Woman of the Hour Review: Το νέο θρίλερ του Netflix θέλει να σας καθηλώσει

Ο Rodney Alcala, γνωστός και ως The Dating Game Killer, είναι ένας από τους πιο διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους στην Αμερική. Το 1980 καταδικάστηκε σε ποινή θανάτου στην Καλιφόρνια για πέντε φόνους που διέπραξε μεταξύ 1977 και 1979. Επίσης, παραδέχτηκε την ενοχή του για δύο επιπλέον φόνους στη Νέα Υόρκη, για τους οποίους καταδικάστηκε σε ποινή 25 ετών έως ισόβια.

Παράλληλα, είχε κατηγορηθεί για έναν φόνο στο Wyoming, αν και οι κατηγορίες αυτές τελικά αποσύρθηκαν. Αν και το όνομά του συνδέθηκε με οκτώ δολοφονίες, ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων του παραμένει ασαφής, με εκτιμήσεις που φτάνουν μέχρι και τα 130. Η υπόθεση του Alcala συνεχίζει να προκαλεί φρίκη και αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα serial killers στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία, δίπλα σε ονόματα όπως ο Ted Bundy.

Το παρατσούκλι του προήλθε από τη συμμετοχή του σε ένα τηλεοπτικό παιχνίδι με τίτλο The Dating Game, παρόμοιο με το Ραντεβού στα Τυφλά. Στην εκπομπή αυτή, οι διαγωνιζόμενες καλούνται να επιλέξουν έναν υποψήφιο άντρα για ραντεβού, χωρίς να τον βλέπουν, βασιζόμενες αποκλειστικά στις απαντήσεις του. Το ανατριχιαστικό είναι ότι αυτός ο τύπος, που εμφανίστηκε με αυτοπεποίθηση στην οθόνη και ουσιαστικά έψαχνε το επόμενο θύμα του μπροστά στα βλέμματα εκατοντάδων θεατών, είχε ήδη διαπράξει πολλές φρικτές δολοφονίες κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στην εκπομπή. 

Το Woman of the Hour της Anna Kendrick βασίζεται σε αυτήν ακριβώς την πραγματική ιστορία και μας αφηγείται τη δράση του Rodney Alcala, σχολιάζοντας παράλληλα τις κοινωνικές δομές και τις πατριαρχικές αντιλήψεις που του επέτρεψαν να κινείται ανενόχλητος. Αποτελώντας το σκηνοθετικό της ντεμπούτο, αναλαμβάνει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο ως Cheryl Bradshaw, τη διαγωνιζόμενη στο τηλεπαιχνίδι The Dating Game, με τον Daniel Zovatto στον ρόλο του Alcala, ενώ πλαισιώνονται από τη Nicolette Robinson και τον Tony Hale.

Η ταινία καθορίζει τον τόνο και την ατμόσφαιρα από την πρώτη σκηνή. Σε αυτήν, μπορεί να παρατηρήσετε επιρροές από το Zodiac του Fincher, καθώς, όπως συμβαίνει και σε εκείνη την ταινία, έτσι και στο Woman of the Hour, η σκηνοθέτρια επιδιώκει να μας εισαγάγει συναισθηματικά από νωρίς στον κόσμο που θα παρακολουθήσουμε.

Το σκηνοθετικό μάτι και η αντίληψη της Kendrick μας δείχνουν ότι, παρότι αυτή είναι η πρώτη της απόπειρα πίσω από την κάμερα, γνωρίζει πολύ καλά πώς να δημιουργεί μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα γύρω από τα θύματα και τον θύτη. Κάθε σκηνή είναι προσεκτικά στημένη ώστε να εντείνει την αίσθηση της απειλής, αλλά και να αναδείξει την ψυχολογική πίεση που ασκεί η παρουσία του Alcala στις ανυποψίαστες κοπέλες. Φαίνεται πως έχει μελετήσει σε βάθος τα γεγονότα, και η σκηνοθεσία της αποπνέει αυτοπεποίθηση και σιγουριά, διατηρώντας συνεχώς την ένταση σε υψηλό επίπεδο. Η αφήγηση έχει ροή, δεν αναλώνεται σε υποπλοκές, και παραμένει απόλυτα εστιασμένη στο βασικό θέμα, αποφεύγοντας οτιδήποτε θα μπορούσε να αποδυναμώσει την ατμόσφαιρα και τον ρυθμό.

Επικρατούν στιγμές δυσάρεστες, φωτίζοντας τη σκοτεινή πλευρά μιας εποχής, όπου οι ανεπάρκειες του συστήματος, η κουλτούρα της σιωπής και οι βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις οδήγησαν σε τραγικές συνέπειες. Είναι μια ταινία που δεν περιορίζεται μόνο στο να αφηγηθεί την ιστορία ενός serial killer, αλλά λειτουργεί και ως σχόλιο για τη βία κατά των γυναικών, υπογραμμίζοντας την ανικανότητα των αρχών να σταματήσουν έγκαιρα έναν δολοφόνο. Ωστόσο, υπάρχουν και στιγμές θριάμβου, όπου η Kendrick αναδεικνύει τη δύναμη της ανθρώπινης αντοχής και την απαίτηση για δικαίωση.

Αυτό που μένει στο τέλος είναι η θλίψη αλλά και η ελπίδα, το σκοτάδι και το φως, καθώς και η σύνθετη φύση της ανθρώπινης κατάστασης. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Kendrick, μέσα από μία βραδυφλεγή αφήγηση, σκιαγραφεί τόσο το ανθρωπόμορφο τέρας όσο και τις κοινωνικές συμπεριφορές που ευνόησαν τη δράση του. Με ευαισθησία αλλά και ανατριχιαστική ακρίβεια, καταφέρνει να αναδείξει τις βαθιές ρίζες του μισογυνισμού και της βίας κατά των γυναικών. Το Woman of the Hour αξίζει σίγουρα την προσοχή σας, και προσωπικά το θεωρώ την ταινία επιλογής του μήνα.