South Park: The Fractured But Whole Review

Είτε πεθαίνεις σαν ήρωας, είτε ζεις αρκετά, ώστε να δεις τον εαυτό σου να γίνεται ο εγκληματίας. Αυτός δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Αυτός αερίστηκε στις μπάλες αυτών των ανθρώπων. Είναι ό,τι πρέπει να είναι. Για το South Park. Ένας ήρωας. Όχι ο ήρωας που τους άξιζε, αλλά ο ήρωας που είχανε ανάγκη. Τίποτα λιγότερο από έναν αστραφτερό Douchebag. Θα τον κυνηγήσουν. Θα τον καταδικάσουν. Θα αμολήσουν τα σκυλιά πίσω του. Γιατί αυτό πρέπει να γίνει. Κάποιες φορές, η αλήθεια αρκεί. Κάποιες φορές, όμως, οι άνθρωποι αξίζουν περισσότερα. Κάποιες φορές, οι άνθρωποι αξίζουν ανταμοιβή για την πίστη τους. Πρέπει να τον κυνηγήσουμε. Γιατί είναι ο ήρωας που αξίζει στο South Park, αλλά όχι αυτός που τώρα αυτό χρειάζεται. Γι' αυτό θα τον κυνηγήσουμε. Γιατί μπορεί να το αντέξει. Γιατί δεν είναι ο δικός μας ήρωας. Είναι ένας σκοτεινός Farting Vigilante. Ένας άγρυπνος Butt Lord. Το New Kid.

Το South Park: The Fractured But Whole είναι το δεύτερο παιχνίδι της σειράς, μετά την εξαγορά των δικαιωμάτων από την Ubisoft, η οποία ακολούθησε την χρεοκοπία της THQ το 2012, που λαμβάνει χώρα στον κόσμο κινουμένων σχεδίων για ενηλίκους των δημιουργών Trey Parker και Matt Stone. Το παιχνίδι εκδίδεται από την Ubisoft και αναπτύχθηκε από την ομάδα της στο San Francisco σε συνεργασία με τους δύο δημιουργούς, ενώ κυκλοφορεί για PS4, Xbox One και ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Τα γεγονότα του The Fractured But Whole ακολουθούν αυτά του πρώτου παιχνιδιού και βρίσκουμε τα «Τεταρτάκια» να παίζουν, ντυμένα πολεμιστές, μάγοι και elves, πολεμώντας για το The Stick of Truth, το οποίο οι ήρωες είχαν πετάξει στην Stark’s Pond, αφού αποφάσισαν ότι δεν θα έπρεπε να το έχει κανείς λόγω της υπερβολικής δυναμής του. Στο κόσμο της σειράς ακολουθεί την αποτυχημένη προσπάθεια των παιδιών να ξεκινήσουν το δικό τους superhero franchise στο πρόσφατο 4η επεισόδιο της τρέχουσας σεζόν και πραγματεύεται τον Εμφύλιο Πόλεμο που ξεκίνησε στο τέλος του επεισοδίου. Έμπνευση αντλείται κυρίως -αλλά όχι μόνο- από τις σεζόν 13 και 14 που πρωτοείδαμε τις superhero περσόνες των χαρακτήρων και την υπερβολική μανία με την πολιτική ορθότητα της 19ης. Για άλλη μια φορά, κινητήρια δύναμη της ιστορίας, είναι ο Eric Cartman, ή καλύτερα, το alter ego που έχει υιοθετήσει, «The Coon», σουπερήρωας που φέρνει σε υβρίδιο των Batman και Wolverine με στολή εμπνευσμένη από ρακούν. Το νέο του σχέδιο για να βγάλει πολλά λεφτά είναι να αναπαράγει ένα κινηματογραφικό και τηλεοπτικό σύμπαν (όμοιο των Marvel Cinematic Universe και DC Extended Universe) με την αμοιβή των εκατό δολαρίων που προσφέρεται για την εύρεση μιας εξαφανισμένης γάτας.

Οφείλω να ομολογήσω ότι το γενικότερο χιούμορ δεν με έκανε να γελάσω όσο στο πρώτο παιχνίδι και το βρήκα αρκετά λιγότερο ριψοκίνδυνο. Το μεγαλύτερο μέρος των αστείων τα είχα ακούσει ξανά. Βέβαια, σε αυτό μπορεί να συμβάλει ότι μεταξύ των δύο παιχνιδιών παρακολούθησα εντατικά όλες τις σεζόν της σειράς παραπάνω από μία φορές. Σίγουρα, όμως, με άφησε περισσότερο ικανοποιημένο από την τελευταία ολοκληρωμένη 20η σεζόν της σειράς, που επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την εκλογή του Donald Trump, ενώ αρχικά η δομή είχε στηθεί στο πιθανότερο ενδεχόμενο εκλογής της Hillary Clinton. Δυστυχώς, ο αριθμός των ουσιαστικών side quests σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι είναι μειωμένος, ενώ πολλά από αυτά ανήκουν στην υποκατηγορία «Scavenger», αποστολές της μορφής «Βρες Χ αριθμό από collectables». Επίσης, υπάρχει αρκετά μικρότερη ποικιλία στα περιβάλλοντα και τα σκηνικά, καθώς κατά κύριο λόγο όλα τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα στο South Park, σε αντίθεση με το Stick of Truth για παράδειγμα όπου είχε περισσότερες διαφορετικές περιοχές, όπως ο Καναδάς.

Αρχικά, ο παίκτης καλείται να επιλέξει μεταξύ τριών διαφορετικών κλάσεων (Brutalist, Blaster, Speedster), ενώ σταδιακά γίνονται σε αυτόν διαθέσιμα περισσότερα classes και τελικά όλα, φτάνοντας στο τέλος να έχει στην διάθεσή του επιθέσεις από 12 διαφορετικές κατηγορίες (οι προαναφερθέντες συν τις Elementalist, Gadgeteer, Mystic, Cyborg, Psychic, Assassin, Commander, Netherborn και Karate Kid). Η ανάπτυξη των χαρακτήρων γίνεται μέσω αντικειμένων (Artifacts) με passive bonuses τα οποία λειτουργούν για ολόκληρη την ομάδα (τον πρωταγωνιστή και 3 εκ των 12 διαθέσιμων συμπολεμιστών του). Το σύστημα μάχης έχει αλλάξει αρκετά από το προηγούμενο παιχνίδι. Πλέον η μάχες είναι turn-based μορφής και λαμβάνουν χώρα σε ένα πλέγμα, πολύ χονδρικά σαν σκακιέρα, και οι επιθέσεις, των οποίων η δύναμη αυξάνεται ελαφρώς με την επιτυχή ολοκλήρωση μικρών QTEs, χαρακτηρίζονται από τα τετραγωνάκια τα οποία επηρεάζουν και την τελική θέση του χρήστη αλλά και του στόχου μετά την εκτέλεσή τους.

Μετά την πρώτη συνάντηση του παίκτη με τον PC Principal, ξεκλειδώνεται και η δυνατότητα να προκαλέσεις ζημιά σε αντίπαλο χαρακτήρα μέσω του «Microaggression συστήματος», το οποίο τιμωρεί τα σχόλια που γίνονται μεταξύ των γύρων και μπορούν να ερμηνευτούν με σεξιστικό ή ρατσιστικό τρόπο. Στο Fractured But Whole, οι ηχηρές έξοδοι των εντερικών αερίων δια του πρωκτού του πρωταγωνιστή μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για την επίλυση γρίφων στον κόσμο του παιχνιδιού, που γενικότερα έχουν μικρή δυσκολία, όσο και για να επηρεάσουν την ροή της μάχης, διακόπτοντας τον γύρο του αντιπάλου. Κάνουν την επιστροφή τους τα αναλώσιμα που χρησιμοποιούνται κατά την διάρκεια της μάχης και τα summon ειδικής βοήθειας. Το σύστημα μάχης αποτελεί μια αρκετά αξιοσημείωτη βελτίωση σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, καθώς δίνει περισσότερο βάθος και μεγαλύτερη γκάμα επιλογών προσέγγισης της μάχης.

Αν και το κάθε class έχει 3 διαφορετικά abilities και μία Ultimate επίθεση (η μπάρα της οποίας γεμίζει ολοκληρώνοντας με επιτυχία τα QTEs κατά την διάρκεια της μάχης), δεν δίνει την εντύπωση ότι περιέχει 50 συνολικά διαφορετικές κινήσεις, αφού αρκετές μοιάζουν μεταξύ τους. Τα scrap αντικείμενα έχουν απογυμνωθεί από τον χαρακτήρα που είχαν καθώς δεν συνοδεύονται από κάποια εικόνα. Το σύστημα crafting που έχει ενσωματωθεί είναι αρκετά ρηχό και μοιάζει ότι προστέθηκε «απλά για να υπάρχει». Υπάρχει μια πληθώρα διαφορετικών στολών που μπορούν να συνδυαστούν για να παραμετροποιήσετε την εμφάνιση του χαρακτήρα σας. Εδώ θα ήθελα να δω ίσως η κάθε στολή να έχει και κάποια στατιστικά και να μην αλλάζει μόνο το οπτικό αποτέλεσμα. Επίσης, θα ήθελα έστω και μια ελάχιστη παραμετροποίηση της εμφάνισης και των στατιστικών των υπόλοιπων χαρακτήρων που μας συνοδεύουν στις μάχες.

Τόσο εικαστικά, όσο και στον τομέα του ήχου, έχουμε την ίδια αρκετά καλή ποιότητα που είδαμε και στο Stick of Truth, με το art style της σειράς να μεταφέρεται άρτια για μια ακόμη φορά στο παιχνίδι. Από τεχνικά προβλήματα, και αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο στην έκδοση του PS4, παρατήρησα κάποιες μικρές καθυστερήσεις στην μετάβαση μεταξύ των γύρων κίνησης και επίθεσης των χαρακτήρων κατά την διάρκεια της μάχης, αν και η εμφάνισή τους δεν ήταν τόσο συχνή.