Οι γαλάζιες φάλαινες ζευγαρώνουν και με άλλα είδη

Μία νέα γονιδιακή έρευνα για τις γαλάζιες φάλαινες του βόρειου Ατλαντικού (Balaenoptera musculus musculus), αποκάλυψε πως περίπου το 3.5% του DNA του είδους, προέρχεται από ένα συγγενικό είδος, τις πτεροφάλαινες (Balaenoptera physalus). Οι επιστήμονες έμειναν έκπληκτοί από το μεγάλο ποσοστό, καθώς όλα τα δείγματα των σημερινών γαλάζιων φαλαινών έχουν DNA από τις πτεροφάλαινες. Το φαινόμενο ονομάζεται εισαγωγικός υβριδισμός.

Τα αποτελέσματά μας αποκαλύπτουν για πρώτη φορά την πληθυσμιακή δομή και ένα δημογραφικό ιστορικό των γαλάζιων φαλαινών από το βόρειο Ατλαντικό, ενώ καταγράφουν τα επίπεδα εισαγωγικού υβριδισμού των μεγάπτερων φαλαινών.

Το εντυπωσιακό είναι πως τα περισσότερα υβριδικά ζώα, ο απόγονος δηλαδή δύο διαφορετικών ειδών, τείνει να είναι στείρος, όπως το μουλάρι το οποίο προέρχεται από διασταύρωση αλόγου και γαϊδουριού. Ωστόσο η έρευνα δείχνει πως ο υβριδισμός δεν είναι απαραίτητα αδιέξοδο, καθώς τα δύο είδη φαλαινών δε διαχωρίστηκαν τόσο πολύ στο δέντρο της εξέλιξης ώστε τα γονίδιά τους να είναι ασύμβατα μεταξύ τους. Και τα δύο είδη έχουν 44 ζεύγη χρωμοσωμάτων και πανομοιότυπη χρωμοσωματιακή διάταξη.

Το πρώτο γόνιμο κυτοειδές υβρίδιο καταγράφηκε στα νερά της Ισλανδίας το 1986 και ήταν ένα έγκυο υβρίδιο μεγάπτερης και γαλάζιας φάλαινας, το οποίο μετέφερε ένα έμβρυο που είχε γονιμοποιηθεί από μία γαλάζια φάλαινα. Έτσι, είναι ξεκάθαρο πώς το DNA της μεγάπτερης φάλαινας κατέληξε σε αυτές τις γαλάζιες φάλαινες.

Ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως αυτή η ανταλλαγή DNA είναι μονόδρομη, δηλαδή εντοπίζονται μόνο γαλάζιες φάλαινες με DNA μεγάπτερης και όχι το αντίστροφο.

Αυτό μπορεί να οφείλεται και στο χαμηλό πληθυσμό των γαλάζιων φαλαινών που δεν τις επιτρέπει να είναι επιλεκτικές, ενώ οι μεγάπτερες φάλαινες έχουν πολύ μεγαλύτερους πληθυσμούς. Η ικανότητα να αναπαράγονται οι γαλάζιες φάλαινες με παρόμοια είδη φαλαινών μπορεί να είναι η διέξοδός τους από την ομομιξία η οποία αποτελεί απειλή για την επιβίωσή τους.

Έως τώρα δεν υπάρχουν σημάδια πως το DNA των μεγάπτερων προκαλεί προβλήματα στις γαλάζιες φάλαινες. Η γενετική ανάλυση και η ανάλυση της δομής του πληθυσμού προσφέρει ένα γονιδιακό σημείο αναφοράς το οποίο μπορεί να πληροφορήσει τις στρατηγικές διατήρησης αυτού του είδους, του μεγαλύτερου ζώου που υπάρχει σήμερα στον πλανήτη.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Conservation Genetics.