Godzilla x Kong: The New Empire Review - Τα δύο kaiju τέρατα συμμαχούν στη νέα ταινία του MonsterVerse

Ο Godzilla, το αγαπημένο τέρας του ιαπωνικού κινηματογράφου, πρωτοεμφανίστηκε στις οθόνες το μακρινό 1954. Η ιστορία του έχει εμπνεύσει μέχρι τώρα τριανταοχτώ ταινίες. Οι 33 από αυτές είναι ιαπωνικής παραγωγής. Το 1998 όμως, ο Roland Emmerich, είχε τη φαεινή ιδέα να μεταφέρει τον Godzilla στη Νέα Υόρκη. Αν και το εγχείρημα στέφθηκε με επιτυχία και το αμερικάνικο κοινό αγκάλιασε το εισαγόμενο τέρας, χαρίζοντάς του εκατομμύρια δολάρια στο Box Office, παραδόξως, το Hollywood δεν έσπευσε να στραγγίξει άμεσα αυτήν την επιτυχία. Χρειάστηκαν να περάσουν δεκαέξι χρόνια για να κάνει κάποιος reboot το franchise και να επαναφέρει τον γιγαντιαίο ερπετοειδή φίλο μας στο MonsterVerse της Legendary Pictures, που  ξεκίνησε το 2014 και μέχρι σήμερα αριθμεί πέντε ταινίες.

Η ιστορία του αμερικάνου King Kong είναι ακόμα πιο παλιά και ξεκινάει το 1933. Οι εμφανίσεις του, από τότε, στην οθόνη είναι αισθητά λιγότερες σε σχέση με τον Ιάπωνα ομόλογό του, όχι όμως και η δημοφιλία του. Εύλογα, οι παραγωγοί μυρίστηκαν ανάμεσα τους μια ιστορία “αγάπης”.

Τα δύο fan favourites τέρατα των σινεφίλ, έχουν προλάβει να συναντηθούν ήδη τρεις φορές στο σελιλόιντ. Η πρώτη ήταν το 1962 και οι επόμενες δύο ακολούθησαν σχεδόν με εξήντα χρόνια διαφορά. Το πρώτο reunion των τεράτων, μέσα στο MonsterVerse της Legendary, συνέβη το 2021 με το “Godzilla vs. Kong” και το δεύτερο έρχεται σήμερα στις αίθουσες, με το “Godzilla x Kong: The New Empire”. Όπως καταλαβαίνετε, αφού το vs. έγινε x, οι δύο προαιώνιοι εχθροί τα βρήκαν και σκορπάνε μαζί την καταστροφή.

Τα monster movies, είναι ένα κινηματογραφικό είδος που στις καλύτερες στιγμές του (“Alien”) προσφέρει αυθεντικές ανατριχίλες και στις χειρότερές του απενοχοποιημένο fun. Η νέα ταινία του Adam Wingard, κλείνει προς την τελευταία κατηγορία. Μόνο που μέχρι να φτάσουμε στη διασκέδαση, έχει προσφέρει και μερικά χασμουρητά. Η εισαγωγή του “Godzilla x Kong: The New Empire”, είναι αδικαιολόγητα μεγάλη και εξαντλείται στο να μας συστήσει χαρακτήρες, των οποίων τα παθήματα δεν μας αφορούν και πολύ. Καλώς ή κακώς, αυτό που περιμένεις από μια τέτοια ταινία είναι οι θεαματικές σκηνές και αυτές, αργούν πολύ να έρθουν. Όταν έρχονται βέβαια, κάπως αποζημιώνεται ο θεατής.

Ο Adam Wingard έχει αποδείξει πως ξέρει να σκηνοθετεί. Τον προτιμώ βέβαια σε πιο μαζεμένες παραγωγές και σε άλλο είδος. Τα θρίλερ “Guest” και “You Are Next”, ήταν έξοχα δείγματα γραφής κι αποτελούσαν σπουδή πάνω στο χτίσιμο του σασπένς. Εδώ, στο “Godzilla x Kong: The New Empire”, απλώς επιβεβαιώνει πως ξέρει να χειρίζεται μεγαλύτερα budget και να διεκπεραιώνει με αξιοπρέπεια σκηνές καταστροφής.

Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει βέβαια, αφού το φτωχό σενάριο δεν του δίνει καμία άλλη πρόκληση; Από την ιστορία της παρούσας ταινίας λείπουν όλα τα συστατικά που θα μπορούσαν να αιχμαλωτίσουν τον θεατή, αν δεν υπήρχαν τα υπερθεαματικά οπτικά ερεθίσματα. Οι χαρακτήρες είναι μονοδιάστατοι και η πλοκή προσχηματική.

Βρίσκω άξιους θαυμασμού τους Rebecca Hall, Brian Tyree Henry και Kaylee Hottle, που καταφέρνουν να παραδώσουν τόσο συμπαθητικές ερμηνείες πάνω στους ισχνούς ρόλους τους. Αφήνω απ' έξω τον Dan Stevens, όχι γιατί ο ίδιος δεν έβαλε τα δυνατά του, αλλά γιατί η σεναριακή ομάδα που ανέπτυξε τον χαρακτήρα του, πάτησε σε όλα τα πιθανά ενοχλητικά κλισέ που συνοδεύουν έναν κουλ πρωταγωνιστή, καθιστώντας αδύνατο για οποιονδήποτε στη θέση του, να χτίσει μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία.

Τώρα, όσον αφορά τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, το μόνο που αξίζει να σημειώσω είναι ότι ο Godzilla, αν και πιο θεαματικός, εδώ λαμβάνει πολύ λιγότερο screen time.

Επιγραμματικά, θα έλεγα πως το “Godzilla x Kong” δεν προωθεί καθόλου προς μια ενδιαφέρουσα κατεύθυνση το franchise και ούτε εξερευνά κάποιο επιπλέον βάθος στη μυθολογία του. Παρόλα αυτά, παραμένει μια χορταστική για τα μάτια προσθήκη στη saga των δύο τεράτων, που ενδεχομένως οι θαυμαστές τους να την εκτιμήσουν.