Η ανατριχιαστική ιστορία πίσω από το μουσικό θέμα του Get Out

Η μουσική είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι από τη συνολική εμπειρία που βιώνεις ως θεατής στον κινηματογράφο. Χωρίς την κατάλληλη μουσική να "ντύνει" μια σκηνή, είναι δύσκολο να δημιουργηθούν όλα εκείνα τα συναισθήματα που χρειάζονται για να την απογειώσουν. Θυμηθείτε μόνο τη σκηνή με την πλαστική σακούλα στο «American Beauty», και σκεφτείτε αν θα μπορούσε να πετύχει το ίδιο συναισθηματικό αποτέλεσμα, αν δεν υπήρχε το μελαγχολικό αλλά και ελπιδοφόρο πιάνο του Thomas Newman να παίζει στο υπόβαθρο.

Ο Newman, βέβαια, είναι ιδιαίτερη περίπτωση για εμένα, επειδή παλαιότερα είχα πάθει τέτοια ψύχωση με τις μελωδίες του, που βρέθηκα σε σημείο να βλέπω με χρονολογική σειρά τις ταινίες για τις οποίες είχε αναλάβει τη μουσική επένδυση. Σίγουρα, όμως, είναι κι αυτός ένας από τους μουσικοσυνθέτες που ακολουθούν τον δρόμο και το όραμα του εκάστοτε σκηνοθέτη που έχει αποφασίσει να συνεργαστεί μαζί τους. Ο σκηνοθέτης είναι αυτός που θα δώσει τον κατάλληλο τόνο, κλίμα και ατμόσφαιρα, όπως ο ίδιος πιστεύει για την ταινία του και ο μουσικοσυνθέτης είναι εκείνος που θα προσπαθήσει να υλοποιήσει την ιδέα του.

Στην ιστορία του κινηματογράφου έχουν υπάρξει πετυχημένες συνεργασίες μεταξύ των δυο και αρκετά συχνά πίσω από αυτές συναντάμε και ενδιαφέρουσες ιστορίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συνεργασία του Jordan Peele και του Michael Abels για την ταινία «Get Out», καθώς και ο τρόπος που "γεννήθηκε" το κύριο μουσικό θέμα της ταινίας. Ο Peele έμαθε για τη δουλειά του Abels μέσω του διαδικτύου, όταν άκουσε ένα ορχηστρικό του κομμάτι που ονομάζεται Urban Legends. Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από την δουλειά του που θεώρησε ότι είναι ο ιδανικός για να αναλάβει τη μουσική επένδυση της ταινίας του.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Jordan Peele, στην 90η τελετή απονομής των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που πραγματοποιήθηκε στις 4 Μαρτίου του 2018, έμελλε να γίνει ο πρώτος Αφροαμερικανός που θα κρατούσε στα χέρια του το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου. Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία «Get Out» ήταν αδιαμφισβήτητα η μεγαλύτερη έκπληξη της χρονιάς και όλοι οι λάτρεις των ταινιών τρόμου είδαν μια ελπίδα στο πρόσωπό του για το μέλλον του είδους. Η ταινία, εκτός από τις θετικές κριτικές και εντυπώσεις που απέσπασε από κριτικούς και θεατές αντίστοιχα, έγινε και τεράστια εισπρακτική επιτυχία, με τα κέρδη να φτάνουν περίπου τα 250 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.

Στην ταινία ακολουθούμε τον Chris (Daniel Kaluuya), ο οποίος ταξιδεύει μαζί με τη λευκή κοπέλα του, την Rose (Allison Williams), για να γνωρίσει τους ευκατάστατους γονείς της. Κατά τη διαμονή τους στο πατρικό της σπίτι, σοκαριστικές αποκαλύψεις λαμβάνουν χώρα και ο ίδιος παγιδεύεται σε έναν φρικιαστικό εφιάλτη.

Η απειλητική ατμόσφαιρα χτίζεται αργά, αλλά σταθερά. Με όχημα τον τρόμο, ο Peele θίγει κοινωνικά ζητήματα που ταλαιπωρούν και παραμορφώνουν ακόμα την ζωή των Αμερικανών πολιτών. Οι συμβολισμοί, τα αντιρατσιστικά μηνύματα και τα φυλετικά στερεότυπα είναι διάχυτα στο σενάριό του. Τίποτα από αυτά, όμως, δε θα ήταν τα ίδια αν δεν υπήρχε η σημαντική συμβολή του Michael Abels και τα...κοφτερά βιολιά του.

Ο Peele κατάφερε να δημιουργήσει έναν ζωντανό εφιάλτη για τον κεντρικό του χαρακτήρα, γεμάτο γρίφους, κρυφά μηνύματα, αλλά και συμβολισμούς. Το ίδιο ήθελε να συμβεί και με την μουσική. Ήθελε δηλαδή να υπάρχουν και εκεί κρυφά μηνύματα που να προειδοποιούν τον Chris, αλλά κι εμάς, για το κακό που καραδοκεί στο σπίτι των γονιών της. Κάπως έτσι κατέληξαν στην ιδέα να χρησιμοποιήσουν απόκοσμες αφρικανικές φωνές στο κύριο μουσικό θέμα για να δημιουργήσουν από την αρχή κιόλας μια απειλητική ατμόσφαιρα.

Ο τίτλος, λοιπόν, του κομματιού ονομάζεται «Sikiliza Kwa Wahenga», και όπως όλα στην ταινία, έτσι και η μουσική κρύβει μια ανατριχιαστική ιστορία από πίσω. Η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε είναι Σουαχίλι και σύμφωνα με τον συνθέτη, οι φωνές που τραγουδούν αντιπροσωπεύουν τις χαμένες ψυχές των σκλάβων, αλλά και των θυμάτων του φυλετικού μίσους που προσπαθούν να προσεγγίσουν τον Chris από τον κόσμο των πνευμάτων, για να τον προειδοποιήσουν να φύγει από το σπίτι της Rose.

Ο λόγος που έγινε η χρήση των Σουαχίλι είναι για να ακούγεται μια αφρικανική γλώσσα με παραμορφωμένο και σκοτεινό ήχο, ώστε να μην αντιλαμβανόμαστε τις λέξεις που τραγουδάνε οι νεκροί στον πρωταγωνιστή της ταινίας. Οι στίχοι μεταφράζονται ως εξής: «Αδερφέ, τρέξε! Άκουσε τους προγόνους σου. Άκουσε την αλήθεια. Τρέξε! Σώσε τον εαυτό σου!»