Δοκιμάσαμε το GeForce Now απευθείας από την Αμερική

...σα να παίζεις παιχνίδι μέσα από το Twitch
27 Φεβρουαρίου 2020 15:45
Δοκιμάσαμε το GeForce Now απευθείας από την Αμερική

Πριν λίγες ημέρες η Nvidia έκανε διαθέσιμη τη δική της εκδοχή για το game streaming as a service. Η εταιρία που έβαλε TNT στην 3dfx και από τότε παραμένει στην κορυφή ως κατασκευάστρια chip γραφικών, έρχεται να κάνει απόβαση στην αγορά των cloud game streaming υπηρεσιών και να κονταροχτυπηθεί με το Stadia της Google και το Project xCloud από την Microsoft.

Η περίπτωση χρήσης μου είναι η ιδανική για μια τέτοια υπηρεσία. Έχω έναν υπολογιστή με έναν τίμιο-πλην-αρχαίο hexacore επεξεργαστή και μια από τα ίδια Radeon 200 series κάρτα γραφικών από την AMD. Με λίγα λόγια ένα σύστημα που είναι πλέον για κλάματα, αλλά καλείται να λάβει το φιλί της ζωής από μια τέτοια υπηρεσία και να φέρει στην οθόνη γραφικά με υψηλές αναλύσεις και ray tracing eye-candy.

Όμως, για να γίνει αυτή η «νεκρανάσταση» χρειάζεται σίγουρα και μια κατάλληλη σύνδεση με το διαδίκτυο, ενώ την ίδια στιγμή δεν πρέπει να απέχουμε πολύ (στον κυβερνοχώρο) από τα datacenters της Nvidia. Για καλή μου τύχη, βρίσκομαι σε μία ήσυχη γειτονιά της Ουάσιγκτον και η σύνδεσή μου έρχεται από μια οπτική ίνα της Verizon. Οι ονομαστικές αλλά και παραδοτέες ταχύτητες είναι 100 Mbit down/up και το latency με διάφορες γνωστές διαδικτυακές υπηρεσίες είναι κάτω από 10ms.

Αυτό σημαίνει ότι είμαι σε ένα σχετικά καλό σενάριο μέσα στο οποίο μπορούμε να δούμε τί ακριβώς μπορεί να παραδώσει μια τέτοια υπηρεσία στο σπίτι, όταν υπάρχει η απαραίτητη υποδομή. Στις ρυθμίσεις υπάρχει ένα διαγνωστικό που μας βοηθάει να καταλάβουμε αν όλα βαίνουν καλώς και μας προετοιμάζει για το τι να περιμένουμε από άποψη ποιότητας και απόκρισης.

Επίσης, έχουμε και κάποιες υποτυπώδεις επιλογές που μάλλον είναι για τις περιπτώσεις που η σύνδεση του χρήστη έχει κάποιο μηνιαίο datacap στη μετάδοση δεδομένων, πράγμα που ισχύει και για τις οικιακές συνδέσεις εδώ στην Αμερική σε μερικούς από τους παρόχους, όπως για παράδειγμα το Xfinity από την Comcast.

Η συγκεκριμένη υπηρεσία δεν προσφέρει από μόνη της πρόσβαση σε παιχνίδια. Στην ουσία μάς γίνεται διαθέσιμος ένας υπολογιστής ή έστω γενικά οι πόροι για να τρέξουμε απαιτητικά (ή και όχι) παιχνίδια από το Steam ή το Epic Games Store, τα οποία ήδη έχουμε στον αντίστοιχο λογαριασμό μας. Αυτό αντικατοπτρίζεται και στην τιμή με την οποία επέλεξε η Nvidia να προσφέρει την υπηρεσία της, με κόστος μόλις 4.99USD τον μήνα για την διάρκεια ενός έτους. Υπάρχει και η δωρεάν εκδοχή που περιορίζει την διάρκεια της συνεδρίας στη μια ώρα, αλλά και με το RTX disabled.

Το πρώτο πράγμα που βλέπουμε στην οθόνη μας αφότου επιλέξουμε να ξεκινήσουμε κάποιο παιχνίδι, δεν είναι άλλο από το login screen στην υπηρεσία που το διαθέτει ο παίκτης.

Πρέπει να σημειώσω ότι αν επιλέξουμε για παράδειγμα να παίξουμε Counter-Strike, μετά το login στο Steam το GeForce Now θα μας εμποδίσει να ξεκινήσουμε κάποιο άλλο παιχνίδι από το library μας.

Θα πρέπει, λοιπόν, να βγούμε και να ξαναμπούμε στην υπηρεσία αν θέλουμε να αλλάξουμε παιχνίδι, πράγμα που δεν καταλαβαίνω γιατί να είναι απαραίτητο, εφόσον θα μπορούσε η Nvidia να καταγράφει ποιο ακριβώς εκτελέσιμο τρέχουμε στα συστήματά της.

Και για να περάσω στο κυρίως θέμα, το οποίο δεν είναι άλλο από την εμπειρία χρήσης της υπηρεσίας, πρέπει να αναφέρω ότι γενικά η απόκριση είναι σε ικανοποιητικά επίπεδα και υπάρχουν στιγμές που καταφέρνει να σε ξεγελάσει και να ξεχάσεις ότι το παιχνίδι στην πραγματικότητα τρέχει σε έναν server σε κάποιο datacenter μακριά από σένα.

Χωρίς πολύ σκέψη ξεκίνησα το PUBG και έβαλα τα πάντα στο Ultra. Τα γραφικά και το rendering δίνουν την εντύπωση ότι έρχονται αβίαστα στην οθόνη. Δεν ακούς κανέναν από τους ανεμιστήρες να ανεβάζουν στροφές στην κεντρική μονάδα.

Υπάρχει όμως και ένα «αλλά». Ο καλύτερος τρόπος για να το περιγράψω θα ήταν αν έλεγα ότι υπήρχαν στιγμές που νόμιζα ότι έβλεπα twitch streaming. Ακόμα και όταν η ποιότητα είναι στο maximum, η συμπίεση της εικόνας γίνεται αντιληπτή, κυρίως σε λεπτομέρειες που βρίσκονται πιο μακριά/βαθιά μέσα στο οπτικό πεδίο που απεικονίζεται στην οθόνη. Με μία πολύ (μα πολύ όμως!) πρόχειρη σύγκριση από δύο screenshot που τράβηξα, μπορείτε να δείτε τί περίπου εννοώ. Πολύ χοντρικά βέβαια, μιας και το παιχνίδι δεν τρέχει με Ultra settings στο PC μου και φυσικά μπορεί ο καιρός στο map να ήταν λίγο διαφορετικός και να δικαιολογείται η διαφορά στην φωτεινότητα.

Στα θετικά πρέπει να σημειωθεί ότι όταν προσπάθησα να “ζορίσω” το stream, κουνώντας βίαια το mouse πάνω στο mousepad, δεν αντίκρισα κάποιο έντονο “pixel-ιασμα” στην οθόνη. Αυτό μου δίνει την αίσθηση ότι η Nvidia μάλλον δεν έκανε “τσιγκουνιές” σε επεξεργαστική ισχύ, όσον αφορά τη συμπίεση της εικόνας στο δικό της άκρο.

Μια ματιά στο router σε τέτοιες στιγμές έντονης κίνησης κατά το gameplay για να δούμε τί συμβαίνει από άποψη δικτύου, μας δείχνει ότι το stream καταναλώνει 30 με 33 Mbps. Να σημειώσω ότι φυσικά χρησιμοποιώ ενσύρματη σύνδεση από το PC έως το router, για να μην έχω και από εκεί απώλειες σε latency.

Για να σχηματίσω λίγο καλύτερη γνώμη για την απόκριση έτρεξα το Counter-Strike: Global Offensive, μιας και έχει πολύ συχνότερα encounters σε σύγκριση με μια “παρτίδα” PUBG. Εδώ τα πράγματα δυσκόλεψαν λίγο, αφού το drifting στον έλεγχο ήταν πολύ εύκολα αντιληπτό. Είναι πραγματικά κρίμα να βλέπεις 5ms latency με τον server, αλλά αυτό να ισχύει από την σκοπιά του server που τρέχει το παιχνίδι στο datacenter της Nvidia.

Τέτοιες streaming υπηρεσίες όμως δεν πιστεύω ότι στοχεύουν στο competitive gaming. Ίσως ούτε και στις περιπτώσεις που παίζουμε με keyboard-mouse και είμαστε κοντά στο monitor του υπολογιστή μας. Η νούμερο ένα περίπτωση χρήσης πιθανόν να είναι το casual gaming ενός triple-A τίτλου, καναπές-controller και σε απόσταση από μια μεγάλη οθόνη. Εκεί, το latency είναι δευτερεύουσα υπόθεση.

Σε κάθε περίπτωση, η δοκιμή πιστεύω ότι είχε κάποια αξία με δεδομένο ότι δεν έγινε σε κάποιο αποστειρωμένο περιβάλλον κάποιας έκθεσης ή κάποιου show-room, αλλά από μια real world κατάσταση στο σπίτι μου. Το θετικότερο όλων κατά την άποψή μου είναι ότι υπάρχει αυτή η εναλλακτική στον ορίζοντα για να γίνει εύκολα προσβάσιμο το high-end gaming σε περισσότερο κόσμο και κυρίως με πολύ χαμηλό, αν όχι αμελητέο κόστος.