηφαιστείων δεν είναι εύκολος.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Earth and Space Science.