Moss Review

Moss Review

10 Μαΐου 2018 14:22
To PSVR αποκτά την μασκότ του

Το 2006 ο δημιουργός David Petersen έκανε αισθητή την παρουσία του στην βιομηχανία των comics κυκλοφορώντας το Mouse Guard, ένα comic μεσαιωνικού σκηνικού με πρωταγωνιστές ποντίκια-ιππότες και λοιπούς ανθρωπόμορφους χαρακτήρες παρμένους από το φάσμα του ζωικού βασιλείου. Πέρα από μία πολύ ευχάριστη ιστορία το Mouse Guard λειτούργησε κυρίως ως άρμα για το θαυμάσιο σχέδιο του Petersen και όπως κάθε τι σπουδαίο δημιούργησε πληθώρα μιμητών και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης όχι μόνο για τον χώρο των comics άλλα και των βιντεοπαιχνιδιών όπως αποδεικνύεται από το πρόσφατο Ghost Of A Tale και το Moss που απασχολεί το παρόν κείμενο. Η νεοσύστατη Polyarc με την σειρά της σχηματίστηκε από ανθρώπους που τόλμησαν να αποχωρήσουν από την σιγουριά της Bungie, ώστε να ασχοληθούν με την δημιουργία αποκλειστικά VR τίτλων, και από ότι φαίνεται πολύ καλά έκαναν.

Η ιστορία του Moss σίγουρα δεν δείχνει να ξεφεύγει ιδιαίτερα από τα καθιερωμένα του μεσαιωνικού fantasy. Το κακό έχει απλωθεί στο βασίλειο μας, με την απόλυτη έκφραση αυτού να απαντάται στο πρόσωπο του φιδόμορφου Saffrog. Εμείς θα βοηθήσουμε την Quill να σώσει τον φυλακισμένο θείο της και εν συνεχεία τον κόσμο του παιχνιδιού, από τον δυνάστη του.

Για να το καταφέρουμε αυτό αναλαμβάνουμε τον ρόλο του reader, μίας οντότητας που λειτουργεί ως από μηχανής θεός, πλήρως αφομοιωμένης στην μυθολογία του παιχνιδιού. Το Moss ουσιαστικά είναι action adventure με έμφαση στα περιβαλλοντικά puzzles και λιγότερο στις μάχες, όπου συναντάμε παραδοσιακό χειρισμό για την Quill ενώ παράλληλα το dualshock χρησιμοποιείται ως κέρσορας για να ελέγχουμε τις πράξεις μας σαν reader και να ανοίγουμε δρόμο στην ηρωίδα.

Ο χειρισμός παραμένει απλός και σχεδόν αψεγάδιαστος και στις δύο περιπτώσεις κάτι που απαιτείται εφόσον αρκετές φορές reader και  Quill πρέπει να συγχρονιστούν για να τα φέρουν εις πέρας, παρατηρείται κάποιες φορές το φαινόμενο το dualshock να βγαίνει εκτός του οπτικού πεδίου της κάμερας αλλά αυτό δεν συμβαίνει αρκετά συχνά ώστε να χαρακτηριστεί ως πρόβλημα. Η δυσκολία των puzzles αυξάνεται στην πορεία του παιχνιδιού παραμένοντας όμως πάντα σε βατό επίπεδο. Ο μηχανισμός των μαχών χαρακτηρίζεται από λιτότητα με ένα μόνο πλήκτρο να αντιστοιχεί σε «χτύπημα» και εν συνεχεία οι μάχες πολλές φορές καταλήγουν να λειτουργούν σαν μέρος των puzzles.

Ο παράγοντας που κάνει αυτό το κατά τα αλλά απλοϊκό puzzle platformer να ξεχωρίσει είναι φυσικά η αποκλειστική παρουσίαση του στο PSVR. Έχουμε συνηθίσει σε πληθώρα τίτλων πρώτου προσώπου σε virtual reality περιβάλλον, που είναι και η προφανείς επιλογή και είχα την απορία κατά πόσο έχει νόημα μία απόπειρα σε 3rd person οπτική. Με χαρά μπορώ να δηλώσω πως η πρώτη μου επαφή με το παιχνίδι με αποστόμωσε. Η Quill αρχικά «νιώθει» περισσότερο σαν τηλεκατευθυνόμενο παιχνίδι παρά σαν ένας ακόμα χαρακτήρας που ελέγχουμε σε ένα βιντεοπαιχνίδι, δημιουργώντας ενθουσιασμό και παράλληλα την εντύπωση πως αντικρίζουμε κάτι πραγματικά καινούργιο στον χώρο του gaming. 

Η Polyarc χρησιμοποιεί έξυπνα το PSVR αναγκάζοντας μας πολλές φορές να μετακινηθούμε για να ανακαλύψουμε τον κόσμο του παιχνιδιού, αν π.χ. θέλουμε να ελέγξουμε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από ένα τοιχίο τότε θα πρέπει να σηκωθούμε ώστε να κοιτάξουμε πίσω από αυτό. Επίσης o χωρισμός των επιπέδων σε οθόνες μας γλυτώνει από το φαινόμενο του motion sickness.

Ο τομέας των μαχών παρά την λακωνικότητα που τις χαρακτηρίζει, αφήνει τρομερά ελπιδοφόρες υπόνοιες για το πώς μπορεί να εξελιχθεί μελλοντικά το είδος σε  VR. Συγκεκριμένα θεωρούσα συνεχώς αδικαιολόγητο το να δεχτώ κάποιο χτύπημα εφόσον είχα πλήρη αντίληψη του που βρίσκονται και τι κάνουν οι εχθροί μου. Σκεφτείτε μία ανάλογη εφαρμογή σε ένα επερχόμενο God of War ή έναν Souls τίτλο και πόσο εντυπωσιακά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.

Με το πέρας του αρχικού σοκ από τα VR τεχνάσματα, το Moss κατάφερε να με κρατήσει με την παραμυθένια ατμόσφαιρα του. Τα γεμάτα χάρη animations της Quill την καθιστούν πραγματικά αξιολάτρευτη, ενώ η αναγνώριση της ύπαρξης μας ως reader και η εν συνεχεία μεταξύ μας αλληλεπίδραση μας «δένει» με την πρωταγωνίστρια και ευθύνεται για αρκετές αξιομνημόνευτες στιγμές. Οι μεσαιωνικές τοποθεσίες που εφορμούμε ποικίλουν από εγκαταλελειμμένα ποντικοχώρια μέχρι περήφανα παλάτια που προκαλούν δέος με το αρχαϊκό μεγαλείο που αποπνέουν. Η μουσική επένδυση του βετεράνου Jason Graves (Dead Space, Tomb Raider, Until Dawn) είναι διακριτική ώστε να επιτρέψει να αναδειχθούν τα ηχητικά εφέ, των οποίων η προσοχή στη λεπτομέρεια συνδράμει εξαιρετικά στο να μας μεταφέρει στον εκάστοτε χώρο που εξερευνούμε. Αξίζει σίγουρα να κάνετε μία βόλτα στην σελίδα της Polyarc στο Souncloud για να ακούσετε το υπέροχο “Home to Me” που κλείνει το παιχνίδι και έχει εγκληματικά λίγα plays.

Συνοψίζοντας : Δεν θα σας ζητήσω να στηρίξετε το Moss, διότι θεωρώ την αγορά του από τους κατόχους PSVR επιβεβλημένη, ενώ όσοι το σκέφτεστε μόλις αποκτήσατε ίσως τον κορυφαίο προς το παρόν λόγο για να προβείτε σε αγορά. Το μοναδικό αρνητικό στοιχείο που μπορώ να του καταλογίσω είναι η μικρή διάρκεια του και η αίσθηση του ανολοκλήρωτου που αφήνει ο τερματισμός. Κάτι τέτοιο όμως είναι αναπόφευκτο όντας το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας. Με μερικές προσθήκες κυρίως στον τομέα της μάχης η μελλοντική επίτευξη μιας τριλογίας θα μπορούσε να προσφέρει μία επική εμπειρία, ναυαρχίδα για το PSVR.
Box Art
Tested on : PS4
Developer : Polyarc Inc.
Publisher : Polyarc Inc.
Distributor : Sony Hellas
Available for : PS4, PSVR
Release date : 2018-02-27