Ruiner Review

Η Reikon Games είναι ένα νέο μικρό στούντιο παραγωγής που απαρτίζεται από βετεράνους δημιουργούς με πλούσιο βιογραφικό (Witcher series, Dead Island, Dying Light, This War of Mine). Το Ruiner αποτελεί το πρώτο δείγμα «γραφής» της εταιρείας και κατάφερε όχι μόνο να με ευχαριστήσει αλλά να με ενθουσιάσει και να με κάνει να ελπίζω σε συνέχεια.

Το παιχνίδι μάς μεταφέρει στο έτος 2091 σε ένα καθαρά cyberpunk σκηνικό με εμφανείς επιρροές από δημιουργίες που καθόρισαν το είδος, όπως το Blade Runner και το κλασσικό anime Akira. Σκοπός μας είναι να σώσουμε τον αδερφό μας τον οποίο έχει απαγάγει η Heaven, η εταιρεία κολοσσός που δείχνει να κινεί τα νήματα στο δυστοπικό μέλλον το οποίο τοποθετούμαστε. Το σενάριο αυτό καθαυτό μπορεί να μην παρουσιάζει κάτι ιδιαίτερο, βρίθει όμως από την cyberpunk νοοτροπία η οποία εκφράζεται μέσω των in-game διαλόγων καθώς και των διαφόρων cutscenes τα οποία χρησιμοποιούν motion comic ή cg τεχνικές που ανεβάζουν λίγο ακόμα τα production values του τίτλου.

Αν οι επιρροές ενός δημιουργού μαρτυρούν το γούστο του, τότε η Reikon χαρακτηρίζεται σίγουρα από το υψηλό επίπεδο αυτού. Το Ruiner είναι ένα ισομετρικό action melee/ shooter, με το melee κομμάτι των μαχών να είναι σαφώς επηρεασμένο από το υπέροχο Hyper Light Drifter, ενώ επικρατεί και μία διάχυτη Hotline Miami αισθητική.

Οι μάχες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του παιχνιδιού και με χαρά μπορώ να πω πως εκτός από απαιτητικές είναι και άκρως διασκεδαστικές, με το να κόβετε εχθρούς με το  Katana σας είναι πραγματική απόλαυση. Στο διάρκειας περίπου δέκα ωρών campaign παρουσιάζεται μεγάλη ποικιλία στους απλούς εχθρούς και στα side/ main bosses, με τον κάθε αντίπαλο να απαιτεί και διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Το διαφορετικό τρόπο προσέγγισης τον πραγματοποιείτε με τη χρήση των διαφόρων abilities που είναι διαθέσιμα μέσω του πλούσιου skill tree και τα οποία ξεκλειδώνεται συλλέγοντας karma points. Το παιχνίδι γενικά σας ωθεί προς τον πειραματισμό και αν τυχόν δεν σας ικανοποιεί κάποιο ability η χρειάζεται άμεσα να χρησιμοποιήσετε κάποιο άλλο για να ανταπεξέλθετε μπορείτε να μεταφέρετε τα skill points από το ένα ability στο άλλο κατά το δοκούν.

Η επιτυχία του Ruiner κρύβεται στις λεπτομέρειες, χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τρόπος που σας αναγκάζει να χρησιμοποιείτε τα πυροβόλα όπλα, όπου εκτός από το βασικό αναβαθμίσιμο όπλο με τον άπειρο αριθμό πυρομαχικών, όλα τα υπόλοιπα έχουν πεπερασμένο αριθμό σφαιρών και έτσι αποφεύγονται λογικές του να χρησιμοποιούνται μόνο ένα-δύο όπλα της αρεσκείας μας κάτι που συνήθως οδηγεί στην μονοτονία. Επίσης κάθε φορά που συλλέγετε ένα όπλο πυροδοτείται ένα σύντομο bullet time και έτσι το στοιχείο του πότε θα «σηκώσετε» ένα όπλο ανάγεται αυτόματα σε στρατηγικής σημασίας  επιλογή στις δυσκολότερες μάχες.

Η ποικιλία των διαφορετικών όπλων επιφέρει και τους ανάλογους ποικίλους τρόπους στην εξολόθρευση των εχθρών. Θα ματώσετε, θα παγώσετε, θα κάψετε, θα εξαϋλώσετε και πολλά άλλα τους αντιπάλους σας συνοδεία της απαραίτητης γραφικής απεικόνισης. Αυτή η γλαφυρότητα στο πως σκοτώνετε τους εχθρούς μου θύμισε τα κλασσικά Crusader No Remorse και No Regret από τα 90s και αυτό μόνο θετικό είναι.

Εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους τομείς του, το Ruiner δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη ποικιλία στους χάρτες του. Είτε πρόκειται για κάποιο υπόγειο πάρκινγκ, είτε για κάποιο εργοστάσιο, οι δεκαπέντε πίστες του παιχνιδιού παραμένουν λίγο πολύ παρόμοιες. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η πόλη Rengkok η οποία σφύζει από ζωή και λειτουργεί ως κεντρικό hub αφού από εκεί σας αναθέτονται οι κεντρικές αποστολές και τα side missions μέσω των πολύχρωμων χαρακτήρων του παιχνιδιού.

Τα side missions αφενός εμπλουτίζουν την συνολική εμπειρία αλλά περιορίζονται στη συλλογή αντικειμένων και δυστυχώς είναι και ο μόνος λόγος να επαναλάβετε κάποιες από τις πίστες του παιχνιδιού απουσία μίας new game plus επιλογής. Στο τεχνικό κομμάτι ο χειρισμός εξυπηρετεί άψογα τη ροή των μαχών με μοναδικό παράπονο πως θα ήθελα την ανταπόκριση στη λειτουργία του dash ελάχιστα δέκατα του δευτερολέπτου πιο άμεση.

Τα κρυστάλλινα γραφικά κάνουν τον τίτλο να ξεχωρίζει και τουλάχιστον στο PS4 Pro δεν παρατήρησα κάποια πτώση στην απόδοση πάρα τη σύγχρονη παρουσία πολλαπλών εχθρών και των εφέ που προκαλούν τα όπλα, abilities και οι εκρήξεις που συντελούν στον γενικότερο χαμό που διαδραματίζεται στην οθόνη. Τέλος στα του ήχου οι επιθανάτιες κραυγές των αντιπάλων προκαλούν σαδιστική ικανοποίηση και στο μουσικό κομμάτι συναντάμε το απαραίτητο συνοδευτικό tech soundtrack με πολλά αξιομνημόνευτα θέματα που ευχαριστήθηκα και εκτός παιχνιδιού.

Σε καιρούς που οι μεγάλες εταιρείες κουράζουν και προκαλούν με τα microtransactions η Reikon δείχνει πως γίνεται έχοντας ανακοινώσει πως θα κυκλοφορήσει δωρεάν DLC υλικό για να υποστηρίξει τον τίτλο της. Το παιχνίδι θα λάμβανε και φυσική έκδοση η οποία δυστυχώς ακυρώθηκε λόγω του ότι τα τέλη που θα έπρεπε να καταβληθούν στην γνωστή υπηρεσία ESRB ώστε να δοθεί το απαιτούμενο rating θα εκτόξευαν το κόστος παραγωγής...