PES 2017 Review

Κάθε χρόνο, τέτοιον καιρό, αναζωπυρώνεται η κόντρα PES και FIFA λίγο πριν κυκλοφορήσουν οι νέες τους εκδόσεις, σε μια άτυπη κόντρα που δε σταματά τουλάχιστον μήνες μετά το λανσάρισμά τους και έως ότου κοπάσουν και...φτου ξανά από την αρχή. Τονίζω τη λέξη άτυπη γιατί έχω παρατηρήσει, ιδιαίτερα μετά την αλλαγή πλεύσης για το PES πριν λίγα χρόνια με την ενσωμάτωση της Fox Engine, πως είναι ανώφελο και εντελώς ανούσιο να συγκρίνουμε τα δύο franchises. Ειλικρινά, κάθε φορά που είμαι πλησίον μιας τέτοιας συζήτησης απέχω σιωπηλά γιατί πολύ απλά συνειδητοποίησα -προς δικιάς μου ανακούφισης σε ετήσια βάση- ότι είναι δύο εντελώς διαφορετικές ποδοσφαιρικές σχολές για να τις συγκρίνει με μένος κάποιος μεταξύ τους. Και όσο το συντομότερο το συνειδητοποιήσετε όσο διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ελπίζοντας να σας βάζω στη διαδικασία να το σκεφτείτε, είτε αγαπάτε τη μια πλευρά ή την άλλη, τόσο περισσότερο θα απολαμβάνετε του κάθε τίτλους. Αρκετά με τις σκέψεις μου για τα ‘ποδοσφαιράκια’ και τα «δυο μου cents» για το πόσο το κοινό και η αντίληψη του αδικεί σε περιπτώσεις τις προσπάθειες εκατέρωθεν. Ας πάμε στο ψητό, που είναι Pro Evolution Soccer 2017, το οποίο συνεχίζει ακριβώς στα σωστά χνάρια που άφησε ο προκάτοχός του.

Τι και αν φέτος η PES Productions δεν υποσχέθηκε "λαγούς με πετραχήλια" και άλλου τέτοιου είδους φαμφάρες και όμορφα μαρκετίστικα taglines για το εμπλουτισμό των trailers του τίτλου. Το PES 2017 είναι το πιο στιβαρό και ευχάριστο παιχνίδι της σειράς μέχρι στιγμής. Και θα τονίσω και θα επαυξάνω το «καλύτερο της σειράς» γιατί θα ήταν λάθος να σηκώσω σημαία, να βάλω παρωπίδες και να ξεκινήσω μια σταυροφορία υπέρ του ότι είναι το «καλύτερο ποδοσφαιρικό παιχνίδι όλων των εποχών» ή το «πιο ολοκληρωμένο μέχρι σήμερα» γιατί πολύ απλά δεν είναι, μιλώντας σε ευρύτερη κλίμακα. Θα έσπαγε το φράγμα της αντικειμενικότητας και της μετριοπαθούς προσέγγισης του κειμένου αυτού άλλωστε. Να το πω κι αλλιώς: στη δικιά του την αυλή το PES 2017 παίζει μπάλα ανενόχλητο και παίζει και πολύ εντυπωσιακά, το θέμα είναι πως δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όταν βγαίνει έξω από αυτή.

Αυτή τη φορά, το gameplay του είναι τόσο σφιχτά δεμένο που το lurning curve -ο χρόνος εκμάθησης και συνήθειας του χειρισμού του- σχεδόν εκμηδενίστηκε. Από την πρώτη στιγμή που κινείσαι στο χώρο με τη μπάλα, η μεστότητα και ο ρυθμός σε συνεπαίρνει. Έγινα ένα με τους 11 παίκτες της οθόνης μου πιο γρήγορα από ποτέ. Ο χειρισμός τόσο άμεσος, που το τικι-τακα μεταξύ των ποδοσφαιριστών είναι απόλαυση. Σαφώς και πρέπει να αποδεχτούμε πως το PES δεν προσεγγίζει εντελώς ρεαλιστικά την αίσθηση του ποδοσφαίρου -τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ, αλλά το προσεγγίζει ρεαλιστικά από τη δική του μοναδική οπτική γωνία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ναι, φίλε αναγνώστη, το PES 2017 μπορεί να γίνει απολαυστικό ακόμη και για κάποιον που προτιμάει το FIFA ή τυχαίνει αυτό να είναι η μοναδική επιλογή για να αράξει και να παίξει κάνα παιχνίδι με την παρέα σε κάποιο σπίτι ή καφετέρια. Βέβαια, με την προϋπόθεση πως θα πρέπει να χωνέψεις την έλλειψη licensed ομάδων. Περισσότερα για αυτό το σοβαρότατο θέμα σε λίγο.

Πιστεύω πως πλέον η PES Productions έχει βρει το ιδανικότερο βάρος παικτών και μπάλας στα physics, διότι φέτος ειδικά, η λέξη ισορροπία είναι που διέπει το gameplay του. Εντάξει, σίγουρα υπάρχουν στιγμές που η μπάλα γίνεται παράξενα ελαφριά ή σταματάει κάπως απότομα στην πορεία μιας πάσας λες και ξεφουσκώνει. Έχω και ένα παράπονο για τις σέντρες και τις ψηλοκρεμαστές πάσες, όπου εκεί τα physics δεν είναι αντιπροσωπευτικά του συνόλου και χρίζουν προσοχής για του χρόνου. Γενικότερα όμως, τα σουτ τα νιώθεις από τη στιγμή που πατάς το τετράγωνο και ακούς τον γδούπο από το δέρμα της μπάλας, να σκάει στο δέρμα του παπουτσιού του παίκτη. Επίσης, τα τζαρτζαρίσματα και τα κλεψίματα της μπάλας έχουν ένα σωστότερο -για τα δεδομένα της σειράς- αντίκτυπο στην απόκριση των παικτών.

Πρακτικά δεν θα αντιληφθείτε τις όποιες αλλαγές υπάρχουν στο gameplay γιατί πολύ απλά είναι ελάχιστες και φαίνεται πως φέτος οι developers, έχοντας ακούσει τα δύο τελευταία χρόνια πως είναι στο σωστό δρόμο, να δέσουν αυτή τη φόρμουλα και να φέρουν το πιο… Pro των τελευταίων ετών. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνω στην ΑΙ του PES 2017, η οποία είναι υποδειγματική πλην ορισμένων εξαιρέσεων. Πιέζουν κατάλληλα, κλείνουν χώρους, απλώνονται όταν χαλαρώνει το παιχνίδι, αντιδρούν σε συνδυασμούς των αντιπάλων και δεν κοιτούν σαν "χάνοι" π.χ. όταν Neymar-Messi-Suarez παίζουν τριγωνάκια έξω από την περιοχή. Παρατήρησα ακόμη ότι ανταποκρίνονται καλά και όταν δεν ζητούσα πίεση από δεύτερο παίκτη, έτσι ώστε να στενέψω τους χώρους στον αντίπαλο, καθώς γινόταν σε ένα μεγάλο βαθμό από την ΑΙ. Εκεί που χωλαίνει όμως τεχνητή νοημοσύνη είναι στις αντιδράσεις των τερματοφυλάκων στις κεφαλιές, ενώ συνολικά στέκονται στο ύψος τους καλύτερα από πέρυσι και τους βλέπεις να κάνουν εντυπωσιακές επεμβάσεις, ακόμη και διπλές και τριπλές αν χρειαστεί. Στις κεφαλιές, κοινώς, οι τερματοφύλακες τα χάνουν στο 99% των περιπτώσεων και αντιδρούν σπασμωδικά, ακόμη και αν η μπάλα δεν έχει τη δύναμη για να πεις ότι "πάω πάσο δεν πιανόταν."

Αναλογιζόμενος τις πρώτες μου κιόλας ώρες στο PES 2017, κατέληξα στο πόσο άνετα ισορροπεί την arcade και sim φύση του και φέρνει στην επιφάνεια και πάλι την απόλαυση του να παίζεις Pro. Και προχωρώ στο μεγάλο αγκάθι του PES 2017 και αυτό που ταλανίζει τη σειρά: τα licenses. Κατ' εμέ δε νοείται να καυχιέται η Konami για την απόκτηση γηπέδων και μεγάλων συλλόγων (βλ. περίπτωση Barcelona-Camp Nou) όταν υπάρχουν σοβαρότερες ελλείψεις. Το χειρότερο είναι να προσπαθεί να πείσει το κοινό πως «εμείς έχουμε το Camp Nou και θα το βρείτε στην πιο πειστική του απόδοση μόνο εδώ». Τι να το κάνω βρε Konami μου το Camp Nou, όταν η θρυλική Real ονομάζεται MD White και για να παίξω αντίπαλο με την Valencia, πρέπει να ψάξω σε online λεξικό μετάφρασης unlicensed ομάδων στο PES; Ή όταν μου έχεις licensed το Campionato (Ιταλικό πρωτάθλημα) και λείπει η…πρωταθλήτρια Juventus; Ή όταν παίζεις Champions League και το μόνο διαθέσιμο γήπεδο είναι το...Konami Stadium. Δεν σας κρύβω ότι η απουσία της μου έκατσε στο λαιμό γιατί είναι εντελώς παράλογο το όλο σκηνικό εν έτει 2016 και "χτυπάει" πολύ όταν η αντίπερα όχθη έχει διψήφιο αριθμό πλήρως licensed πρωταθλημάτων. Δυστυχώς, εδώ η σύγκριση γίνεται αναπόφευκτη.

Με πολύ απλά λόγια δεν νοείται να περιμένεις από τον απλό gamer, που έχει να επιλέξει μεταξύ PES/ FIFA να ασχοληθεί σοβαρά και σε βάθος χρόνου με το παιχνίδι σου, όταν δεν έχεις βασικές ευρωπαϊκές ομάδες όπως η Manchester United και Chelsea (Man Red/ London FC) ή η Bayern Μονάχου και από την άλλη να καυχιέσαι πως έχεις την άδεια του…ασιατικού Champions League. Οι επιλεκτικές συνεργασίες μόνο κακό παρά καλό κάνουν καθώς τονίζουν ακόμη πιο πολύ την ανικανότητα απόκτησης δικαιωμάτων από την πλευρά της Konami.  Για να μη γίνομαι ο κακός της υπόθεσης, καλό είναι που προσφέρει το κάτι διαφορετικό, το πρόβλημα είναι πως η πλειοψηφία του κοινού του δεν είναι στην Ασία, αλλά στην Ευρώπη και εδώ είμαστε αμείλικτοι σε απουσίες ομάδων πέντε αστέρων. Και τόση ώρα δεν έχω αναφέρει πως από το PES 2017 λάμπουν δια της απουσίας τους οι ελληνικές ομάδες. Καλύτερα λοιπόν να κοιτάξει το PES να καλύψει τα απολύτως βασικά, αν θέλει να το πάρει στα σοβαρά ο υποψήφιος αγοραστής των €69, που θα ζυγίσει απλώς τα νούμερα πρωταθλημάτων, ομάδων κ.ο.κ., ακόμη και ας είναι το καλύτερο ποδοσφαιρικό παιχνίδι της αγοράς.

Και φέτος το PES θα καλύψει και τον πιο απαιτητικό παίκτη όσον αφορά τα modes. Θέλετε Master League; Θέλετε Become A Legend; Θέλετε Champions League και Europa League; Θέλετε το προσωπικά αγαπημένο myClub; Θα μείνετε προσκολλημένοι για πολύ καιρό στο γρασίδι του PES 2017, εφόσον είστε σε θέση να κάνετε μια γενναία προσπάθεια και να ξεπεράσετε την απουσία πολλών ομάδων, που συνθέτουν το απαραίτητο ποδοσφαιρικό κλίμα, τουλάχιστον για τις τρεις τελευταίες περιπτώσεις. Ιδιαίτερα θετικό βρήκα πως η PES Productions προσπάθησε να πουλήσει με έναν πιο απλουστευμένο τρόπο το δικό της Ultimate Team -λεγε με myClub- και έχτισε ένα τίμιο tutorial και καλωσόρισμα, ώστε να εξοικειωθεί ο παίκτης. Στα του online δεν θα ήθελα να αναφερθώ εκτενώς μιας και δεν είχα την ευκαιρία να παίξω αγώνες, όμως εντόπισα αρκετές φορές κατά την ενασχόληση μου, πως οι servers έπεφταν και είχαν συχνά downtimes. Κλείνοντας, αυτό το μέρος, θα ήθελα να πω πως το Live Update χαρακτηριστικό θα ωφελήσει τα roster του παιχνιδιού μιας και εβδομαδιαίως θα ανανεώνονται. 

Στα του τεχνικού τομέα το PES 2017 δεν ανακαλύπτει τον τροχό και συνεχίζει στο ίδιο μονοπάτι, το οποίο οπτικά το κάνει να ξεχωρίζει. Η Fox Engine παρέχει ορισμένα πολύ όμορφα και ομαλά animation, λεπτομερέστατα μοντέλα και πρόσωπα παικτών, στα οποία έχει γίνει -στις περιπτώσεις ορισμένων licensed ομάδων- πολύ καλή δουλειά, ενώ παρατηρείται και μια πιο τηλεοπτική παρουσίαση, με πανέμορφα τοπία και πλάνα εντός αλλά και εκτός γηπέδων -πάντα εντός των ορίων των αδειών. Αυτό που με ενόχλησε πάρα πολύ είναι η υπερβολική χρήση του motion blur από τη μηχανή γραφικών. Δεν ξέρω αν γίνεται για να καλυφθούν ατέλειες, αλλά στη γρήγορη κίνηση που προσφέρει το PES 2017, δεν το βοηθάει καθόλου και υπονομεύει το σύνολο εντελώς αχρείαστα. Τώρα, ο σχολιασμός είναι και αυτός τίμιος με τη βαριά Ιρλανδική προφορά του Jim Beglin και τον Peter Drury να δένουν ως ένα όμορφο ΄τηλεοπτικό’ δίδυμο, με τις εκρήξεις τους, τον ενθουσιασμό τους και τις αναλύσεις τους. Το πολύ κακό της υπόθεσης είναι πως οι ατάκες και οι γραμμές τους είναι τόσες λίγες που μετά ένα 15ωρο στο PES 2017 ανακυκλώνονται επικίνδυνα και χάνουν την υπόστασή τους.

Βέβαια, για χάρη του ελληνικού κοινού, υπάρχει και η ελληνική περιγραφή, που εδώ και χρόνια παραμένει στάσιμη, ανέμπνευστη και μοιάζει σαν εκείνα τα άνοστα γέλια-κονσέρβες. Θα ήταν προτιμότερο να μην υπήρχε καθόλου τόσο για το καλό το δικό μας όσο και για τους Γιώργο Θαναηλάκη και Χρήστο Σωτηρακόπουλο, οι οποίοι αναλώνονται κάθε χρόνο στις ίδιες ατάκες και "πέφτουν στα μάτια μας", ενώ ξέρουμε από την τηλεόραση πόσο καλοί είναι. Το επίπεδο της περιγραφής είναι για ακόμη μια φορά τραγελαφικό και αντί να προσφέρει ένταση, πάθος και πληροφορία, σε κάνει να μη ξέρεις πως να αντιδράσεις από ατάκες περασμένες από “google translate”, που δεν βγάζουν κανένα νόημα και δεν συνάδουν με την ελληνική πραγματικότητα. Ομολογώ πως μετά από 2-3 ώρες το γύρισα στην αγγλική περιγραφή και σας προτείνω να κάνετε το ίδιο.