Το σχέδιο της NASA αν ένας αστεροειδής απειλεί τη Γη

Η NASA συνεργάζεται με ένα παγκόσμιο δίκτυο αστρονόμων που ονομάζεται International Asteroid Warning Network (IAWN), με σκοπό την έγκαιρη προειδοποίηση στην περίπτωση που ένας αστεροειδής κατευθύνεται προς τη Γη. Ποιοι οι μηχανισμοί όμως πίσω από μία τέτοια περίπτωση;

Καταρχάς αυτοί που εντόπισαν την απειλή, θα μοιραστούν τις παρατηρήσεις τους με το IAWN, το οποίο θα κληθεί να επιβεβαιώσει τα δεδομένα και να εκτιμήσει τον κίνδυνο. Μόλις διαπιστωθεί πως ο αστεροειδής θα συγκρουστεί με τη Γη, η NASA θα ενημερώσει το Λευκό Οίκο και η αμερικανική κυβέρνηση θα εκδώσει μία επίσημη ανακοίνωση στο κοινό.

Αν η απειλή είναι αρκετά μεγάλη για να αποτελέσει διεθνή κίνδυνο, το IAWN θα ενημερώσει το Office of Outer Space Affairs των Ηνωμένων Εθνών.

Ένας αστεροειδής κρίνεται “πιθανώς επικίνδυνος” όταν έχει μέγεθος μεγαλύτερο από 140 μέτρα και διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης σε μία ελάχιστη απόσταση 0.5 αστρονομικών μονάδων (AU), η οποία είναι η μισή απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου. Υπάρχουν περίπου 2.300 γνωστοί πιθανώς επικίνδυνοι αστεροειδείς και περίπου 153 είναι μεγαλύτεροι του 1 χιλιομέτρου.

Υπάρχει μία μικρή πιθανότητα πως ο αστεροειδής Bennu θα χτυπήσει τη Γη σε 159 χρόνια, προκαλώντας μία έκρηξη 24 ατομικών βομβών. Αλλά σύμφωνα με μία μελέτη του 2021, οι πιθανότητες σύγκρουσης είναι μόλις 1 στις 2.700.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το IAWN εντοπίζει τους αστεροειδείς πολύ πριν να αποτελέσουν άμεση απειλή για τη Γη. Αλλά η NASA θα χρειαζόταν 5-10 χρόνια έγκαιρης προειδοποίησης για να μπορέσει να αποτρέψει την καταστροφή. Η καλύτερη άμυνα σήμερα είναι εκτροπή του αστεροειδούς. Το 2021 η NASA εκτέλεσε επιτυχώς το πρώτο πείραμα πλανητικής άμυνας, συγκρούοντας το DART σε έναν αστεροειδή, αλλάζοντας την τροχιά του.

Μία νέα αναπτυσσόμενη τεχνική θα στείλει ένα σκάφος δίπλα στον αστεροειδή, επιτρέποντας στις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των δύο να αλλάξουν την πορεία του αστεροειδούς. Μία ακόμα νέα τεχνική είναι να χτυπηθεί ο αστεροειδής με μία ακτίνα ιόντων για να αλλάξει η τροχιά του.

Αν όμως ο αστεροειδής ερχόταν σε λιγότερο από 5 χρόνια, η NASA μάλλον θα επιλέξει να καταστρέψει τον αστεροειδή με πυρηνικά για να ελαχιστοποιήσει τη ζημιά, δημιουργώντας περισσότερα αλλά πιο μικρά κομμάτια του τα οποία θα πέσουν στη Γη.

Με λίγους μήνες προειδοποίησης, δεν υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να σώσουμε τη Γη. Έτσι, η στρατηγική του IAWN είναι να βρίσκει αστεροειδείς, δεκαετίες -αν όχι αιώνες- πριν τη σύγκρουση.