Ο Αμαζόνιος δεν είναι το μόνο δάσος που καταστρέφει μαζικά ο άνθρωπος

Η αποψίλωση συμβαίνει σε παγκόσμια κλίμακα
19 Σεπτεμβρίου 2022 12:28
Ο Αμαζόνιος δεν είναι το μόνο δάσος που καταστρέφει μαζικά ο άνθρωπος

Η τεράστια καταστροφή που λαμβάνει χώρα στο δάσος του Αμαζονίου είναι σίγουρα το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για αποψίλωση δασών. Αλλά όπως αποδεικνύει μία νέα μελέτη, δεν είναι η μοναδική. Στη μελέτη αναλύθηκε με λεπτομέρεια κάθε δάσος που χάνεται από εργασίες εξόρυξης στην τροπική ζώνη και υπολογίζεται πως από το 2000 έως το 2019, έχουν χαθεί πάνω από 3.264 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασών.

Τα δορυφορικά δεδομένα δείχνουν πως τα 4/5 της αποψίλωσης λαμβάνουν χώρα μόλις σε 4 χώρες, την Ινδονησία, την Βραζιλία, την Γκάνα και το Σουρινάμ. Προς έκπληξή μας, η Ινδονησία είναι υπεύθυνη για το 58.2% της αποψίλωσης δασών που προκαλείται λόγω της επέκτασης των δραστηριοτήτων εξόρυξης.

Υπάρχει μία πληθώρα περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τις επιχειρήσεις εξόρυξης, πέρα από την αποψίλωση, η οποία συμπεριλαμβάνει την καταστροφή ολόκληρων οικοσυστημάτων, την απώλεια βιοποικιλότητας, τη ρύπανση πηγών νερού και την παραγωγή επικίνδυνων αποβλήτων.

Η μελέτη κάλυψε 26 χώρες, λαμβάνοντας υπόψη το 76.7% των συνολικών αποψιλώσεων που οφείλονται στην εξόρυξη στην τροπική ζώνη, για λιγνίτη, χρυσό, σίδερο, και βωξίτη. Στα 2/3 αυτών των χωρών, οι επιπτώσεις στο περιβάλλον ξεφεύγουν από τα όρια των ορυχείων. Η αποψίλωση λαμβάνει χώρα έως και 50 χιλιόμετρα μακριά από τα ορυχεία, λόγω υποδομής μεταφορών, αποθηκών και ανάπτυξης πόλεων.

Οι ερευνητές σημειώνουν πως η τωρινή πολιτική κατάσταση ειδικά σε Βραζιλία και Ινδονησία, κάνει μάλλον αδύνατη τη μείωση αυτών των δραστηριοτήτων στο άμεσο μέλλον, ενώ σημειώνουν πως κάποιες άλλες τροπικές χώρες χρησιμοποιούν πρακτικές για κτηνοτροφία και παραγωγή φοινικέλαιου οι οποίες προκαλούν μεγαλύτερη αποψίλωση από την εξόρυξη ορυκτών.

Απέναντι στην ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση ορυκτών και συγκεκριμένα μετάλλων για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τεχνολογίες ηλεκτροκίνησης, οι κυβερνήσεις και οι βιομηχανίες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις της εξόρυξης. Η αντιμετώπιση αυτών των επιπτώσεων είναι ένα σημαντικό εργαλείο για τη διατήρηση των τροπικών δασών και την προστασία των πόρων των κοινοτήτων που ζουν σε αυτά τα δάση.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο PNAS.