Project CARS 2 Review

Project CARS 2 Review

22 Σεπτεμβρίου 2017 09:17
Κούμπωσε η πρώτη, δε μπήκε η δευτέρα…

Το πρώτο Project CARS κυκλοφόρησε το 2015 από τη  Slightly Mad Studios. Ήταν ένα παιχνίδι το οποίο χρηματοδοτήθηκε από το κοινό μέσω της πλατφόρμας WMD, όπου οι ενδιαφερόμενοι, μπορούσαν πέραν των χρημάτων, να έχουν ουσιαστικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιχνιδιού δίνοντας feedback, προτάσεις και ιδέες. Έτσι το CARS (Community Assisted Racing Simulator) χρηματοδοτήθηκε και κυκλοφόρησε. Ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του πρώτου παιχνιδιού, η SMS ανακοίνωσε την εξέλιξη του δεύτερου παιχνιδιού της σειράς, με τον ίδιο τρόπο χρηματοδότησης και ανάπτυξης, με το παιχνίδι πλέον να είναι στα χέρια μας.

Πριν ξεκινήσω την ανάλυση, θα ήθελα να επαναπροσδιορίσω κάποια πράγματα σχετικά με το Project CARS. Το Project CARS αποτέλεσε την πρώτη μου απόπειρα στη συγγραφή review και η αλήθεια είναι ότι ενώ ήμουν σχολαστικός με το παιχνίδι καθαυτό, δεν είχα ακόμη ανεπτυγμένη κριτική σκέψη και τη διορατικότητα στην έρευνά μου. Αυτό το λέω, γιατί βλέποντας σήμερα την κριτική μου για το παιχνίδι θεωρώ ότι ήμουν  αρκετά επιεικής σε ορισμένα πράγματα και συγκεκριμένα στον τεχνικό τομέα. Αυτό που δεν αντιλήφθηκα εκ πρώτης όψεως είναι το γεγονός ότι ο τεχνικός τομέας του παιχνιδιού είναι βασισμένος στα προηγούμενα project του studio (NFS Shift, NFS Shift 2, Test Drive: Ferrari Racing Legends). Το μοντέλο φυσικών δυνάμεων, η λειτουργία της κάμερας, τα γραφικά, το gameplay, το μοντέλο φυσικών δυνάμεων, το εικαστικό θέμα, τα voiceovers, ο ήχος, είναι assets τα οποία είτε με τις απαραίτητες παραμετροποιήσεις, είτε αυτούσια, χρησιμοποιούνται σε όλες τις παραγωγές. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί θέλω να είμαι ειλικρινής απέναντι στους αναγνώστες, όχι όταν είμαι σωστός, αλλά προπάντων όταν κάνω λάθος. Αυτό δεν αλλάζει την άποψη μου για το παιχνίδι, αλλά μου δίνει κίνητρο να βάλω το PC 2 στο μικροσκόπιο.

Αρχίζοντας την ανάλυση από την καριέρα, η μοναδική διαφορά των παιχνιδιών όσον αφορά την καριέρα έχει να κάνει με την εμφάνιση και τη χρηστικότητα των μενού. Στο PC 2 το UI του παιχνιδιού είναι δομημένο με γνώμονα τις κονσόλες με έναν πιο απλοϊκό τρόπο, φιλικό σε νέους χρήστες, αλλά σε σύγκριση με τον προκάτοχό του δεν έχει τη φινέτσα και τη διαφορετικότητα που είχε το προηγούμενο. Το περιεχόμενο και οι ρυθμοί της καριέρας είναι ίδιοι με τον παίκτη να δημιουργεί έναν οδηγό ο οποίος ξεκινά την αγωνιστική του καριέρα από τις χαμηλές κατηγορίες υπογράφοντας συμβόλαια με διάφορες ομάδες, ενώ ανάλογα με την πορεία του στην καριέρα έχει τη δυνατότητα να ξεκλειδώσει Invitational Events. Το ίδιο γίνεται και με το Manufacturers Affinity, το οποίο αυξάνεται οδηγώντας οχήματα ενός συγκεκριμένου κατασκευαστή. Μεγάλο selling point του παιχνιδιού η προσθήκη Rallycross και event σε μη ασφάλτινες διαδρομές, όμως αυτό θεωρώ ότι μένει ανεκμετάλλευτο ειδικά τώρα, που ο ανταγωνισμός έχει ξεφύγει.  Άξιο αναφοράς είναι οι προσθήκες και οι αλλαγές στο community το οποίο πλέον ακολουθεί την μόδα και στρέφει την προσοχή του στα Εsports μέσω community events, time trials αλλά και με τη δημιουργία πλατφόρμας άμεσης αλληλεπίδρασης για ενημέρωση και βίντεο σχετικά με αυτά.

Σε ό,τι αφορά στο gameplay εδώ η SMS ακολούθησε τη χρυσή ρήση του “ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει”. Τα μοντέλα χειρισμού και φυσικών δυνάμεων παραμένουν ίδια, διατηρώντας την ίδια εθιστική εμπειρία με το πρώτο Project CARS. Άλλωστε αυτό είναι που διαφοροποιεί το παιχνίδι από τον ανταγωνισμό ο ρεαλισμός των αγώνων ταχύτητας εντός και εκτός πίστας, με τον παίκτη να πρέπει να λαμβάνει υπόψιν πολλούς παράγοντες χρησιμοποιώντας τον μηχανικό του ώστε να φέρει το αυτοκίνητο στα μέτρα του και να πρέπει να προσαρμοστεί στα δεδομένα της οδήγησης. Όσοι δεν έχουν πιάσει στα χέρια τους simulators στην αρχή σίγουρα θα δυσκολευτούν να προσαρμοστούν στους ρυθμούς του παιχνιδιού, αλλά όσοι είναι μυημένοι σίγουρα δεν θα μείνουν ανικανοποίητοι. Το μοντέλο καιρικών συνθηκών παραμένει το ίδιο καλό, με την καλύτερη και πιο πιστή χρήση βροχής σε βιντεοπαιχνίδι μέχρι σήμερα.

Τα μόνα αρνητικά που έχω να πω σε σχέση με τον τεχνικό τομέα είναι το σύστημα ποινών, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με αυτό του PC. Πολλές φορές ηθελημένα έπεφτα σε αυτοκίνητα με σκοπό να δω τη μαύρη σημαία (αποκλεισμός από τον αγώνα) και δε γινόταν τίποτα και άλλες φορές μόλις ο τροχός άγγιζε λίγο τα όρια της πίστας κατά τη διάρκεια προσπεράσματος κατευθείαν δεχόμουν κάποιου είδους ποινή. Ακόμη ένα στοιχείο που θέλω να σταθώ είναι η επιλογή των αυτοκινήτων και των διαδρομών. Στο προηγούμενο παιχνίδι είχα αναφερθεί σε οχήματα τα οποία δεν είχαν θέση σε ένα παιχνίδι τέτοιας θεματολογίας. Εν μέρει αυτό διορθώθηκε με την προσθήκη οχημάτων τα οποία έχουν κάποια ιστορική σημασία (την προσθήκη οχημάτων της Porsche), αλλά ακόμη υπάρχουν οχήματα τα οποία δεν έχουν θέση στο παιχνίδι επηρεασμένοι από τον ανταγωνισμό ή και τις εταιρίες. Η γενική εικόνα που έχω όσον αφορά το παικτικό κομμάτι του παιχνιδιού είναι απολύτως ικανοποιητική.

Και φτάνουμε στο μεγάλο αγκάθι του παιχνιδιού, τον τεχνικό τομέα. Εδώ η κακή έκβαση του πράγματος φαίνεται από νωρίς, από το εισαγωγικό βίντεο. Κάθε cinematic του παιχνιδιού έχει ένα λευκό πέπλο που πολλές φορές κάνει τη θέαση απαγορευτική, σημάδι κακής επεξεργασίας της εικόνας. Το Project CARS 2 αποτελεί sequel του Project CARS, κάτι που σημαίνει ότι έχοντας χτίσει γερά θεμέλια, πατάει πάνω σε αυτά για να χτίσει τον επόμενο όροφο, όμως αυτό το χτίσμα μοιάζει περισσότερο σε ημιόροφο. Ένα sequel χρησιμοποιεί τον προκάτοχό του σαν βάση, αλλά στην περίπτωση του PC 2 θα έλεγα ότι αποτελεί περισσότερο κλώνο παρά κάτι νέο. Το κακό βέβαια δεν υπάρχει από τώρα, αλλά όπως προανέφερα υπάρχει από παλαιότερα.

Η Slightly Mad Studios δημιουργήθηκε το 2009 και τα πρώτα δύο παιχνίδια που δημιούργησε ήταν τα NFS Shift 1 & 2 και αργότερα με τη λήξη της συνεργασίας με την ΕΑ δημιούργησαν το Test Drive: Ferrari Racing Legends. Κοινό σημείο και των δύο; Ο τεχνικός τομέας. Στην ουσία αυτά τα τρία παιχνίδια μεταξύ τους είναι ακριβώς το ίδιο παιχνίδι με μόνη διαφορά τη θεματολόγια τους και την άδεια χρήσεως του franchise. Αυτό ήταν κάτι το οποίο εν μέρει συνεχίστηκε στο Project CARS και ομολογώ ότι δεν το αντιλήφθηκα τότε, όμως στο Project CARS 2 είναι πλέον εμφανές παρόλες τις αλλαγές. Συγκεκριμένα το μοντέλο ζημιών, ένα κομμάτι των racing παιχνιδιών έχει κάνει άλματα εξέλιξης τα τελευταία χρόνια, στο PC 2 είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό του πρώτου NFS Shift, ακόμη και στα animation της πρόσκρουσης. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στον ήχο του παιχνιδιού, η μουσική είναι εκνευριστικά πομπώδης και ανούσια όπως στα Shift, με αποκορύφωμα ένα voiceover για τον Ayrton Senna που ακούγεται συνεχώς και θα κάνει ακόμη και τους πιο σκληρούς να λυγίσουν. Ο ήχος των οχημάτων είναι ακριβώς ο ίδιος σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια της SMS, με λαμπρό παράδειγμα τον ήχο του κιβωτίου ταχυτήτων και των ελαστικών.

Το κερασάκι στην τούρτα βέβαια είναι ο τομέας των γραφικών, εδώ που είναι η μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία. Το παιχνίδι στο PS4 έχει σταθερό 1080p σε 60 FPS με την ποιότητα των γραφικών να είναι ακριβώς ίδια με το Project CARS. Καμία μα καμία απολύτως βελτίωση δεν έχει γίνει όσον αφορά των σχεδιασμό των πιστών και τη λεπτομέρεια των αυτοκινήτων. Στο review του προηγούμενου παιχνιδιού είχα αναφερθεί στη λεπτομέρεια των αυτοκινήτων δίνοντας έμφαση στην πιστότητα των κινούμενων μερών, κάτι το οποίο μου έκανε εντύπωση και περίμενα να δω σημάδια βελτίωσης στο sequel. Να ξεκαθαρίσω ότι τα γραφικά του παιχνιδιού δεν είναι άσχημα, κάθε άλλο και σε καμία περίπτωση δεν περίμενα να δω το επόμενο τεχνολογικό επίτευγμα από αυτό το παιχνίδι, όμως περίμενα να υπάρχει μία απειροελάχιστη βελτίωση και αφού πλέον μιλάμε για στασιμότητα, οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Τα μοντέλα αυτοκινήτων και διαδρομών είναι τα ίδια ακριβώς με το προηγούμενο παιχνίδι, πράγμα το οποίο εκτός από την ηλικία τους δείχνει και την έλλειψη ενασχόλησης για τη βελτίωσή τους. Ένα παράδειγμα που έχω και μπορώ να πω ότι μου έκανε άσχημη εντύπωση είναι με το EVO 6 RS της SVA, ένα όχημα Τime Αttack που υπάρχει στο παιχνίδι. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο έχει το σύστημα ψύξης (ψυγείο, ανεμιστήρες) στο πίσω μέρος, κάτι το οποίο είναι εμφανές στο γυμνό μάτι. Περίμενα, λοιπόν, αφού η SMS δίνει έμφαση στη λεπτομέρεια οι ανεμιστήρες αυτοί να κινούνται ενώ το όχημα είναι σε λειτουργία κάτι το οποίο δεν συμβαίνει. Για το τέλος αφήνω τη μέτρια προς κακή λειτουργικότητα του παιχνιδιού. Το PC 2 είναι γεμάτο bugs και glitches όπως είναι κορίνες που όταν χτυπηθούν μένουν στον αέρα, αυτοκίνητα που κατά την εκκίνηση είναι το ένα πάνω στο άλλο, crashes σε άκυρες στιγμές και άλλα μικρά προβλήματα των οποίων η συχνότητα είναι μεγάλη. Μάλιστα κατά τη διάρκεια του review το παιχνίδι έκανε update των 11GB το οποίο υποσχόταν να διορθώσει όλα αυτά τα προβλήματα, αλλά μέχρι στιγμής γίνεται το ακριβώς αντίθετο.

Συνοψίζοντας : Το Project CARS 2 δεν διατήρησε τη δυναμικότητα και τον αέρα του προκατόχου του, έπεσε θύμα του ίδιου του του εαυτού. Όταν το Project CARS κυκλοφόρησε το 2015, ήταν το παιχνίδι που έφερε το Simulation Racing στο mainstream κοινό κι αυτό για πολλούς ήταν μία ανάσα φρέσκου αέρα. Προσωπικά το λάτρεψα, γιατί μου θύμισε τα παλιά TOCA Race Driver στη φιλοσοφία του, έθεσε γερές βάσεις και πήρε άξια ένα κομμάτι της πίτας από τους μεγάλους. Αυτό ήταν μία νίκη όχι μόνο του Studio αλλά και του κοινού το οποίο είχε λόγο στην εξέλιξη και στην πορεία του παιχνιδιού, αλλά δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται για ακόμη μία φορά με το studio να κάνει μία δυναμική είσοδο στην αγορά και την σιγουριά της επιτυχίας να οδηγεί σε οκνηρία, σε σίγουρες λύσεις και μεθόδους που ίσως έχουν αρνητικά αποτελέσματα. Σαν μία χαμένη αλλαγή ταχύτητας, άλλες φορές ανούσια, άλλες φορές καταστροφική…
Box Art
Tested on : PS4
Developer : Slightly Mad Studios
Publisher : BANDAI NAMCO Entertainment
Distributor : BANDAI NAMCO Entertainment
Available for : Xbox One, PC, PS4
Release date : 2017-09-22