Forza Motorsport Review | Λιώνουν τα λάστιχα, μαζί με τις επαναστατικές διαθέσεις!

Αν υπάρχει ένα διαχρονικά και ευλαβικά πιστό franchise της Microsoft ανά τα χρόνια, αυτό είναι το Forza Motorsport της Turn 10. Η σειρά έχει μια συνέπεια που ελάχιστες φορές συναντούμε σε αυτό το μέσο. Προσωπικά, είμαι λάτρης των Motorsport και όχι των Horizon, οπότε καταλαβαίνετε πως η κυκλοφορία ενός νέου κεφαλαίου ύστερα από έξι χρόνια αποχής και συνεχόμενης ροής τίτλων από την Playground Games, είναι για εμένα ένα πολύ ευχάριστο και αξιοσημείωτο γεγονός. Για την ιστορία, είναι η πρώτη φορά που παίρνει σε ένα Forza Motorsport έξι χρόνια για να «ανανεωθεί», μιας και οι μεταξύ τους κυκλοφορίες σπανίως απείχαν περισσότερα από δύο χρόνια.

Όπως και να ‘χει, η σειρά ανανεώνεται και μάλιστα η απλή ονομασία του τίτλου σε “Forza Motorsport” δηλώνει πως η Turn 10 προσπαθεί να περάσει έναν αέρα...reboot. Παρόλο που το παιχνίδι είναι βελτιωμένο σε όλους τους τομείς σε σχέση με τους προκατόχους του, η λέξη reboot ίσως και να είναι υπερβολική. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει πως το νέο Forza Motorsport δεν είναι ένα παιχνίδι που οι φίλοι των τεσσάρων τροχών δε θα αγαπήσουν.

Αυτό που κάποιος μπορεί εύκολα να ξεχωρίσει με το που ξεκινήσει το νέο Motorsport είναι πως η αποστειρωμένη παρουσίαση του θέματός του, έχει δώσει τη θέση της σε κάτι πιο «ζεστό» ως προς το υπόβαθρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού αλλά και του αυτοκινήτου γενικότερα. Όπως εξαιρετικά κάνει εδώ και χρόνια το Gran Turismo, έτσι και εδώ μια μικρή αναδρομή στην ιστορία οχημάτων και πιστών, μέσα από της φωνή μιας narrator και ντυμένη από πιο κινηματογραφικά πλάνα, είναι αρκετή για να κάνει το Motorsport λιγότερο «ξύλινο» στο στήσιμό του. Βέβαια, αυτό το “love letter” που γράφουν τα παιχνίδια της Polyphony Digital στο αυτοκίνητο ως μέσο γενικότερα, είναι -ακόμη- άφταστο.

Ξεκινώντας με το Career Mode, που κατ’ εμέ είναι και αυτό που ροκανίζει το 99.99% του χρόνου μου στα Forza Motorsport, δυστυχώς έχω να περιγράψω μία εμπειρία που τείνει προς την απογοήτευση. Νιώθω ότι το Career, σε αντίθεση με την υπόλοιπη παρουσίαση, παρέμεινε αποστειρωμένο και πως η αίσθηση της προόδου λάμπει δια της απουσίας της. Όπως συνέβαινε σε όλα τα προηγούμενα παιχνίδια, έτσι και εδώ, έχουμε «ξερά», άψυχα και καθόλου αλληλένδετα series αγώνων που το ένα διαδέχεται το άλλο με κλιμακούμενη δυσκολία και διάρκεια. Πρακτικά συμπληρώνεις «τικ» σε καρτέλες ολοκληρώνοντας αγώνες και τίποτα παραπάνω. Θα ήθελα να υπάρχει εντονότερη η αίσθηση του progression, η αίσθηση της «καριέρας» ενός οδηγού, όπως μαρτυρά και η ονομασία του mode.

Την κατάσταση σώζουν ελαφρώς οι ανανεωμένες στήλες των βελτιώσεων των οχημάτων. Σε αντίθεση με το παρελθόν που αγόραζες με τα γενικά credits τις παραμετροποιήσεις των αυτοκινήτων, στο νέο Forza Motorsport όλες αυτές οι αγορές γίνονται με currency που αποκτάς μέσω της εμπειρίας με το αυτοκίνητο. Με απλά λόγια, όσο περισσότερο οδηγείς ένα όχημα, τόσο περισσότερο ανοίγεται η λίστα με τις αλλαγές που μπορείς να κάνεις σε αυτό. Αυτή η διαδικασία σε κάνει να δένεσαι με συγκεκριμένα μοντέλα, να μαθαίνεις την ιδιοσυγκρασία τους, τις αδυναμίες τους και να αποκτάς εμπειρία ώστε να διορθώσεις τα κακώς κείμενά τους στο οδόστρωμα. Ευτυχές βρήκα το γεγονός ότι μπορείς να επιστρέψεις, ανά πάσα ώρα και στιγμή, στις stock προδιαγραφές του κάθε part ξεχωριστά, οπότε δε θα χρειαστεί να δεσμευτείς με την επιλογή σου για πάντα.

Αν είσαι γνώστης του αντικειμένου, μπορείς να φτάσεις σε μεγάλο βάθος σε ό,τι αφορά στην παραμετροποίηση των αυτοκινήτων, διαφορετικά για τους λιγότερο μυημένους, υπάρχει η επιλογή του αυτόματου upgrade πριν από κάθε αγώνα. Αν τώρα, κάποιος ξέρει καλά τη μηχανική και την αεροδυναμική των μοντέλων, μπορεί να αγγίξει τρομερή λεπτομέρεια και να πειράξει τα οχήματα διεξοδικά. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι μπορείς να αποκτήσεις παραμετροποιήσεις άλλων παικτών και να τις δοκιμάσεις στο όχημά σου.

Ως γνήσιο Forza Motorsport παιχνίδι, το νέο κεφάλαιο διαπρέπει στη λίστα των αυτοκινήτων, των κατασκευαστριών και των διαθέσιμων πιστών, απ’ όλη την υφήλιο. Πάντα με επιφύλαξη, νομίζω πως το «ρόστερ» είναι από τα καλύτερα που έχουμε δει σε racing παιχνίδι τελευταία και είμαι σίγουρος πως αυτή λίστα θα μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο μέσα στους επερχόμενους μήνες. Η Turn 10 για ακόμη μία φορά έχει δώσει λεπτομερέστατα μοντέλα, έχει εκσυγχρονίσει το στόλο της, ενώ έχει ανανεώσει και δεκάδες αυτοκίνητα που παρέμεναν ίδια εδώ και μερικές κυκλοφορίες, χωρίς αυτό να σημαίνει, ωστόσο, πως έχει ανανεώσει το 100% της λίστας.

Μερικές ακόμη άξιες αναφοράς μικροαλλαγές έχουν γίνει και στον τρόπο που παρουσιάζονται οι ρυθμίσεις πρόκλησης, καθώς και το νέο αυστηρό σύστημα των πέναλτι. Αρχικά, πλέον δίνονται περισσότερες επιλογές ως προς τη δυσκολία, τα βοηθήματα και τις ανταμοιβές, που δεν αφορούν μόνο στην A.I. αλλά αρκετές ακόμη παραμέτρους. Όσον αφορά στο σύστημα των πέναλτι, οι developers θέλησαν να το κάνουν λιγάκι πιο αγχωτικό σε περίπτωση που ο παίκτης το θελήσει και κατά την άποψή μου, χαρίζει ένα κύρος στους αγώνες. Το πρόβλημα το έχω με την τεχνητή νοημοσύνη, η οποία αν και βελτιωμένη, είναι εξαιρετικά επιθετική σε βαθμό «αντιαθλητικό». Δεν ήταν λίγες οι φορές που είδα αντίπαλα αυτοκίνητα να χώνονται επικίνδυνα σε στροφές, χωρίς να υπολογίζουν ότι μπροστά τους έχουν όχημα με υποτιθέμενο οδηγό. Ειδικότερα στις στενές επαφές, η A.I. είναι εντελώς απρόβλεπτη και αψυχολόγητη, πράγμα που σε ξενερώνει όταν περιμένεις πιο «ανθρώπινες» αντιδράσεις από παιχνίδι που έκανε έξι χρόνια να ετοιμαστεί.

Τώρα, σε ό,τι αφορά στην οδήγηση αυτή καθαυτή, δεν έχω να καταθέσω παράπονα. Απεναντίας, η ισορροπία μεταξύ sim και arcade (με την πλάστιγγα να γέρνει ξεκάθαρα προς την sim πλευρά) είναι αξιοζήλευτη. Τα physics των αυτοκινήτων, οι αντιδράσεις τους στις λεπτομέρειες του οδοστρώματος και η συμπεριφορά τους στα διάφορα καιρικά φαινόμενα που εναλλάσσονται σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια του αγώνα, είναι φανταστικά. Είναι απίθανη η αίσθηση να ξεκινάς με ομίχλη και στεγνό οδόστρωμα και να πιάνει ψιλόβροχο, το οποίο αλλάζει ριζικά την πρόσφυση, άρα και τη συμπεριφορά του οχήματος και εσύ να πρέπει να προσαρμοστείς real time στις συνθήκες.

Ο τίτλος έχει διάφορα ακόμη modes, αυτό που ξεχωρίζει όμως είναι το online. Δυστυχώς, δεν είμαι ο κατάλληλος για να μιλήσω για online races στο συγκεκριμένο παιχνίδι, οπότε από το να γράφω ασυναρτησίες θα προτιμήσω να είμαι ειλικρινής και ευθύς μαζί σας: έπαιξα μερικά online races, βαρέθηκα/ κουράστηκα στη μισή ώρα (διότι ζητούσε δεκάλεπτη προσαρμογή και «προθέρμανση» πριν τους αγώνες) και επέστρεψα στο Career.

Τεχνικά τώρα, το παιχνίδι εμφανίζει δύο πρόσωπα. Καταρχάς να πω ότι ασχολήθηκα με την έκδοση του PC, σε ένα πολύ ικανό hardware που περιλαμβάνει την RTX 4090 της Nvidia. Το νέο Forza Motorsport, λοιπόν, έχει ένα πρόσωπο που λάμπει από τη λεπτομέρεια των οχημάτων, των αντανακλάσεων και της αποτύπωσης των καιρικών φαινομένων, από την άλλη νιώθω ότι τα βήματα που έχουν γίνει σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι της σειράς, δεν είναι δα και τόσο μεγάλα όσο θα περίμενε κάποιος. Υπάρχουν, δηλαδή, στιγμές που τα γραφικά είναι γνώριμα, γήινα και «συνηθισμένα». Παρόλο που σε γενικές έχουμε να κάνουμε με ένα εξαίρετο οπτικό αποτέλεσμα, τείνω να πιστεύω πως έχει θυσιαστεί λιγάκι ο φωτορεαλισμός στο βωμό της ομαλότερης απόδοσης στις κονσόλες της Microsoft.

Επίσης, θαρρώ πως θα μπορούσε να γίνει καλύτερη δουλειά στο optimization στο PC, μιας και συστήματα μικρότερης ιπποδύναμης, θα ζοριστούν να τρέξουν το παιχνίδι αξιοπρεπώς. Στα του ήχου, όμως, πιστεύω πως το νέο Forza Motorsport για ακόμη μία φορά αριστεύει. Έχουμε να κάνουμε με ένα sound design που έχει τρομερό βάθος, συγκλονιστική λεπτομέρεια και ποικιλία. Κάθε κινητήρας ακούγεται διαφορετικά, κάθε «αλλαγή» στο αμάξωμα έχει επιπτώσεις στον ήχο, ενώ και ο περιβάλλοντας ήχος όπως οι πιέσεις του αέρα ακούγονται και αυξάνουν την αδρεναλίνη.