Prison Break - Αφιέρωμα

Όπως όλα τα πρώτα πράγματα στη ζωή (πχ ο πρώτος έρωτας) του ανθρώπου έτσι και το Prison Break θα το θυμάμαι για πάντα και θα έχω ιδιαίτερα συναισθήματα για αυτό άσχετα αν πέρασα ωραία ή άσχημα. Ο Wentworth Miller γεννημένος το 1972 είναι ηθοποιός, μοντέλο, σεναριογράφος και προαγωγός, συγγνώμη  παραγωγός εννοούσα. Ο πατέρας του αποτελείται από ένα πολύπλευρο υπόβαθρο, αφού έχει ρίζες Αφρο-Αμερικάνου, Τζαμαϊκανού, Άγγλου, Γερμανού, Εβραίου και Cherokee, και η μητέρα του είναι από Ρωσικής, Γαλλικής, Ολλανδικής, Συριακής και Λιβανέζικης καταγωγής! Εμείς απλά λέμε “Ο Μπαμπάς από Καλαμάτα και η Mαμά από Αγρίνιο” και καθαρίσαμε. Η πρώτη του εμφάνιση ήταν στην τηλεοπτική σειρά Buffy the Vampire Slayer (1997), ενώ η πρώτη του εμφάνιση σε ταινία ήταν το 2002 στο αργόσυρτο, επίπεδο και χείριστο Dinotopia (το έπαιζε ένα καλοκαίρι το Star Channel, ξεκίνησε Ιούνιο και τελείωσε αφότου είχα γυρίσει από τις διακοπές δύο τόνους πιο σκούρος). Tην επόμενη χρονιά εμφανίζεται στο The Human Stain όπου παίζει την νεότερη εκδοχή του χαρακτήρα που υποδύεται ο Anthony Hopkins.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο 2005 όπου κερδίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Prison Break στο οποίο ο Lincoln Burrows (Dominic Purcell) κατηγορείται για τη δολοφονία του Terrence Steadman, αδερφού της Αντιπροέδρου των Η.Π.Α. Τα στοιχεία εναντίον του είναι ακλόνητα, και έτσι καταδικάζεται σε θάνατο στις Κρατικές Φυλακές Fox River (το όνομα είναι από πραγματικό ποταμό). Το εντυπωσιακό εδώ είναι πως από τα εκατοντάδες άτομα που είχαν παραστεί για την οντισιόν του ρόλου, στο τέλος έμειναν δύο. Ο ένας ήταν ο Miller, ενώ ο δεύτερος ήταν ο δικός μας Κώστας Σόμερ, τον οποίο τελικά και απέρριψαν με τη δικαιολογία πως είναι πολύ ‘φουσκωτός’ για ένα τέτοιο ρόλο.

Ο Michael Scofield (Wentworth Miller), όντας σίγουρος ότι ο αδερφός του (Lincoln) είναι αθώος θέτει σε εφαρμογή ένα σχέδιο απόδρασης. Διαπράττει μία ληστεία σε τράπεζα, με σκοπό  να καταδικαστεί και να εγκλειστεί στην ίδια φυλακή μαζί του, έχοντας χαράξει σε όλο του το σώμα με τη μορφή τατουάζ τα αρχικά σχέδια της φυλακής και άλλα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να πραγματοποιήσει την απόδραση. Στο τέλος…αστειεύομαι, δεν θα αποκαλύψω κάτι άλλο, η συνέχεια επί (x) της οθόνης (=) ίσον ένα πολύ εθιστικό αποτέλεσμα! Η σειρά ολοκληρώθηκε σε τέσσερις σαιζόν. Την πρώτη τη θεωρώ μια από τις καλύτερες που έχουν περάσει από το σύμπαν των TV series. Απλά δεν γινόταν να σταματήσεις να τη βλέπεις! Θα ήταν ιδανικό αν τελείωνε εκεί αλλά οι παραγωγοί είχαν αρκετούς απλήρωτους λογαριασμούς ακόμα στην εφορία.

Ας ελπίσουμε να συμβεί το ίδιο όταν ξεκινήσει και πάλι η σειρά την άνοιξη του 2017. Επιστρέφει όλη η παλιά καλή αγαπημένη παρέα, όπως ο Michael, o Lincoln, η Sara, ο Sucre και βεβαίως χωρίς αυτόν δεν νοείται Prison Break, o T-Bag! H σειρά το 2006 κατάφερε να αποσπάσει υποψηφιότητα για Καλύτερη Δραματική Τηλεοπτική Σειρά και για Καλύτερο ηθοποιό σε Δραματική Σειρά χωρίς ωστόσο να κερδίσει. Το περιβόητο τατουάζ του Michael για όποιον τον ενδιαφέρει κοστίζει γύρω στα 20.000$ και θέλει περίπου 200 ώρες να ολοκληρωθεί (για αυτούς που το υπολογίζουν είναι σχεδόν 8 μέρες. Είναι μια καλή ευκαιρία αυτήν την εποχή που η οικονομία της Ελλάδας ανθίζει και ο βασικός μισθός έχει πάει επιτέλους εκεί που πρέπει…

Από τους 17 βασικούς χαρακτήρες της σειράς μόνο δυο δεν έχουν συλληφθεί στην κανονική τους ζωή. Επίσης στην αρχή το Prison Break προοριζόταν για mini series και είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον ο Steven Spielberg αλλά τελικά γύρισε το War of the Worlds. To 1960 o Donald Hughes κατάφερε να αποδράσει από την φυλακή τον αδελφό του Robert, και ισχυρίστηκαν ότι η σειρά βασίστηκε στην ιστορία τους αλλά τελικά έχασαν τη δίκη! Σε ένα πολύ πρόσφατο φετινό δημοσίευμα στο Facebook, o Miller “άνοιξε” τα εσώψυχά του με αφορμή μια φωτογραφία στην οποία έχει εμφανώς πάρει πολλά κιλά, σε μια τελείως διαφορετική εικόνα από αυτήν που θυμόμαστε. Εν συντομία λέει πως το 2010 σχεδόν παροπλισμένος από την υποκριτική για διάφορους λόγους, κράτησε χαμηλό προφίλ. Ήταν αυτοκτονικός και έπασχε από κατάθλιψη σε μικρή ηλικία, πριν καν γίνει διάσημος και υπέφερε σιωπηλά παίρνοντας το μονοπάτι της αυτοκαταστροφής. Αυτό του κόστισε  χρόνο, ευκαιρίες, σχέσεις, και χιλιάδες άυπνα βράδια.

Το 2010 η προσωπική του ζωή έπεσε τελείως χαμηλά και έψαχνε παντού για ανακούφιση και  αντιπερισπασμό. Θα μπορούσε να είναι τα πάντα όπως ναρκωτικά, σεξ, αλκοόλ αλλά η “λύση” για αυτόν ήταν το φαγητό. Του αρκούσε να τρώει και να βλέπει Top Chef. Τουλάχιστον έτσι νόμιζε. Έτσι πήρε αρκετά κιλά ώσπου μια ημέρα, στα γυρίσματα ενός reality show ενός φίλου του, οι λεγόμενοι παπαράτσι τον έβγαλαν φωτογραφίες, και τις δημοσίευσαν σε ένα γνωστό διεθνές περιοδικό, το οποίο έφτασε στα χέρια της μητέρας του η οποία ανήσυχη του τηλεφώνησε.

Εκείνη την δεδομένη στιγμή ήταν το τελευταίο πράγμα που ήθελε να του συμβεί. Το προσπέρασε εν τέλει και επέζησε. Όπως και οι φωτογραφίες, οι οποίες όταν τις βλέπει του θυμίζουν την πάλη που έδωσε με τους προσωπικούς του δαίμονες. Το νόημα που βλέπει ο Miller σε όλα αυτά είναι η αντοχή, η θεραπεία, και η συγχώρεση προς τον εαυτό του αλλά και προς τους άλλους. Κλείνει το δημοσίευμα του λέγοντας πως αν αγωνιζόμαστε ή αν γνωρίζουμε κάποιον που αγωνίζεται με τα προβλήματά του και θέλει βοήθεια, η βοήθεια υπάρχει, αρκεί να κάνουμε κάτι, όπως το πιο απλό πράγμα, να το πούμε με ένα μήνυμα, με ένα e-mail, με ένα τηλεφώνημα. Κάποιος είναι εκεί, και ενδιαφέρεται για εμάς.

Εγώ θα πω μπράβο για τη δύναμη και το κουράγιο που βρήκε για να τα πει όλα αυτά δημόσια. Τελικά η μεγαλύτερη και η πιο δύσκολη απόδραση δεν είναι της φυλακής, αλλά του κακού μας εαυτού. Δεν το βλέπουμε συχνά αυτό. Έχω τις αμφιβολίες μου για την πολύ δυνατή επιστροφή της σειράς γιατί όπως είπα και στην αρχή του κειμένου είναι σαν να κάνεις επανασύνδεση με την πρώτη σου αγάπη, στην αρχή θα υπάρξει νοσταλγία, ενθουσιασμός και στη συνέχεια θα ξέρεις ακριβώς τι να περιμένεις και πολύ πιθανόν να επακολουθήσει η απογοήτευση. Εύχομαι αλήθεια να αποδειχτώ λάθος, θα δείξει…