Kingdom Hearts III Review

Kingdom Hearts III Review

26 Φεβρουαρίου 2019 11:18
Επιτέλους…

Πάντοτε θαύμαζα τους ανθρώπους που μπορούν και αφιερώνονται για καιρό σε ένα έργο. Κάθε είδους δημιουργό. Αρχιτέκτονες, ζωγράφους, μουσικούς και δημιουργούς βιντεοπαιχνιδιών φυσικά. Χρειάζεται μεγάλη αγάπη, καλό σχέδιο, υπομονή και αυθεντική μέθοδο για να μπορέσει κάποιος να αφιερωθεί για πολλά χρόνια στο να κάνει πραγματικότητα μια ιδέα. Όταν μιλάμε για σειρές βιντεοπαιχνιδιών μάλιστα, τα πράγματα  γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα. Το νέο παιχνίδι πρέπει να έχει το κλασσικό άρωμα της σειράς από τη μια, ενώ ταυτόχρονα να διαπερνάται και από μια φρεσκάδα σε κάθε τομέα, από την άλλη. Και θα έλεγε κανείς, πώς οι δημιουργοί των Kingdom Hearts παιχνιδιών το γνωρίζουν καλά αυτό ή τουλάχιστον έχουν μεγάλη εμπειρία δουλειάς επάνω  σε τούτο το θέμα.

Για όσους δεν γνωρίζουν, η σειρά βιντεοπαιχνιδιών «Kingdom Hearts», είναι από τις μεγαλύτερες, γνωστότερες και πιο αγαπημένες σειρές όλων των εποχών. Όλα ξεκίνησαν από μια συνεργασία της Square Enix με την Disney το 2002, όπου και κυκλοφόρησε το πρώτο χρονικά παιχνίδι. Η υπομονή, λένε, είναι μια μικρή μορφή απελπισίας. Μετά από πολλαπλές κυκλοφορίες παιχνιδιών και remaster και τεράστια υπομονή από τους fans, η σειρά εμπλουτίζεται για ακόμη μια φορά με το Kingdom Hearts 3. Και πραγματικά, αν η υπομονή είναι το πιο δύσκολο μάθημα, τότε η Square Enix την δίδαξε βιωματικά και με το παραπάνω και καλεί τα παιδιά που αγάπησαν τη σειρά και που έμαθαν να περιμένουν, να γίνουν ξανά παιδιά και να ταξιδέψουν για ακόμη μια φορά στο σύμπαν του Kingdom Hearts.

Καθαρά για διαδικαστικούς λόγους και για να μπουν στο κλίμα και όσοι δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη επαφή με τη σειρά, μιλάμε για ένα RPG παιχνίδι που συνδυάζει Final Fantasy τύπου χαρακτήρες, με γνωστούς και αγαπημένους χαρακτήρες της Disney και Pixar. Ένας από τους λόγους που είναι γνωστή η σειρά, είναι η πολυπλοκότητα του lore της.  Δεν κρύβω, για να τελειώνουμε εξ’ αρχής με αυτό, ότι συνεχίζει, ακόμη και στο KH3, να μπερδεύει αρκετά. Αυτό δεν σημαίνει ότι με ενοχλεί. Είδα κόσμο να παραπονιέται ότι ήταν δύσκολο στην κατανόηση παιχνίδι και κουράζει. Να θυμίσω ότι μιλάμε για Kingdom Hearts. Δώδεκα παιχνίδια πιο μπερδεμένα και από έφηβο που δίνει πανελλήνιες. Έτσι ήταν και είναι η σειρά. Αν χρειάζεται να παραπονεθούμε για κάτι, καλώς ή κακώς υπάρχουν κι άλλες αφορμές.

Σεναριακά τα Kingdom Hearts βασίζονται στο κλασσικό, και καθόλου δυσεύρετο ή σπάνιο, «Καλό vs. Κακό». Είναι όμως, τόσο καλοστημένη και έχει τόσες προσθήκες στο ιστορικό timeline της ως σειρά, που κάτι τόσο στοιχειώδες και απλοϊκό, το κάνει κτήμα της, φτιάχνοντας ένα δικό της σύμπαν.  Ο κεντρικός και κατά βάση playable χαρακτήρας στο ΚΗ3 είναι ο Sora, ο οποίος αναζητά μαζί με τους φίλους του, Donald και Goffy, το power of waking, μια ικανότητα να επαναφέρει καρδιές. Ο Riku και ο Mickey ψάχνουν την Aqua στο Realm of Darkness και η Kairi με τον Lea εξασκούν τις ικανότητες τους στον χειρισμό των Keyblade. Σκοπός γενικά είναι να μαζευτούν οι επτά φύλακες του φωτός ώστε να σταματήσουν τον κακό Master Xeanort, ο οποίος θέλει να φτιάξει το x-blade, ολοκληρώνοντας πια το Organization XIII. Αυτά για όσους έχουν μια επαφή με τη σειρά.

Ο Sora, λοιπόν, αναζητώντας την ικανότητα αυτή, περνά από διάφορους κόσμους και πέρα από το power of waking που ψάχνει και όσα έχουν να κάνουν με τους κακούς της υπόθεσης, συναντά ήρωες της Disney και αποκτά διάφορες εμπειρίες μαζί τους. Κάποιοι κόσμοι έχουν μια δική τους ιστορία, ενώ άλλοι ακολουθούν γεγονότα των ταινιών που βασίζονται. Για παράδειγμα, στον κόσμο Toy Box που βασίζεται στο Toy Story, στήνεται μια ιστορία με τοποθεσίες καινούργιες, χωρίς να ακολουθείται κάποιο μέρος των ταινιών. Από την άλλη στον κόσμο του Arendelle, δηλαδή του Frozen, ο Sora γίνεται μάρτυρας γεγονότων που κατά βάση υπάρχουν στην ταινία (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προσθήκες). Υπάρχουν επίσης νέοι κόσμοι και ιστορίες, που δεν αναφέρω για ευνόητους λόγους, καθώς και πολλά γνώριμα μέρη για όσους έχουν αγαπήσει τη σειρά. Οπτικά ο κάθε κόσμος ακολουθεί μια δική του εικαστική φιλοσοφία, ώστε να ταιριάζει με την ταινία από την οποία είναι εμπνευσμένος.

Για παράδειγμα στο Toy Box (το οποίο θα με δείτε να αναφέρω συχνά γιατί είναι ο αγαπημένος μου κόσμος), ο Sora και οι δυο πιστοί φίλοι και βοηθοί του, μεταμορφώνονται σε παιχνίδια, και γενικά οτιδήποτε στο παιχνίδι, αφήνει ένα αίσθημα παιδικού παιχνιδιού. Μοιάζουν όλα πραγματικά βγαλμένα από την ταινία. Γυαλιστερά, με προσεγμένες υφές και φωτισμούς. Από την άλλη, στην Καραϊβική, που υπήρχε και υπάρχει πάλι στην σειρά ως κόσμος, επειδή ο κεντρικός δημιουργός , κος Nomura, δήλωσε πως ήθελε σίγουρα έναν κόσμο από live-action ταινία, όλα έχουν έναν άλλο ρεαλισμό. Τα γραφικά στα cut scenes δείχνουν πραγματικά τις δυνατότητες της Unreal Engine 4. Παράλληλα, στον κόσμο του Winnie the Pooh, τον οποίο επίσης επανεπισκέπτεται ο Sora, όλα είναι εικαστικές αναφορές στην ταινία. Η δουλειά γενικά στην επιλογή των κόσμων, το σχεδιασμό και την ποικιλία αυτών, είναι εξαιρετική και επηρεάζει κάθε τομέα του παιχνιδιού.

Το gameplay είναι ένας από τους τομείς που επηρεάζονται από τους κόσμους που επισκέπτεται ο Sora. Αρχικά, το Kingdom Hearts 3 είναι Hack 'n' Slash RPG. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν αρκετές μάχες, combos και special κινήσεις/επιθέσεις εναντίον εχθρών. Οι εχθροί ποικίλουν και εναλλάσσονται σε Heartless, Nobodies και Unversed. Η ομάδα που συνεργάζεται στη μάχη ο Sora ποικίλει από 3 έως 5 ήρωες. Για όσους ήδη έχουν μια ιδέα λοιπόν, υπάρχουν ομαδικές special ικανότητες με συνεργασία των ηρώων κάθε φορά, υπάρχουν μαγικά spells, παρόμοια με αυτά της Aqua στο Birth by Sleep, υπάρχουν ability points που δίνουν έξτρα κινήσεις και στοιχεία στην μάχη, όπως και links, τα οποία είναι ένα κάλεσμα στη μάχη ενός ήρωα από κάποιο Disney σύμπαν  ώστε να βοηθήσει  με ένα ξεχωριστό δικό του σπέσιαλ attack. Ο κάθε κόσμος, με την ολοκλήρωση των βασικών αποστολών του, χαρίζει στον Sora ένα keyblade (όπλο), το οποίο έχει θεματικά attacks που διαφέρουν μεταξύ τους οπτικά, αλλά και στα special attacks τους, τα οποία είναι διαθέσιμα. Επίσης με συλλογή υλικών μπορούν στο workshop να βελτιωθούν, προκαλώντας για παράδειγμα περισσότερη ζημιά.

Βρήκα τον εαυτό μου ως το τέλος του παιχνιδιού, παρά τους πειραματισμούς, να προτιμά το 2ο κατά σειρά keyblade που δίνεται κυρίως λόγω της μαγικής ζημιάς του. Γενικά, πέρα από τις προσθήκες των keyblade στο gameplay, οι οποίες έχουν ένα ενδιαφέρον, τα skills παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο στο αίσθημα της εξέλιξης. Νέες κινήσεις... νεα πράγματα για να πειραματιστεί κανείς, και με την εύκολη εναλλαγή 3 keyblade εν ώρα μάχης, το ενδιαφέρον δεν χάνεται με τίποτα. Είναι τόσες πολλές οι κινήσεις και τα combo που οι μάχες σε ολόκληρο το παιχνίδι είναι -από την αρχή ως το τέλος- το πιο δυνατό σημείο. Το λέω με ανακούφιση αυτό και μου κάνει εντύπωση ακόμα, αλλά ήταν πραγματικά από τα παιχνίδια που απόλαυσα παραπάνω από την ιστορία, το gameplay. Η ποικιλία εντυπωσιακών κινήσεων και δράσης στην οθόνη το κάνει τόσο εθιστικό (πάντα με την καλή έννοια) που 2-3 μέρες έπαιζα με 39 πυρετό και κακή κατάσταση υγείας γενικά και δεν ήθελα να αφήσω το controller.

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω παράπονα. Στα cut scenes  πέφτουν συχνούτσικα κάτι frames, συνάντησα κάτι ανεπαίσθητα και μικρά κολληματάκια και συχνά μικροπροβλήματα με την κάμερα. Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω κάτι, περίμενα τέτοια συνηθισμένα προβληματάκια σε hack 'n' slash παιχνίδι, με τόση gameplay-ακή φασαρία. Από την άλλη, δεν ήθελα τόσο συνηθισμένα προβλήματα σε παιχνίδι που δουλεύεται τόσα πολλά χρόνια. Πέρα από τα επιφανειακά προβλήματα έχω και κάτι μικρές δικές μου περισσότερο παραξενιές. Από τη μία, (πάλι θα χρησιμοποιήσω γνωστά παραδείγματα για να μην κάνω spoil κι άλλους κόσμους), στο Frozen, το σενάριο στήνεται γύρω από την ταινία. Και αυτό μου αρέσει, αλλά γίνεται σε τέτοιο βαθμό που υπερβάλλει. Γενικά τα cut scenes του παιχνιδιού είναι μεγαλούτσικα. Φτάνουμε λοιπόν στον κόσμο και μέσα σε αυτό το χαμό από ωραίο gameplay, για αρκετή ώρα βλέπουμε ως κομμάτι του σεναρίου το πλέον χιλιοπαιγμένο παντού, Let it go. Βλέπουμε το ίδιο βιντεάκι που υπάρχει με άπειρα views στην πλατφόρμα του YouTube. Και… δεν με ενόχλησε έντονα το ότι το είδα. Απλά θα το ήθελα  στημένο διαφορετικά. Θα ήθελα να το δω μέσα από τα μάτια του Sora. Θα ήθελα το δω πρώτη φορά να διαδραματίζεται, χωρίς τις κινηματογραφικές εντυπωσιακές λήψεις. Απλά να γίνομαι μάρτυρας μιας στιγμής, αφού άλλωστε αυτό ήταν και ο σεναριακός σκοπός. Από την άλλη, στον αγαπημένο μου κόσμο του Toy Story, ξεκινάμε στο δωμάτιο του Andy, στο οποίο μένουμε ελάχιστα, ενώ το βασικό μέρος που διαδραματίζεται η ιστορία, είναι ένα μέρος άσχετο. Ναι μεν, δεν βασίζεται στην ταινία και ναι μεν η δουλειά στο άσχετο setting είναι πολύ όμορφη. Από την άλλη όμως, ήθελα να μείνω κι άλλο στους γνώριμους από τις ταινίες, χώρους, που απλά πέρασα για λίγο.

Ήθελα το παιχνίδι να κλείνει παραπάνω το μάτι στους Toy Story fans, κρατώντας την «νέα» ιστορία σε γνώριμα μέρη και περισσότερους  γνώριμους χαρακτήρες. Έναντι αυτού, το 90% του chapter, είναι σε ένα άλλο πανέμορφο, ταιριαστό με το setting της ταινίας και καλοσχεδισμένο μέρος, στο οποίο όμως ορισμένες στιγμές ένιωθα ότι έπαιζα Overwatch ή Titanfall. Δεν θέλω να επεκταθώ παραπάνω για να αποφύγουμε στοιχεία που πιστεύω ότι αξίζει να ανακαλύψει κάποιος παίζοντας. Εν ολίγοις, πέρα από μικρές λεπτομέρειες που δεν θα ήθελα να υπάρχουν ήθελα λίγο παραπάνω αλληλεπίδραση ή διαφορετική οπτική γωνία στα cutscenes, για να ξεφύγουμε από τα κομμάτια των ταινιών σε μερικά chapter και περισσότερες αναφορές ή γνώριμα μέρη και χαρακτήρες από τις ταινίες στους κόσμους όπου έχουν δική τους ιστορία. Στο τελευταίο chapter η ισορροπία αυτή είναι παρούσα. Εδώ όμως π.χ θα ήθελα μερικά  sidequests (εκτός από το μικρο quest των φωτογραφιών που υπάρχουν παντού), γιατί ο κόσμος του chapter, πέρα από τις αποστολές που ακολουθούν το σενάριο, φάνηκε εντελώς άδειος στην απλή εξερεύνηση του, σε αντίθεση με την Καραϊβική που κάθε νησάκι είχε ένα μικρό στοιχείο εξερεύνησης που βοηθούσε στο Level up για την τελική μάχη. Εδώ όμως από την άλλη, όπως και γενικά στο παιχνίδι, ήθελα περισσότερη αλληλεπίδραση στα cutscenes.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν δικές μου παρατηρήσεις για το πώς θα ήταν ιδανικά για εμένα κάποια πράγματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όπως είναι με απογοήτευσαν ή κάτι παρόμοιο. Τόσο όμορφοι κόσμοι σχεδιαστικά, τόσο ωραίο gameplay και όμορφες ιστοριούλες, μέσα στην κεντρική, που τέτοιες παραξενιές δεν μετρούν πολύ στο αίσθημα που άφησε το παιχνίδι. Μετά τα chapter επίσκεψης κόσμων ακολουθεί ένα σεναριακό μέρος αφιερωμένο στην κεντρική ιστορία, μέσω του οποίου φτάνουμε και στο τέλος του παιχνιδιού. Η αγωνία εκεί κορυφώνεται και το gameplay δυσκολεύει. Κατά βάση έχουμε εναλλαγή cut scenes και Boss fights. Και μιας που αναφέρθηκα στα boss fights και αυτά έχουν ενδιαφέρον. Στο τέλος κάθε κόσμου υπάρχει τουλάχιστον μια τελική μάχη με κάποιο boss.

Σε αυτή, χρησιμοποιούνται όλα τα στοιχεία που εμπλούτισαν το gameplay στον εκάστοτε κόσμο. Σχεδιαστικά, αυτές οι μάχες είναι πολύ πιο προσεγμένες από τις casual μάχες που γίνονται στο υπόλοιπο παιχνίδι. Υπάρχει έντονο scaling στο γύρω περιβάλλον ( γενικά στο παιχνίδι αλλά πολύ πιο ξεκάθαρα και ειδικά στα boss fights), το οποίο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον Sora. Η δυσκολία τους δεν είναι τραγικά μεγάλη, πόσο μάλλον όσοι επιλέξουν να παίξουν το παιχνίδι με την δυσκολία στο easy. Προτείνω normal γενικά, ή και easy εάν κάποιος επιλέξει να παίξει με το παιδί του. Θεωρώ ότι το κοινό στο οποίο απευθύνεται αυτή τη στιγμή το παιχνίδι είναι πολύ ευρύ. Και το φάσμα γούστου που καλύπτει, δεδομένης της ταυτότητας του ως παιχνίδι, εξίσου μεγάλο.

Επειδή πιθανόν έχετε απορίες… Μπορείτε να παίξετε το Kingdom Hearts 3 χωρίς να έχετε ασχοληθεί με τα προηγούμενα. Δείτε ένα βιντεάκι στο You tube που μαζεύει λίγο περιληπτικά το Lore. Επιπλέον υπάρχει ένα Memory Archive που θα σας «θυμίσει» γεγονότα του παρελθόντος οποιαδήποτε στιγμή. Γενικά, σέβεται και κλείνει το μάτι στους Kingdom Hearts fans, όπως και στους τίτλους που προϋπάρχουν, με όμορφες αναδρομές σε γεγονότα που συνέβησαν σε άλλα παιχνίδια, καθώς  και μικρολεπτομέρειες (όπως η μεταφορά από πλανήτη σε πλανήτη και από σύμπαν σε σύμπαν), οι δημιουργοί  δείχνουν ότι δούλεψαν έτσι ώστε να πάνε τη σειρά που τόσοι αγάπησαν, ένα βήμα παραπέρα, ευχαριστώντας τους υποστηρικτές της όσο περισσότερο μπορούσαν. Φόρος τιμής στην δύναμη της φιλίας και της αγαπητικής θυσίας. Βαθιά νοήματα με τα πιο απλά πράγματα, καλοφτιαγμένο και γεμάτο ως παιχνίδι, πάνω σε μια απλούστατη σεναριακή βάση. Αυτό ήταν και είναι το Kingdom Hearts.

Μετά το γλυκό και με ερωτηματικά τέλος είναι διαθέσιμο ένα μικρό cut-scene από την Square Enix, το οποίο αφήνει σκέψεις που αφορούν το μέλλον των Kingdom Hearts.Τι ακολουθεί; Δεν το γνωρίζω...Αυτό που ξέρω, είναι ότι οι 50 ώρες που επένδυσα εγώ στο Kingdom Hearts 3, ήταν από τις πιο απολαυστικές ώρες που έχω επενδύσει ποτέ σε βιντεοπαιχνίδι.

Συνοψίζοντας : Το Kingdom Hearts 3 είναι μια φρέσκια, απολαυστική και εντυπωσιακή εμπειρία που μυρίζει διακριτικά αυτό το γνώριμο κι αγαπημένο Kingdom Hearts άρωμα. Για το hack 'n' slash είδος του είναι εξαιρετική δουλειά. Για αυτό το λόγο, λάτρεις και μη, μικροί και μεγάλοι, πιστεύω ότι θα το αγαπήσουν, αυτό, το μπερδεμένο lore του και τους αξιαγάπητους χαρακτήρες του.
Box Art
Tested on : PS4
Developer : Square Enix Business Division 3
Publisher : Square Enix
Distributor : CD Media S.A.
Available for : PS4, Xbox One
Release date : 26-02-2019