Black Mirror Season 6 Review – Τι μας άρεσε και τι όχι στη νέα σεζόν

Σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία συνεχίζει να εξελίσσεται με αλματώδεις ρυθμούς, το Black Mirror είχε παρουσιαστεί ως μία πρωτοποριακή τηλεοπτική σειρά επιστημονικής φαντασίας, η οποία εξερευνούσε τις συνέπειες της ψηφιακής εποχής στις ζωές των ανθρώπων. Ο δημιουργός της σειράς, Charlie Brooker, διερευνούσε το σκοτάδι που βρίσκεται μέσα στον ανθρώπινο ψυχισμό και μας τοποθετούσε σε κόσμους όπου οι βαθύτερες επιθυμίες και φόβοι μας ερχόντουσαν σε σύγκρουση, έχοντας πάντα στο επίκεντρο των ιστοριών του την τεχνολογία. Από αλληγορικές δυστοπίες μέχρι τους εφιάλτες που μπορεί να προκαλέσει η ανάπτυξη της, κάθε επεισόδιο λειτουργούσε σε πολλά, διαφορετικά και κυρίως τρομακτικά επίπεδα.

Ο ανταγωνιστής βέβαια δεν ήταν η τεχνολογία, αλλά η ανωριμότητα και η αφελής χρήση των τεχνολογικών επιτευγμάτων από τους ανθρώπους, η οποία συνήθως κατέληγε σε δυσάρεστα αποτελέσματα. Η ικανότητα του να σχολιάζει έντονα κοινωνικά ζητήματα, πάντα όπως είπαμε μέσα από το πρίσμα της τεχνολογίας, οδηγούσε τους θεατές να προβληματιστούν σχετικά με τις ηθικές επιπτώσεις των τεχνολογικών προόδων, προκαλώντας συζητήσεις και αναλύσεις. Αυτό ήταν το χαρακτηριστικό που έκανε την σειρά να ξεχωρίζει από άλλες του είδους, και αυτός ήταν ο λόγος που αγαπήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τους fans.

Στην 6η σεζόν που έκανε πρεμιέρα στις 15 Ιουνίου αποκλειστικά στο Netflix, οι ιστορίες δείχνουν να απομακρύνονται αρκετά από τον παράγοντα τεχνολογία, απόφαση κάπως αμφισβητήσιμη, διότι θα περίμενε κανείς ότι σε μία εποχή όπου η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να διαμορφώσει τις ζωές μας με τον πλέον πιο καθοριστικό τρόπο, το Black Mirror θα ερχόταν σαν μία μορφή αφύπνισης, προειδοποιώντας μας να προσέχουμε με τις επιλογές μας σε έναν κόσμο όλο και πιο ψηφιακό. Δεν νομίζω ότι θα ήταν άδικο αν κάποιος εξέφραζε την άποψη ότι η νέα σεζόν του Black Mirror, πολύ απλά δεν θυμίζει τίποτα από Black Mirror.

Προσοχή όμως, αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν είναι καλή ή ότι δεν αξίζει να αφιερώσετε τον χρόνο σας παρακολουθώντας την. Πέρα από κάποια ομολογουμένως αδύναμα επεισόδια, το νέο Black Mirror, ως σειρά ανθολογίας, συνολικά, παρουσιάζει ένα τίμιο αποτέλεσμα. Η μοναδική αδυναμία παρόλα αυτά, παραμένει η επιφανειακή της αντιμετώπιση στο κομμάτι της τεχνολογίας. Δεν καταφέρνει ποτέ να “πιάσει” τον σφυγμό της κοινωνίας στον συγκεκριμένο τομέα, τις ανησυχίες, ακόμα και τον φόβο κάποιων όσον αφορά την ταχύτατη ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, τις προεκτάσεις που αυτή η ανάπτυξη θα μπορούσε να έχει, ειδικότερα σε μία εποχή που οι κυβερνήσεις μοιάζουν να μην μπορούν καν -ακόμα τουλάχιστον- να μπουν σε ουσιαστικές συζητήσεις με τις τεχνολογικές εταιρίες οι οποίες έχουν στα χέρια τους μία φαινομενικά έστω, υπέρ-δύναμη.

Ωστόσο, ο Charlie Brooker, έχοντας στο πλευρό του διάφορους ικανούς σκηνοθέτες, γράφει και τα 5 επεισόδια της καινούργιας σεζόν, με κάποια από αυτά να είναι πραγματικά εξαιρετικά. Αν γνωρίζει να κάνει κάτι καλά ο Brooker, αυτό θα πρέπει να είναι ο τρόπος που αποκαλύπτει τα μυστικά του σε κάθε επεισόδιο, ενώ παράλληλα οδηγεί με μαεστρία τον θεατή ανάμεσα στις θολές γραμμές μεταξύ του σωστού και του λάθους, παρουσιάζοντας περίπλοκα σενάρια που αμφισβητούν τα ηθικά του όρια και πλαίσια. Είτε πρόκειται για χειραγώγηση προσωπικών δεδομένων όπως στο πιο χιουμοριστικό επεισόδιο της σεζόν, Joan Is Awful, είτε για το Loch Henry, που συνδυάζει με έξυπνο τρόπο στοιχεία folk και αναλογικού τρόμου, αποδεικνύει την ικανότητα του στο να αφηγείται καλογραμμένες ιστορίες.

Κλείνοντας, ένα ακόμη ατού της 6ης σεζόν του Black Mirror είναι σίγουρα το εξαιρετικό καστ ηθοποιών. Για να έχετε μία ιδέα, πρωταγωνιστούν μεταξύ άλλων ονόματα όπως αυτά των: Aaron Paul, Josh Hartnett, Kate Mara, Rory Culkin, Zazie Beetz, Salma Hayek και Annie Murphy. Οι ερμηνείες τους βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο, διασφαλίζοντας με κάποιο τρόπο την ποιότητα του κάθε επεισοδίου. Παρότι δεν είναι σε καμία περίπτωση η πιο αδύναμη προσθήκη της σειράς, δεν καταφέρνει ποτέ να φτάσει στα προσδοκώμενα επίπεδα που θα περίμενε κανείς.