Να πώς λυγίζουν τα διαμάντια

Τα διαμάντια εκτός από την φυσική τους ομορφιά και την μεγάλη χρηματική τους αξία που πολλές φορές εκτιμάται στα εκατομμύρια, είναι επίσης γνωστά για την σκληρότητα και την ανελαστικότητα τους σαν υλικό, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα εύθρυπτα. Μια νέα έρευνα έδειξε πως σε μικροσκοπική κλίμακα τα διαμάντια δεν συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο. Όταν ένα διαμάντι έχει την μορφή μιας βελόνας με μέγεθος λίγων εκατομμυριοστών του μέτρου τότε η ελαστικότητα του μπορεί να φτάσει το 9%, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το 1% που έχει σε μεγαλύτερα μεγέθη.

Το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως τα διαμάντια συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο όταν έχουν μικροσκοπικό μέγεθος θα μπορούσε να έχει εφαρμογή σε πολλά επιστημονικά πεδία, από την χορήγηση φαρμάκων μέχρι την βελτίωση του σχεδιασμού αποθηκευτικών μέσων δεδομένων. Για την επίτευξη της διαδικασίας οι ερευνητές χρησιμοποίησαν χημικές αντιδράσεις για να δημιουργήσουν μια πολύ λεπτή στρώση υλικού, με παρόμοιο τρόπο που δημιουργούνται πολλά από τα υλικά που υπάρχουν μέσα στους υπολογιστές.

Το αποτέλεσμα ήταν μικροσκοπικές βελόνες από διαμάντι με μήκος κάτι παραπάνω από 2 μικρόμετρα. Στην συνέχεια, με την βοήθεια ενός διαμαντιού εξέτασαν την ελαστική παραμόρφωση των βελονών κάτω από ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Οι ερευνητές περιέγραψαν τη συμπεριφορά των μικροσκοπικών κρυστάλλων παρόμοια με αυτήν των ινών μιας οδοντόβουρτσας. Τα πειραματικά τεστ σε συνδυασμό με προσομοιώσεις σε υπολογιστή έδειξαν μέχρι ποιο σημείο τα διαμάντια διατηρούσαν την δομική τους ακεραιότητα χωρίς να σπάνε, επιστρέφοντας στην αρχική τους μορφή.

Ένας λόγος που τα διαμάντια κατάφεραν να λυγίσουν είναι η πολύ λεία επιφάνεια που οφείλεται στο μικροσκοπικό τους μέγεθος. Σύμφωνα με τους επιστήμονες το επόμενο βήμα είναι να ερευνήσουν πιο λεπτομερώς τον τρόπο που μεταβάλλονται οι ιδιότητες των διαμαντιών στην μικροσκοπική κλίμακα και πως η αυξημένη πίεση τα επηρεάζει.